Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014

Ραδιο-φονικά.

Πόσο πιο φτωχό είναι πλέον το φαντασιακό μας περιβάλλον χωρίς την ΕΡΑ. Πόσο πεζή έγινε η καθημερινότητα, οι απλές καθημερινές στιγμές ανάπαυλας και αναπόλησης, χωρίς την μαγεία ενός ραδιοφώνου ικανού να σε ταξιδέψει.
 Οι πρόστυχες διαφημίσεις του Jambo καθορίζουν πλέον τις ώρες και την αλλαγή των εκπομπών στα φτηνιάρικα και ανάξια λόγου ραδιόφωνα.
 Οι τηλεοπτικές περσόνες γεμίζουν τον ραδιοφωνικό πρωινό χρόνο συμπληρώνοντας τις εργατοώρες τους και αποκοιμίζοντας εσένα. Γιατί τί είναι το ραδιόφωνο αν δεν σου εξάπτει την φαντασία γι' αυτόν που εκφωνεί.
 Τα ακούσματα μας φτώχυναν και φύραναν χωρίς την ΕΡΑ. Τα ερτζιανά γέμισαν με μονότονα μουσικά, πολιτικά και διαφημιστικά σκουπίδια. Οι μουσικές εκπομπές, όταν οι διαφημίσεις επιτρέψουν να ακουστεί μουσική, έχουν ένα τέμπο και έναν ρυθμό. Η μαγεία του ραδιοφώνου έγκειται στον πλουραλισμό των ακουσμάτων· ο Βαμβακάρης να ακολουθεί τον Δεληβοριά, ο Μόμπυ τον Μακάρτνεϊ  και ο Σαλέας τον Κολτρέιν . Έτσι μαγεύεσαι! Έτσι δίνεις αξία στο μέσο!
 Στον καιρό της άκρατης ιδιωτικοποίησης ( όπου ιδιωτικοποίηση= σκοπός το κέρδος) τα εθνικά και τοπικά ραδιόφωνα της ΕΡΑ συγκρατούσαν τις φυγόκεντρες δυνάμεις εκπέμποντας  κεντρομόλες, ανθρωποκεντρικές   φωνές και μουσικές, με παραγωγούς πάντα έτοιμους και προετοιμασμένους να μεταλαμπαδεύσουν στους ακροατές γνώση για την μουσική, το θέατρο , το σινεμά· προβληματισμό για την καθημερινότητα  και ανθρωπιά.
 Ας είναι. Θα βρει τον δρόμο του το μέσο. Απλά κάθε φορά που το παγκόσμιο καλεντάρι αφιερώνει μια μέρα στα τεχνολογικά και πολιτιστικά επιτεύγματα του σύγχρονου ανθρώπου, εδώ στην Ελλάδα μελαγχολούμε

                                                                                                                            Δον Κουκ
συνέχεια »

Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

Το Τέρας

  Στη Βραζιλία εδώ και ένα χρόνο μαίνεται ένας ακήρυχτος πόλεμος. Από τη μια τα εκατομμύρια των φτωχών και κατατρεγμένων μιας από τις πιο πλούσιες χώρες του πλανήτη, που βγαίνουν καθημερινά στο δρόμο για να φωνάξουν. Να φωνάξουν και να διαδηλώσουν μην αντέχοντας άλλο την προκλητική διαφθορά και σπατάλη των πόρων της χώρας τους από τους κυβερνώντες τους, που ρίχνουν δισεκατομμύρια δολάρια στα πόδια των διεθνών συμμοριών της Δ.Ο.Ε. και της F.I.F.A. Από την άλλη η στρατιωτικού τύπου και “ευγένειας” εκκαθαρίσεις των πόλεων από τα λούμπεν στοιχεία προς τέρψιν των τουριστών εν όψη των διεθνών πανηγυριών. Όχι δουλειά και εκπαίδευση για τη φτωχολογιά αλλά απλώς πλαστικές(?) σφαίρες, δηλητηριώδη αέρια, σηκωμένα γκλοπ και μετακίνηση! Τόσο απλά! Φτώχεια εναντίων άδικα και απάνθρωπα διογκωμένου πλούτου.
Πέρυσι η γείτονα συγκλονίστηκε από το θάρρος των πολιτών της που βγήκαν στο κάγκελο για να φωνάξουν ότι δεν θέλουν να είναι άλλο οι γιες μεν του απολυταρχικού καθεστώτος τους και έρμαια των αχόρταγων ορέξεων των εργολάβων. Τώρα ξανά είναι στο κάγκελο για να διαμαρτυρηθούν για την σαπίλα και την διαφθορά πρωθυπουργικών και υπουργικών υιών και θυγατέρων. Φτώχεια εναντίων παράνομου και διογκωμένου πλούτου.
Πριν λίγο καιρό ή άλλη γείτονα ήταν στο κάγκελο για να φωνάξει για τις παράλογα υψηλές αυξήσεις στο ρεύμα, σε μια χώρα που οι εργοστασιακοί μισθοί είναι δεν είναι 200€, σε μια χώρα που οι Ευρωπαϊκές ελίτ την βάλανε αλλά καρτ στην Ε.Ε. Αυτές να μπορούν να κάνουν δουλειές στη χώρα, αλλά οι πολίτες της να μην μπορούν να δουλέψουν στις φάμπρικες και στις στοές τους. Στην πορεία καταφέρανε να αλλάξουν τον πρώην μπράβο πρωθυπουργό με κάποιον άλλο. Αλλά τί τα θες. Άσπρος σκύλος μαύρος σκύλος, ούλοι σκύλοι μία ράτσα.
Στις Η.Π.Α. Τώρα! Στην χώρα των ζάπλουτων δισεκατομμυριούχων ανθρώπων και εταιρειών, των ευκαιριών και του ονείρου, 45.000.000 εκατομμύρια απόκληροι ΑΝΘΡΩΠΟΙ, αδυνατούν να εξασφαλίσουν την τροφή τους και σιτίζονται σε συσσίτια. Μεγάλο μέρος αυτών τον συσσιτίων χρηματοδοτεί η ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Στα πλαίσια όμως της αύξησης του ωρομίσθιου της γραφειοκρατίας έπρεπε να βρεθεί ένα ισοδύναμο! Τί ωραία λέξη ε; βρέθηκε! Μέχρι το 2016 η κυβέρνηση θα ταΐζει 20.000.000 εκατομμύρια ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. Οι άλλοι; να κόψουν το λαιμό τους. Να μην ζητάνε φαΐ.
  Στην Ουκρανία οι άνθρωποι έχουν να διαλέξουν ανάμεσα σε δύο επιλογές. Ή μια υποτυπώδη υποτελή ζωή με οικονομικές μικροανάσες από τον Πούτιν ή τον πλήρη αφανισμό, της έτσι κι αλλιώς φτιαχτής χώρας τους, με Ευρωπαϊκά-Αμερικάνικα όμως κόλλυβα. Ήδη τα κοράκια αρχίζουν να ανταλλάσσουν γαμίδια μεταξύ τους για το  ποιος θα μοιραστεί την λεία. Οι ακροδεξιοί φασίστες λοιπόν, οι απόγονοι των Wafen SS, κατόπιν εντολής αυτών τον κορακιών βγάζουν στο δρόμο τους απελπισμένους και πάμφτωχους έτσι κι αλλιώς Ουκρανούς.
 Παντού στον κόσμο, οι εκλεγμένες ή όπως αλλιώς ανερχόμενες στην εξουσία κυβερνήσεις, καταφέρονται με βάναυσο τρόπο στους ανθρώπους της χώρας τους. Είτε με το γκλοπ (μπάτσους) είτε με το γάντι (νόμους). Παντού ιδιωτικοποιούν τα κέρδη και κοινωνικοποιούν τις ζημιές.
Τα τελευταία χρόνια, μέσα από την κοινωνική δικτύωση και την εύκολη επικοινωνία και ενημέρωση, έγιναν πιο έντονες οι αντιδράσεις. Η απάντηση των ελίτ σ' αυτές τις αντιδράσεις είναι το Τέρας. Το Τέρας του φασισμού που εκμαυλίζει αγράμματους ανθρώπους και τους στρέφει ενάντια σε όσους φωνάζουν για ψωμί, για ελευθερίες, για ανθρωπιά.
Στα καθ' υμάς τώρα. Στον εφιάλτη που πλησιάζει. Αν αύριο όπως μας λένε οι σφυγμομετρητές κυβερνάει ο Σύριζα και προσπαθήσει να μιλήσει υπό νέο πρίσμα με τους τοκογλύφους μας , αν προσπαθήσει να αλλάξει έστω δειλά το υπάρχων στάτους της διαφθοράς και της ασυδοσίας,, θα βρει μπροστά του το δευτεροτρίτο από ψήφους των αγραμμάτων Τέρας, με τις σιδερογροθιές του, τα μαχαίρια, τα ρόπαλα, τις δολοφονίες και τους τσαμπουκάδες του!

Όπως μου 'λεγε πριν λίγο καιρό κοντινός μου αγράμματος: προτιμώ αυτούς που δέρνουν παρά αυτούς που κλέβουν! Εγώ που δεν κλέβω, απορώ γιατί δεν του έσπασα το κεφάλι! 


                                                                                                                                                                                                            Δον Κουκ
                     
συνέχεια »

Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

Άνθρωποι vs πολιτικοί

 17.600 συμβασιούχοι δημοτικοί υπάλληλοι και 10.000 επιλαχόντες από τον ΑΣΕΠ, στον στενό δημόσιο τομέα μέχρι τις 19 Μαρτίου ( γιατί 2 μήνες πριν κάθε εκλογική αναμέτρηση απαγορεύεται κάθε πρόσληψη).  Εμείς οι άνθρωποι αυτό  το λέμε πελατειακές σχέσεις. Οι πολιτικοί το λένε ανάπτυξη.
 Αντί να δώσουν μάχες στους διαδρόμους των Ευρωπαϊκών διευθυντηρίων, εκεί που παρέδωσαν την πραγματική διοίκηση του τόπου οι οκνηροί πολιτικοί, δίνουν εντολή σε λιμενόμπατσους (είδος που αιωρείται και πλέει σε αχαρτογράφητα νερά της ανθρωπιάς)  να δολοφονούν και να πνίγουν ανθρώπους, "κατώτερης ποιότητας" μεν ανθρώπους δε!
 Ενώ τα τελευταία χρόνια ο παραγωγικός ιστός της χώρας και οι καθημερινοί άνθρωποι εκλιπαρούσαν για την τοκογλυφική έστω  χρηματοδότηση από τις τράπεζες, οι οποίες την αρνούνταν κατηγορηματικά παρ' όλη την χρηματοδότησή τους με πακτωλούς δημόσιου χρήματος, με ένα νεύμα των πολιτικών
έρεαν εκατομμύρια  από Α.Τ.Ε. και Τ.Τ. προς τα κόμματά τους, τους κουνιάδους τους και τους ημέτερους.
 Ενώ οι πολιτικοί δεν θα "βγαίνουν" αν τους μειωθεί το δεκαχίλιαρο του μισθού τους, ψηφίζουν και υπογράφουν αβίαστα την οικονομική εξουθένωση των ανθρώπων.
 Στη θέση της Ευρώπης που ξεκίνησε ως οικονομική ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ και μετεξελίχθηκε σε Γερμανική ιμπεριαλιστική-αποικιακή ένωση των υποτελών λαών στις προνομιούχες διεθνείς και κατά τόπους  ελίτ, οι άνθρωποι βλέπουν το άθαφτο πτώμα που ήδη το τρώει η σήψη ενώ για τους πολιτικούς είναι βρισιά το να εκφράσεις αντιευρωπαϊκό λόγο.
 Οι άνθρωποι υποφέρουν καθημερινά, με επίσημα αναγνωρισμένο σύγχρονο λήσταρχο Γιαγκούλα το κράτος. Οι πολιτικοί λένε ότι η Ελλάδα τα κατάφερε και ότι οι Έλληνες δεν υπερφορολογούνται.
 Ζητήσαμε ως άνθρωποι, δίνοντας υπόσταση αξιωματικής αντιπολίτευσης σε έναν υπό διάλυση σχηματισμό, την δημιουργία επιτροπής λογιστικού ελέγχου του χρέους·  την διαγραφή του απεχθούς και αποπληρωμή του πραγματικού χρέους με δόσεις ανάλογες της ανάπτυξης της οικονομίας όπως προβλέπουν οι διεθνείς συμβάσεις· την μονομερή κατάργηση όλων των μνημονίων και των αντισυνταγματικών πράξεων νομοθετικού περιεχομένου· την ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων της κοινής δημόσιας περιουσίας  που δεν ανήκει  στο κράτος αλλά στην κοινωνία·συγκεκριμένο πρόγραμμα για την ανακούφιση της χειμαζόμενης κοινωνίας, αλλά φευ! Είδαμε πολιτικούς, μέλλοντες υπουργούς με μετοχές σε πολυεθνικές που κερδίζουν από το χρέος μας και πολιτικούς εργατοπατέρες-γυρολόγους με εφάπαξ εκατομμυρίων.
 Έχουμε "πολιτικούς" που ξεκίνησαν ήδη την εμφύλια σύρραξη με πολιτικές δολοφονίες νέων ανθρώπων και καθημερινές οδομαχίες στην Αθήνα και στον Πειραιά.
 Έχουμε αριστερούς ανθρώπους  με ανθρωποκεντρικό τρόπο σκέψης αλλά όχι αριστερούς πολιτικούς.
Καιρός λοιπόν να διαλέξουμε με ποιόν θα συνταχτούμε . Με τους ανθρώπους ή με τους πολιτικούς. Τους πολιτικούς θα μας  τους βάλουν στο σαλόνι μας  οι συνέταιροι τους οι δημοσιολόγοι.
 Τους ανθρώπους θα πρέπει να ψάξουμε και να τους βρούμε μέσα μας.
                                                                                                                               
                                                                                                                                       Δον Κουκ











συνέχεια »