Οι Μαϋτιανοί μαστόροι

                                                               ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ                              ...

συνέχεια »

Άλλοι φιλάνε οροθετικούς κι άλλοι τους κλωτσάνε...

Ο Φερνάντο Αγιούτι έφυγε από τον μάταιο τούτο κόσμο εχθές 9/1/2019. Γι' αυτούς που θα βαρεθούν να διαβάσουν τον βίο και την πολιτεία του, να σας πω εν ολίγοις πως εκτός από τις επιτυχίες του στην έρευνα, κυρίως των λοιμώξεων και ειδικά του AIDS, ο επιστήμονας με το χαρακτηριστικό επώνυμο (στα ιταλικά ''aiuti'' σημαίνει ''βοηθάς'') έγινε...

συνέχεια »

Με έναν τόσο δα λοστό να σπάζουμε τζαμάκια...

   Δεν νευριάζω εύκολα. Θες τα χρόνια που περνάνε, θες η εμπειρία της ζωής, θες το ότι παίρνεις χαμπάρι πως δεν αλλάζει τίποτε, όλα μαζί και το καθένα χωριστά, συντελεί στο να νευριάζω λιγότερο και με ελάχιστα πράγματα. Ακόμη και με την τσιριχτή, ανόητη φωνή του Αδώνιδος, δεν νευριάζω. Απορώ που τον βλέπω παντού, απορώ που κάποιοι, αρκετοί ίσως, τον παίρνουν στα σοβαρά και τον υπολογίζουν, μα δεν τον αφήνω να περάσει...

συνέχεια »

Μαουτχάουζεν, άλλη μια φορά.

   Τρεις φορές σε 5 χρόνια, μ' έχει φέρει ο δρόμος στο Μαουτχάουζεν. Τρεις φορές να βλέπω τα ίδια και τα ίδια. Τρεις φορές να νιώθω τα ίδια και τα ίδια. Θλίψη, πόνος, οργή κι άλλα πολλά συναισθήματα συγκεχυμένα κι απρόβλεπτα. Πριν γράψω τις αράδες μου, σας το συστήνω ανεπιφύλακτα. Να πάτε μαζί με τα παιδιά σας (αν έχετε) και...

συνέχεια »

Τις Κυριακές...

    Φεύγω κι επιστρέφω στο blog του Maditianos, αμήχανα, δειλά και μουδιασμένα. Κάθε φορά που διανύω μια περίοδο ''ξηρασίας'' μου μοιάζει τόσο δύσκολο΄και τόσο μακρινό το να γράψω δύο αράδες, έτσι που πιστεύω από τα βάθη της ψυχής μου, πως η σεμνή τελετή έλαβε τέλος. Τι είναι αυτό που με ξαναφέρνει στο πληκτρολόγιο, τολμώντας να ''εκτεθώ'' και πάλι, ούτε που το 'χω καταλάβει. Ας το πούμε, ο δολοφόνος που γυρνάει...

συνέχεια »

2008

2008. Δεκέμβριος. Δύο  θρασύτατοι 16άχρονοι . Όπως πρέπει να είναι οι δεκαεξάχρονοι απέναντι στον κόσμο που βρίσκουν χτισμένο από κάτι ραμολιμέντα. Μια πλατεία -καζάνι  που βράζει, αντίβαρο στην καθεστηκυία τάξη. Οι δεκαεξάχρονοι βγάζουν την γλώσσα στην εξουσία. Την εξουσία εκπροσωπούν δύο  ευέξαπτοι ράμπο . Μια σφαίρα. Ο μεγαλοδικηγόρος είπε ότι εξοστρακίτηκε. Μια ζωή που δεν πρόλαβε να ανθίσει,  μαράθηκε...

συνέχεια »

Γύρω από τις φωτιές στα γιαπιά

Νομίζω ότι οι χειμώνες παλιότερα ήταν πιο ψυχροί ή τουλάχιστον έτσι μας φαίνονταν ως πιτσιρίκια, μαθητευόμενοι μάγοι τότε στο γιαπί .Αυτές οι κρύες μέρες ήταν πάντα πολύ δύσκολες. Πάντα είχαμε την κρυφή ελπίδα ότι θα αποφασίσουν  οι παλιομαστόροι να μην  δουλέψουμε και έτσι θα μπορούσαμε να κάνουμε τα δικά μας. Όμως αυτοί είχανε άλλη λογική. Είχαν να ταΐσουν οικογένειες. Εμείς μόνο τα κορμιά μας. Άπαξ και έβγαιναν...

συνέχεια »

Ποιος έχτισε την Θήβα την επτάπυλη

Οι επεκτατικοί πόλεμοι στην Μέση ανατολή και στις πηγές του Νείλου, του πρώιμου, του μέσου και του ύστερου βασιλείου,  τροφοδοτούσαν με "εργατικό δυναμικό "την κατασκευή των πυραμίδων για να αναπαύεται εν ειρήνη ο Χέωπας.   Η Σεισάχθεια ήταν που έχτιζε τους Παρθενώνες του Περικλή και του Φειδία.   Η κρυπτεία εξασκούσε τους πολέμαρχους της ξακουστής Σπάρτης.   Τα στίφη, που μάζεψε με το βούρδουλα στο διάβα...

συνέχεια »