Με τα μάτια μιας νεοφερμένης

Η πρώτη συνάντηση με τη Μάδυτο ήταν καλοκαίρι τέλη δεκαετίας ΄70. Ήμουν 6 και κάτι χρόνων, νεοφερμένη από την πρωτεύουσα. Δεν ήξερα από χωριό και όλα ήταν πρωτόγνωρα και ταυτόχρονα εντυπωσιακά για μένα!

Είχα την τύχη να μένω μεν σ΄ένα παλιό και κακοδιατηρημένο σπίτι αλλά ήταν στο κέντρο της Μαδύτου!!!!! Όλος ο εμπορικός σύλλογος στα πόδια μου!!!!

Δίπλα μου είχα τη Βάσω την Αλγιαννάκη με σκουλαρίκια και κολώνιες, απέναντί μου Βλαχοπέτρος, (εννοείται ότι αγόρασα το φορεματάκι της βιτρίνας αλλά σε λίγο καιρό είδα ότι τα μισά κοριτσάκια φόραγαν το ίδιο),Κώστας Βούλγαρης με το Υπερμάρκετ, κολλητά ο Μανώλιας ο κρεοπώλης και το καθαριστήριο Κότογλου. Αυτό το μαγαζί το κρατούσε ένας πολύ cool παππούς που όλο κάπνιζε και δεν έριχνε ποτέ τη στάχτη του με αποτέλεσμα να μένει όλη η στάχτη στο χέρι του! Μagic!!!!!

Λίγο πιο πάνω ήταν το μπακάλικο της Κατσκάδενας (τότε ήταν που έμαθα κι εγώ ότι δεν ήμουν η Βίλλη Λαυρίτσου αλλά η κορ’ του Τσολιά) Σ’ αυτό το μαγαζί περνούσα αρκετές ώρες γιατί καθώς ψώνιζα έριχνα και μια ματιά σε όλα τα περιοδικά!

Απέναντι από εκεί ήταν το περίπτερο (πόσο μου λείπει…), το είχε ο πιο αγαπημένος, εχέμυθος, καλοσυνάτος άνθρωπος του χωριού, ο Γιάννης ο Κούμπουρλης! Στην πλατεία ήταν πάντα θαμώνας μια γλυκιά μανούλα ….η Κατίνα η Χαϊβά με το γιο της το Χρήστο. Δεν καταλάβαινα γιατί ήταν πάντα εκεί, αλλά θυμάμαι πόσο τρυφερά μιλούσε στο γιο της.

Επίσης υπήρχαν και επαγγελματίες στη Μάδυτο που δεν είχαν μαγαζιά. Ήταν ο Γκιμς ο ντελάλης και ο Καπόνιας ο γαλατάς που πέρναγε με την άμαξα και πουλούσε το αγελαδινό γάλα door to door. Εγώ παιδί του ΝΟΥ-ΝΟΥ και του Carnation ούτε ν’ ακούσω δεν ήθελα. Βέβαια μετά από λίγα χρόνια το τίμησα δεόντως.

Λίγο πιο κάτω απ’ το σπίτι μου ήταν (ταβέρνα για μένα, για τους υπόλοιπους) το καφενείο του Ντάλια. Κάθε απόγευμα έβρεχαν το δρόμο, συγνώμη το «δημόσιο» ήθελα να πω, υπό τη μουσική του juke-box και το τραγούδι «καρδιά μου το βήμα κόψε» (αγαπημένο μου, το ξέρω μέχρι σήμερα όλο απ’ έξω, καταγράφηκε στο σκληρό!!!!). Παρακάτω, η καφετερία τς Αυγούστας. Εκεί έτρωγα κάθε Σάββατο την τουλούμπα μου (το σκέφτομαι και μου τρέχουν τα σάλια….)

Θέλω να αναφέρω κι άλλα δυο μαγαζιά θρύλοι για μένα και πιστεύω και για τη γενιά μου ήταν ο Φρόιν και το δισκάδικο της κα Λένης τς Καβάτσενας αλλά άνοιξαν αρχές του ¨80 και βέβαια είναι κεφάλαια από μόνα τους!!!!

Το πιο εντυπωσιακό και μαγικό πράγμα που γινόταν στη γειτονιά μου και ποτέ δεν πήρα εξηγήσεις γι αυτό, ήταν ο γείτονάς μου και φίλος μου ο Λασπάς. Κάθε μεσημέρι (ενίοτε και ο Γιώργος) πήγαινε στoν περιστερώνα που είχε σε μια ταράτσα και άφηνε τα περιστέρια ελεύθερα, και το απόγευμα έκανε κάτι μαγικά με τα χέρια κι όλα ξαναγύριζαν κοντά του. Ήταν φανταστικό!!!!! Εγώ ένα καναρίνι είχα φέρει απ’ την Αθήνα που μου έφυγε και δεν ξανάρθε ποτέ! Αυτός πως το έκανε κάθε μέρα????

Αυτό που μου μένει αξέχαστο απ’ την πρώτη μου επαφή με τη Μάδυτο ήταν ότι είχε πάρα πολύ κόσμο!!!!!! Συγκεκριμένες ώρες, αλλά είχε κόσμο στο δρόμο.

Το πρώτο γκρουπ ήταν στις 12μμ όταν έκαναν διάλειμμα οι βιοτεχνίες, μετά το Γυμνάσιο-Λύκειο που φιλοξενούσε μαθητές απ’ όλη την περιοχή εκεί να δεις κόσμο και λαό να ξεχύνεται στο δρόμο!!!! Αργότερα το απόγευμα πάλι τα κορίτσια της βιοτεχνίας και τα εργατικά. Καθώς σουρούπωνε να ‘σου κι οι φαντάροι απ΄το ΚΕΑΠ.

Κι όλος ο κόσμος το βράδυ έκανε βόλτα στο δημόσιο πάνω- κάτω, πάνω-κάτω. Είχε πολύ πλάκα!!!

Γενικά θυμάμαι ένα χωριό γεμάτο ΖΩΝΤΑΝΙΑ!!!!

Δεν θα ξεχάσω μια μέρα στου Ντάλια το μαγαζί που ήταν μαζεμένοι κάποιοι άντρες (τους έβλεπα τότε, τώρα θα έλεγα παιδάκια) στο δρόμο κι όλο έπιναν, χόρευαν, έσπαγαν κι όλο το χωριό μαζεμένο να κλαίει και το juke-box να παίζει ξανά και ξανά το τραγούδι «τώρα που θα πας φαντάρος και θα βάλεις το χακί….» Όταν ρώτησα τι γίνεται μου είπαν ότι θα τους πάρουν φαντάρους, κι εγώ με τόσο κλάμα που έπεφτε νόμιζα ότι θα πάνε σε πόλεμο!!!!!! Μετά από λίγα χρόνια κατάλαβα ότι πήγαιναν για εκπαίδευση.

Γλέντια παντού, στα μαγαζιά, στο δρόμο, στην πλατεία και για χαρά και για λύπη. Τα τελευταία χρόνια κατάλαβα γιατί χρησιμοποιούμε μόνο εμείς ( δε γνωρίζω αν εμείς τη εφηύραμε) τη θεϊκή λέξη Ξ Ε Π Α Θ Ι Α Ζ Ω ( για μένα δεν υπάρχει καλύτερη) για να εκφράσεις την ευχαρίστησή σου. Γιατί μόνο εμείς ξέρουμε να βγάζουμε τα πάθος και να ξαναγεννιόμαστε!!!!!!

Αυτή είναι η δική μου ΜΑΔΥΤΟΣ. Μακριά από μιζέρια και κατήφεια (δε ταιριάζουνε σε λέω, τόσο αντικειμενικά το λέω….) μακριά από φοβίες για το καινούργιο και το άγνωστο!!!!!

Μόνο αν ρίξουμε μια ματιά προς τα πίσω θα προχωρήσουμε γρήγορα και με σωστά βήματα μπροστά!

Άλλωστε ποτέ δε φημιζόμασταν για τα πλούτη μας, γιατί ποτέ μα ποτέ δεν είχαμε σχέση με λαμογιές και golden boy. Για το μόνο που φημιζόμασταν ήταν για την εργατικότητά μας, τις μεγάλες παρέες μας και τα γλέντια μας. Εξάλλου όπως προ… έγραψα μόνο εμείς ξέρουμε να ΞΕΠΑΘΙΑΖΟΥΜΕ….

                                                                                                                           Βίλλη

συνέχεια »

Τσαγκαροδευτέρα...

   Δευτέρα . Η πρώτη εργασιακή μέρα της εβδομάδας γι αυτό και λίγο βαριά. Για όσους φυσικά εργάζονται. Κάποιοι βγαίνουν από ένα ήσυχο Σαββατοκύριακο και ξεκινάνε ομαλά την εβδομάδα. Για κάποιους είναι τσαγκαροδευτέρα. Η τσαγκαροδευτέρα πήρε το όνομά της από τα παλιά χρόνια , από την ανάγκη για τσαγκάρη που είχαν τα παπούτσια των γλεντζέδων από τους χορούς του Σαββατοκύριακου. Οπότε πληρώνοντας τα χορευτιάτικα στον τσαγκάρη, τους έβγαινε ξινός ο χορός· και γι΄αυτό επικράτησε να λέγετε τσαγκαροδευτέρα η δύσκολη Δευτέρα.

 Εδώ λοιπόν στην Β. Όλγας στον λεωφορειόδρομο , όσοι παρκάρουμε τις σχόλες και είμαστε από την γειτονιά, ξέρουμε ότι πρέπει να σηκωθούμε στις 6.00 το πρωί να πάρουμε το αυτοκίνητο για να μην έχουμε ντράβαλα με τροχαίες  και Δήμους.  Οι "γαμπροί " ή "οι νύφες"  όμως που έρχονται από άλλες περιοχές και ξενοκοιμούνται  κάπου εδώ, δεν το ξέρουν . Γιατί δεν υπάρχει περίπτωση, φέρτε όποιο πανεπιστήμιο θέλετε απ΄αυτά που κάνουν τις έρευνες να κάνει μία, ξενοκοιμούνται  αυτοί που ξεχνάνε τα αυτοκίνητά τους. Οπότε όταν την Δευτέρα το πρωί στις 7.00  η τροχαία ζωγραφίζει αυτοκίνητα , ξέρουμε ότι οι ιδιοκτήτες τους θα έχουν μία καθώς πρέπει τσαγκαροδευτέρα.Που αφού περάσανε καλά το Σαββατοκύριακο , σήμερα πρέπει να περάσουν από το ταμείο...

   

συνέχεια »

Στον Ο.Α.Σ.Θ. ΤΟΥ 2000...

Εμείς εδώ στην Θεσσαλονίκη δεν ζούμε στο 2013, ζούμε  600-700 χρόνια πίσω . Στα Μουσουλμανικά χρόνια από Εγίρας.

 Στον εικοστό πρώτο αιώνα που ζει όλος ο κόσμος, οι τεχνολογίες και οι λογικές  μεμονωμένες  επιχειρηματικές και κοινωνικές  τρέχουν με ασύλληπτες ταχύτητες για τα δικά μας βραδύκαυστα δεδομένα. 

 Η Τσιμισκή και η Μητροπόλεως είναι οι  κατ΄εξοχήν λεωφορειόδρομοι της πόλης. Εκεί  οι επιβιβάσεις στα λεωφορεία του Ο.Α.Σ.Θ. είναι χιλιάδες κάθε μέρα, εφτά μέρες την εβδομάδα.
 Σ΄αυτήν λοιπόν την πυρίκαυστη ζώνη του κέντρου, η αναζήτηση εισιτηρίου είναι μια Οδύσσεια λες και ψάχνεις το μαγικό χαρτάκι για κανένα ματς του Καμπιονάτο ή για καμιά συναυλία της Πάολα. Στα περίπτερα  πρέπει να παίξεις κίνο για  να βρεις ποιο από τα εκατοντάδες αυτής της περιοχής έχει. Αφού βρεις περίπτερο να έχει γενικώς, καλό είναι να πετύχεις να έχει και την κατηγορία εισιτηρίων που θες. Αν πετύχεις τα παραπάνω, προϋπόθεση για να σου τα δώσει ο περιπτεράς είναι να του δώσεις ψιλά και δει το ακριβές αντίτιμο.Διαφορετικά αντιμετωπίζεις την ευγένειά του...
 Ένα (1) σημείο πώλησης υπάρχει μόνο από τον Ο.Α.Σ.Θ. σε όλο το κέντρο, που προφανώς του αρκεί η κρατική επιδότηση και γι΄αυτό δεν στήνει άλλα 100. Το stand αυτό όμως δουλεύει ώρες ιατρού και πάνω απ΄όλα όχι Σαββατοκύριακο. Με λίγα λόγια οι επιβάτες - πελάτες του Σαββατοκύριακου μπορούν πολύ άνετα να πάνε να κόψουν το λαιμό τους για  να βρούνε εισιτήρια.
 Ανεβαίνεις λοιπόν στο λεωφορείο, είτε αποφασισμένος να το παίξεις κορώνα - γράμματα μπας  και γλιτώσεις το επί 60 πρόστιμο επί της τιμής του εισιτηρίου ή λες θα κόψω μέσα. Τα μηχανήματα τώρα που έχουν μέσα τα λεωφορεία από πού να τα πιάσεις . Η (παρα) λογική του οργανισμού σου λέει:  Γιατί δεν πήγες να πάρεις εισιτήριο από τον περιπτερά που τον πληρώνω μεσιτεία και ήρθες απ΄ευθείας σ΄μένα;  πρόστιμο 10 λεπτά . Γιατί βάζεις νομίσματα  του 1 και 2 ευρώ στο μηχάνημα ; δεν ξέρεις ότι για  τα μηχανήματα που δίνουν ρέστα δεν μας έδινε μίζα ο εισαγωγέας και έτσι δεν τα πήραμε; Μην περιμένεις λοιπόν ρέστα. πάρε το εισιτήριο σου και σκάσε. Πάλι καλά που δεν σε φτύνει κιόλας το μηχάνημα.
 Οι οργανισμοί και οι υπηρεσίες αυτές , έπαψαν  προ καιρού πλέον να είναι κοινής ωφελείας και έχουν μετατραπεί σε κοινής τυραννίας. Αν δεν εξελιχθούν για να συγχρονιστούν με τα σημερινά δεδομένα  και τις ανάγκες μας,  να κλείσουν . Και θα μου πεις οι εργαζόμενοι τί θα απογίνουν.Αν οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να αναβαθμίσουν και να καλυτερέψουν  τις παρεχόμενες προς τον πελάτη υπηρεσίες, να χάσουν τη δουλειά τους. Στον δικό μου επαγγελματικό χώρο όποιος δεν κάνει ή έκανε καλή δουλειά έμενε άνεργος, εγώ έτσι ξέρω. Πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει το παραμύθι ότι οι εργαζόμενοι είναι άμοιροι ευθυνών για το παρεχόμενο αποτέλεσμα και ότι για όλα φταίει το σύστημα που είναι στρεβλά δομημένο.Οι διευθυντάδες, οι προϊστάμενοι,  οι τομεάρχες  και οι υπάλληλοι συγκροτούν το στρεβλό σύστημα. Να καταρρεύσουν μαζί του.
Δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει αν είναι αριστερόστροφη ή νεοφιλελεύθερη , Μαρξιστική ή καπιταλιστική η οπτική μου. Είναι απλά το καθρέφτισμα  της καθημερινής  απογοήτευσης του να ζεις στην Ελλάδα.

συνέχεια »

Γιατί...

"Οποιαδήποτε μορφή αναγκαστικής εργασίας απαγορεύεται . Εδικοί νόμοι ορίζουν τα σχετικά με την επίταξη προσωπικών σε περίπτωση πολέμου ή επιστράτευσης για την αντιμετώπιση αναγκών για την άμυνα της χώρας ή επείγουσας κοινωνικής ανάγκης από Θεομηνία ή ανάγκης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την δημόσια υγεία "  Άρθρο 22 παρ. 4.

Αυτό το κουρελόχαρτο που μας επιβάλανε οι μεγάλοι το ΄74 και εμείς το δώσαμε έκτοτε στον Βενιζέλο για να παίζει και να το γυρίζει όπως θέλει , το Σύνταγμα μας , αυτό τα λέει αυτά. Ρητά και κατηγορηματικά.

 Πού είναι η γαμημένη δημοσιογραφία που θα σηκώσει το ανάστημά της και το δάχτυλό της απέναντι στον Γκεμπελίσκο  Κεδίκογλου , στην Χιμλερική καρικατούρα του Δένδια και στο τιποτένιο ανθρωπάριο Χατζηδάκη;

 Και πού είναι τα άχρηστα μίσθαρνα συνδικαλιστικά και κοινωνικά όργανα που θα αντιδράσουν στις χουντικές επιτάξεις και καταστολές του πατριώτη και  θρησκόληπτου Σαμαρά; Η πιο μεγάλη σχεδόν αντίδραση ακούστηκε από τις συν-κυβερνητικές κεντροαριστερές λούνγκρες , με τις ¨αποστάσεις" που πήραν. 

  Καλά όλοι αυτοί. Οι υπόλοιποι γιατί τους ακούμε; Γιατί ταυτιζόμαστε με τον "απρόσωπο" επιβάτη που θέλει να πάει στην δουλειά του και δεν μπορεί;  Γιατί αντί να ταυτιστούμε με τους εργαζομένους στο μετρό που προσπαθούν με τον αγώνα τους να σπάσουν τις μνημονιακές-τροικανές ισοπεδώσεις των αμοιβών μας , εναντιωνόμαστε μ΄αυτούς και συστρατευόμαστε μα τα λόγια της εξουσίας;

  Γιατί κάνουμε σαν να μην θέλουμε, κάποια κοινωνική-εργασιακή ομάδα να σπάσει τον τσαμπουκά της κυβέρνησης και τον κατήφορο που έχουν πάρει οι εργασιακές συμβάσεις και οι αμοιβές μας; 

 Εν τέλη γιατί οι εργαζόμενοι στην Αθήνα που δεν μπορούν να πάνε στην δουλειά τους δεν "βγαίνουν στο βουνό" μαζί με τους απεργούς; 

 Και επί πλέον  πού είμαστε  εκείνοι οι 1.000.000 άνεργοι και ως εκ τούτου εύκαιροι; Γιατί λουφάζουμε προσπαθώντας να καταλάβουμε τον κόσμο μέσα από τα ανακοινωθέντα των κομμάτων δια στόματος εξωνημένων δημοσιογραφίσκων; Γιατί δεν λιώνουμε τα παπούτσια μας στον "δρόμο";

Γιατί  γιατί  γιατί...

  Ευτυχισμένοι εσείς που πήρατε τον ομμάτιον σας και και εξαφανιστήκατε από την σάπια τούτη χώρα.

συνέχεια »

24 Ιανουαρίου...

  Μια φορά και έναν καιρό... στα πολύ παλιά χρόνια, υπήρχε  ένα μεγάλο και δοξασμένο βασίλειο που λεγόταν Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Σε μια απομακρυσμένη από την πρωτεύουσα πόλη , γεννήθηκε καλή ώρα μια μέρα σαν και τη σημερινή  ένα αγόρι που του δώσανε το όνομα Αδριανός. Όνομα που πήρε από  την πόλη που καταγόταν ο πατέρας του. Μεγαλώνοντας ο Αδριανός, γούσταρε πολύ τους Έλληνες και γι΄αυτό μελέτησε και έγινε βαθύς γνώστης της Ελληνικής γραμματείας,  η οποία τον ξεστράβωσε δίνοντας του  τα εφόδια για να γίνει μεγάλος ηγέτης. Η ενασχόληση με τα Ελληνικά,  του έδωσε το usser "Γρεκούλους" (το Ελληνάκι) και την χαρακτηριστική Ελληνική λεπτότητα ( αυτήν την παλιά , όχι την σημερινή, την χοντροκοπιά).
  Στα 41 του λοιπόν , τσουπ ,  να τος  ο μάγκας αυτοκράτορας της Ρώμης. Φυσικά με όλη την αλληλουχία και  διαδοχή των γεγονότων που προηγούνταν μιας αυτοκρατορικής διαδοχής στην Ρώμη·πλαστογραφίες , παραγκωνισμοί, δολοφονίες και όλα  αυτά τα ωραία που αρέσουν και αγαπούν όόόόλοι οι υποψήφιοι μνηστήρες της εξουσίας όπου γης , ες αεί.
  Μόλις λοιπόν πήρε το σκήπτρο, το πρώτο πράγμα που έκανε ο ντερβίσης , ήταν να διαγράψει από τα τεφτέρια του κράτους όλους τους φόρους που είχαν καθυστερήσει να πληρωθούν . Οοοοοοο, δόξα τη μακροθυμία σου κύριε και αφέντη μας, από κάτω όλοι οι Ρωμαίοι· οι πληβείοι . Γιατί οι άλλοι, οι συγκλητικοί τον θέλανε τηγανιτό και κομμένο κομματάκια.Πού ξανακούστηκε ηγέτης να χαρίζει φόρους. Αυτά ούτε στην Ελλάδα δεν γίνονται. Έλα όμως ντε που αυτές τις ιδέες τις είχε ξεσηκώσει από την Ελληνική γραμματεία, η οποία τον δίδαξε ότι ο ηγέτης πρέπει να είναι για τον λαό και όχι ο λαός για τον ηγέτη. Ψιλά γράμματα θα μου πεις τώρα. Έ, παραμύθια λέμε , τα ψιλά γράμματα ψάχνουμε. Τες πα, πίσω στην ιστορία μας.
  Ο αυτοκράτορας μας λοιπόν που του  αρέσανε πολύ οι τσάρκες και τα ταξιδάκια ( σε ποιον μήπως και δεν αρέσουν), πέρασε όλα τα χρόνια που αυτοκρατόρευε ,  περιοδεύοντας απ΄άκρη σ΄άκρη σ΄όλο το αχανές βασίλειο. Θεμελίωνε έργα και μετά ξαναγυρνούσε για να επιβλέψει την πρόοδό τους.
 Κάποια στιγμή , ο δρόμος του τον έβγαλε στην Αθήνα. Ελληνομαθής αλλά και περίεργος γαρ, προσκύνησε λαμβάνοντας μέρος στα Ελευσίνια μυστήρια. Εκεί λοιπόν, τί του κάνανε οι Δημητρούλες και οι Περσεφόνες  , τον μαγέψανε τον άνθρωπο  και έμεινε για πάρα πολύ καιρό στην Αθήνα.
 Έχτισε μια πύλη στα τείχη  που συναντιόταν η παλιά με την νέα πόλη και της έδωσε το όνομά του: "η Πύλη του Αδριανού" . Κι αν δεν έχουν  τραβήξει πλάνα ο Δαλιανίδης  και η Φίνος φιλμς από ΄κει. Αποπεράτωσε τον ναό του Διός που είχε ξεκινήσει να κατασκευάζεται  επί Πεισίστρατου  600 χρόνια πριν· αυτό που σήμερα ονομάζουμε στήλες του Ολυμπίου Διός και που στις ρίζες τους άρχισε να γιορτάζετε η Καθαρά Δευτέρα υπό το βλέμμα του Όθωνα, αλλά αυτό είναι από άλλο παραμύθι που θα το πούμε άλλη φορά. Έκανε διαπλάτυνση της οδού Κορίνθου- Μεγάρων, την κακιά Σκάλα δηλαδή, το οποίο ήταν ένα παλιό λαϊκό αίτημα που κρατούσε από την εποχή του Θησέα.
 Και σαν Ρωμαίος που ήτανε και σέβονταν τον εαυτό του , έχτισε και ένα υδραγωγείο με το ανάλογο σύστημα αγωγών ύδρευσης. Και ο μπαγάσας το έκανε τόσο καλό ,που μέχρι το 1930  η Αθήνα υδροδοτούνταν μόνο απ΄αυτό.
 Έφυγε από την Αθήνα και έζησε αυτός καλά , αλλά εμείς όχι καλύτερα, γιατί ήρθαν οι δικοί μας μετά το 1930 και κάνανε το Μόρνο. Και στο όνομα της δήθεν έλειψης νερού ή οποιουδήποτε άλλου αγαθού, δωσ΄ του αυξήσεις, δωσ΄ του φόρους.

συνέχεια »

ΟΙΚΟΔΟΜΟΙ: Συνεχίζουν με τις ταξικές δυνάμεις στο τιμόνι της Ομοσπονδίας

Ολοκληρώθηκαν σήμερα το μεσημέρι οι εργασίες του 23ου ΣΥΝΕΔΡΙΟ της ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ με την εκλογή νέας διοίκησης και αντιπροσώπων για τη ΓΣΕΕ, με τις ταξικές δυνάμεις να παραμένουν στο τιμόνι της Ομοσπονδίας.

  

Το τριήμερο συνέδριο (ξεκίνησε την Παρασκευή), αποτελεί μια σοβαρή παρακαταθήκη για τους αγώνες των εργαζομένων του κλάδου, καθώς επεξεργάστηκε τη γραμμή πάλης σε μια κρίσιμη περίοδο. Η σφοδρή αντεργατική επίθεση και η τεράστια ανεργία που συντρίβουν τους οικοδόμους, έρχεται σε αντιπαράθεση με την ίδια την πραγματικότητα όπου αναδεικνύεται το σύνολο των δυνατοτήτων για να μπορέσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να καρπώνονται τον πλούτο που παράγουν. Πάνω σε αυτό το πλαίσιο, όπου η πάλη για την ανακούφιση των άμεσων και επίκαιρων δυσκολιών που αντιμετωπίζει ο κάθε εργαζόμενος του κλάδου, συναντά την ανάγκη να αναπτύσσεται η πάλη ως και το επίπεδο της αλλαγής τάξης στην εξουσία, κινήθηκε το ίδιο το Συνέδριο.

Χτες, Σάββατο, πραγματοποιήθηκαν συνολικά 41 τοποθετήσεις συνέδρων. Οι παρεμβάσεις κινήθηκαν στους εξής άξονες:

-- Πάλη ενάντια στην ανεργία.

-- Δράση για τη συμπόρευση με τα σύμμαχα στρώματα και κύρια με τους επαγγελματοβιοτέχνες, που δραστηριοποιούνται στον κλάδο, καθώς διαπιστώθηκαν τα κοινά συμφέροντα στην πάλη για την ανάκαμψη της οικοδομικής δραστηριότητας με όρους που θα συμφέρουν εργάτες και ΕΒΕ.

-- Δράση για την υπεράσπιση και την αλληλεγγύη των οικοδόμων και των άλλων στρωμάτων που μαστίζονται από τις συνέπειες της κρίσης, μέσα από τις Λαϊκές Επιτροπές.

-- Ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε στην πάλη για να μπει στη μάχη ακόμη μεγαλύτερο κομμάτι της νεολαίας.

Σημαντική εμπειρία ήρθε από κάθε περιοχή της χώρας πάνω σε αυτά τα ζητήματα.

Σήμερα, εγκρίθηκε το σχέδιο δράσης, καθώς επίσης και ψηφίσματα ενάντια στη δράση της Χρυσής Αυγής, καταδίκης της δολοφονίας μετανάστη στα Πετράλωνα καθώς και για τη μονομερή διαγραφή του χρέους. Τέλος, αποφασίστηκε η συμμετοχή των οικοδόμων στην απεργία που έχει προκηρυχθεί ήδη για μέσα στον Φλεβάρη για τις ΣΣΕ.

Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η στιγμή, στο κλείσιμο των εργασιών του συνεδρίου, που ο πρόεδρος της απερχόμενης Διοίκησης της Ομοσπονδίας, Γιάννης Πάσουλας, ανακοίνωσε την αποχώρησή του, λόγω συνταξιοδότησης, με τους συνέδρους να ξεσπούν σε χειροκροτήματα.

902.gr

συνέχεια »

"...Όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει..."

Τώρα λοιπόν που πέρασε ο καιρός της αμηχανίας και των αόριστων ευχών, ας αρχίσουμε να κάνουμε  κάτι πιο πρακτικό και άμεσο , που με μηδενικό κόστος  θα ανεβάσει την ποιότητα της καθημερινότητας μας στα ύψη.
 Κλείστε τα μάτια και τα αυτιά σας στην καθεστωτική προπαγάνδα. Αποφύγετε τις ειδήσεις και τις πολιτικοαοριστολογίες των πολιτικάντηδων και των μέσων, ΄όπως ο διάολος το λιβάνι. Σβήστε  από τους σελιδοδείκτες σας όλους τους ψαγμένους- ενημερωτικούς-κομματικούς-παραταξιακούς ιστοτόπους και ιστολόγια. Ακούστε μόνο μουσικά ραδιόφωνα. Κατακρημνίστε τις κυκλοφορίες των εφημερίδων.
 Αυτό είναι το απόλυτο φάρμακο για την διαταραγμένη ψυχολογική και κοινωνική μας υγεία. Το εφήμερο της καθημερινής προπαγάνδας δεν έχει να μας προσδώσει τίποτα. Η αποφυγή της πολλά. Η προσωπική μου εμπειρία μετά από ένα χρόνο μακριά από την γνώση-εμπέδωση του εφήμερου, έκανε κατά πολύ καλύτερη την ζωή μου. Ανακαλύπτεις πόσο αστείο είναι όλο το έργο :  Κάποιοι κάθονται μαντρωμένοι μπροστά στην καθεστωτική  ενημέρωση-προπαγάνδα περιμένοντας να σωθούν· κάποιοι άλλοι πλουτίζουν σώζοντας τους εαυτούς τους· οι πρώτοι τότε αγανακτούν, σηκώνουν το δάχτυλο, τους βρίζουν αηδιασμένοι και  συζητάνε με φίλους στο μεσοδιάστημα της ενημέρωσης -μάντρωσης τους. Τρομερά αστείο και διαχρονικό.
 Απομακρυσμένος από την προπαγάνδα, ανακαλύπτεις το απεριόριστο των λύσεων και του νου. Απαγκιστρωμένος από την μέγκενη της,  μπορείς ανενόχλητος πλέον να διεκδικήσεις το δικό σου προσωπικό όνειρο. Πρέπει κάποια στιγμή να αρχίσουμε να ζούμε  για τον εαυτό μας· με δικές μας  ιδέες και λογικές, που παράχθηκαν από τις συναναστροφές μας και όχι μ΄ αυτές που επιβάλλονται από την προπαγάνδα. Αποδράστε από την φυλακή της και ελάτε στην παρέα μας, γιατί να ξέρετε ότι είμαστε πολλοί εκεί έξω. Αποδράστε και δουλέψτε το μυαλό σας. Αν γίνουμε ανεξάρτητοι κριτές του γίγνεσθαι , τότε θα αλλάξουν όλα. Πρέπει όμως πρώτα να αλλάξουμε εμείς . Ο καθένας μόνος του , στο μέτρο που μπορεί και στην κατεύθυνση που θέλει. Βγείτε έξω, αγαπήστε, διαβάστε , συμμετέχετε και συναναστραφείτε με ανθρώπους που έχουν να σας δώσουν κάτι διαφορετικό από το μασημένο σανό της προπαγάνδας. Ξεκουμπωθείτε μπροστά στις μέχρι τώρα περίεργες ιδέες, ακούσματα και διαβάσματα· πάντα υπήρχαν , απλά ήταν εκτός "κατευθυντήριας γραμμής" .Βγείτε "έξω" και θα ανακαλύψετε έναν μαγικό κόσμο που περιμένει να τον "περπατήσετε" . Έξω από τον προβεβλημένο και επιβεβλημένο  τρόπο ζωής ( life style Ελληνιστί), υπάρχει η ΖΩΗ και ο θεσπέσιος αγώνας της . Προσπαθήστε να συμμετέχετε οι ίδιοι σ΄αυτόν και όχι δια αντιπροσώπου. Κι αν δεν θέλετε να το κάνετε  για σας κάντε το ως εκδίκηση γι΄αυτούς . Γιατί να ξέρετε , είναι αυτό που φοβούνται  περισσότερο.
 Τότε και μόνο τότε, ο νους σας θα δραπετεύει αλητεύοντας σαν αερικό!
                                                                                                                                                         Κουκ

συνέχεια »

Βαρέθηκα...

Όλους θα τους πάρει η μπάλα κι ας μη φτάνουν εκατό σελίδες. Όλους όσους βαρέθηκα σ' αυτόν τον υπέροχο τόπο, μα και τόσο κατάλληλο συνάμα για το άνθισμα της ''φαιδράς πορτοκαλέας''. Εναλλακτικές καλλιέργειες δεν μας συστήνουν οι τηλεοράσεις μέρα-νύχτα? Ε, να λοιπόν που ''το 'χουμε''! Φαιδρά πορτοκάλια παράγουμε χωρίς σταματημό. Μόνο που δεν γελάμε πια μ' αυτά. Απλά τα βαρεθήκαμε. Απλά δεν τ' αντέχουμε άλλο κι ας πρέπει(?) να τα υποστούμε.
  Και δεν είναι μόνο τα υπέροχα αγόρια και κορίτσια που πηγαινοέρχονται στα έδρανα και τα κανάλια προσπαθώντας να πείσουν τον κόσμο γι' αυτά που δεν πιστεύουν ούτε οι ίδιοι. Είναι και τα χίλια δυό απολιθώματα σε τέχνη, πολιτισμό, αθλητισμό και δεν ξέρω σε τι άλλο, που μου προκαλούν πλήξη αφόρητη.
  Και για να τα πάρουμε με τη σειρά ''εν αρχή ην η Βουλή'' που τη θαυμάσαμε (γι' αυτό το λίγο που μπορέσαμε) γι' άλλη μια φορά χθες βράδυ. Νεοδημοκράτες όψιμοι σωτήρες, με σοβαρό ύφος στο στενό τους κεφάλι και Συνασπιστές σαστισμένοι απ' την απρόσμενη έξοδό τους στο Τσάμπιονς Λινγκ. Πασόκοι με φρέσκο παρελθόν, υποβιβασμένοι όντες ν' αναζητούν σανίδα σωτηρίας. Κομμουνιστές απ' την κατάψυξη και Ανεξάρτητοι Έλληνες με έκδηλο τον φόβο μήπως δεν είναι ανεξάντλητοι. Χρυσαυγίτες ''γαμάω και δέρνω όπου με παίρνει'' και ντροπιασμένα Κουβελόπαιδα συνθέτουν ένα σκηνικό που μου προκαλεί τόσο ενδιαφέρον, όσο θα μου προκαλούσε μια τσόντα με πρωταγωνίστρια την Όλγα Τρέμη!(που τέτοια τύχη η κρύα!!!).
 Χάλια αδιόρθωτα. Ασορτί με τη χώρα. Δεν εμπνέουν με τίποτα και φαίνεται. Βάλε και το ότι έχουμε λίγο-πολύ πειστεί, πως δεν περνάνε και πολλά πράγματα απ' τα χέρια τους και τα χέρια μας κι όλα μοιάζουν σχεδόν αδιάφορα. Άντε να εξαιρέσω εν μέρει τον Αλέξη και την παρέα του, που δίνουν κάποια ψήγματα ελπίδας· αδύναμα όμως, θαρρείς σχεδία κόντρα σ' ορμητικά νερά.
  Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα η όλη φάση φέρνει λιγάκι ναυαγούς σ' έρημο νησί. Λίγα τα αγαθά και μεγάλη η ταλαιπωρία του να ζεις σε τέτοιο τόπο. Ζεις περιμένοντας το μοιραίο (με τις τακτικές των κυβερνώντων) ή τολμάς να σαλπάρεις με τη σχεδία του Αλέξη κι ο θεός βοηθός?
   Τους Νέους Κόσμους οι τολμηροί τους ανακάλυψαν αλλά και οι καρχαρίες με τους τολμηρούς χορταίνουν συνήθως.
   Το σενάριο να σε βρει καράβι στο νησί το αποκλείω γιατί δεν σε ψάχνει κανείς.(Επίσης εννοείται πως στο νησί δεν βρίσκεται η αγαπημένη μου Σαρλίζ, γιατί δεν είναι Ελληνίδα να τραβάει κανένα ζόρι!)
  Και για να συνεχίσω να απαριθμώ το τι βαρέθηκα, θα πάω στα κανάλια. Αήδια και πλήξη ανάμικτα, μου προκαλούν οι ειδήσεις τους και οι συζητήσεις τους. Στημένες, κομμένες και ραμένες. Με δοτούς δημοσιογράφους, με δοτές ερωτήσεις και ανώδυνες απαντήσεις. Κουραστικό επίσης το να ψάχνεις μια ζωή να βρεις τι κρύβεται πίσω από κάθε τους ανακοίνωση και κάθε τους απόφαση. Ψυχοφθόρο το να αναζητάς ποιο ''λάκκο έχει η φάβα''. Το να πρέπει να γίνεις δημοσιογράφος ο ίδιος για ν' ανακαλύψεις την αλήθεια, αφού ο Βαξεβάνης είναι ένας και οι απάτες εκατοντάδες. Κι όσο για τα blogs, άλλο δράμα. Ψάχνεις να δεις πώς πορεύονται, από πού εκπορεύονται και αν εκπορνεύονται? Όταν φυσικά δεν ασχολούνται με τα δίδυμα της Καλομοίρας και το σκισμένο καλσόν της Βανδή. Χάλια!!!
  Κι άντε να ξεφύγουμε για μιά στιγμή απ' την πολιτική. Δεν θ' αλλάξει και πολύ το όλο θέμα. Ο Νταλάρας, ο Πάριος και η Αλεξίου προσπαθούν να σπάσουν τα νεύρα του Τζιμάκου που πριν 30 χρόνια φώναζε ''όχι άλλο Νταλάρα,Πάριο κι Αλεξίου''. Δεν τα παρατάνε με τίποτε. Ντούρασελ. Κι ο Τζιμάκος επίσης. Τους χτύπησε το ασφαλιστικό, η αφραγκιά ή η απληστία δεν ξέρω, μα τους βαρέθηκα. Αρκετά. Τα ονόματα φυσικά είναι ένα μικρό δείγμα όλων αυτών που με σβησμένη φωνή και ανύπαρκτη διάθεση περιφέρονται ανα την Επικράτεια. Και δεν είναι λίγοι.
  Και στο σανίδι τα ίδια. Ο Βουτσάς κι η Καραγιάννη χωρίς κότερο και χωρίς βόλτα. Ο Κωνσταντίνου χωρίς χιούμορ. Φτάνει. Ινάφ!!!
 Μας γεμίσανε πλήξη και στον αθλητισμό τα χιλιάδες λαμόγια που μας κάνανε ερευνητές στημένων παιχνιδιών και ντοπαρισμένων ρέκορντμαν. Που μας φτιάξανε πρωταθλητές-Γάβρους σε άδεια γήπεδα και χωρίς αντιπάλους. Με ''κοράκια'', με στημένα και υποκλοπές. Τι να είμαστε λοιπόν? Ντέντεκτιβς, δικαστές ή φίλαθλοι? Κουράστηκα, κι ας πηγαίνω Καυτανζόγλειο στην Ηρακλάρα, λόγω παθολογικής αγάπης.
 Την σακατέψανε τη χώρα μάγκες. Τη γονατίσανε. Κάθε πτυχή της πύο αναβλύζει. Χάθηκε η εμπιστοσύνη σ' όλους τους τομείς κι όχι άδικα. Τα σκάνδαλα και οι ρεμούλες από τον τελευταίο πολίτη, μεχρι τους κορυφαίους υπουργούς. Η αναξιοσύνη παντού και πάντα.
  Παρέλαση ατάλαντων και διατηρητέων στην τέχνη, παρέλαση λαμόγιων στα υπόλοιπα.
 Κι εμείς να βρίσκουμε αποκούμπι σε κάτι τραγούδια σαν κι αυτό του προλόγου με τον καλό τον Παπακωνσταντίνου. Τον Θανάση. Όχι τον συνάδερφό του τον Βασίλη που κούρασε και τον άλλο τον πρώην υπουργό που χάνει τα στικάκια.

"...Όσες κι αν χτίζουν φυλακές
κι αν ο κλοιός στενεύει
ο νους μας είναι αληταριό
που όλο θα δραπετεύει..."

συνέχεια »

Έχε το νου σου στο παιδί...

Όσο κι αν το ψάχνω, όσο κι αν προβληματίζομαι, πάντα καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα. ''Μόνο αν γλυτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα''.
  Η ζωή μας σ' ένα τόπο που ο καθένας μας θεωρεί φυσιολογικό το να παίρνει φακελάκι ο γιατρός, μίζα ο πολιτικός και λάδωμα ο πολεοδόμος, ο κτεατζής και ο κάθε δημόσιος λειτουργός, μπορεί ν' αλλάξει μόνο αν μεγαλώσουμε διαφορετικά τα παιδιά μας.
  Το σκουπιδαριό στους δρόμους τις παραλίες και στα μυαλά μας επίσης μπορεί να αλλάξει μόνο αν τα παιδιά μας αγανακτήσουν απ' αυτό που δυστυχώς δεν μας αγανακτεί πια.
  Η ανικανότητα, η αναξιοκρατία και ο θρίαμβος του τίποτα θα πάψει οριστικά, όταν θα προκαλέσει τάση προς εμετό στα παιδιά μας· όχι σε μας.
  Δεν είναι που απελπίστηκα. Δεν είναι πως βαρέθηκα. Απλά όταν στο D.N.A. σου από πιτσιρικάς έχει περάσει όλο αυτό το χάλι λίγα μπορείς να κάνεις. Εξάλλου είναι τόσο πολλά αυτά που θέλουν ξήλωμα και ξαναφτιάξιμο που απελπίζεσαι.
  Κι ας θεωρήσουμε πως η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Ψάξε να βρεις την αρχή. Είναι άραγε οι υπουργοί που εκόντες-άκοντες ξεπούλησαν τη χώρα ή ο δασκαλάκος που μιζάρεται 20 ευράκια απ' το βιβλιοπωλείο που του πουλάει μολύβια για το σχολείο? Προσωπικά δεν περιμένω ούτε απ' τον πρώτο να κάνει αυτό που πρέπει για να πάει η χώρα ένα βήμα μπροστά, ούτε απ' τον δεύτερο να διδάξει πέντε σωστά πράγματα στο παιδί μου. Άιντε το πολύ-πολύ να του εμφυσήσει το πως θα γίνει φίτσουλας για να ξεπερισσέψει κανένα φραγκοδίφραγκο για να κάνει δωράκι στην παράνομη σχέση.
   Βαθύ το πηγάδι. Άπατο. Εκεί είναι το μυστικό. Είναι τόσα πολλά τα στραβά στην πανέμορφη χώρα μας που σε κομπλάρουν. Μικροί-μεγάλοι απατεώνες όλοι μας, με μπούσουλα το βόλεμα, επιτρέψαμε στον υπέρβαρο ατακαδόρο πολιτικό να μας εμπλέξει στο μεγάλο φαγοπότι. Και μετά την πρώτη αγανάκτηση και αντίδραση, η δεύτερη σκέψη λέει πως δεν έχει και τελείως άδικο. Φυσικά και δεν φάγαμε τις ίδιες ποσότητες. Άλλωστε διαφέρουν και οι κοιλιές μας.
   Δεν αισθανθήκαμε όμως κλέφτες όταν πήραμε μαϊμού αναπηρική σύνταξη κι όταν τις μισές μέρες στη δουλειά μας χτυπούσαν άλλοι τις κάρτες.Βρήκαμε άλλοθι στις μεγαλοαπατεωνίες των πολιτικών μας, όταν ως γιατροί γεμίσαμε φακκελάκια κι ως δικηγόροι δεν πληρώσαμε φράγκο στην εφορία. Όταν ως μικρομέγαλοι αγρότες φτιάχναμε πισίνες με τα λεφτά των επιδοτήσεων και μετά καίγαμε λάστιχα στους δρόμους. Όταν πιάσαμε την κάθε γωνία στο δημόσιο απλά και μόνο γιατί δεν θέλαμε να ταράξουμε την τεμπελια μας κι όταν ως Δήμαρχοι νυν και πρώην τ' αρπάζουμε σε σακκούλες σκουπιδιών για να μην μολύνουμε τα άσπηλα χέρια μας. Πάνε είκοσι χρόνια κι ακόμα θυμάμαι έναν υπάλληλο του θρυλικού Ο.Δ.Δ.Υ. να έχει αρπάξει πάνω από 500.000δρχ. σε μια μέρα έχοντας κι έναν σταυρό στην κολοτσέπη για παν ενδεχόμενο. Μπλέκουμε και τον Εσταυρωμένο στις βρωμιές μας!!!Βατοπέδιο style!!!
  Γι αυτό σου λέω! Δεν τελειώνει με τίποτε. Λερναία Ύδρα χωρίς ΗΡΑΚΛΗ η κατάσταση!(εμ αφου μας ρίξατε κατηγορία καλά να πάθετε!!!)
  Τουλάχιστον να μη μεγαλώσουν έτσι τα παιδιά μας. Με τη λογική του βολέματος και του ''δε βαριέσαι''. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρξει διαφορετική παιδεία. Κυρίως απ' το σπίτι. Κι όταν ζητώ παιδεία δεν θέλω αοριστολογίες και γενικότητες. Ανατροφή με  σεβασμό στη φύση, στη χώρα, στο συνάνθρωπο, στη διαφορετικότητα.
Είναι τεράστια η δύναμη ενός γονιού και φυσικά ενός δασκάλου. Παράγει παιδιά δολοφόνους στ΄Αμερικανικά σχολεία και στις γειτονιές της Ξάνθης. Δημιουργεί ανθρωπάρια που με χαρά ξυλοκοπούν φοβισμένους μετανάστες. Γεννάει ανθρώπους που θα πατήσουν κυριολεκτικά και μεταφορικά σε πτώματα γιατί αυτή είναι η αγωγή τους.
   Στο χέρι μας είναι άλλα πράγματα να θεωρήσουν αυτονόητα τα παιδιά μας.
   Γιατί αν γλυτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα...

συνέχεια »

ΟΙΚΟΔΟΜΟΙ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ! Πανελλαδική ΑΠΕΡΓΙΑ στις 16 Γενάρη

 

Με πανελλαδική απεργία Τετάρτη 16 Γενάρη απαντούν οι οικοδόμοι ενάντια στην ανεργία και την αύξηση κατά δύο χρόνια των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μετά από απόφαση της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας.Για την Αθήνα, η απεργιακή συγκέντρωση έχει οριστεί στις 10 π.μ. στην πλατεία Κάνιγγος.

Στην ανακοίνωση της Ομοσπονδίας για το θέμα επισημαίνεται:

«Η ανεργία στον κλάδο των Κατασκευών έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.

Από 200 χιλιάδες οικοδόμοι που ασφαλίζονταν στο ΙΚΑ το 2005, σήμερα μετά βίας φθάνουν τις 35 χιλιάδες και αυτοί όχι με πλήρη απασχόληση. Ανάλογη είναι η κατάσταση στο σύνολο του κλάδου.

    Η κατασκευή κατοικιών έχει φρακάρει.

    Τα δημόσια έργα είναι "παγωμένα", νέα δεν εξαγγέλλονται.

    Τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας τον κατάργησε η τρικομματική κυβέρνηση.

    Η ανεργία στον κλάδο έχει φέρει σε απόγνωση εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες.

Η εξαθλίωση που προκαλεί η ανεργία πολλαπλασιάζεται με τα χαράτσια, τους φόρους, νέους και παλιούς, την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, την αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης, το ξεπαράδιασμα σε γιατρούς, φάρμακα, νοσοκομεία, την πανάκριβη Παιδεία, την ακρίβεια στα είδη λαϊκής κατανάλωσης.

Μαζί με αυτά, οι οικοδόμοι με το τρίτο μνημόνιο φορτώθηκαν ακόμα δύο χρόνια στην πλάτη τους για να θεμελιώσουν δικαίωμα σύνταξης. Χιλιάδες οικοδόμοι που περίμεναν να βγουν το 2013 και μετά στη σύνταξη θα περιμένουν ακόμα δύο χρόνια, βιώνοντας την ανεργία, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Υποχρεώνουν τους οικοδόμους να ανέβουν στο μαδέρι στα 60 χρόνια τους, με κίνδυνο για τη ζωή τους. Είναι φανερό ότι από αυτή την πλευρά θα θρηνήσουμε θύματα. Κανένας οικοδόμος δεν μπορεί να δουλέψει σ' αυτήν την ηλικία.

Δεν πάει άλλο. Ο δρόμος της αντίστασης, του αγώνα, είναι μονόδρομος.

Απαιτούμε μέτρα για την ανεργία, ανακούφιση των ανέργων, επίδομα ανεργίας στους ανέργους, κατάργηση του αντιασφαλιστικού εκτρώματος, μείωση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, στα 55 χρόνια».

 

συνέχεια »

ΤΟ "ΔΩΡΑΚΙ" ΑΞΙΑΣ 15,5 ΔΙΣ ΕΥΡΩ ΑΠΟ ΤΑΠΕΡΜΑΝ ΚΑΙ ΤΖΕΦΡΙ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΕΡΓΟΛΑΒΟ ΜΠΟΜΠΟΛΑ!!!

Στις 17 Ιουνίου 2011 ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου γίνεται «πρώην» Υπουργός Οικονοµικών (ακόµη δεν µπορούµε να  καταλάβουµε γιατί αντικαταστάθηκε ένας τόσο πετυχηµένος Υπ. Οικονοµικών που «έσωσε» την Ελλάδα µε το µνηµόνιο) και στον  ανασχηµατισµό τού ανακοινώνεται…

ότι αναλαµβάνει το Υπουργείο Περιβάλλοντος,Ενέργειας και Κλιµατικής Αλλαγής. Πολλοί τότε  θεώρησαν (και εγώ µαζί τους) ότι πρόκειται για υποβάθµιση του Γ. Παπακωνσταντίνου. Αµ, δεν ήξερα τι θα ακολουθούσε… Στις 26  Ιουλίου του 2011 ο Γ. Παπακωνσταντίνου υπογράφει τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (που δεν υπέγραφε µε τίποτα η  προκάτοχός του Μπιρµπίλη) που κατέθεσε η «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ Α.Ε.» και αφορά στη µεταλλευτική περιοχή των 317.000  στρεµµάτων της Β. Χαλκιδικής, η οποία περιήλθε στην κατοχή της µε την σύµβαση που έγινε µε το ελληνικό δηµόσιο τον ?εκέµβριο  του 2003 και κυρώθηκε από την Βουλή τον Ιανουάριο του 2004.

Με το νόµο 3220/2004 ΦΕΚ 15Α / 28.1.2004, τα µεταλλεία χρυσού της Χαλκιδικής περνούν στην ιδιοκτησία της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ  ΧΡΥΣΟΣ (European Goldfields και Ελλάκτωρ). Η νεοσύστατη τότε εταιρεία ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ δίνει 11.000.000 ευρώ. Στο  ελληνικό δηµόσιο; Οχι. Το τίµηµα των 11.000.000 ευρώ δόθηκε στην TVX από το ελληνικό δηµόσιο για την αγορά των δικαιωµάτων,  αφού η TVX ήταν η προκάτοχος των δικαιωµάτων εξόρυξης της περιοχής. Κατά συνέπεια το όφελος από την αγοραπωλησία για το  ελληνικό δηµόσιο ήταν µηδενικό!
Μπορεί βέβαια κάποιος να σκεφτεί… «δεν µπορεί, το δηµόσιο θα κατοχύρωσε δικαιώµατα επί του µεταλλεύµατος όταν γίνει η  εξόρυξη…»
Λάθος. Στη σύµβαση ορίζεται ρητά ότι το ελληνικό δηµόσιο δεν κατοχύρωσε δικαιώµατα επί του εξορυσσοµένου µεταλλεύµατος.

Ολα δικά τους. ΟΛΑ. Και το επιχείρηµά τους είναι ότι θα κερδίσουν από τη φορολόγηση των κερδών. Χωρίς σχόλια…
Αξίζει να σηµειωθεί ότι τον Οκτώβρη του 2011,όπως ανακοίνωσε η διοίκηση της Ελλάκτωρ (µέτοχος της “Ελληνικός Χρυσός”), η  εταιρεία Aktor Construction International (100% θυγατρική της Ακτωρ ΑΤΕ) προέβη σε συµφωνία πώλησης 13 εκ. µετοχών της  εταιρείας European Goldfields στην Qatar Holding, δηλαδή ποσοστού 7,07% του µετοχικού της κεφαλαίου, συνολικής αξίας 130 εκ.  δολαρίων Καναδά. Το ποσοστό συµµετοχής της Aktor Construction International LTD στη European Goldfields, µετά τη συναλλαγή,  διαµορφώνεται σε 12,2% του µετοχικού κεφαλαίου, ενώ η Qatar Holding διατηρεί δικαίωµα προαίρεσης για απόκτηση επιπλέον  9.373.390 µετοχών µε 13 δολάρια Καναδά ανά µετοχή.

Εύκολα συµπεραίνει κανείς τι συνέβη µε µια µόνο υπογραφή του ΥΠΕΚΑ κ. Παπακωνσταντίνου που εγκρίνει την Μ.Π.Ε. του έργου και ουσιαστικά «ανάβει» πράσινο φως στην επένδυση, αγνοώντας τις αντιδράσεις των κατοίκων της περιοχής και φορέων.
Οταν µόνο το 7,07% των εξορυκτικών δικαιωµάτων, πωλείται προς 130.000.000 δολάρια Καναδά, δηλαδή 101.562.500 € µε  σηµερινές τιµές ισοτιµίας ?ολαρίου Καναδά προς Ευρώ, το σύνολο της τρέχουσας αξίας δικαιωµάτων της επένδυσης που προκύπτει  είναι της τάξης του 1.436.527.580 € !!! ?ηλαδή, το ελληνικό δηµόσιο εκχώρησε στο διεθνές λόµπι δικαιώµατα, που σήµερα  αποτιµώνται χρηµατιστηριακά 1.436.527.580 €, χωρίς να εισπράξει δεκάρα τσακιστή! Και επιπλέον δεν κατοχύρωσε ποσοστιαία  δικαιώµατα,επί του εξορυσσοµένου µεταλλεύµατος!

Τι παίρνεις µε 11 εκατ. ευρώ;

Στις 28 Ιανουαρίου 2004 δηµοσιεύεται στο ΦΕΚ ο νόµος 3220/2004, µε τον οποίο κυρώνεται η σύµβαση µεταβίβασης των ορυχείων  Χαλκιδικής από το ελληνικό δηµόσιο στην εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός». Μεταξύ άλλων στην εταιρεία (όπου µέτοχος είναι ο Γιώργος  Μπόµπολας) το ελληνικό δηµόσιο µεταβίβασε:
2.500 στρέµµατα γης
40.000 τ.µ. βιοµηχανικών
κτιρίων και γραφείων
Μεταλλεία έκτασης 317.000
στρεµµάτων (σύµφωνα µε
ειδικούς, υπάρχουν βεβαιωµένα
µεταλλεύµατα αξίας 22 δισ.
ευρώ)
11.000 τ.µ. αστικά οικόπεδα
310 κατοικίες στο Στρατώνι
2 πλήρη συγκροτήµατα
λιοτρίβισης και εµπλουτισµού
Μηχανολογικό εξοπλισµό
Ειδικό εξοπλισµό εξορύξεων
Stock 270.000 τόνων συµπυκνώµατος αρσενοπυρίτη (περίπου 250.000 ουγκιές χρυσού)
Για όλα αυτά… και για άλλα ακόµη, όπως διαβάζουµε στο πιστοποιητικό ελέγχου του ορκωτού ελεγκτή λογιστή λίγους µήνες  µετά, “το σύνολο (συµπεριλαµβανοµένου του πωληθέντος αποθέµατος) µεταβιβάστηκε στην εταιρεία αντί ποσού ευρώ 11.000.000”.
Αυτές είναι µπίζνες κύριοι…
Αυτές είναι µπίζνες.

Αν είσαι η Goldman Sachs ή ο Μπόµπολας παίρνεις ένα βουνό… που αξίζει 22 δισ. ευρώ

Οπως προβλέπεται από τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου, η επένδυση έχει στόχο την παραγωγή µολύβδου,  ψευδαργύρου, πυριτών και χαλκού/χρυσού. Η προσδοκώµενη ποσότητα απόληψης χρυσού, συνολικά από όλα τα µεταλλεία της  περιοχής δραστηριότητας, είναι της τάξης των 0,45 γραµµαρίων ανά τόνο εξορυσσοµένου εδαφικού υλικού από υπόγεια εξόρυξη και  0,18 γραµµαρίων ανά τόνο για την επιφανειακή εξόρυξη.
Σύµφωνα µε τις εκτιµήσεις της γ.γ. του ΥΠΕΚΑ κ. Μ. Καραβασίλη η αξία των προϊόντων που θα παραχθούν κατά την 20ετή  λειτουργία του έργου σε χρυσό και εµπλουτισµένα µεταλλεύµατα, ανέρχεται σε 13.000.000.000 € σε τιµές Απριλίου 2011, η δε  συνολική δαπάνη λειτουργίας του έργου µαζί µε το κόστος της όλης επένδυσης υπολογίζεται περί τα 2.800.000.000€, συνεπώς τα  κέρδη αναµένεται να φτάσουν τα 7.200.000.000 €, επ΄ αυτών δεν προβλέπεται κανένα απολύτως έσοδο για το Ελληνικό δηµόσιο!  Παρά µόνο η φορολόγηση των λογιστικά υπολογιζόµενων «καθαρών κερδών»! Περίπου την ίδια εκτίµηση, όσον αφορά το  προσδοκώµενο κέρδος, εξέφρασε και καθηγητής του Ε.Μ.Π. κ. Ι. Πασπαλιάρης, σε σχετικήηµερίδα. Οι παραπάνω υπολογισµοί  έγιναν για την τιµή του χρυσού των 425 US $/ουγγιά, αν λάβει κανείς υπόψη του τις τρέχουσες τιµές του
χρυσού των 1.589 US  $/ουγγιά,αλλά και την επικρατούσα τάση διατήρησης σε υψηλά επίπεδα της τιµής, τότε τα αναµενόµενα κέρδη προκύπτουν  τουλάχιστον τριπλάσια των παραπάνω υπολογισθέντων, 1589/425×7.200.000.000 = 26.919.529.000 $ ή 21.196.479.527 €.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ… ΕΞΟΡΥΞΗ

Ενας από τους επιστηµονικούς φορείς που αντιδρούν σθεναρά στην εξόρυξη του χρυσού στη Χαλκιδική είναι το ΤΕΕ/ΤΚΜ, που αποτελεί –βάσει του καταστατικού του- θεσµοθετηµένο τεχνικό σύµβουλο της πολιτείας. Στο πόρισµα του ΤΕΕ/ΤΚΜ λοιπόν αναφέρεται ότι «το έργο δεν αποτελεί µία µεµονωµένη τεχνική παρέµβαση, αλλά ένα ευρύτατο εγχείρηµα για τη φέρουσα ικανότητα της περιοχής, του οποίου η συνολική επίδραση στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον δεν µπορεί να αντιµετωπίζεται ως άθροισµα των επιµέρους εκτιµώµενων δυσµενών συνεπειών κάθε επέµβασης». Με απλά λόγια πρόκειται για τη Χαλκιδική, έναν πλούσιο σε φυσικό κάλος νοµό µε υπέροχες παραλίες και τόπους αναψυχής, ίσως το σηµαντικότερο προορισµό τουριστών της Β. Ελλάδας, µε µεγάλης κλίµακας τουριστικές εγκαταστάσεις και επίσης αποτελεί το µοναδικό τόπο προσέλκυσης θρησκευτικού τουρισµού για το Αγιο Ορος.
Κατά συνέπεια έπρεπε να σταθµιστεί το προσδοκώµενο όφελος από την εν λόγω εξορυκτική δραστηριότητα σε σχέση µε τις υπάρχουσες δραστηριότητες και υποδοµές. Με άλλα λόγια θα έπρεπε να υπολογίσουµε: «Τι κερδίζει ο ιδιώτης… και τι καταστρέφει το δηµόσιο για να κερδίσει ο ιδιώτης». Αυτός ο υπολογισµός δεν έγινε ποτέ. Ισως γιατί αν κάποιος τολµήσει να ψάξει αυτά τα νούµερα φτάνει σε αδιέξοδο. Σύµφωνα µε τους ειδικούς, προκειµένου να εξαντληθούν τα αποθέµατα του συνόλου των πολύτιµων µετάλλων της περιοχής, προβλέπεται να εξορυχτούν -στη διάρκεια λειτουργίας των 20 χρόνων- συνολικά εκατοντάδες εκατοµµυρίων τόνων εδαφικού υλικού, είτε από υπόγεια ή επιφανειακή εξόρυξη. Το προβλεπόµενο δε -από την µελέτη- κόστος αποκατάστασης του περιβάλλοντος φτάνει τα 37.560.000 €.
Επίσης, ο πανεπιστηµιακός καθηγητής ηλεκτρολογίας και µηχανικής Ξενοφών Ζήσης εξέφρασε την άποψη ότι για την αποκατάσταση του εδάφους της χερσονήσου, έπειτα από µια τόσο βαριά για το οικοσύστηµα διαδικασία, χρειάζονται περίπου 100.000 χρόνια!
Αρα, καλύτερα να µην κάνει κανείς τον υπολογισµό… Και δεν είναι µόνο αυτό. Οπως αναφέρει Στο ΧΩΝΙ ο Γιώργος Ουρσουζίδης, Αντιπρόεδρος του ΤΕΕ/ΤΚΜ Ηµαθίας, δεν έχει γίνει ούτε καν οικονοµικός σοβαρός υπολογισµός συνεπειών. «Αν δεχθούµε τον ισχυρισµό της εταιρείας για δηµιουργία τουλάχιστον 1.500 θέσεων εργασίας (προοπτικά σε ορίζοντα δεκαετίας σύµφωνα µε τους ισχυρισµούς της Ελληνικός Χρυσός) και αν συνυπολογισθούν οι απώλειες θέσεων εργασίας στον αγροτοτουριστικό
τοµέα εξαιτίας της έλλειψης νερών και καθαρού
περιβάλλοντος, τότε οι όποιες θέσεις εργασίας θα προκύψουν από τη δραστηριότητα θα είναι ακριβο- πληρωµένες από τους  φόρους του ελληνικού λαού και µόνο από αυτούς, αφού προφανώς το ισοζύγιο ?ηµόσιου Οφέλους – Βλαπτικών Συνεπειών, θα είναι  µάλλον αρνητικό.
Εχει απόλυτο δίκιο λοιπόν ο λαός που λέει ότι, «σε περίοδο κρίσης δεν πουλάς καλά, άρα δεν που- λάς καθόλου». Αναρωτιέται  λοιπόν κανείς, µήπως το «µνηµόνιο» ήταν εντελώς απαραίτητο για παρόµοιες «επενδύσεις» στη χώρα µας!

ΚΡΑΝΙΟΥ ΤΟΠΟΣ

Επικοινωνήσαµε µε το Γιώργο Ουρσουζίδη, Αντιπρόεδρο και υπεύθυνο σε ζητήµατα που αφορούν στο περιβάλλον της Ν.Ε. του ΤΕΕ/ΤΚΜ Ηµαθίας. Το πρώτο πράγµα που τον ρωτήσαµε ήταν αν είναι εύλογη η αντίδραση των κατοίκων της περιοχής.
Είναι εύλογη η αντίδραση των κατοίκων και τοπικών φορέων στην εξόρυξη χρυσού, λόγω της µεγάλης βλάβης που θα υποστεί το περιβάλλον και της µόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα;
Οι αντιδράσεις δεν αφορούν µόνο στην προτεινόµενη µέθοδο εξόρυξης, αλλά και στο καθεστώς χρήσεων γης. Αναµφίβολα η εξορυκτική δραστηριότητα αποτελεί πληγή για το περιβάλλον. Αυτό είναι κατανοητό σε κάθε πολίτη που διαθέτει στοιχειώδη γνώση και κοινή αντίληψη. Οταν όµως πρόκειται για εξόρυξη χρυσού, τα πράγµατα γίνονται τραγικά.
Απαιτούνται τεράστιες εκσκαφές,που κυριολεκτικά αλλάζουν τα χαρακτηριστικά µιας ολόκληρης περιοχής, µετατρέποντας την σε «κρανίου τόπο», εξαφανίζουν κάθε είδος χλωρίδας και πανίδας, επηρεάζουν τον υδροφόρο ορίζοντα. ?υστυχώς όλες οι µέθοδοι έχουν τεράστιο κόστος στο περιβάλλον και δεν επιλέγονται ανάλογα µε τις ζηµιές που προκαλούν, αλλά ανάλογα µε το κόστος!
Οι περίφηµες Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων δεν είναι τίποτε περισσότερο παρά η τεκµηρίωση της επιθυµίας του «επενδυτή», και η επικύρωσή τους ανάγεται σε ζήτηµα οικονοµικής δύναµης και πολιτικής επιρροής! Η παγκόσµια πραγµατικότητα σε σχέση µε τις περιβαλλοντικές συνέπειες από την εξόρυξη χρυσού, είναι απογοητευτική.
Θα επηρεαστούν οι χρήσεις γης και κατά συνέπεια οι αξίες των οικοπέδων και ακινήτων στην ευρύτερη περιοχή;
Το έργο ανήκει στην κατηγορία υψηλής όχλησης (ΚΥΑ 13727/724/2003), τα έργα της κατηγορίας αυτής υπάγονται στη νοµοθεσία SEVEZO, δηλαδή έχει εφαρµογή η σχετική νοµοθεσία για «Ατυχήµατα µε- γάλης κλίµακας» και ρωτώ λοιπόν, είναι λογικό να υπάρξει επενδυτικό κλίµα περαιτέρω τουριστικής ανάπτυξης της Χαλκιδικής;
Εφόσον τεθούν ζητήµατα αποζηµιώσεων λόγω της όχλησης από τη συγκεκριµένη δραστηριότητα,ποιος θα αποζηµιώσει τους θιγόµενους, ο κ. Παπακωνσταντίνου ή ο κ. Πάχτας; Χώρια οι αναπόφευκτες συνέπειες από την υπεράντληση των διαθέσιµων υδατικών αποθεµάτων, καθώς και η πιθανότητα µόλυνσής τους, ο όρος Οξινη Απορροή Μεταλλείων αποτελεί µια παγκόσµια πραγµατικότητα στη µεταλλευτική δραστηριότητα.
Η συνολική µέση άντληση σύµφωνα µε τη µελέτη, σε υπόγεια νερά, ανέρχεται σε 8.000.000 m3 ανά έτος!
Για την ανάγκη εκτέλεσης των µεταλλευτικών εργασιών σε ξηρό περιβάλλον, η µελέτη προβλέπει την αποστράγγιση του υπεδάφους υποβαθµίζοντας την στάθµη του υπόγειου υδροφορέα στα – 660 m κάτω από την στάθµη της θάλασσας! Επίσης η πιθανότητα σεισµικής διέγερσης από ανθρωπογενείς δραστηριότητες σε σεισµογόνους περιοχές, όπως η Ανατολική Χαλκιδική είναι υπαρκτή, σύµφωνα µε τον καθηγητή γεωφυσικής του Α.Π.Θ. κ. Β.Κ. Παπαζάχο.
 Απο την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟ ΧΩΝΙ

συνέχεια »

Ωδή στο στοιχειό της πόλης!

Αυτή είναι μέρα για την Θεσσαλονίκη!  Γενάρης , λιακάδα και παγωμένος Βαρδάρης. Δεν υπάρχει πένα που να έγραψε για την Θεσσαλονίκη και να μην περιέγραψε μια τέτοια μέρα. Ζησιάδης, Ιωάνου, Ταχτσής,  Κοροβίνης, Βασιλικός στον πεζό λόγο και Κλεφτογιώργος , Μηλιώκας, Βίρβος,Πάνου ,Γράψας , Χαψιάδης ,Καβαδίας Κοροβίνης και Παπάζογλου είναι οι λίγοι που μου έρχονται στο μυαλό, που με τους στίχους τους και την ποίηση τους ύμνησαν αυτόν τον τρελοαέρα που χαρακτηρίζει την πόλη μας και σκορπίζει τα αλάτια του Θερμαϊκού στους δρόμους της. Ο Βαρδάρης συνόδευε  , όταν δουλεύαμε, τα πιο δύσκολα μεροκάματα του χρόνου·η βοή του που γιγαντωνόταν μέσα από τα ανοίγματα της οικοδομής, συνόδευε τα παραμύθια που λέγανε οι μεγαλύτεροι για την δύναμή του σε αλλοτινά χρόνια  και όταν χαλάρωσαν οι καιροί, συνόδευε με τη βοή του τις μαζώξεις  , τα τσίπουρα και τα μασσάλια.

Bardar λέει ένας μύθος, στα Φαρσί  (την αρχαία Περσική) σημαίνει μεγάλο ποτάμι. Οι Πέρσες αιχμάλωτοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου όταν στάλθηκαν ως σκλάβοι στη Μακεδονία , αυτό το όνομα έδωσαν στην νερένια και αέρινη κατεβασιά του Αξιού.

 Η παλιά εκβολή του ποταμού και το δέλτα του ήταν πιο πάνω από ότι είναι σήμερα ,σε βαθμό που πόλη και ποτάμι στέκονταν καρσί  στον Θερμαϊκό. Αυτό σήμαινε  ότι η ορμή του αέρα και των κρύων μαζών που κατέβαζε , χτυπούσανε  με όλη τους την ορμή πάνω στην πόλη.

Πλατεία Βαρδαρίου για όλον το κόσμο, όχι όμως για τον Ο.Α.Σ.Θ. και για τους ονοματοδότες της πόλης μας . Ακόμα ένα από τα οξύμωρα της πόλης,  είναι η πλατεία να χαρακτηρίζεται από το άγαλμα ενός Βασιλιά ,του Κωνσταντίνου του Α , αλλά να ονομάζεται πλατεία Δημοκρατίας. Ο Βαρδάρης είναι το χιλιομετρικό κέντρο της πόλεως. Από ΄κει ξεκινάνε να μετράνε οι χιλιομετρικές αποστάσεις για κάθε σημείο της Ελλάδας. Από την κατεύθυνση επίσης του Βαρδάρη και με φυγόκεντρη φορά προς κάθε κατεύθυνση  είναι αριθμημένοι οι οδοί της. 

Η περιβόητη λοιπόν κακόφημη περιοχή της " μπαρας " μετονομάστηκε σε "Βαρδάρη". Το κακόφημο της περιοχής παρ΄όλη την αλλαγή του του ονόματος, παρέμεινε. Χάνια , χανιτζήδες, τραξιδιώτες, στρατός , αγοραίος έρωτας,νταβατζήδες , μάγκες,εσωτερικοί μετανάστες , ανταρτόπληκτοι, εμπόριο.

Ο Βαρδάρης είναι το στοιχειό που διαφεντεύει  την Θεσσαλονίκη. Και σήμερα βγήκε τσάρκα!

                                                                                                                                              Κουκ

συνέχεια »

H τοξική σκόνη των εξορύξεων χρυσού της Χαλκιδικής, κίνδυνος-θάνατος για την Θεσσαλονίκη

Για να σταματήσουμε το έγκλημα που συντελείται. 

Η Χαλκιδική θα καταστραφεί ολοκληρωτικά. Η οικονομία της που στηρίζεται στον τουρισμό, γεωργία, κτηνοτροφία, μελισσοκομία και αλιεία θα καταρρεύσει γιατί δεν μπορεί να συνυπάρξουν

με την εξόρυξη του χρυσού η οποία θα δημιουργήσει λίγες εκατοντάδες θέσεις εργασίας αλλά από τους άλλους τομείς θα χαθούν αρκετές χιλιάδες.. Κανένας τουρίστας δεν θα πατήσει το πόδι του όταν μάθει ότι ο αέρας μέσα στον οποίον κινείται, μπορεί να περιέχει τοξική σκόνη. Ότι το νερό που πίνει και τα τρόφιμα που τρώει μπορεί να περιέχουν επικίνδυνες τοξικές ουσίες.
Η σκόνη αυτή θα επικάθεται στα χωράφια, βοσκοτόπια. και δάση πράγμα που σημαίνει τέλος στην γεωργία, κτηνοτροφία και μελισσοκομία. Τα υπόγεια νερά θα χαθούν γιατί η εταιρία θα αποστραγγίσει το βουνό για να μπορέσει να βγάλει το εξορυκτικό υλικό και αυτό που θα απομείνει θα το χρειαστεί για την επεξεργασία γιατί αυτή χρειάζεται χιλιάδες κυβικά μέτρα νερού την ώρα.
Ο  Κάκαβος το βουνό απ' το οποίο θα αρχίσουν οι  εξορύξεις, τροφοδοτεί με νερό όλη την Χαλκιδική. Τα επιφανειακά νερά θα μολυνθούν γιατί η βροχή θα ξεπλένει το βουνό στο οποίο θα έχει καθήσει η τοξική σκόνη.  Και να σκεφτεί κανείς ότι η κυβέρνηση θέλει να δημιουργήσει φράγματα, για να τροφοδοτεί την ύδρευση των χωριών με αυτό το νερό γιατί το άλλο θα έχει χαθεί. Φράγματα πολλών εκατομμυρίων τώρα στον καιρό της κρίσης, που θα τα πληρώσει ο ελληνικός λαός, ενώ το κράτος δεν έχει εισπράξει τίποτε για το μεταλλευτικό δικαίωμα που παραχώρησε στην εταιρία. Όλα, δηλαδή κυβέρνηση, κρατικές υπηρεσίες και ταμεία του κράτους, στην υπηρεσία των ξένων μετόχων της εταιρίας, η οποία θα εξάγει και τον χρυσό και τα κέρδη της την ώρα που ο κόσμος υποφέρει.
Τη γη που έζησαν για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι  θα πρέπει να την εγκαταλείψουν. Η εξόρυξη θα γίνει σε απόσταση αναπνοής από τα δεκάδες χωριά που βρίσκονται στην περιοχή, η οποία είναι από τις ομορφότερες της Ελλάδας, με ένα πυκνό αρχέγονο δάσος, με τις μεγαλύτερες ποικιλίες σε φυτά και  άγρια ζώα που υπάρχουν στην Ελλάδα.
Η αέρια μόλυνση δεν έχει σύνορα. Η τεράστια ποσότητα τοξικής σκόνης που θα δημιουργείται (3116 τόνοι ανά ώρα) ανάλογα με την ένταση και την κατεύθυνση του αέρα θα βάζει σε κίνδυνο και την πόλη μας την Θεσσαλονίκη, ενώ η οικονομική κατάρρευση της Χαλκιδικής, λόγω της καταστροφής του τουρισμού, της γεωργίας, της κτηνοτροφίας, της μελισσοκομίας κλπ θα έχει βαριές επιπτώσεις και στην οικονομία και στις θέσεις εργασίας και στην Θεσσαλονίκη.

                  Να σταματήσουμε το έγκλημα που συντελείται. 

Παραθέτουμε  αποσπάσματα από  δύο πορίσματα:

Πρώτο  

Το Συμβουλιο Περιβαλλοντος του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης για τα Μεταλλεια Χρυσου Χαλκιδικης:

Η εκμετάλλευση χρυσού σε μεταλλοφόρες περιοχές της Ελλάδας (Χαλκιδική, Πέραμα Έβρου, Σάπες Ροδόπης) με μικρή περιεκτικότητα (έως 4g/t) συνδέεται με τεράστια περιβαλλοντική επιβάρυνση και σοβαρούς κινδύνους για την υγεία των κατοίκων.

Η απόληψη χρυσού από τέτοιες περιοχές γίνεται με εκχύλιση με κυανιούχα διαλύματα. Αυτή η μέθοδος οδηγεί σε εκτεταμένη καταστροφή και αλλοίωση του φυσικού τοπίου, ενέχει σοβαρότατους κινδύνους ρύπανσης του εδάφους όπως και των υπόγειων υδροφορέων και των επιφανειακών υδάτων, συνδέεται με τεράστιο όγκο τοξικών αποβλήτων και αδρανών υλικών, ενώ οι μέθοδοι  αποτοξικοποίησης των κυανυούχων πολφών και ανάπλασης των θέσεων εξόρυξης αδυνατούν να αμβλύνουν επαρκώς το περιβαλλοντικό κόστος.

Επιπλέον, είναι αδιανόητο να προτείνονται επεμβάσεις με επιπτώσεις τέτοιου βαθμού κοντά σε περιοχές που έχουν χαρακτηρισθεί προστατευόμενες με βάση την ελληνική νομοθεσία ή τις διεθνείς συμβάσεις που έχει υπογράψει η χώρα.

Το προτεινόμενο Επενδυτικό Σχέδιο Ανάπτυξης (Ε.Σ.Α.) της Χαλκιδικής, προβλέπει εκμετάλλευση των κοιτασμάτων θειούχων μεταλλευμάτων στις περιοχές Σκουριές και Ολυμπιάδος με ταυτόχρονη απόληψη χρυσού και χαλκού από έκταση 35.000 στρεμμάτων δασικής και άλλης γης. Ωστόσο, στην Ολυμπιάδα,  υπάρχει ήδη δείγμα της καταστροφικής για το περιβάλλον εκμετάλλευσης του φυσικού πλούτου από την παλιότερη λειτουργία των μεταλλείων, που τραγικά αποκάλυψαν και οι πρόσφατες πλημμύρες.

Το Συμβούλιο Περιβάλλοντος του Α.Π.Θ. επισημαίνει τους κινδύνους για τη Δημόσια Υγεία και το Περιβάλλον, τη σοβαρή υποβάθμιση του φυσικού και πολιτισμικού Τοπίου της Χαλκιδικής, μοναδικό για τη Θεσσαλονίκη, τη Β. Ελλάδα και τους κατοίκους της, και την πρωτοφανή προβλεπόμενη ανάλωση φυσικού κεφαλαίου της χώρας, δυσανάλογα μεγάλη σε σχέση με το προσδοκώμενο δημόσιο όφελος, από την υλοποίηση του Ε.Σ.Α.

Με βάση τα παραπάνω, το Συμβούλιο Περιβάλλοντος του Α.Π.Θ. προτείνει α) να ληφθούν σοβαρά υπόψη οι πρόσφατες αρνητικές αποφάσεις του ΣτΕ για τις περιπτώσεις της μεταλλουργίας χρυσού Ολυμπιάδας Χαλκιδικής και Σαππών Ροδόπης και β) να δοθεί προτεραιότητα στη διασφάλιση της ποιότητας του περιβάλλοντος και της υγείας των κατοίκων της Χαλκιδικής και στην αποτροπή ενεργειών και επεμβάσεων με μη αναστρέψιμες επιπτώσεις.

Το Συμβούλιο Περιβάλλοντος του Α.Π.Θ.

Δεύτερο

Απόσπασμα από μελέτη του καθηγητή της Γεωπονικής σχολής στον τομέα των Εγγείων Βελτιώσεων, Εδαφολογίας και Γ. Μηχανικής Διαμαντή Καραμούζη

"Όπως είναι γνωστό, τα εδάφη-πετρώματα της περιοχής Πιάβιτσας-Σκουριών έχουν πολύ υψηλό γεωχημικό υπόβαθρο λόγω της θειούχου μεταλλοφορίας. Το αρσενικό, το κάδμιο, το χρώμιο, το νικέλιο, το αντιμόνιο και ο ψευδάργυρος περνούν τα όρια συγκεντρώσεων μέτριας-υψηλής επικινδυνότητας. Οι συγκεντρώσεις αρσενικού και καδμίου στο σύνολο της περιοχής βρίσκονται εκτός ορίων. Κατά τη μεταλλευτική δραστηριότητα τα εδάφη αυτά θα αποκαλυφθούν και θα εκτεθούν τόσο στο ανοιχτό όρυγμα εξόρυξης όσο και στις περιοχές των επιφανειακών αποθέσεων των ορυχείων. Η έκθεσή τους στις κλιματικές συνθήκες και κυρίως στο νερό της βροχής θα έχει ως αποτέλεσμα, τα νερά που θα συλλέγονται εντός του εργοταξίου, τα νερά που θα διηθούνται μέσω των αποθέσεων και τα νερά που θα οδηγούνται εντός των στοών να είναι αρκετά επιβαρυμένα. Η οποιαδήποτε εκροή τέτοιων υδάτων σε φυσικό υδατόρευμα ή η ανεξέλεγκτη διήθηση προς τα υπόγεια νερά θα οδηγήσει σε ακύρωση κοντινών υδρο-γεωτρήσεων, όπως οι γεωτρήσεις της Μεγάλης Παναγιάς, και σε ρύπανση παρακείμενων ρεμάτων, λόγω των όξινων απορροών και της διαλυτοποίησης των βαρέων μετάλλων των πετρωμάτων. Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στην υπολεκάνη του Ασπρόλακκα, όπου τα ρέματα που καταλήγουν ανατολικά στα πεδινά πιθανόν να επηρεάσουν την παράκτια υδροφορία και την ποιότητα του νερού των ακτών. Αξίζει να σημειωθεί ότι αν υπάρξει “ελεγχόμενη” εκροή ή εκροή από ατύχημα προς τα νότιο-δυτικά, εντός της υπολεκάνης του Χαβρία, στην οποία σχεδιάζεται η κατασκευή φράγματος και η δημιουργία ταμιευτήρα, κυρίως για ύδρευση αλλά και για άρδευση, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να ακυρωθεί το υδατικό απόθεμα του φράγματος, λόγω εισροής βαρέων μετάλλων με ανυπολόγιστες επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία.

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, στην κύρια μελέτη θα έπρεπε να δίνεται ειδική βαρύτητα στο θέμα των υγρών αποβλήτων. Στη μελέτη ενώ τα αέρια και τα στερεά απόβλητα αναλύονται εκτενώς, τα υγρά απόβλητα θεωρούνται μηδαμινής σημασίας.

Επίσης, αναφέρεται ότι μετά το πέρας της εξόρυξης και την αποκατάσταση του ορύγματος του ορυχείου στην αρχική του κατάσταση, θα επανέλθει και η στάθμη των υπόγειων νερών στην αρχική του θέση. Τη θέση όμως της συμπαγούς μάζας του κοιτάσματος και των φυσικών υπόγειων υδατορευμάτων θα την καταλάβει μία μάζα μικτού εδάφους, με κονιάματα και στερεά απόβλητα της δραστηριότητας του λατομείου. Το νερό επαναπλήρωσης στη θέση του λατομείου, θα αποτελέσει μια τεράστια μάζα όξινων υδάτων εμπλουτισμένων με βαρέα μέταλλα και μια εν δυνάμει ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να σκάσει προς τις περιοχές εκροής της."

συνέχεια »

Καθημερινές ιστορίες αστικής τρέλας.

Το αρτηριοσκληρωμένο  και ανάλγητο μονοπώλιο των μαζικών συγκοινωνιών της πόλης μας , ο Ο.Α.Σ.Θ. , που σκλάβοι του είμαστε όσοι έχουμε το θράσος να θέλουμε να μετακινηθούμε μέσα στην πόλη χωρίς Ι.Χ.  αυτοκίνητο, μας εκπλήσσει κάθε φορά που αποφασίζει κάτι.
 Στις γραμμές του 31 και του 10 λέει, θα μπούνε πιλοτικά ελεγκτές σε μόνιμη βάση . Θα στέκονται στις δυο μπροστά πόρτες από τις οποίες θα γίνεται η επιβίβαση ενώ η αποβίβαση θα γίνεται μόνο από τις πίσω πόρτες. Και κοίτα να δεις δουλειά που θα κάνουνε οι ελεγκτές. Δεν θα ελέγχουν αν το λεωφορείο κρατάει τους κανόνες ασφαλείας, δηλ. αν οι επιβάτες δεν ξεπερνούν του 100 όρθιους και τους 31 καθούμενους, αλλά θα βλέπουν αν οι καμιά διακοσαριά επιβάτες σαν παστές σαρδέλες , έχουν κόψει εισιτήριο. Και αν το μέτρο έχει επιτυχία θα επεκταθεί σε όλες τις γραμμές . Τώρα δεν πολυκατάλαβα τί ακριβώς σημαίνει επιτυχία· ο διπλασιασμός του χρόνου της διαδρομής λόγω καθυστέρηση στην επιβίβαση σε κάθε στάση ; Η ταλαιπωρία των επιβατών μέσα στα λεωφορεία που  έτσι κι αλλιώς είναι  ένας πάνω στον άλλον και που πρέπει να μετακινούνται σε όλη την φυσαρμόνικα για να επι-αποβιβασθούν;  Ή οικονομική επιτυχία του μέτρου.
 Άλλη ιστορία. Στον γιγαντωμένο πλέον ( ελέω Καλλικράτη ) δήμο Συκεών ο εκεί κοματο- τοπάρχης άρχοντας, ζήτησε από τον Ο.Α.Σ.Θ. να πληρώσει ενοίκιο για τις έξυπνες στάσεις που εγκατέστησε εκεί. Οι λεγόμενες "έξυπνες στάσεις" είναι το τηλεματικό πρόγραμμα που μας ειδοποιεί σε πόσα λεπτά έρχεται το λεωφορείο που περιμένουμε. Ήμουνα νιος και γέρασα από όταν τα έβλεπα αυτά στην εσπερία  αλλά τέλος πάντων. Ο οργανισμός λοιπόν σαν θιγομένη κορασίδα έπιασε και ξηλώνει το σύστημα για να μην πληρώσει , με αποτέλεσμα κοματάρχης και Ο.Α.Σ.Θ. να ταλαιπωρούν τους επιβάτες.
 Μου φαίνεται ότι θα μπει πάλι σε δράση το παλιό και καλό  εκείνο κόλπο των επιβατών που μεταχείριζαν τα σφραγισμένα εισιτήρια κατά την αποβίβαση στους επόμενους. 

συνέχεια »

Αισιοδοξία και απαισιοδοξία.

 Πήραν και δώσανε οι ευχές μελένιες, χρυσαφένιες και κοραλλένιες. Τώρα είναι και πιο εύκολες. F/b γαρ. ''Ξεσηκώνουμε'' μια φώτο από ένα χιονισμένο δενδράκι, από έναν κόκκινο Αγιοβασιλάκη ή από έναν αέρινο τάρανδο, τη στολίζουμε κατάλληλα και με τις πιό όμορφες ευχούλες και την ποστάρουμε να μαζέψει like! Νέες τακτικές. Ανώδυνες. Κάποτε παίρναμε και κανένα τηλέφωνο...
 Δεν είναι εκεί το θέμα φυσικά. Ή μάλλον δεν είναι μόνο εκεί. Μου τη ''δίνουν'' οι ευχές, το καταλάβατε. Νομίζω πως δεν έχουν νόημα. Άλλωστε τελευταίως και οι πολιτικοί μας τις έχουν ψιλοκόψει. Μέχρι εκεί, τους έκοψε!!! (αλήθεια ποιος ήταν ο τελευταίος ευφυής και όχι τεμπέλης πρωθυπουργός μας?). Προτιμώ την σκέψη και τον προβληματισμό και ταυτίζομαι με τον συνμπλογκιστή μου στις απόψεις που παρέθεσε σε ένα προηγούμενο κείμενό του με τίτλο:''Σκεφτείτε. Η μόνη ευχή''. Τώρα θα μου πείτε:''Εντάξει, ρε μάγκα θα σε πάρω στη γιορτή σου και αντί για χρόνια πολλά θα σου πω, πως προβληματίζομαι κι ανησυχώ!!!'' Και καθόλου να μη με πάρεις δεν τρέχει τίποτε. Η εκτίμηση και η αγάπη έχει χίλιους τρόπους να φανερωθεί.
  Πιστεύω πως όλο αυτό το εορταστικό πάρε-δώσε ανέκαθεν είχε ένα μίγμα ''δαγκωμένης χαράς'' και μελαγχολίας γι' αυτούς που δεν ζουν σε ''θερμοκοιτίδες ή σε χωριά''. Γι αυτούς που δεν είναι παιδιά ή ανέμελοι ορεσίβιοι (με την καλή την έννοια). Ένα ανακάτεμα αισιοδοξίας και απαισιοδοξίας. Είναι οι μέρες που αυτή η ''μάχη'' κάνει πάρτυ μέσα μας. Ειδικά στις εποχές που ζούμε.
  Τραγουδούσε ο Μόρισον για τον ''κόσμο που θέλαμε αμέσως'' και μας άρεσε, μα φτάσανε οι σημερινοί πιτσιρικάδες να μην έχουν ούτε 400 το μήνα, όχι τον κόσμο ολόκληρο.
   Στην άλλη όχθη του ποταμού ''απειλεί'' ο Νίτσε για την ''άβυσσο που αν την κοιτάξεις για πολλή ώρα, στο τέλος η άβυσσος θα κοιτάξει μέσα σου...''.
  Μεταξύ των δύο, σαφώς και προτιμούμε τον Μόρισον κι ας φανούμε γραφικοί. Η αισιοδοξία δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.Είναι σαφώς πολύ δύσκολο στις μέρες μας να αισιοδοξούμε, μα και με την απαισιοδοξία τι βγαίνει? ''Κανένας απαισιόδοξος δεν ανακάλυψε το μυστικό των άστεριων ούτε ταξίδεψε σε μια άγνωστη γη'' θα γράψει η Κέλερ, μα ποιος έχει όρεξη για τέτοια αστρικά μυστικά? Άντε το πολύ-πολύ να ανακαλύψουμε αν ο Ερμής είναι ανάδρομος!(που τελευταία μόνο ανάδρομος είναι!).
  Κι ο Επίκουρος αισιόδοξα σκέφτεται πως αν έχεις φίλους, είσαι ελευθερος και με σκέψη αντιμετωπίζεις τα της ζωής, έχεις κάθε λόγο να μην είσαι γεμάτος μαύρες σκέψεις. Φυσικά αν έχουμε κατάλυμα, τροφή και ένδυση. Όχι βίλα, όχι αστακούς, όχι Louis Vouitton. Τα απλά και καθημερινά.
  Υπάρχει πολλή δυστυχία στον κόσμο μας και πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως αν δεν μας συμβαίνει κάτι τραγικό πρέπει να είμαστε κατα βάση αισιόδοξοι. Άλλωστε είναι παροιμιώδεις οι ρήσεις του Μπόγκαρτ πως ''τα πράγματα ποτέ δεν είναι τόσο άσχημα ώστε να μην μπορούν να χειροτερέψουν!!!''
   Οπότε δόξα τω θεώ να λέμε, ελπίζοντας πως μπήκε επιτέλους τελεία στη φράση ''πιάσαμε πάτο''. Γιατί σ' αυτήν τη φράση μπαίνει συνήθως ερωτηματικό....
Υ.Γ. Πολλά από τα ''έξυπνα λόγια σοφών'' που παρέθεσα, τα απαλλοτρίωσα από την τελευταία σελίδα της ''Εφημερίδας των συντακτών'' (πρώην Ελευθεροτυπία, στο πιο ανεξάρτητο) της προηγούμενης Παρασκευής. Αξίζει να διαβάζεται.

συνέχεια »

Πόλης δρώμενα...

  Τις μέρες που  πέρασαν, οι ανασκοπήσεις για τον χρόνο που έφυγε  δώσανε και πήραν. Γνωστοί δημοσιογράφοι της πόλης μας , ραδιοφωνικοί παραγωγοί, επώνυμοι κι ανώνυμοι που ασχολούνται με τον έναν ή άλλον τρόπο με τα πράγματα της πόλης , έγραψαν την άποψή τους στα ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα για το πως κινήθηκε η Θεσσαλονίκη το 2012. Μέσες -άκρες όλες οι ανασκοπήσεις ξεκινούσαν με το θέμα των σκουπιδιών και καταλήγανε στην εξωστρέφεια της πόλης  με τα δείγματα τουριστών και τις αεροπορικές εταιρείες χαμηλού κόστους που πετάνε από το "Μακεδονία" .

 Αυτό πια με μας εδώ στη Θεσσαλονίκη ! Ή θα είμαστε εσωστρεφείς και δεν θα μας νοιάζει τί γίνετε παρά έξω ή θα δίνουμε μια μούντζα τα μέσα και θα μας νοιάζει μόνο το έξω. Άσε που η αγαπημένη λέξη της πόλης είναι πλέον η "εξωστρέφεια".

  Μερικές δεκάδες μέτρα ( και όχι στο υπερπέραν της πόλης) από το διοικητικό κέντρο της  το δημαρχείο και από το πνευματικό και πολιτιστικό της κέντρο , το Βυζαντινό μουσείο και το Γαλλικό Ινστιτούτο, ξεκινάει η οδός Αμαλίας. Μετά από ένα χιλιόμετρο περίπου και αφού περάσει μπροστά από το θέατρο Αυλαία και δίπλα από το δημοτικό θέατρο Άνετον, καταλήγει στο θαυμάσιο κτήριο -εκπαιδευτήριο του Α.Π.Θ. και στο αρχιτεκτονικό στολίδι της πόλης , το Γενί τζαμί, το παλιό αρχαιολογικό μουσείο δηλαδή.Σε όλο το μήκος του δρόμου δεν υπάρχει ούτε μία ταμπελίτσα που να λέει το όνομα του δρόμου. Η πεζή διάσχιση της οδού είναι κατόρθωμα. Τα πεζοδρόμια μισού μέτρου, όταν κι αυτά υπάρχουν ,είναι κατειλημμένα και στις δύο πλευρές  από σταθμευμένα αυτοκίνητα. Ελλείψει  χώρου στις άκρες , τα βουνά από σκόρπια σκουπίδια  καταλαμβάνουν μέρος του δρόμου· οι κάδοι σπασμένοι, αναποδογυρισμένοι και τα σκουπίδια χύμα και απελευθερωμένα να απλώνουν τις μυρωδιές τους στον αέρα. Το περπάτημα σου πρέπει να είναι αέρινο για να αποφεύγεις τους θεριεμένους πόντικες και πάντα σε επιφυλακή για να αποφεύγεις με χορευτικές φιγούρες τις γάτες που πετάγονται μέσα από τους σωρούς των σκουπιδιών.

 Καλή η Ryanair , η easyjet και οι ξένοι που έρχονται, αλλά αυτοί περπατάνε μπροστά από το δημαρχείο. Εμείς μένουμε να περπατάμε από πίσω. Στο χέρι μας, με τις επιλογές μας είναι να αλλάξουμε κι αυτήν την πλευρά και να αρχίσει κάποια στιγμή η Θεσσαλονίκη να περπατάει στην μέση οδό.

συνέχεια »

Σκεφτείτε. Η μόνη ευχή.

Οι άνθρωποι το πιο συχνά

δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους

Τα δίνουν - τάχα χαιρετώντας - σ' άλλους

Τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες

Ή - το χειρότερο - τα ρίχνουνε στις τσέπες τους

και τα ξεχνούνε

Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα

Ένα σωρό ποιήματα άγραφα.

  Αυτές οι μέρες πάντα μου φέρναν μια αμηχανία. Συναντιόμαστε, ζωντανά ή ψηφιακά τα τελευταία  χρόνια, ανταλλάσσουμε ευχές και μάλιστα στις ψηφιακές μας συναντήσεις προσπαθούμε να καταπλήξουμε  με το πλούσιο ρεπερτόριο ευχολογίου που διαθέτουμε και που τις περισσότερες φορές είναι κλεμμένο με αντιγραφή-επικόλληση. Στην καθημερινότητά μας κοροϊδεύουμε τα "Αμερικανάκια" που μαζεύονται  την ημέρα των ευχαριστιών και εύχονται ο ένας τον άλλον, αλλά πάνω απ' όλα λοιδορούμε και αγανακτούμε με τους πολιτικάντηδες όταν στους δεκάρικους τους ενσωματώνουν τα γνωστά ευχολόγια για το τι πρέπει να καλυτερέψει η ζωή μας.  

  Ευχόμαστε λοιπόν. Ευχόμαστε φανφαρόνικα, με μεγαλοπρέπεια και αφειδώς, όπως κάνουμε όλοι οι Έλληνες  με ότι είναι τζάμπα και δεν κοστίζει παρά ελάχιστα από τον χρόνο μας.
Ας μην κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας είμαστε μεγάλοι πλέον.Οι ευχές δεν πιάνουν και δεν αποδίδουν επειδή απλά τις εκστομίζουμε. Δεν βοηθάνε καν να καλυτερέψει το πνεύμα των ημερών (που θα κατηγορηθώ εγώ ότι το χαλάω με αυτά που γράφω).
  Οι ευχές μας για τους άλλους πιάνουν άμα συνοδεύονται από μια ώρα εθελοντικής εργασίας για να κάνουμε καλύτερη την ζωή των αδύνατων συνανθρώπων μας.
 Οι ευχές μας πιάνουν όταν συνοδεύονται από δουλειά. Μην εύχεστε. Στραγγίξτε  το χρόνο που έφυγε, και ξεχωρίστε τη μούργα από το καλό. Κρατήστε τις καλές στιγμές σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο και προσπαθήστε να τις επαναλάβετε .      
  Σκεφτείτε γιατί επιτρέπετε στους εαυτούς σας να ανέχονται τέτοιες συμπεριφορές από τους άλλους. Πολιτικούς , άρχοντες ή συνανθρώπους. 
 Προσπαθήστε να αλλάξετε την θλιβερή καθημερινότητα που σας περιβάλει αλλάζοντας πρωτίστως τους εαυτούς σας. Δεν φταίει κανείς άλλος για την ζωή μας είμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι για τον δρόμο της.  Δεν αρκεί η δημοσιοποίηση τσιτάτων του Καζαντζάκη και του Νίτσε. Κάντε τα πράξη και ενσωματώστε τα στην ζωή σας πριν τα δημοσιοποιήσετε .
 Οπότε ας σκεφτούμε. Απόρροια αυτού θα είναι η υγεία , η ευζωία  και η αισιοδοξία.
 Ας σκεφτούμε.Μόνο έτσι θα αλλάξουμε τη ζωή μας και τον κόσμο. Αν θέλουμε να τα αλλάξουμε...

Υ.Γ. Το ποίημα του προλόγου είναι του Αργύρη Χιόνη.
                                                                                                                           Κουκ

συνέχεια »