Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

Ανάπηροι πολίτες, σε μια ανάπηρη χώρα.

   Μου συνέβη πριν κάποια χρόνια-όχι πολλά- στη Φαένσα, μια πόλη στην Εμίλια Ρομάνια, στις παρυφές του Ιταλικού Βορρά. Περπατούσα αφηρημένος σ' έναν δρόμο-κάτι σαν πεζόδρομο- όταν ένοιωσα δεκάδες ποδήλατα να φεύγουν δεξιά κι αριστερά μου σαν να θέλουν να με πατήσουν! Μετά την πρώτη έκπληξη διαπίστωσα πως περπατούσα αλλ' αντ' άλλων, όπως συνήθως, στη μέση ενός από τους κεντρικότερους δρόμους της πόλης ο οποίος ήταν εξ' ολοκλήρου δοσμένος στους ποδηλάτες. Φλατ η πόλη, το ποδήλατο ιδανικό μέσο μεταφοράς κι έτσι μικροί-μεγάλοι φεύγανε με χίλια! Τελικά για καλή μου τύχη δεν με πάτησε κανείς κι έτσι έμαθα να 'μαι πιο προσεκτικός!
  Μέχρι να συνέρθω απ' την πρώτη έκπληξη να 'σου άλλη μεγαλύτερη! Μέσα σε μια νύχτα πρέπει να μέτρησα καμιά 20ρια αναπηρικά καροτσάκια με ανθρώπους οι οποίοι εκινούντο, έστριβαν, σταματούσαν, ψώνιζαν, κουτσομπόλευαν, φλέρταραν κ.λ.π. Έκαναν ό,τι κάνει λίγο-πολύ ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Θα έπεσε καμιά βόμβα σκέφτηκα. Μα είναι δυνατόν μια πόλη 70-80 χιλιάδων να 'χει τόσους ανάπηρους? Εδώ η Σαλονίκη με 1εκατομμύριο και βάλε κόσμο και 20 ανάπηρους δεν έχω δει. Κι αυτούς που είδα, στα ματς της Ηρακλάρας τους είδα, πιθανώς ανάπηροι από τον Β' παγκόσμιο πόλεμο! Έκτοτε η Ελλάς σταμάτησε να βγάζει ανάπηρους! Όσους είχε από τότε τους ''βόλεψε'' μια άδεια για περίπτερο και ξεμπέρδεψε! Ανάπηροι τώρα πια στην Ιταλία, στη Γερμανία, στην Αγγλία και σ' όλεςτις προηγμένες χώρες. Εδώ χαίρουμε όλοι άκρας υγείας! Ή μήπως όχι?
    Μήπως έχουμε φτιάξει τον δικό μας Καιάδα μιμούμενοι το όνειδος των αρχαίων προγόνων μας? Μην το ξεχνάμε! Οι Σπαρτιάτες, πρόγονοί μας εκτός από την δόξα των Θερμοπυλών κουβαλούσαν και την ντροπή του Καιάδα! Με τη δικαιολογία (πραγματική ή όχι) πως το κράτος-πολεμική μηχανή δεν έχει χρόνο και χρήμα για τους ''ελαττωματικούς'' πολίτες του, τους γκρεμοτσάκιζαν και συνέχιζαν απτόητοι τις γυμναστικές-πολεμικές τους επιδείξεις!
   Όλα καλά. Κι εμείς? 2500 χρόνια μετά? Καμιά πρόοδος. Κράτος αδιάφορο, χωρίς σχέδιο, χωρίς μέριμνα. Κράτος ανάλγητο. Κράτος γουρούνι!
  Πολίτες αδιάφοροι, πολίτες παρτάκηδες, πολίτες γουρούνια. Αυτοί είμαστε. Πολίτες γουρούνια-γαϊδούρια κι ό,τι άλλο συμπαθητικό τετράποδο χαμηλής ευστροφίας υπάρχει στον πλανήτη.
  Δεν μπορεί να σχεδιάζεις πεζοδρόμιο με περίπτερο-λακκούβα-παρτέρι-δεντράκι-κολώνα-κολωνάκι και ταμπέλα!!! Απροσπέλαστο κι απ' τον Τζακ Νόρις, όχι από ανάπηρους! Έβαλες όμως ράμπα στο τέλος, έξυπνο κράτος! Τον επιβραβεύεις τον ανάπηρο! Αφού σου λέει πέρασες τα χίλια-μύρια για να διανύσεις 50 μέτρα πάρε τη ραμπούλα σου! Μπράβο στους Δήμους, στις πολεοδομίες, στις ρυμοτομικές εν γένει υπηρεσίες, και δεν ξέρω που αλλού!
    Εκεί όμως επεμβαίνουμε εμείς. Οι αμόρφωτοι, κυριολεκτικά και μεταφορικά, οι αδιάφοροι, οι μαλάκες. Παρκάρουμε το αμαξάκι μας για να πούμε δυο κουβεντούλες στο γκομενάκι, για να πάρουμε ενα πακετάκι τσιγάρα, για να μιλήσουμε στο φιλαράκι μας μωρέ! Παρκάρουμε γιατί βιαζόμαστε, γιατί δεν βρίσκουμε αλλού θέση, γιατί αδιαφορούμε. Παρκάρουμε στο Σούπερ Μάρκετ στις θέσεις αναπήρων για να μην περπατάμε (κι εξάλλου ποιος θα μας δει?), ανεβαίνουμε στο πεζοδρόμιο με την αμαξάρα γιατί έτσι γουστάρουμε! Ποιοι ανάπηροι μωρέ τώρα? Τολμάνε να βγουν απ' το σπίτι? Έτσι είναι. Δεν τολμάνε να βγουν απ' το σπίτι. Πολίτες δευτερής κατηγορίας, χωρίς ούτε μια σύνταξη της προκοπής, Τις συντάξεις τις ''μασουλίσανε'' χρόνια ολόκληρα οι γαλαζοπράσινοι ανάπηροι-μαϊμούδες και τώρα για τους πραγματικούς ανάπηρους ας μείνει η δόξα!
   Θα τους χειροκροτήσουμε στα Special Olympics για τα μετάλλια που θα φέρουν, θα τους ονομάσουμε ''άτομα με ειδικές ανάγκες'' και θα νιώσουμε καλά. Μερικοί πιο προχωρημένοι πολιτικάντηδες εισήγαγαν και τον όρο ''άτομα με ειδικές ικανότητες'' και αισθάνθηκαν ακόμη καλύτερα.
   Μαλακίες! ''Άτομα με ειδικές ανάγκες'' είμαστε όλοι μας. Στον τρόπο που τρώμε, στον τρόπο που κοιμόμαστε, στον τρόπο που δουλεύουμε (αν δουλεύουμε) και στον τρόπο που κάνουμε sex, (αν κάνουμε sex!).Είμαστε γεμάτοι ''ειδικές ανάγκες''. Οι συμπολίτες μας στο αναπηρικό καροτσάκι είναι ανάπηροι και οι ωραιοποιήσεις ούτε συγκινούν, ούτε ωφελούν. Ούτε την βοηθειά μας έχουν ανάγκη, ούτε τον οίκτο μας. Απλά δεν ανέχονται πια την μαλακία μας και τον ζαμανφουτισμό μας.
   Θέλω στ' αλήθεια να βρεθεί ένα μηχάνημα σ' όλες τις ράμπες κι όλα τα παρκινγκ αναπήρων που να φωνάζει δυνατά κι επαναλαμβανόμενα, όταν πάει κάποιος πονηρά να παρκάρει:''είσαι μαλάκας, δεν είσαι ανάπηρος!!!είσαι μαλάκας, δεν είσαι ανάπηρος!!!"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου