Άκστος παράκστος...

   Πριν από 4-5 χρόνια  περίπου , η 31 του Ιούλη ήταν Παρασκευή. Εκείνα τα χρόνια είχε αρχίσει να ανεβαίνει αισθητά το φεστιβάλ της Βαρβάρας , με χορηγούς επικοινωνίας τον Μύθο fm και να έρχεται πολύς κόσμος από την Θεσσαλονίκη.
  Μόλις έχει πέσει ο ήλιος και σκοτείνιασε,  άρχισε το παγανιστικό προαιώνιο φεστιβάλ της Μαδύτου· φωτιές εξαγνισμού ανάβανε σε κάθε σταυροδρόμι από μικρούς και μεγάλους. Οι επισκέπτες στον δρόμο προς Βαρβάρα , χαμένοι από την φυσιολογική έλλειψη πινακίδων, γύριζαν σαν ζαλισμένα κοτόπουλα μέσα στο χωριό, αφού περιδινήζονταν ανάμεσα στις φωτιές , κάποια στιγμή βρίσκανε τον δρόμο τους και τότε σταματούσαν να ρωτήσουν γι' αυτές.
  Οι φωτιές λοιπόν ανάβουν στη Μάϋτο την παραμονή του Αυγούστου από αρχαιοτάτων χρόνων. Άναβαν για εξορκισμό των κακών πνευμάτων ,για τα τελεσίμια και τις Λάμιες· άναβαν επίσης και για την κάθαρση της ατμόσφαιρας από τα νοσογόνα σπέρματα όπως πρότεινε ο Ιπποκράτης  , γιατί ο Αύγουστος θεωρούνταν ο πιο νοσογόνος μήνας ένεκα των υψηλών θερμοκρασιών .Στη φωτιά καίγανε και την αποξηραμένη πλέον  πρωτομαγιάτικη ανθοδέσμη που οι δοξασίες την ήθελαν να προστατεύει το σπίτι από τις αρρώστιες. Οι φωτιές είναι  γιορτή για τον κάθε μαχαλά. Κατά την διάρκεια της φωτιάς ο κόσμος περνάει από πάνω λέγοντας:  "Άκστος παράξτος καλός μας ήρτε ο Άκστος". Το πήδημα της φωτιάς είναι λείψανο Διονυσιακών μυστηρίων κατά τα οποία οι Βακχίδες ,εστεμμένες με κισσό και κρατώντας ξύλινα ομοιώματα του Διονύσου μαζί με πυρσούς, πηδούσαν τη φωτιά σκωπτόμενες και θορυβούσες λέγοντας διάφορες συμβολικές φράσεις όπως μας λέει ο Πλάτων: "Κισσού και πυρσών και άλλων η πόλις ην πλέα".
   Μέσα στις προσφυγικές αποσκευές λοιπόν , ήταν και αυτό το έθιμο όπως μύρια άλλα πράγματα που κουβαλούσαν στο μυαλό τους και στην ψυχή τους οι πρόσφυγες παππούδες μας και που δεν μπόρεσε κανένας "συνωστισμός" να τους απαγορεύσει να τα κουβαλήσουν · Τα φέραν μαζί τους και τα άφησαν ως ιερή παρακαταθήκη στους επόμενους.
  Στη Νέα Μάδυτο πλέον οι φωτιές ανάβουν απαρέγκλιτα κάθε παραμονή που μπαίνει ο Αύγουστος. Όχι πια για να κάψει τελεσίμια , Λάμιες και αρρώστιες . Τα παλιότερα χρόνια ήταν ύμνος στα μποστάνια που με αυτά ήταν γεμάτα ο κάμπος· με τα καρπούζια στην εποχή τους πια , τα κουφώναμε από μέσα  , σχεδιάζαμε στόμα , μύτη , μάτια και τα κόβαμε · από μέσα στερεώναμε ένα αναμμένο κερί , βάζαμε το καπάκι από πάνω και το κρατούσαμε με μια συρμάτινη λαβή, σαν φαναράκι με πρόσωπο δηλαδή. Μ' αυτό το Διονυσιακό και μυστηριώδες φανάρι γυρίζαμε από φωτιά σε φωτιά. Σήμερα οι φωτιές σε πολλά σταυροδρόμια είναι πάρτι με ψησταριές , σουβλάκια και τα συναφή...
  Με όποιο τρόπο κι αν γιορτάζετε ο Άκστος , είναι σίγουρα μια ωδή στο καλοκαίρι. Σε κάθε σταυροδρόμι λοιπόν σήμερα στη Νέα Μάδυτο,  όλοι οι κάτοικοι από τον πιο μικρό μέχρι τον πιο ηλικιωμένο , όλοι θα σηκώσουν το πόδι τους πάνω από την φωτιά και θα ευχηθούν :  Άκστος παράκστος καλώς μας ήρτε ο Άκστος!!!
                                                                                                                                                 Κουκ

συνέχεια »

Μαγειρέματα...

   Ζέστες κι αυτές !!! Καλοκαιράκι μεστό και ώριμο. Ότι πρέπει αυτός ο καιρός για να "τραβήξουν" οι γιουφκάδες, τα κους-κούσια και τα υπόλοιπα μαγειρέματα των νοικοκυράδων,  που είναι απλωμένα στις βεράντες και στους μπαξέδες, πάνω σε παλιά ντιβάνια  ή τραπέζια , με το σεντόνι από κάτω και την παλιά κουρτίνα εν είδη κουνουπιέρας από πάνω για να μην πάνε οι μύγες.Διαμάντια της προσφυγικής και της ντόπιας κουζίνας.Γιουφκάδες, κους-κους, ξ(υ)νός , τραχανός και πολλά- πολλά άλλα . Διαμάντια  που η Γιαννιώτικη οικονομική εξωστρέφεια  έκανε όλη την Ελλάδα και ίσως όχι μόνο , να γνωρίσει τις χυλοπίτες ,και  η Λημνιά φιλοξενία μας έκανε να γνωρίσουμε τα φλωμάρια . Άπειρα τέτοια παραδείγματα από προϊόντα τοπικής κουζίνας  απ' όλη την Ελλάδα , που η επιχειρηματικότητα  της κάθε  περιοχής μας τα έκανε γνωστά και τα τοποθετεί στα ράφια των παντοπωλείων και των υπεραγορών. Πάμπολλα όμως τέτοια προϊόντα παρασκευάζονται σε οικιακή κλίμακα και ποσότητα για ιδία χρήση, στα χωριά μας . Σε τί είναι καλύτερο το κρίθινο Κρητικό παξιμάδι από το φτοσμένιο ή αυτόσμο ( στη δημώδη Μαδυτιανή ) ή εφτάζυμο παξιμάδι, με εφτά φορές "πιασμένη" μαγιά από ρεβίθι. Σε τί είναι καλύτερες οι πίτες σε κάθε γεύση του Κανάκη,  από το μαντί και την γαλατόπιτα; Γιατί λοιπόν στα παντοπωλεία μας να βρίσκουμε προϊόντα με "σπιτικές " συνταγές από όλη την Ελλάδα , αλλά να μην μπορούμε να βρούμε τα προϊόντα της δικής μας παράδοσης ; Πού είναι οι μαρμελάδες και τα γλυκά του κουταλιού από τα τόσα και τόσα αυτοφυή και καλλιεργούμενα φρούτα της περιοχής;  Ο "Παπαγεωργίου" γιατί είναι πιο μάγκας;
   Μάλλον είναι καιρός να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε επιχειρηματικές κινήσεις προς τέτοια κατεύθυνση. Η κατάρρευση της οικοδομικής δραστηριότητας και η μακροχρόνια ανεργία θα κάνουν χρόνια να συνέλθουν, αν συνέλθουν ποτέ. Για μία επιχείριση τέτοιου είδους , που θα εδράζεται σε γυναικεία ή  σε οποιαδήποτε άλλη  συνεταιριστική ή ιδιωτική βάση ίσως να είναι η ώρα της . Βρισκόμαστε σε δήμο που δέχεται ετησίως χιλιάδες Βαλκάνιους και Έλληνες επισκέπτες , οι οποίοι θα μπορούσαν να γίνουν οι καλύτεροι διαφημιστές των προϊόντων αυτών.
  Προβλήματα και δυσκολίες για να στηθεί κάτι τέτοιο ; Όσα συναντάει μπροστά της κάθε επιχείριση για να στηθεί, δηλαδή άπειρα.
  Ίσως να αξίζει τον κόπο μια προσπάθεια... ως καταναλωτή θα με έπειθε!
                                                                                                                                                           Κουκ

συνέχεια »

Τιτιβίσματα...

  Ο Νίκος Ζαχαριάδης, αυτή η ιστορική όσο και αμφιλεγόμενη  φυσιογνωμία για το Κ.Κ.Ε. ( τον οποίο τον έβαλε και αυτόν στην διαρκή μπετονιέρα των καθαιρέσεων  - αποκαταστάσεων) , εκεί στην αρχή της δεκαετίας του ΄50, έχει πει την ιστορική πια φράση : "τί Πλαστήρας , τί Παπάγος... άσπρος σκύλος μαύρος σκύλος, ούλοι σκύλοι μια γενιά". Από τότε μέχρι σήμερα , η φράση αυτή μπορεί να παραλληλιστεί σε κάθε πολιτικό συσχετισμό , κομματικό ή προσωπικό.
  Στα καθ' ημάς λοιπόν , τί δεξιό , τί αριστερό δεκανίκι της τρόικας. . Οι διεθνείς , οι Εθνικές και πάνω απ' όλα  προσωπικές συγκυρίες  με κάνουνε στην παρούσα φάση να είμαι πιο κοντά στην Καρατζαφέρια ρητορική ξενοφοβίας  (χωρίς επ'  ουδενί να ταυτίζομαι  ) , είτε γιατί "εμάς" μας πνίγει ο βρόγχος εφορίας - φόρων , ενώ "αυτοί" κινούνται οικονομικά έξω απ' αυτό , είτε γιατί απλά είναι εισβολείς . Σίγουρα δεν μπορώ να ταυτιστώ με τον ρατσισμό σε κάθε τι  Ελληνικό , του αριστερίζων συρφετού μαϊμούδων με "πρώτο"  τον μυστακιοφόρο μπάρπα- Φώτη. Από κοντά και ο ΣΥΡΙΖΑ να πετά στον κάλαθο των αχρήστων , τις ελπίδες που αποθέσαμε στην σαθρή πλάτη του. Εάν αριστεροί μου κύριοι ,στο όνομα και υπό τις επιταγές των διεθνιστικών σας αντιλήψεων , κατακρεουργείτε τα όνειρα και τον κόπο  μιας νέας Ελληνίδας , να πάρετε μεταγραφή για το εξωτερικό! Ποιος ; ο Κουβέλης! που την μέρα που περίμενε τους τροϊκάνους να του δώσουν οδηγίες για να κόψει συντάξεις , έστελνε στα τάρταρα την Ελληνίδα αθλήτρια παίρνοντας το μέρος της Κόκα-κόλα , της samsoung και των ζάπλουτων "Αθανάτων" , γιατί η πιτσιρίκα τους έθιξε τις κότες που τους κάνουν τα χρυσά αυγά , τους Αφρικανούς αθλητές .
 Ας πει κάποιος σ' αυτούς τους περίφημους , όσο και απίθανους  αριστερούς (;) ηγέτες(;) , ότι η Τρίτη Διεθνή και το "προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε" , έχει κοντά αιώνα που εκφυλίστηκε , αφού κατάφερε με τις διεθνιστικές  αποφάσεις της ,που  εκτελούσαν τα κατά τόπους κομουνιστικά κόμματα, να εκθρέψει τον φασισμό και το τέκνο αυτού τον ναζισμό , με όλα τα γνωστά επακόλουθα.
  Ας τους πει επίσης κάποιος, ότι οι πρόγονοι τους Ιακωβίνοι, μέσα από την ανάταση του λαού και την ανάταξη του κράτους , δημιούργησαν το Έθνος, μη δεχόμενοι διαταγές από κανένα διεθνή παράγοντα.
  Αλλά θα μου πεις τώρα ρε Κουκ, τί μας λες Παρασκευή απόγευμα ντάλα καλοκαίρι...
  Άσε που μπορεί και να με αποβάλουν από τις ομάδες  που δημοσιεύω ,αν και δεν πιστεύω γιατί είναι μεγαλούτσικο το κείμενο για Ιούλιο  και μάλλον δεν το διαβάζει κανένας, ενώ το τιτίβισμα της Βούλας το διάβασε μέχρι και το Al Jazeera ...

συνέχεια »

"Χαρτοποιία Θράκης"-Diana:

"Χαρτοποιία Θράκης"-Diana: Πήρε τις επιδοτήσεις, άφησε απλήρωτους τους εργαζόμενους, κήρυξε πτώχευση και… μεταφέρθηκε στη Βουλγαρία...

Αυτήν την είδηση δεν την έπαιξαν ποτέ τα δημόσια και ιδιωτικά κανάλια της «ελεύθερης ενημέρωσης», που προσφέρουν αφειδώς τις υπηρεσίες τους στους «καλούς» βιομήχανους, συκοφαντούν και χτυπούν με λύσσα κάθε  απεργιακό αγώνα και φορτώνουν στις πλάτες  των «κακών» εργατών τις ευθύνες για το κλείσιμο πολλών επιχειρήσεων.

Εκμεταλλεύτηκε τα οφέλη του αναπτυξιακού νόμου για τη Θράκη, που σημαίνει είσπραξη πολλών εκατομμυρίων από κρατικές επιδοτήσεις. Άφησε για πολλούς μήνες απλήρωτους τους εργαζόμενους, εξαντλώντας κάθε περιθώριο που του προσφέρουν οι αντεργατικοί νόμοι που ψήφισαν οι  τελευταίες κυβερνήσεις. Συνέχισε να τους  κοροϊδεύει πως δίνει μάχη για να κρατήσει το εργοστάσιο ανοιχτό, ενώ δρομολογούσε τις διαδικασίες για να κηρύξει πτώχευση. Και λίγο πριν το κάνει, μεταβίβασε με ιδιωτικό συμφωνητικό (!) το εμπορικό σήμα της εταιρείας του σε άλλη θυγατρική του ομίλου του… στη Βουλγαρία!

Ο λόγος για τον βιομήχανο Ζερίτη και τα προϊόντα με το εμπορικό σήμα «Diana» της Χαρτοποιίας Θράκης.

Η είδηση όπως την δημοσίευσε το www.xanthipress.gr και την διάβασα πρώτα εδώ:

«Σε θυγατρική του εταιρία στη Βουλγαρία εκχώρησε τα εμπορικά δικαιώματα της Diana, η Χαρτοποιία Θράκης το Δεκέμβριο του 2011 !

Η παραχώρηση της άδειας χρήσης του σήματος Diana στη θυγατρική BELOVO του ομίλου Ζερίτη στη Βουλγαρία έγινε με ιδιωτικό συμφωνητικό στις 2 Δεκεμβρίου, που αποκαλύπτει το XanthiPress.gr, ελάχιστα πριν καταθέσει αίτηση πτώχευσης στο Πρωτοδικείο Ξάνθης.

Όπως ακριβώς συνέβη με τις εκτάσεις που εκμίσθωσε στους γιούς του ο επιχειρηματίας Π. Ζερίτης,  για να τις δεσμεύσει από την πτωχευτική περιουσία και να εγκαταστήσει φωτοβολταϊκό πάρκο, έτσι συνέβη και το εμπορικό σήμα της Χαρτοποιίας, μεταφέροντας ουσιαστικά την παραγωγή στην εταιρία που διατηρεί στη Βουλγαρία.

Κατηγορούσε την πολιτεία και έκανε κριτική ενώ μεθόδευε το κλείσιμο της εταιρίας

Μάλιστα την ίδια στιγμή που ο «μεγάλος πατριώτης» και «γαλαντόμος» επιχειρηματίας -των Αναπτυξιακών Νόμων- της Θράκης, υπέγραφε για να συνεχίσει την παραγωγή των προϊόντων Diana στη Βουλγαρία, ισχυριζόταν απέναντι στους εργαζόμενους ότι προσπαθούσε να διατηρήσει το εργοστάσιο της Ξάνθης σε λειτουργία.

Λίγους μήνες μετά κατέθεσε αίτηση πτώχευσης έχοντας κατά νου να συνεχίσει να εκμεταλεύεται το εμπορικό σήμα της υπό πτώχευση εταιρίας με τη βουλγαρική του θυγατρική (του ανήκει κατά 68%). Όμως την περίοδο που υπέγραφε την παραχώρηση υποστήριζε ότι θα κρατήσει ανοιχτή την εταιρία, κατηγορούσε την Ελληνική Πολιτεία ότι δεν του συμψηφίζει τις οφειλές που έχει και τον καταδιώκει. Το ίδιο διάστημα συζητήθηκε και εγκρίθηκε από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας  το φωτοβολταϊκό πάρκο που σχεδιάζει στις εκτάσεις ιδιοκτησίας της Χαρτοποιίας, τις οποίες εκμίσθωσε στους γιούς του με συμβόλαια 20 ετών. Παρόλα αυτά ενέπαιζε όλη την κοινωνία και τις οικογένειες 170 εργαζομένων, υποστηρίζοντας ότι επιχειρεί να κρατήσει ανοιχτή την εταιρία.

Αυτοί οι επιχειρηματίες εκμεταλλεύτηκαν τα κίνητρα της Θράκης

Είναι προφανές με βάση τις κινήσεις του ήδη από το τέλος του 2011 ότι είχε προαποφασίσει να κλείσει την εταιρία, ενώ συνέχισε να ταλαιπωρεί τους εργαζόμενους εξαντλώντας όλα τα περιθώρια του νόμου και, εν συνέχεια, τους άφησε απλήρωτους επί μήνες,  ενώ είναι προ των πυλών πιο δυσμενής –ελέω μνημονίου- νομοθεσία για περαιτέρω ελαστικοποίηση και μείωση των αποζημιώσεων.

Αυτοί οι επιχειρηματίες εκμεταλλεύτηκαν τα κίνητρα της Θράκης για να γίνουν ισχυροί και έτσι ανταποδίδουν σήμερα όσα πήραν από την περιοχή και τους εργαζόμενους. Το απόγευμα της Δευτέρας συζητείται στο Περιφερειακό Συμβούλιο η έγκριση της ΜΠΕ για το φωτοβολταϊκό πάρκο στην περιοχή του Δεκάρχου, σε έκταση που ανήκει στην υπό πτώχευση Diana! Η πολιτική αντίδραση της τοπικής κοινωνίας αναμένεται με ενδιαφέρον.

Η απόλυτη ειρωνεία είναι ότι το σύνθημα του ομίλου, όπως διαφημίζεται, είναι η Ευσυνειδησία!».

συνέχεια »

Αυτή είναι όλη η αλήθεια για την "Ελληνική Χαλυβουργία" και την απεργία των εργατών στον Ασπρόπυργο

Αυτή είναι όλη η αλήθεια για την "Ελληνική Χαλυβουργία" και την απεργία των εργατών στον Ασπρόπυργο

Με τα παρακάτω θέλω να ξεκαθαρίσω ορισμένα σημαντικά σημεία σχετικά με την απεργία στη Χαλυβουργία. Δυστυχώς παρατηρώ εκτεταμμένη παραπληροφόρηση γύρω απο το θέμα της απεργίας, η οποία οφείλεται κυρίως στη μονομερή κάλυψη του θέματος απο τα ΜΜΕ, η οποία βρίσκει εύφορο έδαφος στην τυφλή αποστροφή που νιώθει ενός σημαντικού μέρους του κόσμου προς οτιδήποτε σχετίζεται με το ΠΑΜΕ ή το ΚΚΕ.

Αιτήματα Σωματείου

Οι 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες στο εργοστάσιο της Ελληνική Χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργο ξεκίνησαν την 1/11/2011 όταν ο εργοδότης κάλεσε τους εργαζόμενους να διαλέξουν μεταξύ 180 απολύσεων ή 5ωρη 5ήμερη εργασία με 40% μειωμένες αποδοχές (που προφανώς οι εργαζόμενοι δε θα μπορούσαν να αναπληρώσουν απο κάπου αλλού στο “ελεύθερο” 3ωρο τους). Εν τω μεταξύ, η παραγωγή βαίνει αυξάνουσα:

- 2009: 194.600 τόνους

- 2010: 231.000 τόνους με το χυτήριο κλειστό για δύο μήνες λόγω θανατηφόρου εργατικού ατυχήματος

- 2011 (εως και τον Οκτώβριο): 266.000 τόνους

Η εταιρεία έχει και δεύτερο εργοστάσιο στο Βόλο όπου εκεί τα μέτρα για μειωμένο ωράριο και μισθούς έγιναν δεκτά, αλλά δεν εφαρμόστηκαν γιατί λόγω της απεργίας του Ασπροπύργου το εργοστάσιο στο Βόλο έχει αναλάβει όλη την παραγωγή.

Εν τω μεταξύ στις 3 Φεβρουαρίου 2012 η εταιρεία πήρε άδεια κατασκευής μεγάλου ιδιωτικού λιμανιού μπροστά στο χαλυβουργείο, υποδηλώνοντας σχέδια για αυξημένη παραγωγή. [Πηγή]

Σχέση Σωματείου και απεργίας με το ΠΑΜΕ:

Είναι αλήθεια και ουδέποτε αποκρύφθηκε ότι ο Πρόεδρος του Σωματείου, Γιώργος Σιφωνιός, είναι μέλος του ΠΑΜΕ. Αντίστοιχα, ο συνάδελφος του Χάρης Μανώλης που συμμετέχει στην απεργία και είναι ενεργό μέλος του Σωματείου πρόσκειται στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Επίσης, στήριξη στην απεργία παρέχουν πολλοί διαφορετικοί ιδεολογικοί και πολιτικοί χώροι. Εξ' άλλου, πληροφορίες απο τους εργαζομένους μαρτυρούν ότι μέχρι πρόσφατα, πριν την έναρξη της απεργίας, το ΠΑΜΕ δεν είχε ισχυρή αντιπροσώπευση στο Σωματείο. Σε κάθε περίπτωση, η απεργία αποφασίζεται απο το Σωματείο, το οποίο σαφώς και στηρίζεται απο το ΠΑΜΕ, αλλά δεν ελέγχεται από αυτό.

Αποφάσεις του Σωματείου:

Οι αποφάσεις του Σωματείου για την κήρυξη και συνέχιση της απεργίας παίρνονται από τις Γενικές Συνελέυσεις του Σωματείου στις οποίες έχουν δικαίωμα συμμετοχής όλοι οι εργαζόμενοι στη Χαλυβουργία. Μάλιστα, μετά την κύρηξη της απεργίας ως παράνομης, έγινε νέα ψηφοφορία με αποτέλεσμα 204 ψήφους υπέρ της απεργίας και 42 κατά. Μετά από κούραση 9 μηνών δηλαδή, η συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων ψήφισε υπέρ της συνέχισης της απεργίας. Μετά και την επέμβαση των ΜΑΤ στην απεργία στις 19/7/2012, το Σωματείο με νέα συνέλευση στις 21/7/2012 αποφάσισε με 164 ψήφους υπέρ και 5 κατά να συνεχίσει την απεργία.[Πηγή]

Υλική και οικονομική στήριξη της απεργίας:

Οι απεργοί Χαλυβουργοί και οι οικογένειες τους προφανώς και στηρίζονται υλικά και οικονομικά κατά τη διάρκεια της απεργίας. Δε θα μπορούσαν αλλιώς να επιβιώσουν οι περισσότεροι αφού είναι λογικό κατά κανόνα να μην έχουν άλλα προσωπικά εισοδήματα πέραν του μισθού τους, ούτε να αμείβονταν ιδιαίτερα καλά την προηγούμενη περίοδο ώστε να έχουν σημαντικές οικονομίες.

Η στήριξη των απεργών γίνεται από την αλληλεγγύη του κόσμου, η οποία φτάνει σε αυτούς ως οικονομική ενίσχυση στο λογαριασμό του Σωματείου, προσφορά τροφίμων κλπ. Επίσης αλληλέγγυα σωματεία, συνδικάτα και λαϊκές συνελεύσεις συλλέγουν χρήματα και τρόφιμα για στήριξη των απεργών, όπως κάνει και το ΠΑΜΕ. Επίσης οργανώνονται εκδηλώσεις όπως γλέντια, συναυλίες αλληλεγγύης που στηρίζουν τους απεργούς. Σε κάθε περίπτωση, οποιοσδήποτε μπορεί να στηρίξει την απεργία χωρίς να εμπλακεί το ΠΑΜΕ ή άλλος συνδικαλιστικός φορέας.

Νομικό καθεστώς της απεργίας:

Στις 5/6/2012 η απεργία που είχε κηρυχθεί στις 31/10/2012 κρίθηκε παράνομη απο το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών με την αιτιολογία ότι η απόφαση για την έναρξη της απεργίας στις 31/10/2011 πάρθηκε χωρίς μυστική ψηφοφορία και χωρίς να ειδοποιηθεί 24 ώρες πριν την έναρξή της η επιχείρηση. Το τυπικό αυτό επιχείρημα ακυρώθηκε άμεσα απο νέα ψηφοφορία του Σωματείου, που αυτή τη φορά έγινε με κάλπη (το καταστατικό του Σωματείου προβλέπει ψήφιση με ανάταση χειρός ή με κάλπη) και επιβεβαίωσε τη συνέχιση της απεργίας με 204 ψήφους υπέρ και 42 κατά. Μετά την επέμβαση των ΜΑΤ στην απεργία στις 19/7/2012, το Σωματείο με νέα συνέλευση στις 21/7/2012 αποφάσισε με 164 ψήφους υπέρ και 5 κατά να συνεχίσει την απεργία. [Πηγή]

Διαπραγματεύσεις και “αδιαλλαξία” των απεργών:

Το αρχικό αίτημα των εργαζομένων ήταν να επαναπροσληφούν όλοι οι απολυμένοι και να μη γίνει μείωση ωραρίου και μισθών. Με απόφαση της 6/6/2012 το Σωματείο κατέθεσε συγκεκριμένες προτάσεις για συμβιβασμό των διαφορών (άμεση επεναπρόσληψη 40 απολυμένων (από 120) και γραπτή δέσμευση για επιστροφή των υπολοίπων σε εύλογο χρονικό διάστημα χωρίς νέες προσλήψεις) και επαναλειτουργία του εργοστασίου (πηγή). Εν τω μεταξύ, ορισμένοι εργαζόμενοι έχουν πλέον βρει άλλη δουλειά ή έχουν φτάσει σε ηλικία συνταξιοδότησης, οπότε εκ των πραγμάτων ο αριθμός των εργαζομένων έχει μειωθεί. Το Σωματείο έχει ζητήσει από τον υπουργό εργασίας Γ. Βρούτση να παρέμβει για να επιτευχθεί συμφωνία. Η απάντηση ήταν απειλές της εταιρείας για κλείσιμο του εργοστασίου, εισβολή και κατάληψη του εργοστασίου απο τα ΜΑΤ και σύλληψη απεργών. Αμέσως μετά την επέμβαση των ΜΑΤ η εταιρεία απέσυρε τις απειλές για κλείσιμο, δείχνοντας ότι ήταν μόνο αυτό, απειλές.

Επιπλέον στοιχεία:

Σχετικά με τις απολαβές των εργαζομένων στη Χαλυβουργία, πληροφορίες δίνονται σε συνέντευξη του Προέδρου του Σωματείου, Γιώργου Σιφωνιού. Ενδεικτικά, ο ίδιος με 33 χρόνια προυπηρεσίας, κυλιόμενες βάρδιες τεσσάρων ημερών, με τρία Σαββατοκύριακα και νυχτερινό παίρνει 1.450Ε. Οι νεοπροσλαμβανόμενοι (παίρνουν 42Ε μεροκάματο, δηλαδή περίπου 1000Ε μισθό. Σε τμήματα που λειτουργούν Δευτέρα με Παρασκευή (λογικά όσοι δεν δουλεύουν άμεσα στην παραγωγή χάλυβα δλδ) ένας νεοπροσληφθείς έγγαμος παίρνει σκάρτα 900 ευρώ.

Η απεργία στη Χαλυβουργία έχει πολύ λίγη, έως και μηδενική προβολή στα ΜΜΕ. Η πρώτη αναφορά σε mainstream ΜΜΕ έγινε απο τη ΝΕΤ στην 21η ημέρα της απεργίας. Συνήθως τα ΜΜΕ τη θυμούνται για να μεταφέρουν τις απειλές της επιχείρισης για κλείσιμο του εργοστασίου και για να καταγγείλουν τη “συνεργασία” ΚΚΕ – Χρυσής Αυγής (βλ. παρακάτω)

Σχέση Χρυσής Αυγής με την απεργία

Η πρώτη γνωστή “επαφή” της Χρυσής Αυγής με την απεργία ήταν στις 19/12/2011 (50 περίπου μέρες απο την αρχή της απεργίας) με μια ανακοίνωση του πυρήνα της Χρυσής Αυγής στο Βόλο με την οποία τίθεται σαφώς υπέρ του εργοδότη και κατά της απεργίας. Στη συνέχεια, ομάδα της Χρυσής Αυγής με επικεφαλής τον Ηλία Κασσιδιάρη επισκέφθηκε το εργοστάσιο του Ασπροπύργου στις 17/2/2012 (3μιση μήνες απεργίας) και εξέδωσε σχετικό βίντεο όπου ο Κασσιδιάρης ισχυρίζεται ότι ήταν στο πλευρό των απεργών απο την πρώτη στιγμή αλλά δεν μπορούσαν να τους επισκεφτούν γιατί εργάζονταν.

Η κυρία Ελένα Καταβάτη που εμφανίζεται σε τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς (κυρίως τον ΣΚΑΙ) ως πρόεδρος της Επιτροπής Αγώνα στη Χαλυβουργία ανήκει στην μειοψηφία του Σωματείου κατά της απεργίας. Συχνά ισχυρίζεται οτι αντιπροσωπεύει την πλειοψηφία των αργαζομένουν που θέλουν να δουλέψουν, αυτό όμως δεν έχει επιβεβαιωθεί στις Γενικές Συνελεύσεις.

Πρόσφατα σε ένα φορτίο με κατάλοιπα από επεξεργασία χάλυβα, που είχε φύγει από το εργοστάσιο της Ελληνικής Χαλυβουργίας στο Βελεστίνο με προορισμό τη Σαρδηνία, εντοπίστηκαν επίπεδα ραδιενέργειας που ξεπερνούν κι αυτά που ανιχνεύθηκαν σε φορτία που είχαν φύγει από την Φουκοσίμα μετά το πυρηνικό ατύχημα! (Πηγή). Το θέμα δεν αναφέρθηκε στα ΜΜΕ. Θα περίμενε κανείς πως ειδικά ο περιβαλλοντικά ευαίσθητος ΣΚΑΙ θα έβρισκε λίγο χρόνο για αυτό.

Μετά την επέμβαση των ΜΑΤ, μπήκαν συνοδεία αστυνομικών στο εργοστάσιο ορισμένοι εργαζόμενοι. Όπως επισημαίνεται στην εισήγηση στη Γενική Συνέλευση του Σωματείου στις 21/7/2012 (αμέσως μετά την επέμβαση των ΜΑΤ) οι εργάτες που δουλεύουν στην παραγωγή συνεχίζουν να απεργούν και άρα το εργοστάσιο δεν λειτουργεί πρακτικά.

Έχοντας διαβάσει τα παραπάνω είναι στο χέρι του καθενός να τα ελέγξει και να τα διασταυρώσει. Είναι επίσης στο χέρι του να σκεφτεί ποιοι και γιατί διαστρεβλώνουν ή αποκρύπτουν γεγονότα γύρω από την απεργία.

Αν μη τι άλλο, οφείλει κανείς να είναι ενημερωμένος και προσεκτικός πριν αρχίσει να κατηγορεί και να λασπολογεί εργάτες που μετά απο 9 μήνες απεργίας επιλέγουν ακόμα να στερούνται το μεροκάματο για να συνεχίσουν τον αγώνα τους.

Γιάννης Ρ.

Πηγή: Lenin Reloaded


Η αλήθεια ολόκληρη. Με αποδείξεις και επιχειρήματα. Οτιδήποτε άλλο είναι εκ του πονηρού και εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα και σκοπιμότητες...

συνέχεια »

Στο Κάστρο της Ιστορίας...

   Μια φορά κι έναν καιρό που λέτε ... ήταν μαζεμένος κόσμος και ντουνιάς στο "Κάστρο της Ιστορίας", επ ευκαιρία μιας μεγάλης γιορτής . Άλλοι ήταν μαζεμένοι σε μια γωνιά γύρω-γύρω από έναν παπά, που λειτουργούσε για τον προφήτη Ηλία  ικανοποιώντας τους μεταφυσικούς τους προβληματισμούς (κι ας μην ξέρανε ποιος ήταν ο τύπος) ,  άλλοι χόρευαν στα πανηγύρια του ως γνήσιοι γλεντζέδες... κι άλλοι τρίβανε τα χέρια τους για την κονόμα από την εκμετάλλευση όλων των παραπάνω.
  Σε μια άλλη γωνιά, ήταν μερικοί  που θρηνούσαν βουβά τη μνήμη δεκάδων χιλιάδων νεκρών και αγνοουμένων . Θρηνούσαν το χαμό της πατρίδας , όμως πάνω απ' όλα θρηνούσαν για την προδοσία των αρχόντων και τις φιλίες τους με τους άρπαγες της γης τους  και δολοφόνους των γονιών τους.
  Μέσα σ' αυτό το κλίμα των αντικρουόμενων αγωνιών για το παρελθόν , το παρόν και το μέλλον , περνούσε απ' όλους ο "άρχοντας" και με ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη και ένα καλό λόγο για τον καθένα,  τους καθησύχαζε: Η ορθοδοξία είναι ο πυλώνας του έθνους μας , η παράδοση είναι αυτή που φωτίζει το μέλλον μας, η ελεύθερη οικονομία είναι το σύστημα που αγαπάει τον κάθε πολίτη και μ' αυτό μπορεί  να γίνει πλούσιος ( ή ζάμφτωχος ). Εσείς που κλαίτε μην στεναχωριέστε , οι φιλίες μας "μ' αυτούς" είναι κόλπο για να τους ξεγελάσουμε!!!
 Αφού ξεπέταξε γρήγορα γρήγορα όλους αυτούς τους γραφικούς,  κατευθύνθηκε  ο άρχοντας στο τραπέζι όπου ήταν καθισμένη η Καθημερινότητα , το Μέλλον , η Επιχείριση , η Επιστήμη , η Καινοτομία , η Δημοκρατία , η Παγκόσμια Διακυβέρνηση  , η Κολακεία , η Δημοσιογραφία ,  η Αρπαχτή , η Διανόηση , η Ευαισθησία  και πολλοί πολλοί άλλοι... : Σήμερα αγαπητοί μου υποτακτικοί , σας ανακοινώνω ότι καταργείται η εκπομπή του αναλογικού σήματος της tv για την πρωτεύουσα και αντικαθίσταται από το ψηφιακό σήμα · σε ένα μήνα θα ακολουθήσει όλη η χώρα . Όπως καταλαβαίνετε η χώρα μας περνάει στην εποχή του μέλλοντος χάρη στις άοκνες προσπάθειες της αφεντιάς μας . Μα... πετάγεται η Καθημερινότητα  , αφού εσείς μας λέτε ότι τα μονοπώλια τα κυνηγάτε και τα καταστρέφετε  και γι' αυτό θέλετε να ανοίξετε όλα τα κλειστά επαγγέλματα, τώρα γιατί δημιουργείτε ένα μονοπώλιο; γιατί δεν αφήνετε και τα δύο σήματα και να επιλέγουμε εμείς όποιο θέλουμε;  Εεε χμμ... .Μα  ... πετάγεται ένας διαβασμένος , γιατί το γράφει το μνημόνιο και είναι υποχρεωμένος ο άρχοντας να το τηρήσει , αφού γι' αυτό τον βάλαμε, να μας αρχοντεύει. Μπράβοοοοο χειροκροτούσε η Κολακεία και η Διαφθορά και η Παγκόσμια Διακυβέρνηση .
  Ναι αλλά να σας ενημερώσω , λέει η Επιστήμη , ότι με αυτό το καινούργιο σήμα  το ψηφιακό , τα μηχανάκια της  AGB θα φαντάζουν  σαν προϊστορικά απολιθώματα , αφού πλέον από την "εκπομπή" θα μπορεί να ελέγχεται κάθε συσκευή tv για τί και πότε παίζει . Φωνές, φασαρία και ανάλυση  της δεξιόστροφης φοράς της βίδας τοποθέτησης του MPEG4  από την Δημοσιογραφία...
   Αλλά έτσι και αλλιώς , ο άρχοντας δεν άκουγε γιατί είχε φύγει καθώς ήταν καλεσμένος στο τραπέζι της Κλεπτοκρατίας...
    Και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα...
                                                                                                                                          Κουκ

συνέχεια »

Η οικοδομή φλέγεται ...

  Η δουλειά στο γιαπί είναι δύσκολη από τη φύση της.Οι συνθήκες καύσωνα που διανύουμε την κάνουν τόσο δύσκολη , σε σημείο που  να γονατίζει ανθρώπους θεριά. Το χειμώνα όταν οι θερμοκρασίες είναι οι ελάχιστες, κατά περίπτωση,  ούτε έξω από το γιαπί δεν περνάμε . Το καλοκαίρι όμως είναι ντροπή να μην πάμε στη δουλειά ή να φύγουμε λόγω ζέστης .Τί να πω πρώτο; για το αίσθημα  αποπληξίας; για το ότι σε εγκαταλείπουν οι δυνάμεις σου λόγω ζέστης (κοινώς "κόβεσαι") ; για το ότι κολλάει ο ασβέστης πάνω σου , σε καίει και σου ρουφάει το δέρμα σαν  βεντούζα χταποδιού; ή ότι φορτώνεσαι τα 30-40 κιλά στην πλάτη και βάζεις ρότα για τα ψηλά πατώματα . Αν απαριθμήσω ειδικότητες και δυσκολίες μέσα στο γιαπί δεν θα έχουμε τελειωμό. Όσοι κάνουνε αυτή την δουλειά και οι άνθρωποι τους , ξέρουν. Ξέρουν με πόση καθημερινή σκληρότητα σμιλεύονται κορμιά και χαρακτήρες. Κι αν σκεφτείς ότι 8-9.000 μέρες τέτοιας σκληρής δουλειάς , αποδίδουν μόνο 700-800 € στους απόμαχους , σε πιάνει απελπισία
  Σήμερα το "καθήκον " με έφερε κάπου εκεί στις παρυφές της Θέρμης , στις "Κορυφές" περίπου· απόμερη γειτονιά εχόντων . Η ζέστη αφόρητη και ο ήχος από τα πλατς και ξανά πλατς από τις συνεχείς βουτιές των γειτόνων στην ιδιωτική πισίνα τους,  όχι τόσο ενοχλητικός , όσο σαν μια λύτρωση από τον αντικατοπτρισμό που νόμιζα ότι έβλεπα , την τεράστια πισίνα περικυκλωμένη από σκιερά πεύκα.
  Στο έργο που δούλευα και έτυχε (;) να είμαι ο μόνος σήμερα , δεν υπήρχε παροχή νερού. Δεν με ενδιαφέρει ο λόγος · το ζήτημα είναι ότι ο ιδιοκτήτης ή ο μηχανικός πάμπολλων τέτοιων περιπτώσεων , δεν υπολογίζουν τους εργαζόμενους που θα χτίσουν την οικοδομή τους ,  ούτε ένα παρά. Οι διαμορφωθείσες συνθήκες τα δύο-τρία τελευταία χρόνια έχουν υποβαθμίσει τους εργαζόμενους στην οικοδομή  , σε σύγχρονους δουλοπάροικους. Προφανώς συμβαίνει σε όλο το φάσμα της αγοράς εργασίας , αλλά εγώ ξέρω σίγουρα  τί συμβαίνει στην οικοδομή.  Ανασφάλιστη και κακοπληρωμένη εργασία στο χείριστα υποβαθμισμένο από τους εργοδότες εργασιακό περιβάλλον .
  Θα μου πεις τώρα ρε Κουκ , δε φτάνει που βρίσκουμε καμιά δουλειά και κάνουμε πού και πού κάνα μεροκάματο , ζητάς και τα ρέστα. Τα ρέστα φίλοι μου πρέπει να τα ζητάμε πάντα , γιατί είναι η ίδια μας η ζωή. Τα ρέστα είναι ο καθημερινός μας αγώνας , από όποιο μετερίζι μπορεί ο καθένας, για καλύτερη ζωή. Να διεκδικούμε αυτά που αξίζουν στην ανθρώπινη υπόστασή μας για να παραμείνουμε άνθρωποι...
                                                                   
                                                                                                                                                   Κουκ 

συνέχεια »

Περί πολιτισμού...

   Ποταμούς δακρύων χύνουν σε ραδιόφωνα και sosial media οι "επιδοτούμενοι" εθνικοί μας καλλιτέχνες, για την κατάργηση του υπουργείου πολιτισμού και ενσωμάτωσή του με το παιδείας. Τώρα θα μου πείτε, τί σχέση έχει ο πολιτισμός και η παιδεία με τα κάθε είδους θρησκεύματα , ποδόσφαιρα και ντόπες;  Ε, άλλη ιστορία αυτό . Στην Ελλάδα έχουμε αποσυνδέσει χρόνια τώρα, την παιδεία από τον πολιτισμό· γι'αυτό και ο εξ ορισμού κρατικός φορέας που μας κατεύθυνε πολιτισμικά (λέμε τώρα), δρούσε ανεξάρτητα από την παιδεία.
   Το ΥΠ.ΠΟ.  έχει καταντήσει από την Μελίνα και εντεύθεν , διαχειριστής και διαμοιραστής τεραστίων κεφαλαίων, διαχειριστής των πάσης φύσεως αρχαιολογικών και ιστορικών χώρων   και πάνω απ' όλα , διοργανωτής και χορηγός  συναυλιών και αρχαιοπρεπών  θεατρικών παραστάσεων . Μ' αυτόν τον τρόπο έχει βρει τη φόρμα να κάνει όλη την Ελληνική "διανόηση" να βγάζει το σκασμό γι' αυτό που κυοφορούνταν τόσα  χρόνια , αλλά όχι να παράγει και να προωθεί στα πέρατα της οικουμένης το σύγχρονο Ελληνικό πολιτιστικό στίγμα.
  Μ' αυτόν τον αντιπαραγωγικό και στείρο τρόπο κινείτε και όλη η αλυσίδα "παραγωγής πολιτισμού" από τους κάθε είδους "φορείς".
   Παρακολουθώ εδώ και καιρό μέσα από διάφορες "ομάδες" και ως ενεργό μέλος παλαιότερα , τα πολιτιστικά δρώμενα των χωριών του δήμου Βόλβης και δη της Ν. Μαδύτου, που βρίθουν από καινοτομία και εξέλιξη . Γιορτή λιπαριάς , χορευτικά συγκροτήματα· γιορτή ρίγανης, χορευτικά συγκροτήματα· γιορτή σαρδέλας , χορευτικά συγκροτήματα· πανηγύρι , χορευτικά συγκροτήματα . Χορευτικά συγκροτήματα που χορεύουν νησιώτικα κι ας μην έχουν ανέβει τα μέλη τους ποτέ σε βάρκα, που χορεύουν Κρητικά κι ας μην έχουν γρικήσει ποτέ ασκομαντούρα στον Ομαλό, που χορεύουν Ηπειρώτικα κι ας μην έχουν ακούσει το αχολόγημα του κλαρίνου   από το αντηχείο της Γκαμήλας και των Τζουμέρκων . Ας είναι καλά η μουσική σχολή του Σταυρού και η χορωδία της,  που διαφοροποιείται με τον τρόπο που προσεγγίζει το θέμα .
   Έχει βαρεθεί ο κόσμος το χιλιοπαιγμένο έργο της παρουσίασης παραδοσιακών χορών, βράκα , φουστανέλα , σεγκούνι . Οι περισσότερες εκδηλώσεις , όταν δεν είναι αυτό , είναι για να μαζευτούν χρήματα για να στηριχθεί αυτό.
   Μπορεί σε κάποιους να αρέσει, όμως το εμπεδώσαμε , πρέπει ταυτόχρονα να προχωράμε και σε άλλες κατευθύνσεις . Καλοκαίρι είναι , πανηγύρια έρχονται .  Με τα μισά από τα  χρήματα ενός "ανταμώματος", θα έρθουν τρία μουσικά νεανικά γκρουπάκια να παίξουνε στο προαύλιο του σχολείου,  που θα κρατήσουν τις ηλικίες  10 -30 μέχρι τα ξημερώματα . Χωρίς είσοδο , μόνο μπύρες να πωλούνται θα βγει  και κέρδος. Με πιο μεγάλο κέρδος φυσικά το ότι προσεγγίζουμε τους νέους  που έτσι κι αλλιώς τους έχει στην απ'έξω το κεντρικό σύστημα,ας  μην τους αφήνουμε κι εμείς.
   Πατήστε το enter να ξεκινήσει να εκπέμπει από το web ο ραδιοφωνικός σταθμός του χωριού. Αυτονόητα νομίζω, τα πολλαπλά οφέλη μιας τέτοιας κίνησης . Αντιστρόφως ανάλογο το κόστος  με την υπεραξία που θα δώσει στην κοινωνία  όποιου χωριού το τολμήσει.
   Μην τιμωρείτε τους ηλικιωμένους,  αφού έτσι κι αλλιώς οι συντάξεις τους είναι υπερπολύτιμες... η μόνη τους επαφή με τον έξω κόσμο είναι καλώς ή κακώς μέσω της tv . Λύστε το χρόνιο πρόβλημα με τις κεραίες - αναμεταδότες. . Αφού είναι δηλωμένη  η δικαιολογία ή η πραγματικότητα   των ιθυνόντων ότι δεν υπάρχουν χρήματα,   ας πάρει την κατάσταση στα χέρια του ο "πολιτισμός".
   Διεκδικήστε την αξιοποίηση του καταπληκτικού κτηρίου και τοπίου των παλαιών σφαγείων. Ήρθε ο καιρός,  να βγάλει τα χρήματά της εκείνη η παλιά επένδυση κατασκευής της προβλήτας με τους βραχίονες.Υπάρχει το μέτωπο που ξεκινάει από τα Λουτρά , το Ρωμαϊκό καλοστεκούμενο απομεινάρι , το Αλλουβιακό παραποτάμιο  δάσος της Απολλωνίας , το βήμα του Αποστόλου Παύλου , η παραλία και η εγκαταστάσεις του surf ,  η ιππική μονάδα στη Ρεντίνα , τα Τέμπη με το καταπληκτικό υδρόβιο περιβάλλον του Ρήχειου και τέλος η θάλασσα . Πείσετε της δημαρχιακές αρχές που διατυμπανίζουν ότι άρχουν σε τουριστικό δήμο ,  ότι τουρισμός δεν είναι μόνο σεζλόνγκ και μπητς μπαρ. Ήδη στο χώρο , όλη την άνοιξη κατασκηνώνουν αυτοκινούμενα τροχόσπιτα και ποδηλάτες που διασχίζουν την Μακεδονία .
  Πρέπει να αλλάξουμε γωνία θέασης , του θέματος πολιτισμός πλέον. Η πεπατημένη έφτασε σε αδιέξοδο , το βλέπουμε , το βιώνουμε. Πρέπει να αφήσουμε τους πάσης φύσεως ιθύνοντες έξω απ' αυτό. Είναι δικαίωμα και υποχρέωσή μας να αλλάξουμε τον μέχρι τώρα τρόπο δράσης και σκέψης . Να περάσουμε από το στάδιο που απλά θυμώνουμε γιατί  οι παραλίες είναι βρώμικες , στο επόμενο , που είναι κάθε φορά που πηγαίνουμε σε μια παραλία, να μαζεύουμε δυο σακούλες σκουπίδια άλλων όταν φεύγουμε.
   Μόνοι μας,  χωρίς πλέον να περιμένουμε βοήθεια από καμία βαθμίδα της πολιτείας , με έξυπνες προτάσεις και δράσεις μπορούμε και πρέπει να αλλάξουμε το χρεοκοπημένο μοντέλο της μέχρι τώρα πορείας μας .
  Υ.Γ. Υπ' όψιν ότι οι προτάσεις γίνονται για να ξεκινήσει ή να προσθέσει προβληματισμό και δεν γίνονται από τον "καναπέ",  αλλά από όρεξη για βοήθεια σε όλα τα παραπάνω . 

συνέχεια »

Αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ...

   Πριν ακριβώς από 15 χρόνια , το 1997 , η 6η Ιουλίου ήταν Κυριακή. Στο αυτοκίνητο ήμασταν μια ετερόκλητη παρέα τριών φίλων ,δύο αγόρια και μια κοπέλα · προχωρημένο απόγευμα και επιστρέφαμε  όπως κάθε Θεσσαλονικιός νέος που σέβεται τον εαυτό του , από ένα Σαββατοκύριακο  Χαλκιδικιώτικης κραιπάλης στο "Goa" και στο "Mamba" . Με το που μπήκαμε στον Ανθεμούντα από ψηλά βλέπαμε τα Canander να βουτάνε ασταμάτητα στον Θερμαϊκό , να γεμίζουν τα σωθικά τους με νερό και να φεύγουν κάπου δεξιά . Πρώτο μούδιασμα . Όσο μπαίναμε μέσα στην κοιλάδα συνειδητοποιούσαμε τί συνέβαινε· πετάξαμε τις ερεθιστικά δυνατές μουσικές και βάλαμε ραδιόφωνο. Ξενέρωμα και παγωμάρα . Μας έφυγε εν μία στιγμή όλο το αλκοόλ που είχαμε καταναλώσει το Σαββατοκύριακο . Η μεγάλη φωτιά στην πλάτη της πόλης. Διασχίσαμε τον ανοιχτό ακόμα σε κυκλοφορία περιφερειακό και  δεν είμαι σίγουρος αν ήταν πιο μαύροι οι καπνοί ή η ψυχή μας .Καταλήξαμε σε γνωστό γυράδικο, στέκι της εποχής  στον Κόκορα . Ο κόσμος της πόλης  παγωμένος και αλαφιασμένος δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει τί του είχε συμβεί· Οι πληροφορίες συγκεχυμένες για το μέγεθος , τη φορά και τον τρόπο αντιμετώπισης του κακού . Σε όλα τα πρόσωπα ζωγραφισμένη η απόγνωση και ένα μεγάλο γιατί.
  Όταν με το καλό σβήστηκε η φωτιά και άρχισαν να κατακάθονται οι στάχτες  η κάθε κοινωνική ομάδα ζούσε το δικό της δράμα .
  Οι πάσης φύσης ανευθυνουπεύθυνοι  συρομαδιόταν για το ποιος και το τί φταίει  και για το ποιος έκανε ή δεν έκανε τη δουλειά του· αυτό το βιολί το συνέχισαν και αργότερα με το αν πρέπει , πώς και πότε να γίνει αναδάσωση.
   Η Γερασιμίδου και τα ταίρια της αγωνίζονταν και διεκδικούσαν τα κομμάτια γης - φιλέτα που κατείχαν με οθωμανικούς τίτλους και που περίμεναν πώς και πώς να καεί το δάσος για να τα χτίσουν.
  Εμείς ο λαουτζίκος ,  ζούσαμε βουβά  με την αγωνία των αποτελεσμάτων της καταστροφής.  Με την πρώτη ψιχάλα των επόμενων χειμώνων πλημμύριζε με ένα μπόι νερό η Χ.Α.Ν.Θ. , ο Βαρδάρης και η Αγίων Πάντων  και  με το πέρασμα του χρόνου και ελλείψει περιαστικού δάσους -πνεύμονα, η Θεσσαλονίκη έγινε η πιο επιβαρυμένη και μολυσμένη πόλη με μικροσωματίδια   σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση .
  Στα 15 αυτά χρόνια επισκέφθηκα πολλές φορές το Σέιχ Σου, είτε για να συμμετάσχω σε αγώνες orienteering ( αγωνιστικός προσανατολισμός) είτε για να το διασχίσω με το ποδήλατο· η εγκατάλειψη και η βρωμιά , εμφανή σε κάθε στροφή του δρόμου , αποτέλεσμα συνυπευθυνότητας πολλών όμορων Δήμων.
   Τα αποτελέσματα του αγώνα της Γερασιμίδου εμφανή. Στους Ελαιώνες, εκεί που παλιά υπήρχαν 2-3 εκπαιδευτήρια  και 4-5 επαύλεις, τώρα έχουν χτιστεί ιδιωτικά νοσοκομεία και νοσηλευτήρια , πάμπολλα σπίτια - βίλες μεγαλογιατρών και ινστιτούτα αδυνατίσματος. Εκεί που παλιά ήταν δάσος , τώρα βλέπεις περιφραγμένες εκτάσεις με άλογα ή ελιές.
 Σαν να μην πέρασε μια μέρα από την καταστροφή και τις έριδες των  ιθυνόντων , αυτή τη βδομάδα μας ανακοίνωσαν όλο ύφος και στόμφο , για να μας δείξουν πως φταίνε "οι άλλοι" , ότι τα συστήματα πυρόσβεσης και πυροπροστασίας που προμηθευτήκαμε και που τα πληρώσαμε πανάκριβα, δεν λειτουργούν . Αντίθετα , στα ψιλά πέρασε η είδηση που λέει ότι ανακριτικό κλιμάκιο της πυροσβεστικής συνέλαβε την Τρίτη στο Ροδολίβος Σερρών 30χρονο ( που δεν μας λένε όμως αν είναι ημεδαπός , ,Τούρκος ή ότι άλλο ) του οποίου του απευθύνθηκαν οι κατηγορίες του εμπρησμού από πρόθεση και κατ΄εξακολούθηση. Ο τυπάκος αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους ( να ζήσεις Μαζιώτη)  αφού ζήτησε χρόνο για να απολογηθεί.
  Κοιμήσου  Κεμάλ , ο κόσμος αυτός δεν θα αλλάξει ποτέ...                                          
                                                                                                                                                              Κουκ
 

συνέχεια »

Έλα Γιούρογκρουπ και θα δεις...

   Εκεί στα μέσα του '90, όταν κατέβαινε ο Π.Α.Ο.Κ. να παίξει στο Καραΐσκάκη με τον γαύρο,  είχε    στη σύνθεσή του εκείνο  το  καλόπαιδο τον Λεοντιάδη , που   ήταν   σε      μόνιμη  κόντρα   με την   άλλη   βοϊδάμαξα του γαύρου, τον Μητρόπουλο , που για να κάνει   μια στροφή γύρο από   τον εαυτό  του  δεν τον έφτανε ολόκληρη η μεγάλη περιοχή. Από την αρχή του του ματς και σε όλη τη διάρκεια ,τα τάκλιν του Μητρό   ήταν στην καλύτερη , στο λαιμό , χωρίς να τιμωρούνται φυσικά με φάουλ ή κάρτα. Στο τέλος του ματς σκασμένο το δικό μας το παιδί, με όση ευγένεια διέθετε και σε άπταιστα "Γαλλικά" , προσκαλούσε τον Μητρόπουλο : έλα στην  Τούμπα και δεν  θα καλοπεράσεις!!!!!!!!!! @@@@#$%%^&*       κ.τ.λ. κ.τ.λ. . Ερχόταν ο δεύτερος γύρος , ξεκινούσε το ματς , τα τάκλιν του Μιχαλάκη   στ' αυτιά, τζαρτζαρίσματα , διάφορα...προς τέρψιν του πόπολου που βοούσε στην 4 α και β. Στο   70 , αφού το κοράκι εξαντλούσε όλη του την υπομονή ,  ερχόταν οι αποβολές σε αμφότερους. Κόλαση. Μέσα ο λαός , κώλος το ματς. Εκατομμύρια σε δραχμές τα προστίματα, 4-5 Κυριακές το γήπεδο κλειστό και μια ολόκληρη χρονιά χαμένη για τον Π.Α.Ο.Κ. .
  Τώρα, γιατί αυτή η κουβέντα που είπαν οι τροϊκάνοι  στον Στουρνάρα , που είναι και δικό τους παιδί , ότι έλα Γιούρογκρουπ και δεν θα καλοπεράσεις , μου έφερε στο μυαλό την παραπάνω ιστορία , δεν ξέρω... λες να κάνουνε ντου και να τον (μας) φάνε ; Α μπαα... Πάλι ξέρεις;


                                                                                                                            Κουκ

συνέχεια »