Ραδιο-φονικά.

Πόσο πιο φτωχό είναι πλέον το φαντασιακό μας περιβάλλον χωρίς την ΕΡΑ. Πόσο πεζή έγινε η καθημερινότητα, οι απλές καθημερινές στιγμές ανάπαυλας και αναπόλησης, χωρίς την μαγεία ενός ραδιοφώνου ικανού να σε ταξιδέψει.
 Οι πρόστυχες διαφημίσεις του Jambo καθορίζουν πλέον τις ώρες και την αλλαγή των εκπομπών στα φτηνιάρικα και ανάξια λόγου ραδιόφωνα.
 Οι τηλεοπτικές περσόνες γεμίζουν τον ραδιοφωνικό πρωινό χρόνο συμπληρώνοντας τις εργατοώρες τους και αποκοιμίζοντας εσένα. Γιατί τί είναι το ραδιόφωνο αν δεν σου εξάπτει την φαντασία γι' αυτόν που εκφωνεί.
 Τα ακούσματα μας φτώχυναν και φύραναν χωρίς την ΕΡΑ. Τα ερτζιανά γέμισαν με μονότονα μουσικά, πολιτικά και διαφημιστικά σκουπίδια. Οι μουσικές εκπομπές, όταν οι διαφημίσεις επιτρέψουν να ακουστεί μουσική, έχουν ένα τέμπο και έναν ρυθμό. Η μαγεία του ραδιοφώνου έγκειται στον πλουραλισμό των ακουσμάτων· ο Βαμβακάρης να ακολουθεί τον Δεληβοριά, ο Μόμπυ τον Μακάρτνεϊ  και ο Σαλέας τον Κολτρέιν . Έτσι μαγεύεσαι! Έτσι δίνεις αξία στο μέσο!
 Στον καιρό της άκρατης ιδιωτικοποίησης ( όπου ιδιωτικοποίηση= σκοπός το κέρδος) τα εθνικά και τοπικά ραδιόφωνα της ΕΡΑ συγκρατούσαν τις φυγόκεντρες δυνάμεις εκπέμποντας  κεντρομόλες, ανθρωποκεντρικές   φωνές και μουσικές, με παραγωγούς πάντα έτοιμους και προετοιμασμένους να μεταλαμπαδεύσουν στους ακροατές γνώση για την μουσική, το θέατρο , το σινεμά· προβληματισμό για την καθημερινότητα  και ανθρωπιά.
 Ας είναι. Θα βρει τον δρόμο του το μέσο. Απλά κάθε φορά που το παγκόσμιο καλεντάρι αφιερώνει μια μέρα στα τεχνολογικά και πολιτιστικά επιτεύγματα του σύγχρονου ανθρώπου, εδώ στην Ελλάδα μελαγχολούμε

                                                                                                                            Δον Κουκ