Πριν από πολλά πολλά χρόνια, σε ένα απομακρυσμένο μέρος του σύμπαντος ζούσαν σε ομάδες κάτι όντα περίεργα κι ωραία.Αυτές λοιπόν τις ομάδες τις ονόμασαν οι απόγονοι των όντων, κοινωνίες.
Αυτές λοιπόν οι κοινωνίες, κάποια (απλωμένη στο χωροχρόνο) στιγμή, πέρασαν από την απλή αταξική οργάνωση και δομή της Κομούνας, στην σύνθετη ταξικά δομημένη κοινωνία με βασιλιάδες και ιερατείο.
Οι κάθε λογής βασιλιάδες είχαν και έχουν τον βούρδουλα ως μέσον επιβολής της αλήθειας τους.
Το ιερατείο όμως είχε επιστρατεύσει από τότε, τον φυσικό φόβο των περίεργων αυτών όντων για τα μελλούμενα και τα μεταθανάτια.
Επικαλούμενο λοιπόν αυτόν το φόβο το ιερατείο ανάγκαζε τα όντα να θυσιάζουν σε άγνωστες δυνάμεις τις οποίες εκπροσωπούσε σ' αυτή τη γωνιά του σύμπαντος.
Θυσίες που προσφέρονταν σε Μινώταυρους, σε καλοκάγαθους γενειοφόρους θεούς στην Παλαιστίνη ή σε εν πλήρει σύνθεση δωδεκάθεα στην Αυλίδα.
Κάποια στιγμή λοιπόν όταν τα περίεργα όντα άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι είναι και ωραία, σταμάτησαν να στέλνουν πεσκέσι σε ανώτερες δυνάμεις, άτομα από την ίδια τους τη φυλή. Από τότε, όλο και κάποιος 'δυσσέας θα έσφαζε ένα κοπάδι από άλλα μεγαλόσωμα όντα με μεγάλα κέρατα σε κάποια παραλία προς εξευμενισμό ενός θαλάσσιου ξωτικού, Όλο και κάποιος μεθυσμένος Αίας θα έσφαζε ένα ολόκληρο κοπάδι μαλλιαρά όντα για τον κατευνασμό των προσωπικών του δαιμόνων. Όλο και κάποιος Μυρμιδόνας θα έσφαζε όλα τα όντα που αλυχτούσαν γύρω από το ξόδι κάποιου ακράνη του.
Από τότε μέχρι τώρα οι κοινωνίες αλλάξαν σε μέγεθος, σύνθεση και συνήθειες.
Ο τρόπος όμως που προσπαθούν να εξευμενίσουν δαίμονες, φόβους, αντιλήψεις και προκαταλήψεις παραμένει ίδιος. Ολομέτωπη επίθεση και ολοκαύτωμα άλλων αθώων όντων που μάλλον αυτά τα δημιούργησε άλλος δαίμονας.
Η μία και μοναδική παραλλαγή έγκειται στο γεγονός ότι τις αλλοτινές θυσίες τις τραγουδούσαν και τις κράτησαν στην αιωνιότητα τυφλοί τραγουδιστές και αγράμματοι ψαράδες, ενώ τώρα τις αποθηκεύει πρώτα και μετά τις μεταδίδει το ακοίμητο μάτι των social media.
Προσοχή: Οποιαδήποτε ομοιότητα με γεγονότα και αντιλήψεις με το σήμερα είναι πραγματική!
Κουκ
Αυτές λοιπόν οι κοινωνίες, κάποια (απλωμένη στο χωροχρόνο) στιγμή, πέρασαν από την απλή αταξική οργάνωση και δομή της Κομούνας, στην σύνθετη ταξικά δομημένη κοινωνία με βασιλιάδες και ιερατείο.
Οι κάθε λογής βασιλιάδες είχαν και έχουν τον βούρδουλα ως μέσον επιβολής της αλήθειας τους.
Το ιερατείο όμως είχε επιστρατεύσει από τότε, τον φυσικό φόβο των περίεργων αυτών όντων για τα μελλούμενα και τα μεταθανάτια.
Επικαλούμενο λοιπόν αυτόν το φόβο το ιερατείο ανάγκαζε τα όντα να θυσιάζουν σε άγνωστες δυνάμεις τις οποίες εκπροσωπούσε σ' αυτή τη γωνιά του σύμπαντος.
Θυσίες που προσφέρονταν σε Μινώταυρους, σε καλοκάγαθους γενειοφόρους θεούς στην Παλαιστίνη ή σε εν πλήρει σύνθεση δωδεκάθεα στην Αυλίδα.
Κάποια στιγμή λοιπόν όταν τα περίεργα όντα άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι είναι και ωραία, σταμάτησαν να στέλνουν πεσκέσι σε ανώτερες δυνάμεις, άτομα από την ίδια τους τη φυλή. Από τότε, όλο και κάποιος 'δυσσέας θα έσφαζε ένα κοπάδι από άλλα μεγαλόσωμα όντα με μεγάλα κέρατα σε κάποια παραλία προς εξευμενισμό ενός θαλάσσιου ξωτικού, Όλο και κάποιος μεθυσμένος Αίας θα έσφαζε ένα ολόκληρο κοπάδι μαλλιαρά όντα για τον κατευνασμό των προσωπικών του δαιμόνων. Όλο και κάποιος Μυρμιδόνας θα έσφαζε όλα τα όντα που αλυχτούσαν γύρω από το ξόδι κάποιου ακράνη του.
Από τότε μέχρι τώρα οι κοινωνίες αλλάξαν σε μέγεθος, σύνθεση και συνήθειες.
Ο τρόπος όμως που προσπαθούν να εξευμενίσουν δαίμονες, φόβους, αντιλήψεις και προκαταλήψεις παραμένει ίδιος. Ολομέτωπη επίθεση και ολοκαύτωμα άλλων αθώων όντων που μάλλον αυτά τα δημιούργησε άλλος δαίμονας.
Η μία και μοναδική παραλλαγή έγκειται στο γεγονός ότι τις αλλοτινές θυσίες τις τραγουδούσαν και τις κράτησαν στην αιωνιότητα τυφλοί τραγουδιστές και αγράμματοι ψαράδες, ενώ τώρα τις αποθηκεύει πρώτα και μετά τις μεταδίδει το ακοίμητο μάτι των social media.
Προσοχή: Οποιαδήποτε ομοιότητα με γεγονότα και αντιλήψεις με το σήμερα είναι πραγματική!
Κουκ
