Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Και τώρα...Τι να ψηφίσω???

  Επιτέλους!!!Μας απασχολεί και το δείχνουμε.Το συζητάμε ανοιχτά.Το θέμα της ψήφου στην επικαιρότητα ξανά, μετά από δεκαετίες.Τα σούπερ γκομενάκια και οι πρώην βολεμένοι, οι δημόσιοι λειτουργοι, οι τσακισμένοι συνταξιούχοι και οι άνεργοι πιτσιρικάδες, σκέφτονται ξανά.
   Αφού για κάμποσες εκλογικές αναμετρήσεις έπαιξε το ''δε γαμείς, ΠΑΣΟΚ'' και μετά το ''τους βαρέθηκα και ψηφίζω Ν.Δ.'' κι αφού διαλέγαμε ν' απομακρυνθούμε 300χιλιόμετρα και να τρέχουμε στ' αστυνομικά τμήματα, προκειμένου να κάνουμε αντίσταση (με το φτωχό μας το μυαλό) ήρθε η ώρα να σκεφτούμε.Κι αυτό σίγουρα ανατρέπει δεδομένα.Γιατί τώρα πιά δεν τρώμε ούτε τον ''παπά'' του άκυρου-λευκού, που τίποτε άλλο δεν κάνει από το να βοηθάει τους γαλαζοπράσινους να θριαμβολογούν!
   Είναι στ' αλήθεια η πρώτη φορά, απ' όσες εκλογικές διαδικασίες έζησα, που τόσοι άνθρωποι είναι τόσο αναποφάσιστοι σχετικά με το κόμμα που θα ψηφίσουν, αλλά και τόσο αποφασισμένοι να στείλουν στον ''αγύριστο'' αυτούς που αποφάσισαν για μας, χωρίς εμάς!Και είναι επίσης η πρώτη φορά, που τα βολεμένα, ή τα εν δυνάμει βολεμένα, αγόρια και κορίτσια δεν έχουν σαφή κατεύθυνση.Ακόμη και η πάλαι ποτέ πανίσχυρη πράσινη ή γαλάζια γραμμή έχει ξεθωριάσει.Δεν υπάρχουν(?) πια θέσεις για μοίρασμα, μα κι όταν υπάρξουν δεν θα 'ναι πια τόσο ''γυαλιστερές''.Τα 2χίλιαρα, τα 3χίλιαρα και τα 4χίλιαρα ανήκουν στο παρελθόν.Τα νέα βολέματα, όταν και άμα γίνονται αφορούν θέση κρεοπώλη στο Μασσούτη και ταμία στον Αρβανιτίδη.Φτηνοδουλειές.Τέρμα τα μπερεκέτια.Τρόικα speaking!
  Έτσι λοιπόν, ακόμη και η μάζα των νέων που μεγαλώνει σε κυβερνοκομματικό περιβάλλον, βγήκε στον κυβερνοχώρο μήπως και βγάλει άκρη, σχετικά με το τί συμβαίνει στις ζωές μας τώρα, τι μας έρχεται μεσομακροπρόθεμα και τι μπορούμε να κάνουμε για να επηρεάσουμε, ει δυνατόν, την προδιεγραμμένη(?) πορεία των πραγμάτων.Ακόμη και γόνοι οικογενειών βαθυκράτους (κατά το βαθυσκάφος!!!) του ΠΑΣΟΚ ψάχνουν αλλού διεξόδους.Αναγνωρίζοντας πια πως ''αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα''.Σκεπτόμενοι πως το ''δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού''!Πολλώ δε μάλλον, το τρις,το τετράκις και το πολλάκις, που φτιάξαμε εμείς σε αγαστή συνεργασία με την απερχόμενη γενιά.
    Τη γενιά που ταλαιπώρησε (ως εξουσιάζουσα δεξιά), που ταλαιπωρήθηκε (ως γνήσια αριστερά) και που τελικά εξεγέρθηκε, σπουδάζουσα, θέτοντας λίγο-πολύ, τα όρια για τη μεταπολίτευση και τα επόμενα.Η γενιά που σε γενικές γραμμές κυβέρνησε, άνοιξε ορίζοντες ομολογουμένως, για να μην ισοπεδώνουμε τα πάντα,εξισορρόπησε τα πράγματα σε μεγάλο βαθμό και στη συνέχεια διοργάνωσε το πάρτυ.Αλλαζονεία στον ύψιστο βαθμό, κοινωνικοποίηση της ρεμούλας, ανικανότητα και απληστία σε συνδυασμό με ζεμπεκια κι αντάρτικα (οι ιερόσυλοι!).
   ΑΡΚΕΤΑ!!!Το παραμύθι σας είχε δράκο, μεγάλο κι αιμοβόρο.Μας έπνιξε και μας ρούφηξε το αίμα.Καταλήγοντας λοιπόν, πιστεύω πως το κόμμα των επιτήδειων πράσινων, μένει στην άκρη από τις επιλογές των ανθρώπων που δεν πέρασαν τα 75, έχουν ''σώας τας φρένας'' και δεν έχουν το τρελό βίτσιο να τους βιάζουν και να λένε κι ευχαριστώ.Κι αν τα πρόσωπα, ή τα προσωπεία, αλλάζουν και ''βαραίνουν'' σε μυαλά και σε κιλά, δεν πείθουν πια.
    Η απέναντι όχθη πάλι, οι Γαλάζιοι (σκέτο Βυζάντιο το κάναμε με Βένετους και Πράσινους!), με αρκετά λιγότερο φταίξιμο για το τωρινό μας χάλι, αλλά οπωσδήποτε όχι αμέτοχοι, δείχνουν μπερδεμένοι.Το μεγάλο ατού της δεξιάς ανέκαθεν, ήταν η τακτοποίηση των γαλάζιων παιδιών.Ακόμη και στα πέτρινα χρόνια της πατρίδας, τα χρόνια που η δεξιά ήταν πραγματικά επάρατη, οι ημέτεροι έπρεπε πάντα να βολεύονται.Άσχετα αν ήταν παρακρατικοί, τυρρανόσαυροι και έρποντα.Όλοι έπρεπε να πάρουν το κατιτίς τους.Το χούι δεν άλλαξε ποτέ.Απλά εξελίχθηκε και μεταδόθηκε από γενιά σε γενιά.Από Καραμανλή σε Καραμανλή.
   Τώρα τα κόζια άλλαξαν και το 'παμε.Τρόικα speaking, εξουδετερώνοντας το μεγάλο τους ατού.Το πόσο μπορεί να μας ''ψήσει'' ο διοπτροφόρος κολλεγιόπαις για την δυνατότητα αναστροφής της πορείας, είναι θέμα προς συζήτηση.Κατά την ταπεινή μου γνώμη, θέλει αλλά δεν μπορεί.Εγκλωβισμένος σε πολύ συμβατικό τρόπο σκέψης, πολύ διαφορετικό απ' τα πολιτικοανοιξιακά ανοίγματα, προσπαθεί να ισορροπήσει σ' ένα κόμμα πολυσυλλεκτικό, τουλάχιστον ως το πρόσφατο παρελθόν.Από σταγονίδια, που κατόπιν στεγάστηκαν σε ΛΑΟΣ και σε Χρυσή Αυγή (θου Κύριε!!!), μέχρι μεταμελημένους αριστερούς και πρώην Πασόκους.Μπλεγμένοι στα μνημόνια, με βεβαρημένο μακρυνό αλλά και πρόσφατο παρελθόν, δεν εμπνέουν.Το αντίθετο, θα έλεγα.
   Οι εναλλακτικές στον δεξιό και ακροδεξιό χόρο, είναι προς εξέταση μόνο στην περίπτωση του στρουμπουλού Πυρακτωμένου εκατομμυριούχου, που ξαφνικά κι απρόβλεπτα την είδε σφόδρα αντημνημονιακός.Σε λίγο θ' αρχίσει να πετάει και γιαούρτια στον Νταλάρα!Για να πω την αλήθεια, η κίνησή του μου μοιάζει καιροσκοπική κι αεριτζήδικια.Στελεχωμένη, ως συνηθως σ' αυτές τις περιπτώσεις, βιαστικά και πρόχειρα, από ανθρώπους μέτριας σκέψης και δυνατοτήτων.Εξάλλου και η υποψήφια της οποίας το όνομα μου διαφεύγει, το είπε νέτα-σκέτα!''Μη με ρωτάτε, δεν ξέρω.Τα γράψαμε στο Ιντερνέτ!!!''.Να μας γίνει βουλευτής αύριο-μεθαύριο, να κάνει τον Ανατολάκη να μοιάζει λέκτορας.Το εγχείρημα πρόχειρο και φαίνεται.Μα κι ο κόσμος τόσο απελπισμένος που θα τους βάλει στη Βουλή με τα τσαρούχια.
    Το ΛΑΟΣ πάλι, αφού στη αρχή έγινε ΛΑ-Θ-ΟΣ και μετά ΛΑ-Γ-ΟΣ, ''ξεφούσκωσε'' και κάνει μπαμ από χιλιόμετρα.Αλλώστε και η Βάνα πενηνταρίζει.
   Η Ντόρα, πάλι , δεν έχει αφήσει τίποτε του πατέρα της και το πληρώνει, αφού δεν συγκινεί σχεδον κανένα (παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των φιλοπασοκικών καναλιών!).
   Όσο για τ' άλλα τα αχαρακτήριστα δεν θα γράψω ούτε γραμμή.Ένας αριθμός είναι αρκετός.55 εκατομμύρια νεκροί στον Β' Παγκόσμιο, εκ των οποίων πολλοί άμαχοι.Δεν ήταν αρκετοί?Ρε άιντε στη ευχή της Παναγίας, να μην πω τίποτα χειρότερο!
   Άμα το στρέψουμε το θέμα προς τ' αριστερά, λογικότερα και αξιοπρεπέστερα, υπάρχουν πολλά και μεγάλα θέματα για συζήτηση.
   Ας αρχίσουμε απ' τον Κουβέλη.Πρώην συνασπιστής και ηττημένος στη εσωτερική κομματική διαδικασία(αλά Ντόρα) και με βασική ιδεολογική διαφορά, από τους πρώην ομοϊδεάτες του, την θέλησή του να συνεργαστεί με την Κεντροαριστερά, έμεινε ''παγωτό''.Η Κεντροαριστερά (δηλ. το ΠΑΣΟΚ) έγινε αόρατη κι έφυγε, για να σταθεί λίγο δεξιότερα των δεξιών.Αυτός βρέθηκε με κάτι διψήφια ποσοστά είτε από γκάλοπ παραγγελίας, είτε από μπερδεμένους κι άστεγους Πασοκτσήδες.Το πράγμα δείχνει να μαζεύεται και ένεκεν της αναμενόμενης σχετικής συσπείρωσης των πρασίνων.Παρ' όλ' αυτά είναι ένα κόμμα με αξιόλογα στελέχη και μοιάζει αξιοπρεπής επιλογή, αν παραβλέψω αυτό το χάνω-φεύγω, που θυμίζει τα τσογλάνια που είχαν δική τους τη μπάλα στις παιδικές αλάνες κι όταν τους βάζαμε κανένα γκολ παίρναν τη μπάλα κι εξαφανιζόντουσαν!(Το δεύτερο χειρότερο πράγμα, μετά το να σ' αφήνει γκόμενα ''σύξυλο'' ενώ είσαι έτοιμος για δράση!!!).
   Ο Συνασπισμός πάλι ''πληρώνει'', ως συνήθως, την ποιότητα της σύνθεσής του.Φωτεινά μυαλά, πολλές τάσεις, ιδεολογικές πλατφόρμες και διασπάσεις.Προτείνει ο Αλέξης να πάμε όλοι μαζί  (τρόπον τινά) κι ας είναι κι η Αλέκα πρωθυπουργός, και ξεσηκωνόμαστε όλοι να τον πούμε κωλοτούμπα!Ακόμη και τα στελέχη του κόμματός του.Η αρρώστια της Αριστεράς σύντροφοι .Αντί να δούμε αυτά που μας ενώνουν, ψάχνουμε να βρούμε αυτά που μας χωρίζουν.Αντί να δούμε πως θα δημιουργήσουμε τη λύση, αναζητούμε να βρούμε τη δικαιολογία, γιατί δεν τα καταφέραμε.
   Έτσι δεν είναι Αλέκα?Σε ρωτάνε τι θα γίνει αν κυβερνήσουμε, κι εσύ απαντάς για το πόσο δύσκολο είναι να οργανώνεις απεργίες!!!Αν δηλαδή γίνει κανένα μαγικό και το Κόμμα βγει στην εξουσία, θα ξεκινήσεις με μια ένσταση για νοθεία στο εκλογικό αποτέλεσμα και κατόπιν ως πρωθυπουργός, θα συνεχίσεις με απεργία διαρκείας ενάντια στον εμπαιγμό από τα σκοτεινά κέντρα!Και στην τελική, δεν μπορείς εν έτη 2012 να υπερασπίζεσαι το Βορειοκορεατικό καθεστώς και να κάνεις μνημόσυνα στις Ουγγαροτσεχίες!
   Θα κλείσω την σίγουρα επιδερμική αναφορά μου, με τους Οικολόγους που σαφώς δεν μπόρεσαν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους, είτε λόγω ελλειπούς θεωρητικού υπόβαθρου είτε λόγω συγκυρίας.Όταν δεν έχεις να φας δυστυχώς, δεν έχεις μυαλό ούτε για οικολογία, ούτε για ανακύκλωση.Προσπαθείς απλά να επιβιώσεις ξυλεύοντας τα δάση του Αμαζονίου και το βουνό της Βαρβάρας.Ο πλανήτης ας περιμένει!(Κι ας μην υπάρχει ούτε λεπτό για χάσιμο, ειδικά σ' αυτό το θέμα!)
   Συμπέρασμα εύκολο σαφώς και δεν βγαίνει.Μα κι αν καταφέρεις κάπου να καταλήξεις ή έχεις ήδη καταλήξει σταθμίζοντας δεκάδες παραμέτρους, με ώριμη σκέψη και καθαρό μυαλό, η ψήφος σου το ίδιο θα μετρήσει με την ψήφο του 90χρονου υποβασταζόμενου γέροντα που δεν μπορεί όχι το ψηφοδέλτιο να δει, μα ούτε και το εκλογικό κέντρο.Δυστυχώς ή ευτυχώς σ' αυτή την ύψιστη έκφραση δημοκρατίας, ούτε ψυχολογικό τεστ προβλέπεται, ούτε τεστ IQ, ούτε όριο ηλικίας υπάρχει.Ας είναι.Θέλω να πιστεύω πως αυτοί είναι οι μόνοι που τους απέμειναν.Αυτοί που έχουν ανικανότητα σκέψης και κρίσης.
   Για όλους τους υπόλοιπους που βλέπουμε το μέλλον και μεγαλώνουμε παιδιά, οι ευθύνες είναι τεράστιες.Κάτι πρέπει ν' αλλάξουμε μάγκες.Κυρίως εμείς που ''κολυμπάμε'' στ' αριστερα.Να ψάξουμε με υπομονή και κόπο, για να βρούμε τον τρόπο.
   Η στιγμή είναι πολύ σημαντική.
   Ας ανταποκριθούμε μια φορά στο κάλεσμα της Ιστορίας κι ας μην ψάχνουμε δικαιολογίες για την πιθανή αποτυχία.
  Ό,τι διαφορετικό θα θεωρηθεί απλά ''προφάσεις εν αμαρτία''.-

  
συνέχεια »

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Τα περί της Λαμπρής!

   Η κορύφωση του θείου Δράματος την Μεγάλη εβδομάδα και το Πάσχα, από το εβραϊκό πέσαχ. Οι Ελληνικές λαϊκές ονομασίες του , Λαμπρή και Πασχαλιά προσδιορίζουν την σύνδεση της γιορτής με τη εποχή , αφού γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την Πανσέληνο της εαρινής ισημερίας , οπότε Άνοιξη.
     Όταν η Ορθόδοξη πίστη ήταν ο συνδετικός κρίκος του απανταχού Ελληνισμού ( όχι ότι τώρα δεν είναι) και μετέπειτα κύριο κριτήριο στην ανταλλαγή των πληθυσμών που ακολούθησε την Μικρασιατική καταστροφή, η κορύφωση του δράματος , η Ανάσταση , ταυτιζόταν με τον διακαή πόθο των Ελλήνων για ανάσταση του Έθνους. Καθ΄ ότι αγροτική η Ελληνική κοινωνία ,  παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Ε.Ε. - τραπεζών και οικ. Παπανδρέου για την μετατροπή της σε καταναλωτική , η γιορτή της Λαμπρής ταυτίζεται και με την ανάσταση της φύσης. Η οποία φοράει τα καλά της στολίζεται με τα πιο έντονα χρώματα, πασπαλίζεται τα πιο δυνατά αρώματα, γεμίζει τους κήπους της με κάθε λογής ζούδια , αηδόνια , χελιδόνια ,λέλεκες και μας περιμένει να την θαυμάσουμε . Δράττοντας λοιπόν την ευκαιρία εγκαταλείπουμε μαζικά τις τσιμεντουπόλεις - κλουβιά και ξεχυνόμαστε στο ύπαιθρο .
  Στην περίπτωσή μας αφήνουμε πίσω την σκουπιδούπολη της Θεσ/νίκης . Αστικό τοπίο που θυμίζει εικόνες από doc για πόλεις της Λατινικής Αμερικής βομβαρδισμένες από το Δ.Ν.Τ. . Σκουπίδια παντού σε ξεχειλισμένους και σπασμένους κάδους  που δεν μαζεύονται ποτέ , ούτε πριν ούτε μετά το Πάσχα. Ασφαλτοτάπητες που έχουν χάσει προ πολλού την υπόστασή τους . Μουτζούρες και βρωμιές με σπρέι παντού , που κάποιοι νομίζουν ότι είναι grafiti . Αυτοκόλλητα των περήφανων  ποδοσφαιρικών εταιρειών , κολλημένα σε κάθε φανάρι και πινακίδα σήμανσης . Παράνομοι και φορτικοί μικροπωλητές σε κάθε ελεύθερο δημόσιο χώρο και επιδεικτική εγκατάλειψη από την υπερφίαλη , ανίκανη και ανεκδιήγητη ηγεσία της .
   Προορισμός η Νέα Μάδυτο . Μακροβούτι στην σκληρή πραγματικότητα της Ελληνικής κοινωνίας . Η καλπάζουσα ανεργία εμφανής σε κάθε αντάμωμα στο δρόμο. Το ερώτημα του τί μέλει γενέσθαι ζωγραφισμένο σε κάθε πρόσωπο . Οι κουβέντες στη βόλτα του πεζόδρομου , περιστρέφονται μόνο γύρω από την ανεργία και την ανασφάλεια . Για όσους ξεπέρασαν την κατάθλιψή τους και βγήκαν βόλτα . Για όσο  υπάρχει ακόμα πεζόδρομος , γιατί στα διαλείμματα των στενάχωρων κουβεντών , ακούγονται και οι φωνές με τα αστεία επιχειρήματα για την κατάργηση  και απόδοσή του στην καταναλωτική κατάκτηση των τελευταίων ετών , το αυτοκίνητο ..Η απελπισία , η κατάθλιψη και η οικονομική στενότητα των κατοίκων , τους κάνει καχύποπτους και αρνητικούς  σε κάθε προσπάθεια για ενεργοποίησή τους , με πιο πρόσφατη την πρόταση για συμμετοχή στις περιπολίες ασφαλείας .
   Η καθημερινότητα  της Μεγάλης Εβδομάδας  γυρίζει γύρω από  την εκκλησία ,  αφού όλος ο κόσμος συρρέει εκεί . Αυτές τις μέρες , ακούς συχνά πυκνά από του μεγαλύτερους  να ξετυλίγουν τα παραμύθια τους για τον παπά-Σίμο. Ένα ετήσιο άτυπο μνημόσυνο στον Μαδυτιανό παπά που διακόνησε το χωριό. Στα χρόνια του οποίου ,  οι ιστορήσεις λένε , ότι στην λειτουργία  του Επιταφίου της Μεγάλης Παρασκευής , αμέσως μετά τα εγκώμια γινόταν ανοιχτή δημοπρασία ανάμεσα στους εκκλησιαζόμενους , για το ποιος θα βγάλει και θα βάλει τον Σταυρό από την εκκλησία , κατά την επικείμενη περιφορά του επιταφίου . Με τον μπάρμπα - Παναγιώτ τον Μπαδούτ σε ρόλο τελάλη , να  ανακοινώνει τις προσφορές οι οποίες  η μία με την άλλη ήταν με απόκλιση δεκάρας και μισόφραγκου. Το τίμημα αυτής της δημοπρασίας κατέληγε στο παγκάρι της εκκλησίας .
   Πίσω στο σήμερα και στις ιστορίες , που συνεχίζουν τον δρόμο τους μέχρι τα χρόνια μας . Γιατί στη Νέα Μάδυτο  έχουμε την τύχη , το Πάσχα να μην αναβιώνει κανένα έθιμο κανένας σύλλογος . Η μεγάλη φωτιά του Σαββάτου,  είναι ένα έθιμο που το έφεραν μαζί τους οι παππούδες μας από την πατρίδα τους και τηρείται ανελλιπώς από τότε που στήθηκε το χωριό  μέχρι σήμερα.
  Στην συνέχεια της ιεροτελεστίας της άνδρωσής τους  , η κλάση που θα στρατευθεί προσεχώς , αφού ξεμπερδέψουν με την "Γκαμήλα" και τα γλέντια της , πηγαίνουν μια μέρα στου Μοδιού το λάκκο και φέρνουν μια ή δυο πλατφόρμες κβέλες ( πλατανόριζες) που έχει ξηλώσει το ρέμα . Αυτό κατά το επίσημο , γιατί τις περισσότερες φορές δουλεύει το αλυσοπρίονο και ξαπλώνεται ζωντανό πλατάνι.Τις πάνε λοιπόν και τις στήνουν στο οικόπεδο πάνω από την εκκλησία ,  όπου εκεί θα λάβει χώρα η τελευταία και πιο εντυπωσιακή πράξη του έργου . Περιττό να πω ότι όλη αυτή η διαδικασία συνοδεύεται από τσίκνα , λουκάνικα και ρετσίνα .      Τώρα από πού κρατάει αυτό το μυθικό όνομα " κβέλες " , κύριος οίδε , αν ξέρει κάποιος ...

 .Αφού λοιπόν στηθούν οι κβέλες και "τραβήξουν" όλη την μεγάλη Σαρακοστή , την Μ. Πέμπτη έρχονται και δυο- τρεις πλατφόρμες  με τσαλιά (πουρνάρια) οι οποίες απαραιτήτως θα περάσουν με κόρνες από την πλατεία , προς επίδειξη στους παλαιότερους ότι , δέστε γίναμε άντρες και 'μεις και φέραμε πιο πολλά από ΄σας . Φυσικά όταν ανέβουν οι παλαιότεροι για επιθεώρηση , θα μειδιάσουν , αναλογιζόμενοι τα δικά τους νιάτα και θα πουν σκωπτικά : καλά βρε μόνο αυτά φέρατε; θα σας τα πάρνα οι λελέκ(ι) τόσα λίγα που είναι .Τους οποίους λέλεκες είχαμε την τύχη να φιλοξενούμε κάποτε  στο καμπαναριό , αλλά δεν άρεσε στους παπάδες και χαλάσαν τη φωλιά τους γιατί λέρωναν λέει . Τί να πεις , σημεία των καιρών .
   Το Μεγάλο Σάββατο λοιπόν το μεσημεράκι και αφού έχουν ολοκληρωθεί οι προμήθειες σε μπύρες ανάβει η φωτιά.
  Σε ύστερα χρόνια , μάλλον μετά το '60 , προστέθηκε και το κάψιμο του Ιούδα- Οβριού . Ως άλλοι Ρωμαίοι που αποποιούμαστε την ευθύνη για το έγκλημα ρίχνοντας το φταίξιμο στους Εβραίους. Φτιάχνεται λοιπόν ένα ανθρώπινο ομοίωμα παραγεμίζοντας ρούχα με άχυρα και παίρνει το όνομα του Ιούδα, που θα καεί στην πυρά για εξαγνισμό ή για εκδίκηση , την 12η ώρα .
   Η φωτιά που σιγοκαίει όλο το απόγευμα, καλεί τα πιτσιρίκια να την θαυμάσουν και να την περάσουν στον "σκληρό τους"(D.N.A.) , ως μια από τις σημαντικές παιδικές μνήμες , με την εσωτερική υπόσχεση ότι θα είμαι και εγώ κάποτε εκεί... και τους μερακλήδες να ξύσουν ένα τσαλί έτσι για το καλό!
   Το βράδυ στην  κορύφωση της πράξης όταν ακούγεται το Χριστός Ανέστη από τους ιερουργούς του ναού, η εικόνα μοιάζει με Διονυσιακή τελετή εξιλέωσης , όπου μεθυσμένοι Κορύβαντες χοροπηδούν μανιασμένα γύρο από τη φωτιά και τον καιόμενο Ιούδα.

  Φυσικά το μέγα πλήθος δεν τα βλέπει αυτά γιατί πριν ακουστεί τρις το Χριστός Ανέστη , έχει πάρει ήδη την κατηφόρα για την μαγειρίτσα...


συνέχεια »

Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

O δικός μου Μητροπάνος...

  Θα μπορούσα να ξοδέψω ολόκληρη τη μέρα μου ψάχνοντας να βρω ποιό τραγούδι, απ' τα εκατοντάδες απίστευτα τραγούδια του, θα ταίριαζε σ' αυτήν εδώ την ανάρτηση.Επιλέγω το παραπάνω γιατί μιλάει για ''σούστα'', για μάγκα και γιά φωτιές τ' Άϊ-Γιαννιού, στοιχεία που σε αφθονία είδα κι έζησα στα παιδικά μου χρόνια (αξέχαστες οι φωτιές στην υποδοχή του Αυγούστου, με το άξτος-παράξτος και τα μαλλιά και τα βλέφαρά μας τσουρουφλισμένα και ενίοτε καμμένα από τα παράτολμα πηδήματά μας  στις φωτιές!!!).Δεν φιλοδοξώ να γράψω τον επικήδειό του, ούτε να αποτιμήσω το τι πρόσφερε στην ελληνική μουσική.Αφ' ενός δεν είμαι αρμόδιος και  αφ' ετέρου δεν θα είμαι αντικεμενικός.Θα σας γράψω δυο αράδες για τον δικό μου Μητροπάνο.Αυτόν που είδα, άκουσα και θαύμασα όλ' αυτά τα χρόνια.
   Ο δικός μου Μητροπάνος, λοιπόν, αντηχούσε στ' αυτιά μου από τότε που κατάλαβα, λίγο-πολύ, τι είναι μουσική.Από τότε που επίσης κατάλαβα, πως αυτό που ακους, συνδυάζεται και υποβοηθάει το σκίρτημα για το κοριτσάκι του διπλανού θρανίου.Κάπου στην πρώτη ή τη δευτέρα δημοτικού, δεν θυμάμαι.
   Από το juke-box του Ντάλια δυνατά και παράφωνα, όπως σ' όλη του την καριέρα, έδινε ''εντολές'' για ζεμπεκιές στα φανταράκια του ΚΕΑΠ Ρεντίνας (που μοιάζανε τεράστιοι στα μάτια μας!) και στους οικοδόμους-παληκάρια της Ν.Μαδύτου.Όλοι με ρυθμό.Βαριά κι ασίκικα.Όχι σαν τα ''κατσίκια'' που χοροπηδάνε στα μπουζούκια του λουλουδοπόλεμου, αντράκια λωβοτομημένα, ''χωρίς μαγκιά και ήθος'' που λέει κι ο Τζιμάκος.Όχι σαν τις γκομενίτσες που κουνάν' τον κώλο τους και νομίζουν πως ''κλέβουν'' την παράσταση, ενώ ο κόσμος βλέπει το στριγκάκι τους κι όχι το χορό τους.
   Εξάλλου ο Μητσάρας απεφάνθη περί αυτού απλά και σταράτα, όπως πάντα: ''Το ζεϊμπεκικο είναι αντρικός χορός''.Δεν χορεύουν δέκα μαζί στην πίστα.Ένα παληκάρι χορεύει μόνο, πιωμένο κι έρημο.Η ζεμπεκιά δεν θέλει παρέα.Τα κοριτσάκια ας χορέψουν τσιφτετέλι να κουνήσουν τα κορμάκια τους να το 'φχαριστηθούμε όλοι!
  Το χωριό που μεγάλωσα (Ν.Μάδυτος, έξω από τη Θεσ/νίκη, για τους μη γνωρίζοντες), κατεξοχήν χωριό οικοδόμων, είχε πάντα το ζεϊμπέκικο σημείο αναφοράς.Νομίζω πως στην Ελλάδα δεν υπάρχει άλλος τόπος που τόσοι πολλοί άντρες χορεύουν τόσο καλό ζεϊμπέκικο.Αυτός είναι ο λόγος που μέσα στα χρόνια ετούτα, απ' τη δικτατορία και το '71(χρονιά του πρώτου του δίσκου) μέχρι και σήμερα ο Μητροπάνος, ο άρχοντας του ζεϊμπέκικου αντηχεί σ' όλα τα ηχεία.Από το juke-box μέχρι PC και
MP 3.
   Δεν ξεχνώ με τίποτα το ''σε μια στίβα καλαμιές'' στου Ντάλια 6χρονα-7χρονα, πάντα με τον Γιάλεμ τον κολλητό μου, να 'χει ''ξεσηκώσει'' ήδη τις πρώτες φιγούρες και να σβουρίζεται με περισσή μαγκιά.Στην πορεία το εξέλιξε, μιας και ήταν γιός του ταβερνιάρη και η ζεμπεκιά του παρέμεινε ιδιαίτερη, αντάξια της καταγωγής του (Το παλικάρι στη συνέχεια, είχε και την ιδιαίτερη τιμή και τύχη να γνωρίσει  προσωπικά  τον καλλιτέχνη, λόγω επαγγελματος).Στην παραπάνω ταβέρνα υπό τους ήχους του αξεπέραστου Μητσάρα οι τζαμαρίες γινόταν θρύψαλα από τις σείρες που κατατάσσονταν  και τα τραπέζια ανατρέποταν μπροστά στ' αχόρταγα μάτια των κοριτσιών!Το θέμα δεν μπήκε σε τάξη ούτε με την περίφημη ανακοίνωση: ''Απαγορεύεται το σπάσιμο και οι ανάτροπες τραπεζιών.Εκ της Αστυνομίας''.Αριστερό το χωριό, φακελωμένοι όλοι, στα ''τέτοια'' μας και η Αστυνομία.Ανατροπές ξανά κι ο Μητσάρας να σκίζει τις καρδιές μας, παιδικές τότε κι εφηβικές λίγο αργότερα.
   Τα χρόνια πέρασαν και 16αρηδες πια, στην Αυγούστα (Σπυροκούκου), συνεχίζουμε να τον ακούμε στα Συναξάρια και στο ''κάτω, κάτω και πιο κάτω...'' εναλλάξ με Πουλόπουλο που επίσης τα ''σπάει'' εκείνη την εποχή.Φραπέ με παγωτό, καλοκαιρινό κυριακάτικο πρωϊνό μετα το hangover και τις μπόμπες του Σαββάτου στη θρυλική Make up της Ασπροβάλτας, έτοιμοι για την βουτιά στην Ολυμπιάδα.Δεν είχαμε ''chill out'' και ''cafe del mar'' τότε.Είχαμε Μητσάρα και ''σ' αγαπώ σαν αμαρτία''.Κι ας ήμασταν αναμάρτητοι ακόμη.
   Ο δικός μου Μητροπάνος, συνέχισε να τραγουδά ''Θεσσαλονίκη Σαββατόβραδο κι Απρίλης'' όταν κατεβαίναμε στην Κορομηλά με χοντροπάπουτσα Doc Martens και κολλημένο μαλλί και λίγο αργότερα όταν πετούσαμε χαρτοπετσέτες στα Λαδάδικα καταμεσήμερο.
   Τα τραγούδια του συντροφέψανε όλη, την ως τώρα ζωή μας.Τα χορέψαμε στις σούρες μας και στις καψούρες μας.Τα χορέψαμε στις άσπρες μας και στις μαύρες μας.
    Τον είδαμε στο Μύλο, στη Σαλονίκη πάντα, με τζην κι άσπρο πουκάμισο, σε μια προσπάθεια εκσυγχρονισμού του, τον είδαμε στο FIX και δεν θυμάμαι που ακόμη.Τον θυμόμαστε, όμως, σε κάθε γειτονιά εδώ στη Σαλονίκη.Τις τραγούδησε όλες.Ήταν, και του άξιζε, πιο Σαλονικιός απ' όλους μας.Δεν θα με πείραζε στ' αλήθεια αν την προέκταση της Εγνατίας,αντί για Κ.Καραμανλή  την ονομάζαμε: ''Οδός Δ.Μητροπάνου''.Ή την παραλιακή της Αρετσούς στην Κρήνη, που την τραγούδησε κιόλας.Τι Ν.Πλαστήρα κι αηδίες!!!
   Τον θυμάμαι ν' απαντάει με τη φράση ''Άϊντε από 'δω ρε!!!'' στην προσπάθεια να του αποσπάσουν δήλωση για talent show και να πεθαίνω στα γέλια!!!Τον θυμάμαι επίσης να τραγουδάει στο ίδιο talent show ως guest, την επόμενη χρονιά, ως μέλος της εταιρίας του καναλάρχη.Σημεία των καιρών.Ουδείς αναμάρτητος.
   Μας ''τελείωσε'' και την ''κοπάνησε'' εύκολα, όπως θα το 'θελε πάνω-κάτω φαντάζομαι.Στα 64 του κι ας νομίζαμε, με βάση τα χρόνια που τραγουδούσε πως ήταν τουλάχιστον 74!Με τη φωνή ''σβηστή'' σχεδόν και ταλαιπωρημένη, μα με την περηφάνια και το αντριλίκι, που δεν του 'λειψε στιγμή.
    Συντροφεύει πια τον Χάρο που τόσες και τόσες φορές τραγούδησε.Δεν νομίζω άλλος τραγουδιστής να 'χει τόσες αναφορές στο Χάρο.Μέχρι, που δεν μου το βγάζεις απ' το μυαλό, πως μόλις ο μπάσταρδος γυρίσει απ' την παγανιά, θα τον βάλει να χορέψει και καμιά ζεμπεκιά....
συνέχεια »

Τρίτη 17 Απριλίου 2012

ΕΚΛΟΓΕΣ 2012...ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!!!


     Περίεργες, ομολογουμένως.Ασυνήθιστες.Πιθανώς χωρίς αφίσσες, χωρίς πανό και χωρίς ξύλο.Τέλειώσαν αυτά, χρόνια τώρα.Κλείσανε και τα γαλάζια-πράσινα καφενεία (σ' ένα απ' αυτά ο συγχωρεμένος ο παππούς μου έκανε το εγκυρότατο γκάλοπ:Ν.Δ=17ψήφοι, Π.Α.Σ.Ο.Κ.=1ψήφος).Την ψιλοπήραμε χαμπάρι.Αφού μας ''γδύσανε''κυριολεκτικά κι αφού μας πισωγυρίσανε καμιά 30ριά χρόνια, δείχνουμε ν' αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε.
     Έχω σαφώς την απορία να δω πόσο καλά το 'χουμε εμπεδώσει, πόσο η μνήμη είναι ασθενής ή πόσο ο φόβος του αβέβαιου, ισχυρός.Πόσο θα ενεργήσουμε με το σύνδρομο της Στοκχόλμης (αυτό που ''ταυτίζει'' τον απαχθέντα με τον απαγωγέα, το θύμα με τον θύτη, εξ' ου και το βιντεάκι στην αρχή της ανάρτησης) .Πόσο θα μοιάσουμε στους νέγρους που στο τέλος της σκλαβιάς τους, μην έχοντας επιλογή, ξαναγυρνούσαν στ' αφεντικά τους για να 'χουν ένα πιάτο φαϊ.Πόσο ακόμα θα συμπεριφερθούμε σαν τα πουλιά του δάσους που μετά την τουφεκιά χάνονται απ' το ξέφωτο, για να ξανάρθουν δειλά-δειλά να τσιμπήσουν σπόρους, μέχρι να 'ρθει η καινούρια τουφεκιά.
     Σίγουρα τα τελευταία δυο χρόνια γίναμε σοφότεροι.Πιο άφραγκοι,''τραυματισμένοι'', εκτεθειμένοι στις τράπεζες (που τόσο ευγενικά μας το υπενθυμίζουν!) μα σοφότεροι.Έτσι είναι ο άνθρωπος και δη ο Έλληνας.Αν δεν το νιώσει, αν δεν το ζήσει δεν το καταλαβαίνει.Η εμπειρία δεν αγοράζεται.Αποκτιέται και τις περισσότερες φορές με οδυνηρό τρόπο.
   Μπορεί να φώναζε η γραφική Αλέκα για τα δεινά της Ευρώπης, μα ποιός να την πιστέψει?100χρόνια σχεδόν τα ίδια ακούμε! Έσκουζε ο Αλέξης για τα παιχνίδια του κεφαλαίου στις πλάτες μας, μα φάνταζε κι αυτός εκτός τόπου χρόνου και θέματος.Κασσάνδρες πραγματικές ηχούσαν στ' αυτιά μας, αφού στην ουσία του πράγματος, με δανεικά ή όχι, βλέπαμε τη ζωή μας να καλυτερεύει και το βιοτικό μας επίπεδο ν' ανεβαίνει.
   Μέχρι που ακούστηκε το μπαμ και η φούσκα έσκασε!Δεν έπαθε φούϊτ, που λέμε και στο Βορρά (για τους Νότιους φίλους η επεξήγηση) να ξεφουσκώσει σιγά-σιγά και να μας δώσει χρόνο να προσαρμοστούμε.Έσκασε με κρότο! Κι έκανε και λάμψη! Σαν αυτά τα ΜΑΤατζήδικα τα κρότου-λάμψης!
   Και τώρα? Ζαλισμένοι,μπερδεμένοι και-μην το ξεχνάτε-ΕΞΟΡΓΙΣΜΕΝΟΙ, καλούμαστε να ψηφίσουμε.Καλούμαστε να δώσουμε την σκυτάλη στον επόμενο (όχι ντοπαρισμένο ελπίζω!) δρομέα.Ξέροντας ή υποθέτοντας, πως τα περιθώρια ελιγμών είναι στενά.Βλέποντας πως λίγο-πολύ τα περισσότερα μοιάζουν προδιεγραμμένα.
    Δεν έχω διάθεση κανέναν να συμβουλέψω.Δεν είμαι δημοσιογράφος, ούτε ιστορικός και το πιθανότερο είναι να 'χω λιγότερες γνώσεις από πολλούς από σας.Όμως μια σκέψη, μια φράση μου 'χει καρφωθεί τον τελευταίο καιρό στο μυαλό:ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!!!
   Δεν ξεχνώ αυτούς που με πράξεις ή παραλείψεις τους μας φέρανε εδώ.Δεν ξεχνώ αυτούς που ξαναστείλανε τον κόσμο στα συσσίτια και στις Γερμανίες(όχι σαν επιστημονικό προσωπικό, μα σαν εργάτες στις φάμπρικες με τρεις κι εξήντα!).
   Σαφώς και είναι δύσκολο να συμπλεύσουν όλοι οι αντιμνημονιακοί.Σαφώς και είναι απίθανο να καθίσουν έστω και στο ίδιο τραπέζι η Αλέκα με τον δεξιό και πιστολέρο Καμμένο.Εδώ καλά-καλά δεν μπορούν να συνεννοηθούν τα πρώην συντρόφια, ο Αλέξης με τον Κουβέλη, ούτε για τα βασικά.Σε τι είδους σύγκλιση προσδοκούμε?Δεν ξέρω και πραγματικά δεν μ' ενδιαφέρει.Όπως ο κόσμος έμαθε να ζει με 300 ευρώ, έτσι κι αυτοί να βρουν τρόπο.Να μας δείξουν το δρόμο αντιμνημονιακά ή μνημονιακά αλλά ανθρώπινα!
   Πάντως εγώ θα το ξαναγράψω, χωρίς διάθεση στ' αλήθεια να επηρεάσω κανέναν από σας.
    Δ Ε Ν    Ξ Ε Χ Ν Ω ! ! !
συνέχεια »

Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!!

   Μέρες που είναι φίλοι μου, ανεξάρτητα από το πόσο πιστοί κι ενάρετοι Χριστιανοί είμαστε, οι σκέψεις τριγυρνάνε σ' αυτό που ονομάζουμε Θείο Δράμα.Δεν ξέρω αν η σκοπιμότητα της ετήσιας αναπαράστασης των Παθών και της Ανάστασης κριθεί επαρκής από την τρόικα και δεν έχουμε κανένα κόψιμο, ως περιττό έξοδο.Τα οικονομικά με μπερδεύουν τα μάλα, μα και τα θρησκευτικά επίσης (και δεν έχω όρεξη και για γκρίνια!).
   Άλλωστε μετά από τόσα χρόνια δεν μπορώ να ξεχάσω τις Ομηρικές μου μάχες με τον παπά-καθηγητή και τις ημιολοκληρωμένες και εξόχως φασιστικές ιδέες του στο Λύκειο Ν.Μαδύτου (οι συνομήλικοί μου σίγουρα θα τον θυμούνται).
   Η άποψή μου για το όλο θέμα ομολογώ πως με τα χρόνια άλλαξε αρκετά.Από σκληροπυρηνική κομμουνιστική και Νιτσεϊκή αθεϊα πέρασα σε αμφιβολία,σκεπτικισμό κι ακολούθως μια ''τακτοποίηση'' τρόπον τινά μέσα στο κεφάλι μου (διαδικασία που λίγο-πολύ,φαντάζομαι συμβαίνει στον καθένα μας).Αυτή φυσικά είναι και η ειρωνία του ανθρώπινου γένους.Της ανθρώπινης επιστήμης.Έχει εξηγήσει με λογικό τρόπο σχεδόν τα πάντα,εκτός από τα σημαντικότερα.Ποιοί είμαστε? που πηγαίνουμε? πως δημιουργηθήκαμε? υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο?
  Κανείς δεν απάντησε και κανείς δεν θ' απαντήσει φίλοι μου καλοί.Ίσως αυτό να κάνει τη ζωή πιό όμορφη.Πιό συναρπαστική.
   Λυπάμαι στ' αλήθεια που στα σχολικά μας χρόνια δεν υπήρχαν άνθρωποι περισσότερο καταρτισμένοι από τον ημιμαθή παπά-δάσκαλο ή παπά-καθηγητή για μπορέσουν να φωτίσουν τα μυαλά μας κι όχι να μας δηλητηριάσουν.
   Αργότερα παρακολουθώντας συζητήσεις στην τηλεόραση, τ' αμφιθέατρα ή διαβάζοντας βιβλία οι ορίζοντες άνοιξαν, το κριτήριο αναπτύχθηκε και σαφώς δημιουργήθηκε μια άποψη κάπως πιό εμπεριστατωμένη.
   Παρ' όλ' αυτά κι άσχετα με τα ''πιστεύω'' του καθενός από μας, αυτές τις ημέρες δεν μπορούμε να μην σταθούμε με κατάνυξη και θαυμασμό μπροστά στα ''Θεία Πάθη''.Στην ηρεμία από μέρους Του στο όλο βίωμά Του (πράγμα που δυστυχώς ξεχάστηκε από τους Μουζαχεντίν της Ορθοδοξίας).Στην αντίδρασή του απέναντι στους Φαρισαίους έξω απ' τον ναό (πράγμα που δυστυχώς ξεχάστηκε από τους Πατέρες που κάνανε την Εκκλησία εμπόριο).Στην  απάντησή του στον Πέτρο που με τόση θέρμη υποστήριζε πως θα σταθεί δίπλα του ότι κι αν συμβεί:''...εν τη νυκτί ταύτη πριν ή δις αλέκτορα φωνήσαι τρις απαρνήση με...''(πράγμα που επίσης έχει ξεχαστεί τελείως ή εν' μέρη απ' όλους μας).
   Αν ολ' αυτά, άσχετα με το πόσο πολύ ή λιγότερο πιστεύουμε γίνουν η απαρχή για σκέψη και προβληματισμό,αν γίνουν η απαρχή να γίνουμε κάπως καλύτεροι άνθρωποι,ειδικότερα τώρα που η αλληλεγγύη έγινε ανάγκη,ο στόχος επετεύχθη.
  ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΜΥΑΛΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ!!!
  ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΜΑΔΥΤΙΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ!!!
συνέχεια »

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Έλα ρε ΑΛΕΚΑ...

  Καθώς χάζευα μια δημοσκόπηση,κατόπιν παραγγελίας ή όχι δεν μπορώ να το γνωρίζω πια,σκέφτηκα κι εγώ ο ταλαιπωρημένος Έλλην το αυτονόητο:Αφού ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στα πάνω του,κι όχι άδικα κατ' εμέ,ο φεϊσμπουκικός Καμένος δείχνει έτοιμος,κι ο Κουβέλης φαίνεται πιο διαθέσιμος(αν και στην κοινή κάθοδο στις μονοεδρικές ''κλώτσησε''),μένει να ''ψήσεις''και τα αρτηριοσκληρωμένα παληκάρια σου πως αξίζει να τους κάνουμε μια τέτοια πλάκα.
  Δεν είναι λίγα αυτά που μας κάνανε πολλά χρόνια τώρα κι οι δυό μαζί ή ο καθένας μόνος του.
Βγάλε λοιπόν απ' το μυαλό σου αγαπητή μου Αλέκα,ότι καλά και σώνει πρέπει να 'σαι ηγέτιδα της αντιπολίτευσης αλλά και αποκλειστικός εκπρόσωπός της,στη δύστυχη χώρα μας.Πάψε να πιστεύεις πως το Π.Α.Μ.Ε. πρέπει να διαφεντεύει και ενίοτε να καπελώνει ακόμη και τη διαμαρτυρία της γειτονιάς για την μονοδρόμηση της 4ης παρόδου της Οδού Πανοράματος στην Πετρούπολη.
  Είναι καιρός να σταματήσεις να διαμαρτύρεσαι για την εξαφάνιση της πολικής αρκούδας από την Κένυα.Οι καιροι είναι ''γκαστρωμένοι''που 'λεγε κι ο προκάτοχός σου ο Χαρίλαος.Εκσυγχρονίσου.Δούλεψέ το λιγάκι.Εσύ και τα συντρόφια σου με την ομολογουμένως βαριά κληρονομιά.Κάνε μια περιστροφή γύρω απ' τον εαυτό σου,ξέχνα τον Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς και διαπίστωσε πως οι εποχές άλλαξαν κι επιτάσσουν δράσεις διαφορετικές.
  Πάρε απ' το χέρι τον Αλέξη,τον Φώτη και ίσως και τον Πάνο(έτσι σας θέλω να μιλάτε,με τα μικρά ονόματα!)αφήστε τις μικρότητες κι ελάτε να τους κάνουμε την πιο μεγάλη πλάκα!!!Να δούμε τις φάτσες τους σαν να 'χουν πάθει ''ηλίαση''.Να τους δούμε ιδρωμένους και ζαλισμένους.Έλληνες κι Ευρωπαίους.Όλους αυτούς που ''χορεύουν''στις πλάτες μας τάχα στεναχωρεμένοι και κατηφείς.
Να νιώσουν κι αυτοί την αγωνία που νιώθει ο κοσμάκης που δεν έχει το εκατομμύριο καβάντζα στην ελβετική τράπεζα.Να νιώσουν κι αυτοί τον φόβο ότι μπορεί να πληρώσουν για τις φρέσκες αλλά και για τις προ 20ετίας και 30ετίας λοβιτούρες τους.Ν' αλλάξουμε και τον νόμο για να μην παραγράφονται.Να δούμε πόσοι απ' αυτούς θα γίνουν ''καγκελλάριοι'' και θα βλέπουν τον κόσμο ριγέ!
   Δεν γνωρίζω τι ακριβώς υπαγορεύει ο εκλογικός νόμος.Φαντάζομαι πως θα ζητάει τετραγωνικές ρίζες,διανύσματα,ακτίνες και ελάχιστα κοινά πολλαπλάσια.Φαντάζομαι πως θα 'χει χίλια-δυό σκαρφίσματα που θα προσπαθήσουν να μας εμποδίσουν.
 Ξέρω όμως το πιο σημαντικό.Ξέρω πως είμαστε πολλοί.Πολλοί και πολύ εξοργισμένοι.
Γι αυτό σου λέω ρε ΑΛΕΚΑ...
 Έλα να τους τη κάνουμε...να το φυσάνε και να μην κρυώνει...με τίποτα....με τίποτα!!!
συνέχεια »

Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

ΓΕΡΜΑΝΟΙ.Είναι στ' αλήθεια φίλοι μας?

   Όχι αγαπητοι μου φίλοι.Δεν είναι φίλοι μας οι Γερμανοί.Όπως δεν ήταν φίλοι μας οι Γάλλοι,όταν ζητωκραυγάζαμε το Ελλάς-Γαλλία,συμμαχία.Ούτε οι Άγγλοι ήταν ποτέ φίλοι μας,κι ας μας καλούσαν για να μας δίνουν τα δάνεια το '21.Ούτε οι Ρώσοι ήταν φίλοι μας κι ας έστειλαν 5 παλιοκάραβα να κάνουν επανάσταση στα Ορλωφικά.Ακόμη-ακόμη κι οι Σέρβοι,που από μας μόνο βοήθεια πήρανε χωρίς να προσφέρουν το παραμικρό,κι αυτοί δεν είναι φίλοι μας.Άλλωστε πριν αλέκτωρ λαλήσαι,θυμάστε καλά πως αναγνώρισαν το κρατίδιο στα βόρειά μας,με όνομα νέτο-σκέτο.
   Τι σημαίνουν όλα αυτά λοιπόν?Κανείς δεν είναι φίλος μας?Μόνοι και πάντερμοι γυρνάμε στους αιώνες,έθνος ξεχωριστό μα ανάδερφο,όπως είπε κι ο αείμνηστος(αλλά  και αμφιλεγόμενος τα μάλα και όχι άδικα!) Κωνσταντίνος Καραμανλής?Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα,αγαπητοί μου φίλοι,με μοναδική εξαίρεση τους Κύπριους,που όμως νομίζω πως δεν πρέπει να θεωρηθούν άλλο έθνος,παρά κομμάτι ελληνικό,ολίγον απομακρυσμένο.
   Φυσικά θα θεωρούσα τρελά υπερφίαλο να υποθέσουμε, ότι όλοι οι παραπάνω ήταν ή είναι εχθροί μας δηλωμένοι κι ορκισμένοι.Με τους Γερμανούς προεξέχοντες,το τελευταίο διάστημα.Πρέπει να είσαι πραγματικά τεράστιο οικονομικό-πολιτικό μέγεθος για να συγκεντρώσεις τέτοιες αντιπάθειες,κι εμείς πάνε κοντα 2000 χρόνια που ήμασταν μέγεθος τέτοιο,για το παγκόσμιο γίγνεσθαι.Τώρα ακροβατούμε κι επηρρεάζουμε το 1 με 2% της όλης φασαρίας,οπότε στη ουσία είμαστε στο πολύ-πολύ λίγο,καλό ή κακό για να κάνουμε την εντύπωση που νομίζουμε ότι κάνουμε.
  Κανείς δεν είναι κανενός λοιπόν.Απλά και κατανοητά.Η αντιπαθητική χοντρούλα,που βιαστήκαμε να τη στολίσουμε με σβάστιγγες,δεν κάνει τίποτε περισσότερο ή λιγότερο από το να υπερασπίζει τα συμφέροντα του λαού της με τον τρόπο που αυτή πιστεύει ότι είναι ο σωστός.Φυσικά και ο Χίτλερ πριν μερικές δεκαετίες αυτό πίστευε κι αιματοκύλησε τον πλανήτη για δεύτερη φορά,που λέει και η μάνα μου!!!Δεν αγνοούμε,επίσης,πως η προαναφερθείσα σεξοβόμβα(εντάξει μια πλάκα έκανα!!!για τη Μέρκελ μιλάω)απευθύνεται σε ώτα ακουόντων(όπως και ο προ 70ετίας προκάτοχός της)γιατί το σύνδρομο της ξανθογάλανης Άρειας φυλής δεν έφυγε ποτέ από το DNA των Κεντροευρωπαίων φίλων μας.Όπως δεν έλειψαν ποτέ από τη γαλουχία τους τα ποιηματάκια του στυλ:''είμαι ένας καλός πατριώτης,θα δουλέψω για το καλό της πατρίδα μου και θα είμαι οικονομικά δυνατός και αυτόνομος'',τη στιγμή που εμείς παίρναμε διακοποδάνεια,με μια ''μεθυσμένη'' εντύπωση πως δεν θα γυρνούσαμε ποτέ απ' τις διακοπές,για να μας σκαλώσουν οι ''εταιρίες ενημέρωσης''.
  Σαν χθες θυμάμαι έναν εξαιρετικό καθηγητή φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο να μιλάει με δέος για την απειλή που συνιστά η ενωμένη πια Γερμανία για την Ευρώπη του 21ου αιώνα.Μου φαινόταν σενάριο επιστημονικής φαντασίας το όλο θέμα.Να λοιπόν που άλλο ένα Οργουελικό σενάριο ''χτυπάει'' την πόρτα μας.
  Αυτή είναι η μοίρα του πλανήτη κι όσο συνεχίζει να κάνει σβούρες γύρω στον εαυτό του και γύρω από τον Ήλιο-αρχηγό,αυτά δεν θα πάψουν να συμβαίνουν.Οι ισχυροί θα γίνονται ισχυρότεροι και θα ενδιαφέρονται ολοένα και λιγότερο για τους γλεντζέδες Έλληνες που φάγανε τα λεφτά τους στα μπουζούκια και τους φραπέδες.
   Έτσι είναι η ζωή συναγωνιστές μου κι όλα αυτά περί μποϋκοτάζ των ξένων προϊόντων τ' ακούω βερεσέ!Η ζημιά που θα τους προκαλέσουμε δεν φτάνει στο 1/10 της ζημιάς που θα πάθουμε αν δεν καταφθάσουν τα 3εκατομμύρια Φριτζ για να πιούν μπύρες και να φάνε σουβλάκια στους παραθαλάσσιους τόπους μας κι αν δεν καταφθάσουν οι ξανθιές Έρρικες με τις φακίδες στη μούρη για να δοκιμάσουν τους νησιώτες Greek lovers και τους Καρδιτσιώτες εμβληματικούς σερβιτόρους,που δεν χαλάνε χατίρια ακόμη και στις ''σιτεμένες'',τις παχουλές και τις μαλωμένες με τον καθρέφτη τους(προσφορά απίστευτη στον ελληνικό τουρισμό,άξια επιδότησης από τον άφραγκο Ε.Ο.Τ.!!!)
  Αυτή αδέρφια είναι η λύση του προβλήματος!Να φέρουμε την Άγγελα,να την γυρίσουμε στα νησιά,να φάει τζατζίκι,να της δώσουμε καμιά 10ρια σφηνάκια τεκίλα και να την παραδώσουμε στα σίγουρα και πονόψυχα χέρια του σερβιτόρου της ταβέρνας(αρχές σαιζόν που έχει ''ξηρασία'').
  Έτσι ίσως καταλάβει γιατί,βοηθούντος και του Ήλιου-αρχηγού,γίναμε όλοι τζίτζικες κι αφήσαμε τους περίεργους τους βόρειους να ζουν τη βαρετή ζωή του μέρμηγκα...
Υ.Γ.Ζαλισμένος από τις σφαλιάρες του μνημονίου και τα χημικά των ΜΑΤ, απέδωσα την δήλωση:''είμεθα έθνος ανάδελφον'' στον Κ.Καραμανλή,ενώ ανήκει στον διάδοχό του στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας,Χρήστο Σαρτζετάκη.Ίσως φταίει λιγάκι η καθαρεύουσα,ίσως και τα ουζάκια της νηστείας!Συγγνώμη για την παραδρομή!
συνέχεια »

Σάββατο 7 Απριλίου 2012

Προσκύνημα...


  Προσκύνημα και βουτιά στην χιλιόχρονη ιστορία της Ελληνορθοδοξίας η κάθε επίσκεψη στο Αγιονόρος.
    Η πρώτη προσπάθεια για επίσκεψη στα τέλη των '90 στέφθηκε από απόλυτη αποτυχία . Άγουρος και ανέτοιμος για το εγχείρημα  , ταξίδεψα Μάιο μήνα διανύοντας την  καταπληκτική διαδρομή Θεσσαλονίκης -Σταυρού- Ουρανούπολης, που εναλλάσσετε από τα παραλίμνια τοπία της Θεσ/νίκης με τα Μακεδονικά Τέμπη της Ρεντίνας και τα ημιορεινά και ταυτόχρονα παραθαλάσσια τοπία της Χαλκιδικής. Φτάνοντας εκεί έμαθα για το τυπικό της διαδικασίας, που απαιτούσε να έχω κλείσει από πριν για να μπορέσω να μπω "μέσα", κοινώς έφαγα πόρτα . Δεν πτοήθηκα όμως και κατέληξα στην Μύκονο, για προσκύνημα στο νεοΕλληνικό  life style.
  Αφού κάνοντας λάθη μαθαίνεις , όπως λένε οι σοφοί , η δεύτερη προσπάθεια  σε κανά -δυο χρόνια , οργανώθηκε καλύτερα με προορισμό τις Μονές στην νοτιοδυτική ακτή του τρίτου ποδιού της Χαλκιδικής . Επιτέλους "μέσα". Σοκ και Δέος . Σοκ από το γεγονός του σχεδόν εξαναγκασμού μου ( απειρίας γαρ) να εξομολογηθώ υπό την σκέπη του πετραχηλιού του βαριεστημένου ηγουμένου της Μονής Γρηγορίου  το τρομερό αμάρτημα του πολιτικού μου γάμου. Δέος από το αντίκρυσμα του θαύματος της μηχανικής της Μονής της Σίμωνος Πέτρας ( Σιμωνόπετρας) . Η αιώρηση του πέτρινου όγκου της   ανάμεσα στο φρείδι του γκρεμού, στα άσπρα σύννεφα και στο γαλάζιο του Αιγαίου  όταν την αντικρίσεις βγαίνοντας από την στροφή του μονοπατιού , σου προκαλεί ένα ελαφρύ τρέμουλο στα πόδια.
  Η πρώτη αυτή επίσκεψη μπορεί να  έλυσε απορίες διαδικαστικού τύπου , μου δημιούργησε όμως χίλιες δυο άλλες . Φοβικός απέναντι στους καλόγερους , δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί αποφάσισαν να τα απαρνηθούν "όλα" και να πάνε εκεί , τί έργο επιτελούν , γιατί δίνονται τόσα Ευρωπαϊκά κονδύλια στο Άγιο όρος , γιατί δεν ένιωσα τον πνευματισμό του τόπου στο πετσί μου και στο μυαλό μου; Τέτοιες πεζές απορίες ...
  Τις άφησα στην άκρη όλες, ( δεν θα τετραγωνίσω εγώ τον κύκλο) και αποφάσισα  πεζοπόρος και ψευτοορειβάτης γιατί , να το διασχίσω και να το εξερευνήσω πεζοπορώντας σε μελλοντικές επισκέψεις .
  Βρέθηκε ο εξ αγχιστείας συγγενής και συνομήλικος καλόγερος , ο οποίος μου εξασφαλίζει την απρόσκοπτη και όποτε θέλω είσοδο, κράτηση στα καράβια ( βασικό) και να ' μαι κάθε τρεις και λίγο .  Η κάθε επίσκεψη από μόνη της προσθέτει εμπειρία και λύνει απορίες , ενώ εσύ αφήνεσαι στην αγκαλιά του μαγευτικού φυσικού και τεχνητού τοπίου . Το μόνο σημείο του Ελλαδικού χώρου που έχει μείνει ανέγγιχτο σε βάθος αιώνων από μαζικές ανθρώπινες παρεμβάσεις . Η πυκνή βλάστηση και η πολυποικιλότητα της χλωρίδας στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό . Πεύκο , οξιά , κάστανο , άριος , πουρνάρι , βελανιδιά , είναι το φόντο του καμβά και από ' κει και μετά , εκατοντάδες είδη ανθισμένων θάμνων και αγριολούλουδων , σε κάθε μέγεθος , χρώμα και δυνατή απόχρωση, συμπληρώνουν τον πιο τέλειο πίνακα ζωγραφικής που ούτε ο Μονέ δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει .
 Τα 20 μεγάλα μοναστήρια  ακροβολισμένα σαν εμπνευσμένο οχυρωματικό έργο , στην περίμετρο και στο εσωτερικό του "ποδιού". Προσανατολισμένα και "ταμένα" να επιθεωρούν κάθε κομμάτι της ακτογραμμής φυσικής και πνευματικής . Τα πολλά και διάσπαρτα κελιά είναι μεγάλα υποστατικά αγροτόσπιτα , σχεδόν αυτάρκη . Ξεκουράζεται το μάτι σου να τα βλέπεις να ξεπροβάλλουν σε κάθε γύρισμα των μονοπατιών σε πλήρη αρμονία με το περιβάλλον .
  Το παζλ το συμπληρώνουν τα "καρούλια" . Αετοφωλιές - ασκηταριά στις εσοχές των βράχων, πολλές δεκάδες μέτρα πάνω από το Αιγαίο στην απόληξη του ποδιού.  Καρούλια , γιατί η μόνη οδός πρόσβασης και όποιας τροφοδοσίας των ερημιτών είναι με τα καρούλια- ράουλα  από τις βάρκες που προσεγγίζουν τα βράχια .
  Η ζωή και ο χρόνος στα μεγάλα μοναστήρια είναι  αυστηρά οργανωμένα σύμφωνα με τον Βυζαντινό κανόνα. Ο καλόγερος , υποταγμένος σ' αυτόν τον κανόνα . Ο επισκέπτης ,  ριγεί στην ιδέα ότι αγγίζει κάτι μεγάλο τηρώντας τον  στις δυο - τρεις μέρες που είναι εκεί .
  Είναι κάτι πρωτόγνωρο ν' ακούς την γλυκιά μελωδία του μεταλλικού ταλάντου και την μονότονη αυστηρότητα του ξύλινου ταλάντου στις 3 η ώρα το χάραμα . Το καθολικό ( ο κεντρικός ναός της Μονής ) σκοτεινό , φωτισμένο μόνο από τα λιγοστά κεριά και καντήλια , με τις απόκοσμες σκιές των αγιογραφιών να τον περιβάλλουν , είναι το κεντρικό σκηνικό μέσα στο οποίο διαδραματίζεται η σκληρή καλογερική ζωή . Η μαυλιστική ψαλμωδία και ο χορός -δίκην αρχαίας τραγωδίας-των καλόγερων με τα ατέρμονα πηγαινέλα τους , με τα καντηλέρια που ανεβοκατεβαίνουν στις τροχαλίες τους  και τους πολυελαίους που γυρνάνε, συνθέτουν το ψηφιδωτό εντυπωσιασμού του επισκέπτη .
Οι πρωτάρηδες επισκέπτες , αναζητώντας επίμονα τον πνευματισμό που τους έχουν ( κακώς ) διαφημίσει άλλοι , περιμένουν να ζήσουν κάτι ανάμεσα στην Ακαδημία του Πλάτωνα και το Λύκειο του Αριστοτέλη , όπου αγέλες περιπατητών με ηγέτη έναν πνευματικό γέροντα θα αναλύουν Θεολογικά και μεταφυσικά θέματα .
  Οι καλόγεροι του Όρους παίρνουν πραγματική δύναμη από την άμεση επαφή τους με την φύση , ζώντας άμεσα τον βιολογικό και ημερολογιακό της κύκλο . Αντλούν γνώση για το παγκόσμιο γίγνεσθαι, πνευματικό , επιστημονικό , και οικονομικό ,  από τους "υψηλούς" και καθημερινούς  επισκέπτες από τις 5 ηπείρους.  Ο συνδυασμός των παραπάνω , με το επιπρόσθετο του μηδενικού άγχους εξασφάλισης του επιούσιου , δημιουργεί μυαλά δυναμίτες, που είτε παίζουν τους πολιτικούς μας νάνους στα δάχτυλά τους , είτε είναι ομοτράπεζοι και συνομιλητές ηγετών παγκόσμιας εμβέλειας .
  Η μοναστική κοινότητα απαρτίζεται από ανθρώπους που συνθέτουν μια κοινωνία πανομοιότυπη με την δική μας .Με τους έξυπνους , τους φωτισμένους , τους χαζούς, τους μπαγαπόντηδες ,τους εμπόρους , τους τρυφηλούς, τους σκληρούς . Αυτή η σύνθεσή της όμως την κατέστησε τόσο δυνατή, που μπόρεσε μέσα στην χιλιόχρονη ιστορία της με τις ακμές και τις παρακμές της , να διατηρήσει το φυσικό και αρχιτεκτονικό τοπίο του χώρου της ανέπαφο . Γι' αυτό της αξίζουν τα εκατομμύρια των κοινοτικών επιχορηγήσεων .
  Για όλα αυτά, αξίζει μία τουλάχιστον επίσκεψη από τον καθένα μας . Ταξιδεύουμε σ'όλο τον κόσμο για να δούμε μνημεία άλλων πολιτισμών ενώ βρισκόμαστε 100 χιλιόμετρα μακριά απ' αυτό .Οι Κρητικοί και οι Πελοποννήσιοι ταξιδεύουν δυο μέρες με καράβια τρένα και λεωφορεία και ξανά καράβια για να έρθουν, ενώ από 'μας είναι μόνο μία ώρα .
    Τολμήστε το . Τολμήστε το γιατί αν δεν το κάνουμε κτήμα μας, ο ιμπεριαλισμός της  Σλαβικής αρκούδας καραδοκεί με του χιλιάδες καθημερινούς και  τους μοναδικούς Υψηλούς επισκέπτες με τα εκατομμύρια ρούβλια που κομίζουν...
                                                                               ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
συνέχεια »

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Όλοι μαζί...

Αξιέπαινη η προσπάθεια αυτοοργάνωσης  που ξεκίνησε ο τοπάρχης της Νέας Μαδύτου , που για αρχή την χρηματοδοτεί κιόλας  και φυσικά μπράβο στους εθελοντές που συμμετέχουν στην προσπάθεια .
  Μόνο αν οργανωθούμε και δουλέψουμε μόνοι μας  θα βρούμε λύσεις στα καθημερινά προβλήματα . Το εγκάθετο δικτατορικό καθεστώς που μας διοικεί μας έχει αφήσει στην μοίρα μας . Αφού βέβαια φρόντισε πρώτα να μας διαλύσει με τον Καλλικράτη . Για το μόνο που ενδιαφέρεται είναι πώς θα εξασφαλίσει τους τοκογλύφους και την αποπληρωμή τους , αφού έτσι κι αλλιώς είναι διορισμένο απ' αυτούς .
  Γι αυτό λοιπόν, πρέπει να βγάλουμε από το μυαλό μας ότι υπάρχουν και ότι θα σταθούν αρωγοί σε οποιαδήποτε προσπάθειάς μας . Μόνοι μας ότι καταφέρουμε , είτε σε προσωπικό-επαγγελματικό επίπεδο , είτε σε συλλογικό- κοινοτικό.  Μην ξεχνάμε ότι οι κοινότητες , η συλλογική εθελοντική  προσπάθεια και οι δωρεές των χιλιάδων ανώνυμων εθνικών ευεργετών  κράτησε όρθια τον Ελληνισμό στα μαύρα Οθωμανικά χρόνια.
  Είναι λοιπόν καιρός , να ξαναβάλουμε την εθελοντική εργασία στην καθημερινότητα και στην ζωή μας , γιατί είναι ανάγκη και γιατί μας αρέσει και όχι γιατί μας το επιβάλουν οι φασίστες των Ολυμπιακών αγώνων και οι πολυεθνικές τους .
  Αυτήν τη στιγμή,  οι καθημερινοί Έλληνες πατριώτες θα παλέψουμε, για να ξανααναστήσουμε  το γκρεμισμένο κοινωνικό οικοδόμημα που μέσα του ζούμε    και όχι τα πάμπλουτα , υπερεθνικά, νεοφιλελεύθερα πασοκοθρεμένα ( ή δεξιοθρεμένα για να μην κακοκαρδίσουμε κανέναν) αρπακτικά.
   Αφού λοιπόν ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΧΡΉΜΑΤΑ,  αυτό που έχουμε να προσφέρουμε , είναι ο χρόνος μας και η όρεξη για να υλοποιηθούν ανάλογες προσπάθειες .
  Ας αφήσουμε λοιπόν τις καναπεδάτες γκρίνιες στην άκρη κι ας σηκώσουμε τα μανίκια...

συνέχεια »