Αχ αυτό το πλατάνι!
Πόσα δεν έγιναν και πόσα δεν ειπώθηκαν στον ίσκιο του . Όντας φυτεμένο στη μέση ακριβώς, έγινε το κέντρο της κοινωνικής ζωής ολόκληρου του χωριού..Ο ομφαλός του
Στα παγκάκια και στις πέτρινες πεζούλες που ήταν αραδιασμένες κάτω από τα κλαδιά του, οι σεβάσμιοι απόμαχοι του χωριού και της ζωής, έχουνε πει τις ιστορίες της ζωής τους και έχουν κουτσομπολέψει ασύστολα.
Τις πρώτες δημόσιες εμφανίσεις μας ως πιτσιρικάδες τις κάναμε στον ίσκιο του τρώγοντας παγωτό από το διπλανό μυθικό περίπτερο. Αργότερα όταν ήμουν φαντάρος στα 19 μου, τακίμιασα με κάποιον τότε 35 ετών που μου έλεγε μια ιστορία: ερχόμουν κάποιες Κυριακές στο χωριό σου με έναν οδηγό από τα εργατικά σας , τον Ναπολέων, πίναμε ούζα στο καφενείο στην πλατεία, εσύ έτρωγες παγωτό κάτω από το πλατάνι και σε έστειλα να με πάρεις τσιγάρα!
Το πλατάνι ήταν το σημείο συνάντησης στις 4.45 τα ξημερώματα για να ανέβουμε στα Εργατικά. Εκείνη την άγρια πρωινή ώρα γίνονταν τα μεγαλύτερα καλαμπούρια και οι πιο χοντρές πλάκες που έγραψαν ιστορία.
Στον ίσκιο του τα καλοκαιρινά απομεσήμερα δημιουργούνταν οι ομάδες για τις θαλάσσιες εξορμήσεις. Εκεί περιμέναμε ώρες το λεωφορείο ή οι πιο τυχεροί ή οι μεγαλύτεροι κάποιον με αυτοκίνητο.
Εκεί πλάσαμε με το μυαλό μας ή εξομολογηθήκαμε τους πρώτους μας έρωτες.
Κάτω από τον πλάτανο ήταν το σημείο συνάντησης τα ξημερώματα μετά από ξενύχτια στο παραθαλάσσιο μέτωπο. Πότε Marabu, πότε Make ap, πότε Dorian gray. Όπου κι αν ήμασταν εκεί γυρίζαμε για να συναντήσουμε άλλες παρέες και να σχολιάσουμε τα της νύχτας.
Στο πλατάνι πάνω καρφώνονταν όσοι κάναν μαγκιές με δίτροχους ή τετράτροχους πυραύλους.
Στο πλατάνι πάντα είχε ραντεβού ο Ελλήσποντος για να φύγει για τους αγώνες του στα γύρω χωριά.
Στα κλαδιά του ήταν στερεωμένο το μεγάφωνο-χωνί της κοινότητας που ο γραμματέας ανακοίνωνε τις διακοπές στην υδροδότηση και έβριζαν από κάτω οι "αντίθετοι".
Εκεί ήταν που γίνονταν οι ζυμώσεις και οι σχηματισμοί των συνδυασμών για τις τοπικές εκλογές.
Στον κορμό του αναρτούσε οι κοινότητα και οι σύλλογοι τις ανακοινώσεις τους.
Στον κορμό στα κλαδιά και στον ίσκιο του ήταν κρεμασμένη και απλωμένη όλη η ζωή του χωριού.
Σ' αυτό το πλατάνι έχουμε δώσει τα μεγάλα ραντεβού εμείς τα πολιτάκια για όταν αποστρατευθούμε και επιστρέψουμε στο χωριό για να λέμε τα ψέματα και τις ιστορίες μας απ' αυτά που είδαμε στον κόσμο. Δεν θα είναι αυτό το πλατάνι, Θα είναι κάποιο άλλο πλατάνι ή κάποιο άλλο δέντρο ή οτιδήποτε άλλο. Ο συμβολισμός του όμως για μας που το ζήσαμε θα παραμένει στο μυαλό μας ο ίδιος και πάντα όταν δίνουμε τα ραντεβού μας θα λέμε στο Πλατάνι.
Πόσα δεν έγιναν και πόσα δεν ειπώθηκαν στον ίσκιο του . Όντας φυτεμένο στη μέση ακριβώς, έγινε το κέντρο της κοινωνικής ζωής ολόκληρου του χωριού..Ο ομφαλός του
Στα παγκάκια και στις πέτρινες πεζούλες που ήταν αραδιασμένες κάτω από τα κλαδιά του, οι σεβάσμιοι απόμαχοι του χωριού και της ζωής, έχουνε πει τις ιστορίες της ζωής τους και έχουν κουτσομπολέψει ασύστολα.
Τις πρώτες δημόσιες εμφανίσεις μας ως πιτσιρικάδες τις κάναμε στον ίσκιο του τρώγοντας παγωτό από το διπλανό μυθικό περίπτερο. Αργότερα όταν ήμουν φαντάρος στα 19 μου, τακίμιασα με κάποιον τότε 35 ετών που μου έλεγε μια ιστορία: ερχόμουν κάποιες Κυριακές στο χωριό σου με έναν οδηγό από τα εργατικά σας , τον Ναπολέων, πίναμε ούζα στο καφενείο στην πλατεία, εσύ έτρωγες παγωτό κάτω από το πλατάνι και σε έστειλα να με πάρεις τσιγάρα!
Το πλατάνι ήταν το σημείο συνάντησης στις 4.45 τα ξημερώματα για να ανέβουμε στα Εργατικά. Εκείνη την άγρια πρωινή ώρα γίνονταν τα μεγαλύτερα καλαμπούρια και οι πιο χοντρές πλάκες που έγραψαν ιστορία.
Στον ίσκιο του τα καλοκαιρινά απομεσήμερα δημιουργούνταν οι ομάδες για τις θαλάσσιες εξορμήσεις. Εκεί περιμέναμε ώρες το λεωφορείο ή οι πιο τυχεροί ή οι μεγαλύτεροι κάποιον με αυτοκίνητο.
Εκεί πλάσαμε με το μυαλό μας ή εξομολογηθήκαμε τους πρώτους μας έρωτες.
Κάτω από τον πλάτανο ήταν το σημείο συνάντησης τα ξημερώματα μετά από ξενύχτια στο παραθαλάσσιο μέτωπο. Πότε Marabu, πότε Make ap, πότε Dorian gray. Όπου κι αν ήμασταν εκεί γυρίζαμε για να συναντήσουμε άλλες παρέες και να σχολιάσουμε τα της νύχτας.
Στο πλατάνι πάνω καρφώνονταν όσοι κάναν μαγκιές με δίτροχους ή τετράτροχους πυραύλους.
Στο πλατάνι πάντα είχε ραντεβού ο Ελλήσποντος για να φύγει για τους αγώνες του στα γύρω χωριά.
Στα κλαδιά του ήταν στερεωμένο το μεγάφωνο-χωνί της κοινότητας που ο γραμματέας ανακοίνωνε τις διακοπές στην υδροδότηση και έβριζαν από κάτω οι "αντίθετοι".
Εκεί ήταν που γίνονταν οι ζυμώσεις και οι σχηματισμοί των συνδυασμών για τις τοπικές εκλογές.
Στον κορμό του αναρτούσε οι κοινότητα και οι σύλλογοι τις ανακοινώσεις τους.
Στον κορμό στα κλαδιά και στον ίσκιο του ήταν κρεμασμένη και απλωμένη όλη η ζωή του χωριού.
Σ' αυτό το πλατάνι έχουμε δώσει τα μεγάλα ραντεβού εμείς τα πολιτάκια για όταν αποστρατευθούμε και επιστρέψουμε στο χωριό για να λέμε τα ψέματα και τις ιστορίες μας απ' αυτά που είδαμε στον κόσμο. Δεν θα είναι αυτό το πλατάνι, Θα είναι κάποιο άλλο πλατάνι ή κάποιο άλλο δέντρο ή οτιδήποτε άλλο. Ο συμβολισμός του όμως για μας που το ζήσαμε θα παραμένει στο μυαλό μας ο ίδιος και πάντα όταν δίνουμε τα ραντεβού μας θα λέμε στο Πλατάνι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου