Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

Οι 10 καλύτερες επιχειρηματικές ευκαιρίες για το 2012


 

Όπως και τις προηγούμενες χρονιές έτσι και φέτος ετοιμάσαμε μια παρουσίαση των 10 καλύτερων επιχειρηματικών ευκαιριών για την νέα χρονιά. Οι ιδέες αυτές στηρίζονται σε πραγματικές ανάγκες και σε παγκόσμιες τάσεις που αυξάνονται ραγδαία. Ελπίζουμε μέσα στις ιδέες αυτές να βρείτε κάτι που να ταιριάζει στις δικές σας επιχειρηματικές…ανησυχίες. Με τις καλύτερες ευχές μας για το 2012 Για την Global Greece Μπάμπης Φιλαδαρλής MBA, MIEx., DipM. 

1. Επιστροφή στο Χωριό – Τοπικά Προϊόντα

Με την απόλυση συμβασιούχων, την αύξηση της ανεργίας και την kαθυστέρηση νέων επενδύσεων, εμφανίζεται ήδη επιστροφή πολλών μορφωμένων ανθρώπων στα χωριά τους. Εφαρμόζοντας την τεχνογνωσία τις διασυνδέσεις αλλά και τις εμπειρίες που απέκτησαν μπορούν πλέον να δημιουργήσουν ανταγωνιστικές επιχειρήσεις βασισμένες στα τοπικά προϊόντα αλλά και τις υπηρεσίες που τόσο έχει ανάγκη η ύπαιθρος. Η τάση για επιστροφή στα φυσικά προϊόντα, στις παραδοσιακές συνταγές της γιαγιάς και την αυξανόμενη μέριμνα για το περιβάλλον θα σταθούν σύμμαχοι στις νέες αυτές προσπάθειες.

 

2. Cloud Computing

To 2012 θα είναι η χρονιά που πολύ περισσότερες επιχειρήσεις αλλά και ιδιώτες θα χρησιμοποιούν εφαρμογές και τις δυνατότητες αποθήκευσης αρχείων στο σύννεφο. Οι προοπτικές είναι τεράστιες, οι εφαρμογές μόλις και έχουν αρχίσει να εμφανίζονται και όλο και περισσότεροι – ξεκινώντας από τους νέους και τις «κινητές» εφαρμογές αλλά και τις επιχειρήσεις που βλέπουν μπροστά, θα γίνονται στο σύννεφο.

 

3. Εκπτωτικά Καταστήματα

Το 2012 προβλέπεται ότι η ευρωπαϊκή οικονομία θα συνεχίσει να βρίσκεται σε κρίση. Οι καταναλωτές θα συνεχίσουν να είναι πιο συντηρητικοί απ' ότι ήταν και θα ψάχνουν για ευκαιρίες είτε σε λαϊκές αγορές είτε σε περιφερειακά καταστήματα ή σε αλυσίδες εκπτωτικών καταστημάτων & stock houses. Υπάρχουν και στην Ελλάδα εταιρίες franchising που διαθέτουν επώνυμα καταστήματα με εκπτωτικά ή φθηνά προϊόντα κάθε είδους, και θα γίνουν περισσότερες.

 

4. Υπηρεσίες καθαριότητας & επισκευής

Ανεξάρτητα από την οικονομική κατάσταση του καθενός, όλα γύρω μας αργά ή γρήγορα λερώνουν, λεκιάζουν και χρειάζονται επαγγελματική φροντίδα. Και όσο τα χρήματα για εξόδους μειώνονται τόσο η ποιότητα ζωής μέσα στο σπίτι θα τραβάει μέρος του προϋπολογισμού μας. Το ίδιο ισχύει και για βιομηχανικά κτίρια ή χώρους γραφείων. Οι τσαγκάρηδες, μοδίστρες, μαραγκοί. ταπετσιέρηδες κλπ. θα ζήσουν μια νέα περίοδο άνθησης.

 

5. Διαχείριση Υδάτινων πόρων

Το νερό είναι το πετρέλαιο του μέλλοντος. Όσο ελαττώνονται τα αποθέματα τόσο πιο πολύτιμο γίνεται και τόσο πιο αναγκαίες οι υπηρεσίες , τα προϊόντα και οι τεχνολογίες που θα μας βοηθήσουν να τα εξοικονομήσουμε. Από συστήματα που εντοπίζουν αυτόματα διαρροές μέχρι κατασκευή αυτοποτιζόμενων κήπων, μίνι συστήματα αφαλάτωσης ή τεχνολογίες καθαρισμού & χρήσης αποβλήτων.

 

6. Σκούτερ και ποδήλατα

Οικονομία στην μετακίνηση και προστασία του περιβάλλοντος – δύο σε ένα! Και ως προς τα ποδήλατα προσθέτουμε και την δωρεάν γυμναστική. Πωλήσεις, ενοικιάσεις, συντηρήσεις, βαφή ή ανανέωση εμφάνισης, ανταλλακτικά, φύλαξη είναι μερικές μόνο από τις επιχειρηματικές ιδέες που σχετίζονται με τα σκούτερ και τα ποδήλατα. Νέες μορφές με ηλεκτροκινητήρες ή μικτή χρήση θα ζητιούνται όλο και περισσότερο.

 

7. Κήποι για μικρούς χώρους

Η αυξανόμενη ανησυχία σχετικά με την ποιότητα και τις τιμές των βασικών τροφίμων μεταφράζεται σε αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που θέλουν να καλλιεργούν κάποια τρόφιμα όπου κι αν ζουν. Μικρά θερμοκήπια, οικολογικά παρασιτοκτόνα, μικρές ποικιλίες φυτών με βασικά βότανα ή λαχανικά, κατασκευή και συντήρηση μικρών οικιακών λαχανόκηπων, κατασκευές παρτεριών για σχετική χρήση σε μπαλκόνια ή ταράτσες.

 

8. Φροντίδα Ηλικιωμένων

Η ανάγκες για φροντίδα/εξυπηρέτηση ηλικιωμένων είναι ένα από τα αποτελέσματα της σύγχρονης πραγματικότητας. Όταν το ζευγάρι πρέπει να δουλεύει, κάποιος πρέπει να φροντίσει τους μεγαλύτερους. Από απλές υπηρεσίες νοσοκόμων, έως φροντίδα για το φαγητό, την φροντίδα των ρούχων, τις υπηρεσίας delivery των super market, το καθάρισμα του σπιτιού έως το άνοιγμα του δικού σας «σπιτιού φροντίδας ηλικιωμένων» υπάρχουν δεκάδες εξειδικευμένες ανάγκες που ζητούν λύσεις.

 

9. Εξοικονόμηση ενέργειας

Το κόστος ζωής και ο περιορισμός των εσόδων οδηγεί σε αναζήτηση οικονομικότερων λύσεων – ξεκινώντας από την θέρμανση και την μετακίνηση.
Η εγκατάσταση μιας αντλίας θερμότητας, ενός ηλιόθερμου ή ενός πράσινου κλιματιστικού στο σπίτι όχι μόνο εξοικονομεί χρήματα μακροπρόθεσμα αλλά σας δίνει και επιστροφές ή μείωση φόρων. Τα ηλεκτρικά ή τα υβριδικά αυτοκίνητα είναι οι απλούστερες λύσεις για την εξοικονόμηση καυσίμων. Οι μικρές επιχειρήσεις που κάνουν τις εγκαταστάσεις, την ρύθμιση ή την συντήρηση τέτοιων προϊόντων σίγουρα θα αναπτυχθούν.

 

10. Cocooning & Ανακαινίσεις Χώρων

Όσο οι έξοδοι θα είναι δυσβάστακτοι, τόσο οι προσκλήσεις για παρέα στο σπίτι θα αυξάνουν. Όσο η ζωή δυσκολεύει τόσο το ενδιαφέρον για ποιότητα ζωής στο σπίτι θα αυξάνει. Χιλιάδες προϊόντα, χρηστικά εργαλεία, διακοσμητικά στοιχεία, συναρμολογήσεις και κατασκευές συνδέονται με την ανθρώπινη αυτή ανάγκη. Το στυλ, τα χρώματα, η επιθυμία για χώρους ζεστούς ασφαλείς και όμορφους, για λίγες ώρες ηρεμίας και ξεγνοιασιάς, ξαναμπαίνουν στην ζωή μας. Οι μεγαλύτερες ανακαινίσεις αναμένονται να γίνουν στα μπάνια και στις κουζίνες.
συνέχεια »

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

Απόφαση-κόλαφος δικαστηρίου του Μονάχου


  • (0)

Ένοχοι δύο πρώην μάνατζερ της Ferrostaal για μίζες στην υπόθεση των υποβρυχίων

Το δικαστήριο του Μονάχου καταδίκασε δύο πρώην μάνατζερ της εταιρείας FERROSTAAL, οι οποίοι παραδέχθηκαν ότι έδωσαν μίζες συνολικού ύψους 62 εκατομμυρίων ευρώ σε Ελλάδα και Πορτογαλία.

Πρόκειται για τον πρώην πρόεδρο Γιόχαν Φρίντριχ Χάουν και τον αντικαταστάτη του, στους οποίους επεβλήθη δύο χρόνια φυλάκιση με αναστολή και χρηματικά πρόστιμα. 

Σύμφωνα με τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης, τα δύο στελέχη κατηγορούνται για δωροδοκία υψηλόβαθμων αξιωματούχων στο εξωτερικό στην υπόθεση των υποβρυχίων. Από την πλευρά της η εταιρεία FERROSTAAL καταδικάστηκε σε πρόστιμο 140 εκατ. ευρώ.

Σύμφωνα με τις καταθέσεις τους, έδωσαν στην Ελλάδα και την Πορτογαλία συνολικά 62 εκατομμύρια ευρώ, για να κατοχυρώσουν επικερδή συμβόλαια για την κατασκευή υποβρυχίων. Μάλιστα, όπως είπε ο πρόεδρος του δικαστηρίου, τουλάχιστον το 1/3 του ποσού είχε προορισμό αξιωματούχους του υπουργείου Άμυνας.
συνέχεια »

Τι σημαίνει το "μήλο" της Apple ;




 
Πολλές είναι οι ιστορίες που έχουν ειπωθεί για την προέλευση του «δαγκωμένου μήλου» που έγινε σήμα κατατεθέν της Apple.
Η επικρατέστερη όμως έχει τις ρίζες της στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το χαριτωμένο μήλο στο πίσω μέρος του iPhone, προέρχεται από την θλιβερή ιστορία του Αlan Turing, του ανθρώπου που έθεσε τις βάσεις του σημερινού υπολογιστή, διεκπεραίωσε έρευνες σχετικά με την τεχνητή νοημοσύνη και έλυσε κωδικούς-γρίφους των Γερμανών κατά τη διάρκεια του Πολέμου.
Ο Τuring αυτοκτόνησε το 1954, χωρίς να έχει αναγνωριστεί για τη δουλειά του όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με τη φυλακή εξαιτίας της ομοφυλοφιλίας του.
Πως αυτοκτόνησε; Έκανε ένεση δηλητηρίου σε ένα μήλο και το έφαγε. Ως φόρος τιμής λοιπόν στον επιστήμονα αυτόν αποδόθηκε το δαγκωμένο μήλο ως σήμα της Apple.
συνέχεια »

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

Γεώργιος Παπαδόπουλος & Δημήτριος Ιωαννίδης Οι φονιάδες της Κύπρου


Γεώργιος Παπαδόπουλος & Δημήτριος Ιωαννίδης Οι φονιάδες της Κύπρου


Δύο απο τους πλέον χειρότερους Εφιάλτες που γέννησε ποτέ ο τόπος. Αμετανόητοι, ώς την τελευταία στιγμή της ζωής τους, αυτοί οι δύο ...υπάνθρωποι, υπήρξαν καθαρά προιόντα της απίστευτης "πλύσης εγκεφάλου"  και της παγκόσμιας υστερίας εναντίον του κομμουνισμού! Αν ο Φασισμός δεν είχε το κάλυμμα του Εθνικοσοσιαλισμού, ασφαλώς και οι δύο αυτοί παρίες της ελληνικής ιστορίας δεν θα υπήρχαν κάν! Αλλα ποιοί ήταν στην αλήθεια αυτοί οι δύο και πώς κατάφεραν να κυβερνήσουν την Ελλάδα κάποια μέρα;

Εδώ να ανοίξω μια παρένθεση. Ο Παπαδόπουλος δεν ξεκίνησε τη καριέρα του ως Αξιωματικός για να προδώσει τη πατρίδα του. Αντιθέτως μάλιστα. Πολέμησε γενναία το '40-'41 στο Αλβανικό μέτωπο και αργότερα στη μάχη των οχυρών εναντίον των Γερμανών, τιμηθείς δύο φορές με το παράσιμο  Ανδρείας και τον Χρυσούν πολεμικό σταυρό! Ο Ιωαννίδης, δεν μπόρεσε να πάρει μέρος στη μάχη με τους Ιταλούς, διότι απεφοίτησε απο τη σχολή το 1943. Μετά εντάχθηκε στον ΕΔΕΣ του Ναπολέοντος Ζέρβα και έλαβε μέρος στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου.

Ως εδώ, βλέπουμε δύο απόλυτα φυσιολογικούς Ελληνες πατριώτες, που πολέμησαν γενναία τον κατακτητή και έκαναν το καθήκον τους ως όφειλαν. Πώς διάολε γυρισαν τα πράματα τούμπα και έφτασαν στο σημείο να προδώσουν πολλές φορές τη πατρίδα για την οποία έχυσαν το αίμα τους; Κλείνει η παρένθεση.

Πάμε στα γεγονότα τώρα. Ο Παπαδόπουλος, έχοντας γαλουχηθεί με το δόγμα του "κακού" και  "βρώμικου κομμουνισμού", και, παρά τις όποιες αντιστασιακές του πράξεις  (αρχηγός στην οργάνωση Μίδας 614 του συνταγματάρχη Τσιγάντε, και μετά την διάλυσή της προσχωρεί στην Οργάνωση Χ του Γεωργίου Γρίβα), η πλύση εγκεφάλου που του είχε γίνει στο Στρατό και στις υπόλοιπες  δραστηριότητές του, τον είχε καταστήσει πλέον επικινδυνο. 


Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στον Ιωαννίδη. Προιόντα και οι δύο αυτής της κοινωνικοπολιτικής αρρώστειας, γίνονται στόχος πλέον των ξένων μεγάλων δυνάμεων και των μυστικών υπηρεσιών τους, που τους χρησιμοποιούν κατα το δοκούν, ανάλογα με τα στρατιωτικά πόστα τα οποία κατείχαν κατα καιρούς.

Ο Παπαδόπουλος κάποιες φορές φαίνεται πιο διαλλακτικός (όντας Πρόεδρος του Εκτάκτου Στρατοδικείου που δίκασε τον ήρωα Νίκο Μπελογιάννη, ήταν αντίθετος ως προς τη θανατική ποινή που φαινόταν πως θα του επιβάλλετο), ο Ιωαννίδης δείχνει απολύτως αδίστακτος. Λαμβάνοντας μέρος στον Εμφύλιο Πόλεμο υπηρετώντας όμως στα "μετόπισθεν",  στο ειδικό τάγμα της Μακρονήσου, δεν διστάζει να βασανίσει πολλές φορές και μέχρι θανάτου, αιχμαλώτους του ΕΛΑΣ που κουβάλαγαν μέχρι τη Μακρόνησο οι Βασιλικοί. 
Γίνεται μέλος του ΙΔΕΑ (Ιερός Δεσμός Ελλήνων Αξιωματικών) που σκοπό είχε την εξάλειψη του κομμουνισμού στην Ελλάδα και συμμετέχει στο αποτυχημένο και παντελώς ηλίθιο κίνημα να καταλάβουν πραξικοπηματικά το Υπουργείο Εθνικής Αμυνας επειδή ο Αρχιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος είχε σκοπό να παραιτηθεί και να μπεί στη πολιτική!

Και, όπως αναφέρουν και έγγραφα της CIA που βγήκαν στο φώς της δημοσιότητας πολλά χρόνια αργότερα, ο Ιωαννίδης είχε ήδη αναλάβει την αρχηγία απο το 1956, της προδοτικής ομάδας των στρατιωτικών που κάποια στιγμή θα έβρισκαν την ευκαιρία να καταλάβουν πραξικοπηματικά την εξουσία και να επιβάλουν τα "θέλω" τους με τη βία!

Ο Παπαδόπουλος στο μεταξύ είχε αναπτύξει πλούσια δράση. Χωμένος ώς στο κόκκαλο στους  δαιδαλώδεις διαδρόμους του "παρακράτους", το 1960 προάχθηκε σε συνταγματάρχη και τοποθετήθηκε στην ΚΥΠ. Το 1961 ως συνταγματάρχης της ΚΥΠ, και αρχηγός από το 1961 της παράνομης  οργανώσεως ΕΝΑ στον Στρατό,είχε συμμετάσχει στη διαμόρφωση του σχεδίου «Περικλής», που είχε ως στόχο την άσκηση συστηματικής βίας για τη μείωση της επιρροής της ΕΔΑ, που στο μεταξύ βρισκόταν, απο το 1958 στην Αντιπολίτευση!

Ο στόχος εξειδικευόταν ως εξής: "Ενδεικνυόμενα μέτρα, ώστε ο κομμουνισμός εις το εγγύς μέλλον να υποστή κάμψιν και το ποσοστόν του να κατέλθη εις επίπεδα κάτω του 20%"!. 

Η συμμετοχή του αποκαλύφθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1965 από τον τότε πρωθυπουργό Γ.  Παπανδρέου. Φυσικά δεν ετίθετο λόγος οτι  αυτός και η ΚΥΠ ήταν υπεύθυνοι για τη δολοφονία του ήρωα βουλευτή Γρηγορίου Λαμπράκη. Οι αποκαλύψεις βασίστηκαν σε ανακριτικό πόρισμα του αντιστράτηγου Χ. Λουκάκη σύμφωνα με τις οποίες η διαμόρφωση του σχεδίου "Περικλής" (είχε συνταχθεί ήδη από το 1959 από την ΚΥΠ) ολοκληρώθηκε στις 12 Αυγούστου 1961, σε ειδική συνεδρίαση της δευτεροβάθμιας επιτροπής πληροφοριών και διαφωτίσεως του ΓΕΕΘΑ, υπό την προεδρία του Α/ΓΕΣ Β. Καρδαμάκη. 
Επίσης στις αρχές του Ιουνίου 1965 ,διέπραξε το περίφημο "Σαμποτάζ του Έβρου". Έριξε ζάχαρη σε φορτηγά της μονάδας του και κατηγόρησε γι' αυτό κομμουνιστές φαντάρους. Αποκαλύφθηκε όμως ότι ήταν δική του προβοκάτσια και αντί να δικασθεί από στρατοδικείο τιμωρήθηκε μόνο με 15 μέρες φυλακή! Αν είναι δυνατόν!!!

Το 1966 διορίζεται από το ΓΕΣ διευθυντής του 3ου Επιτελικού γραφείου. Έκτοτε άρχισε την  προπαρασκευή του πραξικοπήματος, μαζί με τον Ιωαννίδη και τους Παττακό, Μακαρεζό και άλλους 26 αξιωματικούς. Οι στόχοι του πραξικοπήματος ήταν δύο: Η απόλυτη εξάλειψη και της παραμικρής ακόμη υποψίας οτι ο κομμουνισμός θα υπήρχε περίπτωση να ανέλθει στην εξουσία και δεύτερον, η δευθέτηση του ζητήματος της Κύπρου.

Οι άνθρωποι ήταν αλάζονες, παράφρονες και Προδότες και το έδειχναν καθημερινά. Ο Ιωαννίδης ειχε εξ αρχής αναλάβει την Στρατιωτική Αστυνομία (ΕΣΑ) και αργότερα τη διεύθυνση του Υπουργείου Αμυνας, αυτό δηλαδή που στόχευε απο τότε που ήταν ακόμη νέος Ευελπις! Απο τη θέση αυτή, έλεγχε όλον τον Ελληνικό Στρατό, ανέβαζε και κατέβαζε αρχηγούς ΓΕΣ και ΓΕΕΘΑ όπως αυτός γούσταρε και η ΕΣΑ είχε προ πολλού παρρεκλείνει των στόχων της, που ήταν η αστυνόμευση των στρατιωτών και έγινε το δεξί χέρι της Ασφάλειας στην αστυνόμευση πλέον των πολιτών.

Οι δύο προδότες, με τη συνεργασία και των υπολοίπων, υποτάσσονται απόλυτα στα θελήματα της CIA, που μπαινοβγαίνει ανενόχλητη στη χώρα, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα. Το σταθμαρχείο της που στεγαζόταν στο Μετοχικό Ταμείο Στρατού στη Πανεπιστημίου, γεμίζει απο κάθε λογής πράκτορες και πρακτορίσκους, που δεν διστάζουν να ...συλλαμβάνουν οποιονδήποτε θεωρούν ύποπτο για τα συμφέροντά τους. Η Ελλάδα ζει στην ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΟΛΑΣΗ!

Ο Ελληνικός Λαός υποφέρει τα πάνδεινα κάτω απο τη μπότα αυτών των απαίσιων προδοτών! Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι φυλακές Μπογιατίου γεμίζουν απο απλούς πολίτες, που με την απλή και μόνο υποψία οτι μπορεί και να είχαν αριστερίζουσα ιδεολογία, συλλαμβάνονταν και βασανίζονταν χωρίς λόγο και αιτία! Τρόμος παντού και σε κάθε εκδήλωση της ζωής της Ελλάδας. Τα πάντα καταρρέουν, παιδεία, μουσική, τέχνες κινηματογράφος. Η διανόηση, φυλακισμένη και  τρομοκρατημένη, λουφάζει και περιμένει την ανάσταση, που αργούσε να ρθει. 

Και η Κύπρος;  Αυτό είναι και το μεγάλο δράμα. Η Κύπρος, καταδικασμένη στην απομόνωση εξ αιτίας τους, περιμένει με αγωνία το αύριο που φαίνεται ζοφερό.... 

Ο Μακάριος απο νωρίς αντιλαμβάνεται οτι κάτι δεν πάει καλά με δαυτους. Βλέπει οτι η ΕΛΔΥΚ γεμίζει με χουντικούς αξιωματικούς, οι οποίοι έχουν ήδη αρχίσει να υποκινούς επεισόδια εις βάρος της Τουρκοκυπριακής πλευράς. Τι κι αν έστελνε σωρρηδόν επιστολές διαμαρτυρίας στην Αθήνα.  ίποτα. Αλλωστε, οι προδότες είχαν καταστρώσει καλά το σχέδιό τους και, με την διαβεβαίωση της  CIA οτι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν με τον ..."τραγόπαπα" (έτσι προσφωνούσαν τον Μακάριο και ο Παπαδόπουλος και ο Ιωαννίδης), ακρεί να τον ξεριζώσουν απ τη Μεγαλόνησο, ο Παπαδόπουλος  οργανώνει τη δεύτερή του προδοσία κατά του Εθνους. 
Αποστέλλει μυστικά τον Στρατηγό Γεώργιο  Γρίβα στην Κύπρο, με σκοπό να στήσει και να στελεχώσει την δεύτερη οργάνωσή του, την Ε.Ο.Κ.Α. Β', που δεν θα έχει πλέον σκοπό να απελευθερώσει το νησί απο τους Εγγλέζους κατακτητές, αλλά απο τον ίδιο τον Μακάριο, υποκινώντας έτσι Εμφύλιο Πόλεμο μεταξύ Ελλήνων!

Ο Μακάριος θορυβείται και ανησυχεί, αλλά ποιός τον ακούει! Οι προδότες έχουν ερμητικά κλειστά τα αυτιά τους! Ο στόχος τους ήταν να τον ανατρέψουν με κάθε τρόπο, να τοποθετήσουν δικό τους  ανδρείκελο εκεί και μετά να προσαρτήσουν το νησί στην Ελλάδα, γνωρίζοντας εκ των προτέρων οτι η Τουρκία δε θα καθήσει με σταυρωμένα χέρια. Είχαν όμως τις διαβεβαιώσεις της CIA οτι τίποτε δεν θα συμβεί. Η μεγαλομανία και η ηλιθιότητά τους ξεπερνάει τα όρια. 

Λίγα χρόνια αργότερα, φτάνοντας στον πολυσυζητημένο Οκτώβρη του '73, ο Παπαδόπουλος βλέπει οτι αυτή η τακτική της πολιτικής του δεν τον βγάζει πουθενά και το καλυτερο που έχει να κάνει είναι να αρχίσει να παραδίδει σταδιακά την εξουσία στους πολιτικούς. Αφού αποφασίζει να δώσει αμνηστία στους πολιτικούς κρατούμενους και ειδική χάρη στον θανατοποινίτη Αλέκο Παναγούλη, βαφτίζει εν μία νυκτί το καθεστώς του  "Προεδρευομένη Δημοκρατία"  και καλεί τον Σπύρο Μαρκεζίνη να αναλάβει τη πρωθυπουργία, με σκοπό να πάει τη χώρα στις εκλογές τον Φεβρουάριο του '74. Ομως ο Ιωαννίδης είχε άλλη γνώμη.
 
Πιο προδότης απο τους προδότες, σχεδιάζει την ανατροπή του Παπαδόπουλου για λίγο πρίν ή μετά τις εκλογές αλλά τον προλαβαίνει η εξέγερση του Πολυτεχνείου. Μετά τον τραγικό επίλογο της  εξέγερσης, βρίσκει την ευκαιρία και βάζει άμεσα το σχέδιο του σε εφαρμογή.  Ανατρέπει τον πρώην "κολλήτο" του, τον θέτει σε κατ' οίκον περιρισμό και κατόπιν προχωράει σε δική του κυβέρνηση, τοποθετώντας τον Φαίδωνα Γκιζίκη στο ρόλο του Προέδρου της Δημοκρατίας και τον  Α.Ανδρουτσόπουλο στο ρόλο του Πρωθυπουργού.

Αυτός, προτιμά μέσα απο το σκοτεινό παρασκήνιο να κινεί τα νήματα, αφήνοντας τους άλλους να είναι εκτεθειμένοι. Στόχος; Η Κύπρος και ο Μακάριος, που έπρεπε οπωσδήποτε να προσκυνήσει το νέο "αφεντικό". Ο Μακάριος, πανέξυπνος καθώς είναι, καταλαβαίνει οτι δε του μένει άλλος δρόμος παρά η κατα μέτωπο σύγκρουση με τον προδότη. Αρχίζει να έχει μυστικές επαφές με τη Σοβιετική Ενωση που άλλο που δε θέλει αυτή απ το να μπεί στο παιχνίδι, αρχίζει και υποστηρίζει πλέον φανερά τον Αρχιεπίσκοπο. Η CIA και προπάντων η ΜΟΣΑΝΤ θορυβούνται αμέσως! Αν η Κύπρος καταστεί φερέφωνο της Σοβιετικής Ενωσης επειδή ο ηλίθιος Ιωαννίδης δεν έχει ούτε κύτταρο διπλωματίας μέσα του και κάνει του κεφαλιού του, τότε η τα συμφέροντά τους τινάζονται στον αέρα!

Το Ισραήλ είχε ήδη τελέψει άλλον έναν πόλεμο με τους Αραβες πριν ενα χρόνο, αυτό του έλειπε να βάλει στα πόδια του τους Ρώσους. Τότε, ενεργοποιείται το μέλος της Bildenberg, Εβραίος στην καταγωγή και Υπυργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρυ Κίσσινγκερ να αναλάβει αυτός δράση. Μέσω ειδικών απεσταλμένων, συμβουλεύει τον Ιωαννίδη να βάλει μπρός το γργορότερο το σχέδιο για την ανατροπή του Μακαρίου "διότι ο παπάς έχει ξεφύγει απο κάθε έλεγχο". Και αφού τον διαβεβαιώνουν οι πράκτορές του οτι η Τουρκία δεν πρόκειται να αναμειχθεί, λόγω του οτι είναι μέλος του ΝΑΤΟ και αν πάρει τέτοιου είδους πρωτοβουλία αυτό θα έχει αντικτυπο στη συμμαχία με ολέθρια αποτελέσματα, ο Προδότης χαμογελάει σαρδόνια, μιας και το τρίτο μεγάλο του όνειρο, να διαφεντέψει και τη  μεγαλόνησο, γίνεται πραγματικότητα.

Κι έτσι, στις 15 του Ιούλη του 74, η Εθνοφρουρά της Κύπρου, έχοντας πλήρως στελεχωθεί με αξιωμνατικούς της εμπιστοσύνης της χούντας, παίρνει διαταγή να επιτεθεί στο Προεδρικό Μέγαρο, να συλλάβει και να σκοτώσει τον  Μακάριο και μετά να παραδώσει την Προεδρία στον Νικόλαο Σαμψών, ένα κυριολεκτικά ανδρείκελο, υποχείριο πλήρως του Ιωαννίδη, που δεν είχε ιδέα απο τίποτε! 
Ομως το κίνημα αποτυγχάνει να σκοτώσει τον Αρχιεπίσκοπο που σώζεται ως εκ θαύματος και φυγαδεύεται απο την πίσω πόρτα του Μεγάρου. Παρ' ότι τα φερέφωνα του Προδότη ουρλιάζουν οτι ο Μακάριος είναι νεκρός, ξαφνικά το μεσήμέρι της ίδιας μέρας, ο Αρχιεπίσκοπος, απο έναν πρόχειρο πομπό που στήνεται στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία όπου είχε καταφύγει, στέλνει διάγγελμα στον κυρπιακό λαό! 
Ο Ιωαννίδης τα χάνει και χτυπιέται, σπάζοντας τα πάντα στο γραφείο του βρίζοντας τους πάντες, θεούς και δαίμονες. Ο Κίσσινγκερ του στέλνει καθυσυχαστικά μηνύματα και τον διαβεβαιώνει πως δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, ο Μακάριος έτσι κι αλλοιώς θα έβγαινε απ τη μέση. Δεν ήξερε όμως ο Προδότης οτι του έσκαβαν το λάκκο απο πίσω οι δήθεν σύμμαχοί του. Οι Αγγλοι ουδέποτε  επιθυμούσαν την απομάκρυνση του Αρχιεπισκόπου διότι με αυτόν στην εξουσία, είχαν ήσυχο το  κεφάλι τους για τα συμφέροντά τους στο νησί ενώ το σχέδιο των Αμερικάνών ήταν άλλο.

Απόλυτη διχοτόμηση του νησιού, ούτως ώστε να μπορούν να ελέγχουν 100% την κατάσταση εκεί μαζί με τους Ισπαηλινούς, έχοντας τους Τούρκους φίλους τους να φυλάνε τα μπόσικα απο τους "επικινδυνους" κομμουνιστές που το είχαν βάλει στο στόχαστρο. Αλλωστε, ο Αρχιεπίσκοπος μπλοφάριζε με τους Σοβιετικούς κι αυτοί το γνώριζαν. Αλλά φοβόταν μήπως ο επόμενος Πρόεδρος κάνει τίποτε αλλοπρόσαλες κινήσεις παίρνοντας τα μυαλά του αέρα και αυτό θα ήταν τραγικότερο γι αυτούς.

Η διχοτόμηση λοιπόν ήταν η καλύτερη λύση. Και εφ όσον ο Προδότης έπεσε στη παγίδα τους, σειρά είχε ο μαθητής του Κίσσιγκερ στο Πανεπιστήμιο της Μινεσσότα και πρωθυπουργός της Τουρκίας Μπουλέντ Ετσεβίτ να αναλάβει δράση. Τη νύχτα της 19ης προς 20ή Ιουλίου, ημέρα Σάββατο και ώρα 2.30' το πρωί, τα αποβατικά πλοία ξεκίνησαν απο το λιμάνι της Αττάλειας για τη Κύπρο. Λίγες ώρες αργότερα, σμήνη μεταγωγικών έριχναν αλεξιπτωτιστές για τη δημιουργία προγεφυρώματος. Η εισβολή είχε αρχίσει. Το δράμα είχε αρχίσει. Η Προδοσία είχε εκτελεστεί. Η Κύπρος Εάλω!...

Ο Προδότης βρέθηκε να τον λούζει κρύος ιδρώτας. Παίρνει τηλέφωνο τον Αμερικάνό Πρέσβυ και τον λούζει με τα χειρότερα κοσμητικά, ουρλιάζοντας "Με πουλήσατε καθάρματα!"
Δε τό ξερες αισχρέ προδότη και φονιά, οτι ΚΑΝΕΝΑΣ δε συμπαθεί τους προδότες της πατρίδας του; Φυσικά και θα σε πούλαγαν, εμετικό τομάρι! Σε χρησιμοποίησαν και σε πέταξαν σα στυμένη   λεμονόκουπα αχρείε!...

Λίγους μήνες αργότερα, ο Δημήτριος Ιωαννίδης ,ο Γεώργιος Παπαδόπουλος και οι συντροφοί τους επίορκοι αξιωματικοί, αφού συνελήφθησαν με την κατηγορία της Εσχάτης Προδοσίας και έπειτα απο μυνητήρια αναφορά του δικηγόρου Αλέξανδρου Λυκουρέζου, καταδικάζονται δίς Εις Θάνατον. Ο Κων/νος Καραμανλής που είχε αναλάβει την Πρωθυπουργία, σκεπτόμενος οτι τυχόν εκτέλεσή τους ίσως προξενούσε νέα δεινά στη χώρα απο ενδεχόμνενο κίνημα οπαδών τους, μετατρέπει τη ποινή σε ισόβια, διευκρινίζοντάς τους όμως οτι "...Οταν λέμε Ισόβια, εννοούμε Ισόβια".

Ισως αυτή η κίνηση να μην εξέφραζε ακριβώς την οργή και τη νέμεσι των πολιτών, αλλά είχε όμως αποτέλεσμα.

Οι Προδότες, σάπισαν στη φυλακή και πέθαναν, ξεχασμένοι απο όλους. Ετσι όπως ακριβώς αρμόζει σε Προδότες..
.
συνέχεια »

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Η χώρα έχει ανάγκη ΚΕΧ και όχι ΚΕΠ



Σάββατο. Λαϊκή αγορά κάπου στην Αττική. Ώρα 11:00. Ο κυρ Γιώργος πουλάει λάχανα, μπρόκολα και κουνουπίδια μαζί με κρασί που το φτιάχνει ο ίδιος. Ψηλός, ευθυτενής, με άσπρα μαλλιά και μέτωπο πλατύ αρκαδικό. Τα δεξί μάτι χαλασμένο σε ατύχημα. Γύρω στα 70. Φοράει μια μακρυμάνικη μάλλινη φανέλα και από πάνω ένα χοντρό καρό πουκάμισο. 

Στην άκρη του πάγκου του ένα αχνιστό καρβέλι ψωμί, μια διπλή πλαστική διάφανη σακούλα με λάδι όσο ένα φλυτζάνι του τσαγιού και δίπλα μια άλλη πλαστική σακκούλα με δυο χούφτες ελιές. Παραδίπλα λίγο κασέρι. Κόβει ένα κομμάτι ψωμί, το βουτάει στο λάδι και το βάζει στο στόμα του μασώντας αργά-αργά. Το απολαμβάνει, όπως κάτι κυρίες του Κολωνακίου δεν μπορούν να απολαύσουν ούτε τη σαμπάνια με το χαβιάρι. Ποτέ, όμως, δεν μασάει όταν εξυπηρετεί πελάτη. Είναι έμφυτη και ανεπιτήδευτη η ευγένειά του, κι’ ας μην είναι απόφοιτος Κολλεγίου. Ο καιρός πότε ηλιόλουστος, πότε κρύος ή τσουχτερός, αλλά ο κυρ Γιώργος ολόιδιος, στητός και αγέρωχος κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. 

Την ίδια ημέρα. Βερολίνο, Κοπεγχάγη, Λονδίνο, Λουξεμβούργο και άλλες βόρειες ευρωπαϊκές πόλεις, όπως λέμε «και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις». Ώρα 11:00. Καταχνιά, βροχή που συνεχίζεται από την περασμένη εβδομάδα, άνθρωποι βγαίνουν πού και πού από τα cafe ντυμένοι σαν κρεμμύδια ή από τις pubs παραπατώντας. Θα αγοράσουν το Focus για ν’ απολαύσουν την Αφροδίτη της Μήλου που δείχνει το δάχτυλο στον κυρ Γιώργο και θα καταλήξουν σπίτι τους να καταβροχθίσουν παϊδάκια με sauce βατόμουρο [αν είναι δυνατόν] ή poridge. Μετά θα ανοίξουν κουβέντα με τα παιδιά τους για το κακό που έκανε ο κυρ Γιώργος στην τσέπη τους. Ακούς εκεί. Να πληρώνουν αυτοί φόρους για να τους τρώει ο κυρ Γιώργος. Κι’ αν ήξεραν, θα έδειχναν την ευγνωμοσύνη τους στον κ. Χαρδαβέλλα, τον και «πράσινο σκουλήκι» αποκληθέντα, ο οποίος δίνει δίκηο στους Hans, Johan, John, Wolfgang, Gertrud που πληρώνουν φόρους για να τους καταβροχθίζει ο κυρ Γιώργος. 

Θάσος. Δεκέμβριος 2011. Το ΣΔΟΕ ανακαλύπτει αγρότη, ονόματι Τζίμη, ο οποίος δεν καταδέχεται να πάει στη λαϊκή αγορά, διότι είναι κάτοχος μίας Ferrari και μίας Porsche. Η έρευνα καταδεικνύει ότι ο Τζίμης είναι τοκογλύφος. 

Αθήνα, 17.12.2011. Ο κ. Χαρδαβέλλας μού λέει από ραδιοφώνου ότι ευθύνη για το κακό που βρήκε τη χώρα μου τα δύο τελευταία χρόνια δεν έχουν τα εκλεγμένα άχρηστα ανθρωπάρια του Pashock, αλλά αυτοί που τα εξέλεξαν, μεταξύ των οποίων, φαντάζομαι, και ο ίδιος. 
Δεν τον άκουσα ποτέ να μου λέει πώς φτάσαμε ως εδώ. 
Αν αυτά που χρωστάμε είναι όσα λένε πως χρωστάμε και πού πήγαν αυτά που δανεισθήκαμε. Αν τα χιλιάδες κότερα που είναι αραγμένα στις σύγχρονες μαρίνες, τα θηριώδη αυτοκίνητα με τις μηχανές των 2.500 και 3.000 κυβικών και τα πολυτελή ακίνητα που ανήκουν σε off-shore αποκτήθηκαν με ιδρώτα και νόμιμα. 
Αν τα «πόθεν έσχες» των υπουργών και βουλευτών της τελευταίας 30ετίας, αλλά και των εφοριακών και όλων των μελών των Εθνικών Συμβουλίων των κομμάτων, δικαιολογούνται από τα εισοδήματά τους ή όχι. 
Αν ο Άκης, ο Θοδωράκης, ο Τασούλης και όλα τα πρασινογάλαζα παιδιά γέμισαν τις τσέπες τους μόνον από τη βουλευτική αποζημίωση ή από την αμοιβή τους ως διορισμένων διοικητών οργανισμών ή από τον μισθό που τους πληρώνει το Δημόσιο. 
Αν οι τράπεζες έδωσαν και πόσα θαλασσοδάνεια σε κολλητούς των υπουργών ή των διορισμένων διοικητών. 
Αν το Δημόσιο και οι εξαρτημένοι από αυτό οργανισμοί μισθώνουν τα ακίνητα των κολλητών πληρώνοντας δυσθεώρητα μισθώματα, ενώ έχουν στην κυριότητά τους ακίνητα, τα οποία αφήνουν ανεκμετάλλευτα ή τα εκμισθώνουν σε άλλους κολλητούς αντί πινακίου φακής . 
Αν ο Κοσκωτάς, ο Λαυρεντιάδης και όλα τα άλλα καλόπαιδα έκαναν όσα έκαναν μόνοι τους ή σε συνεργασία και με την ανοχή των κυβερνώντων. 
Ούτε και για το Χρηματιστήριο του 1999 μου έχει δώσει εξηγήσεις. 
Ανακαλύψαμε, λοιπόν, τη φοροδιαφυγή και εξαπολύουμε επιδρομές επί δικαίους και αδίκους. Αυτή, λέει, είναι η μάστιγα της χώρας. Αυτή ευθύνεται για το σκάνδαλο της Protonbank και των τραπεζικών θαλασσοδανείων. Εξ αιτίας της δανειζόμασταν και χρωστάμε τώρα τα μαλλιά της κεφαλής μας, αν χρωστάμε. Αν, δηλαδή, δεν υπήρχε φοροδιαφυγή, θα έτρωγαν τους φόρους μας τα λαμόγια, οπότε δεν θα αναγκάζονταν να δανείζονται για να σαβουρντίζουν. Φταίει για όλα ο κυρ Γιώργος που τον ανάγκασε ο κακοποιός Παπακωνσταντίνου να βάλει επί τέλους ταμειακή μηχανή στον πάγκο του δίπλα από το λάδι του και το καρβέλι του. Αυτός ευθύνεται που δεινοπαθούν οι Hans, Johan κ.λπ. που φτιάχνουν υποβρύχια, άρματα μάχης, πλυντήρια, καφετιέρες και είχαν εδώ αντιπρόσωπο τον εντιμότατο κ. Χριστοφοράκο για να πουλάνε την πραμάτεια τους, ώστε να δουλεύουν τα εργοστάσιά τους και να εισπράττουν τον μισθό τους αποταμιεύοντας ένα μέρος του για να το διαχειρίζονται οι τράπεζές τους δανείζοντας τον κυρ Γιώργο για να αγοράζει τα υποβρύχια και τα ελικόπτερά τους. 

Φταίει ο κυρ Γιώργος που η γερμανική και η γαλλική παραγωγή πουλιόταν υπερτιμημένη για να τα ΄κονομάνε οι Άκηδες, οι Τσουκάτοι, οι Ροβέρτοι και οι Αρθούροι. Φταίει ο κυρ Γιώργος που διαλύθηκε η αγροτική παραγωγή και κοντεύουμε να εισάγουμε αγγουράκια από τη Γερμανία μαζί με τα wurst. 

Λοιπόν, κυρ Γιώργο, γράφω, όπως σου υποσχέθηκα, αυτό που μου είπες: «Να πάνε στο διάολο τα ΚΕΠ. Δεν τα χρειαζόμαστε. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι Κυβέρνηση Ελέγχου του Χρέους και των διαδρομών που ακολούθησαν όλα τα δανεικά». Αυτό είναι το σημερινό διακύβευμα. [Άκου εκεί «διακύβευμα». Τι σου είναι αυτοί οι πράσινοι λυμεώνες όταν θέλουν να εκστομίσουν μία παπάρα. Ανοίγουν το λεξικό, βρίσκουν μια λέξη που δεν είναι δόκιμη, τυλίγουν την παπάρα με τη λέξη που βρήκαν και τη σερβίρουν]. 

19 Φεβρουαρίου, λοιπόν, του 2012 ή του 2013 ή του 3014, το διακύβευμα είναι ένα και μοναδικό: «πού πήγαν τα λεφτά ρε λαμόγια;». Εγώ θέλω να γίνουν εκλογές, αλλά δεν πιστεύω ότι θα γίνουν. Ίσως και να εύχομαι να μη γίνουν. Όχι διότι δεν τις θέλουν οι νταβατζήδες και τα τσιράκια τους, αλλά διότι κάτι άλλο θα συμβεί και θα τους πάρει όλους και θα τους σηκώσει!!! 

 Σωτήριος Καλαμίτσης
συνέχεια »

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Άντε να σας κάνω κι άλλη πρόταση για την παραμονή των Χριστουγέννων αυτή την φορά, για μερακλήδες και τολμηρούς. Την παραμονή υπάρχει ένα έθιμο στην Νέα Μάδυτο, βάση του οποίου όλα τα σπίτια, οι νοικοκυρές δηλαδή, φτιάχνουν λουκουμάδες, τους πασπαλίζουν με μέλι και ζάχαρη  άχνη, πρώτα για την οικογένεια και μετά μοιράζουν στους συγγενείς  και στους γείτονες. Μ΄αυτήν την εικόνα μεγαλώσαμε στο χωριό, κάλαντα και λουκουμάδες την παραμονή, τώρα  από που κρατάει το έθιμο ( αντέτ στα Μαυτιανά) και ποιος είναι ο συμβολισμός του δεν ξέρω ακόμα, κάποια στιγμή ... . Τέλος πάντων το έθιμο κρατάει ακόμα και έρχεται τώρα  ο σύλλογος μαζί με την κοινότητα και το φτιάχνει σε μεγαλύτερη κλίμακα στην πλατεία. Στήνονται τα σύνεργα στις 5  το πρωί και αρχίζουν να γίνονται σιγά σιγά οι λουκουμάδες, οι οποίοι θα μοιραστούν στους ανήμπορους του χωριού, στα μαγαζιά,στα καφενεία αλλά και στα διπλανά χωριά και φυσικά οι μερίδες του λέοντος στους παριστάμενους. Ανάβεται και η φωτιά από τις 5 το πρωί,  αξημέρωτα ακόμα, με μουσική υπόκρουση  Χριστουγεννιάτικων τραγουδιών , εικόνα απόκοσμη και βγαλμένη από το παραμύθι της αγέλαστης πολιτείας . Αφού λοιπόν πάρει για τα καλά η μέρα , έχει περάσει κόσμος και κοσμάκης και αρχίζουν να χωνεύουν τα κάρβουνα, εμφανίζονται ως δια μαγείας η ψησταριά  τα λουκάνικα και το τσίπουρο και όποιος αντέξει... .
   Ιδού η Ρόδος παίδες ... ζήστε το

 Υ Γ. Όχι γιατί κατηγορούμαι ότι τα θέματά μου είναι καταθλιπτικά ( πολιτικής φύσεως δηλαδή)
συνέχεια »

ΠΡΌΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Λοιπόν, τελικά μετά από πολλές παλινωδίες, πισωγυρίσματα και πολύ παρασκήνιο, θα πραγματοποιηθεί η χοροεσπερίδα του πολιτιστικού συλλόγου της Νέας Μαδύτου στην αίθουσα  << PREMIERA>>  στις 25 Δεκεμβρίου ανήμερα τα Χριστούγεννα. Το σχέδιο έχει ως εξείς: με 15 € το άτομο ,(άντε και 4-5€ ακόμα σε λαχνούς οι οποίοι δεν είναι φυσικά υποχρεωτικοί αλλά καλό θα είναι να τους αγοράσετε προς ενίσχυση του συλλόγου)  θα περάσουμε μία αξέχαστη βραδιά Χριστουγέννων. Στα 15€ περιλαμβάνεται το περίφημο φαγητό της PREMIERA΄S - πλήρες μενού - και όχι η αηδίες των κέντρων δεξιώσεων , όση Μαλαματίνα μπορείτε να πιείτε και φυσικά καταπληκτική ορχήστρα  με κλαρίνο και μπουζούκι . πάρτε τους φίλους σας ,πέστε το στις αφεντικίνες σας και ορίστε στο όμορφο χωριό μας  για ένα όμορφο βράδυ
συνέχεια »

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011


Το νερό… νεράκι


Διανύουμε καιρούς χαλεπούς και παράλογους όσον αφορά το οικονομικό κατεστημένο… Ζούμε στην εποχή της εμπορίας του χρήματος και των μεσαζόντων του (traders). Εποχή που δεν την ενδιαφέρει η παραγωγή αγαθών αλλά η συσσώρευση πλούτου που προέρχεται από τα τεράστια κέρδη αυτής της εμπορίας του χρήματος. Δεν χρειάζεται να είσαι οικονομολόγος για να δεις τη στοιχειώδη λογική αυτού του παραλογισμού: Ότι δλδ το μέγεθος της κυκλοφορίας του χρήματος εξαρτάται όλο και λιγότερο από την παραγωγική βάση (παραγωγή αγαθών και παροχή υπηρεσιών) και όλο περισσότερο από μια λογική «τυχερού παιχνιδιού» και πονταρίσματος… στο σωστό άλογο, στο σωστό χαρτί αλλά σίγουρα όχι στον σωστό άνθρωπο. Ένα πολύ σωστό χαρτί, για ευνόητους λόγους, για τα τυχοδιωκτικά αυτά «θηρία» είναι ασφαλώς και η απόκτηση των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης των δημόσιων αγαθών. Και δημόσιο αγαθό σημαίνει ότι όλοι, ανεξαρτητως φυλής, τάξης, οικονομικού background, δικαιούμαστε ένα minimum παροχών και δικαιωμάτων πάνω σ΄αυτό. Ειλικρινά δεν μπορώ να σκεφτώ σημαντικότερο δημόσιο αγαθό από το νερό.
Η αναγγελία πώλησης του 40% της Εταιρίας Υδρευσης και Αποχετεύσεων Θεσσαλονίκης ΑΕ γέννησε ανησυχίες, αντιδράσεις και μια πρωτοβουλία. Αυτήν της «κίνησης 136» που ξεκίνησε από τον περασμένο Αύγουστο, λίγο μετά την εμφάνιση της ΕΥΑΘ στη λίστα των ιδιωτικοποιήσεων στις οποίες πρέπει να προχωρήσει το Δημόσιο υπό τις οδηγίες του Δ.Ν.Τ., της κομισιόν και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Δεν ειμαι φαν του Δημόσιου τομέα, ιδίως όταν βλέπω ότι δεν λειτουργεί καλά, για να μην πω ότι δεν λειτουργεί καθόλου ή και το ακόμα χειρότερο ότι λειτουργεί εις βάρος όλων μας, αλλά στην προκειμένη περίπτωση το στρεβλό του θέματος είναι ολοφάνερο. Τα λεφτά είναι λίγα, η επιχείρηση κερδοφόρα και το νερό το σημαντικότερο δημόσιο αγαθό. Εβδομήντα εκατομμύρια είναι λοιπόν η τιμή πώλησης του 40% των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης της ύδρευσης της Θεσσαλονίκης. Και μιλάμε για το 40% από το 74% που κατέχει αυτή τη στιγμή το δημόσιο. Και δεν θα εκπλαγεί κανείς νομίζω αν το ποσοστό αυτό καταλήξει στα χέρια της Σουέζ, μιας από τις μεγαλύτερες εταιρίες εκμετάλλευσης παροχής ύδρευσης παγκόσμια που κατέχει ήδη το 5% της ΕΥΑΘ που έχει πούλησει ήδη το 26% της στο Χρηματιστήριο. Άρα το μεγαλύτερο μέρος της ΕΥΑΘ ΑΕ βαίνει προς ιδιωτικοποήση. Είναι αλήθεια ότι μετά την μετατροπή των οργανισμών ύδρευσης και αποχέτευσης σε μια ανώνυμη εταιρία και στο μετέπειτα διαχωρισμό της σε ΕΥΑΘ ΑΕ και ΕΥΑΘ Παγίων, η παγίων κατέχει το δίκτυο, τις εγκαταστάσεις, το νερό, τις πηγές και το διυλιστήριο και με ένα πολύ χαμηλό τίμημα η κυβέρνηση πουλάει στην Α.Ε. τη συντήρηση, την τιμολογιακή πολιτική και τη διαχείριση του νερού. Έτσι η παραχώρηση σε ιδιώτες της ΕΥΑΘ ΑΕ δεν σημαίνει ακριβώς πώληση του νερού, των πηγών του και των εγκαταστάσεων αλλά μόνο του δικαίωματος στην πρόσβαση στο νερό, το δικαίωμα στην τιμολογιακή πολιτική και γενικότερα στη διαχείριση. Αυτό όμως σε τπτ δεν εμποδίζει την καινούρια διαχείριση να εκτοξεύσει τα τιμολόγια στα ύψη, όπως έγινε ήδη σε όσες χώρες ιδιωτικοποιήθηκε η παροχή του νερού.
Μια πολυεθνική υπόσχεται πάντα βέβαια καλύτερη ποιότητα υπηρεσιών, επενδύσεις και μείωση των τιμολογίων και αυτό σε πολλές περιπτώσεις το βλέπουμε να συμβαίνει (η τηλεφωνία είναι ένα παράδειγμα), αλλά στη περίπτωση του νερού που είναι ένας φυσικός πόρος και μονοπώλιο τα παγκόσμια παραδείγματα έδειξαν ακριβώς το αντίθετο. Δεν υπάρχει ούτε μία χώρα στον πλανήτη, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Γερμανίας, της Αυστραλίας που η ιδιωτικοποίηση να έφερε αυτο το αποτέλεσμα. Αντίθετα έχουμε τεράστια αύξηση των τιμολογίων, τόσο του νερού όσο και των τελών σύνδεσης στο δίκτυο, ελλιπή συντήρηση και ανύπαρκτες επενδύσεις. Οι Βερολινέζοι μέσα από ένα ευρύ κίνημα και ένα πετυχημένο δημοψήφισμα με κύριο στόχο τη διαφάνεια διεκδικούν την επαναδημοτικοποίηση της εταιρίας ύδρευσης, στο Παρίσι οι κάτοικοι την διεκδίκησαν και την πέτυχαν, στην Ιταλία το αντίστοιχο κίνημα κέρδισε το δημοψήφισμα που διενεργήθηκε με μεγάλη πλειοψηφία. Στη Βολιβία χρειάστηκαν έξι χρόνια αγώνων από τους κατοίκους της πόλης Κοτσαμπάμπα, την τρίτη σε μέγεθος πόλη, με 1.500.000 κατοίκους, για να διώξουν μια πολυεθνική εταιρία εκμετάλλευσης πόσιμου νερού, η οποία εκτός από το πανάκριβο μονοπώλιο που επέβαλε, έφτασε στο σημείο να απαγορεύσει ακόμη και τη συλλογή του βρόχινου νερού από τους κατοίκους. Και αυτά είναι μόνο λίγα από τους ανα τον κόσμο μετανοούντες πικρά για την παραχώρηση της ύδρευσης σε ιδιώτες. Παρήγορο είναι βέβαια το ότι η χρηματιστηριακή αξία της ΕΥΑΘ είναι πάρα πολύ χαμηλή σήμερα, με την τεράστια πτώση του χρηματιστηρίου, και ο κ. Βενιζέλος καθυστερεί και κάνει πίσω (για να πιάσει καλύτερη τιμή προφανώς), αλλά αυτο δίνει κάποιο αέρα ανασυγκρότησης και προώθησης μιας ιδιαίτερα ριζοσπαστικής ιδέας που ίσως και να μην είναι άπιαστο όνειρο παρά την απόλυτη πρωτοτυπία της, την απουσία νομικού πλαισίου που να μπορει να την υποστηρίξει και τις πολλές δυσκολίες στην περαιτέρω λειτουργία της, ακόμα κι αν θα μπορούσε να υλοποιηθεί.
Η «κίνηση 136» δημιουργήθηκε από μια ομάδα πολιτών και εργαζομένων της ΕΥΑΘ τον Αύγουστο του 2011 και, όπως αναφέρει στη διακήρυξή της, είναι ανεξάρτητη από κομματικούς μηχανισμούς, δεν κηδεμονεύεται και στηρίζεται στην αφιλοκερδή συνδρομή πολιτών της Θεσσαλονίκης και σκοπό έχει:
1. την εξαγορά από τους πολίτες του 40% και της διαχείρισης (management) της ΕΥΑΘ.
2. τον κοινωνικό έλεγχο του νερού της πόλης.
3. τη δημοκρατική λειτουργία της εταιρείας.
4. τον μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα της εταιρείας, σε συνδυασμό με την άσκηση κοινωνικής πολιτικής και την προστασία του περιβάλλοντος.
Και με ένα απλό κομπιουτεράκι έκαναν το λογαριασμό και κατέληξαν ότι με 136€ εφάπαξ ανά υδρόμετρο/οικογένεια μπορούμε να σταματήσουμε τις πολυεθνικές και να γίνουμε εμείς κύριοι του νερού μας. Όμορφα και αγγελικά πλασμένα ακούγονται όλα αυτά αλλά φυσικά οι δυσκολίες για να πραγματοποιηθούν είναι τεράστιες και προηγούμενο δεν υπάρχει.
Στη δημόσια παρουσίαση της «Κίνησης 136», που έγινε τη Δευτέρα 29/11 στο χώρο της Δημοτικής βιβλιοθήκης σχηματοποιήθηκε και ο τρόπος με τον οποίο οι πολίτες μπορούν να πάρουν στα χέρια τους τη διαχείριση του νερού με πρώτη μέριμνα τα εξής:
1. Σύσταση συνεταιρισμών ανά δήμο και δημοτική κοινότητα του δήμου Θεσσαλονίκης.
2. Ένωση των συνεταιρισμών που θα συσταθούν σε ανώνυμη εταιρία (Κοινωνική ΕΥΑΘ ΑΕ), η οποία θα διεκδικήσει την εξαγορά του 40% και του μάνατζμεντ της σημερινής ΕΥΑΘ.
Σκοπός των συνεταιρισμών είναι πρωτίστως η αγορά και η μη κερδοσκοπική διαχείριση της ΕΥΑΘ και ακολούθως η παροχή νερού στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις με υψηλή ποιότητα, χαμηλές τιμές, προστασία του περιβάλλοντος, δημοκρατική λειτουργία και κοινωνική δικαιοσύνη. Μέλη των συνεταιρισμών μπορούν να είναι φυσικά ή νομικά πρόσωπα που μπορούν να καταβάλουν 140 ευρώ για κάθε μία μερίδα συμμετοχής, ενώ τα φυσικά πρόσωπα που αδυνατούν να καταβάλουν άμεσα 140 ευρώ, γίνονται δόκιμα μέλη με 10 ευρώ και έχουν περιθώριο 14 μηνών για την καταβολή του συνολικού ποσού, προκειμένου να γίνουν τακτικά μέλη. Η Κοινωνική ΕΥΑΘ ΑΕ (ΚΕΥΑΘ ΑΕ), σύμφωνα με τα μέλη της «Κίνησης 136», θα ιδρυθεί από τους συνεταιρισμούς. Η ευρωπαϊκή οδηγία – πλαίσιο περί υδάτων, άλλωστε, θεωρεί ότι το νερό πρέπει να θεωρείται κληρονομιά κι όχι εμπορικό προϊόν, ενώ προτρέπει τις χώρες να παρέχουν υπηρεσίες ύδατος σε λογική τιμή γι’ αυτούς που το χρειάζονται και ενθαρρύνει όλους τους πολίτες να συμμετέχουν στην προστασία και τη διαχείριση των υδάτων.
Μείνετε συντονισμένοι για τις εξελίξεις.

συνέχεια »