Στην παραλία τεράστιο άγαλμα του Καραμανλή· του ανθρώπου που ξήλωσε τα τραμ στην πόλη μας, που αμνήστευσε τους δωσίλογους και απαγόρευσε την δίωξη των εγκληματιών ναζί στον Ελλαδικό χώρο. Το άγαλμα το έστησε ο Παπαγεωργόπουλος που καταχράστηκε εκατομμύρια € από τα ταμεία του δήμου και εκτίει πλέον ποινή ισοβίων.
Στα ανατολικά της πόλης άλλο άγαλμα του Α.Παπανδρέου που "χαιρετάει" τα πλήθη· του ανθρώπου που μας βούτηξε στον ωκεανό των χρεών, που κατέστρεψε την γραπτή ελληνική γλώσσα και που κοινωνικοποίησε και μαζικοποίησε την διαφθορά με το αμίμητο "Είπαμε να κάνουμε ένα δωράκι στον εαυτό μας αλλά όχι και 500 εκατομμύρια"!
Κάναμε ανθρώπους υπουργούς παιδείας για να προστατέψουν και να προάγουν τον δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης, που ήταν πρόεδροι συνδέσμων φροντιστηριαρχών ( Γκεσούλης). Ανεχόμαστε ως υπουργούς ανθρώπους σαν τον Α. Γεωργιάδη.
Βάλαμε αντιπρόεδρο τον άνθρωπο που με τους μαγειρεμένους νόμους του έχει αμνηστεύσει όλους τους υπουργούς και το σάπιο πολιτικό σύστημα.
Είχαμε πρωθυπουργό έναν που εδώ και πέντε χρόνια, παρ' ότι συνεχίζουμε να τον πληρώνουμε δεν μας έχει πει ούτε καλημέρα...
Κάναμε πρωθυπουργό και συνεχίζουμε να πληρώνουμε αυτόν που έκλεψε την ψήφο του Ελληνικού λαού λέγοντας ότι λεφτά υπάρχουν , για να μας ρίξει αμέσως μετά στα αρπακτικά της Τρόικας.
Ανεχτήκαμε για χρόνια στην πολιτική σκηνή έναν Πάγκαλο,για να μας φτύσει κατάμουτρα στο τέλος, όταν μας έλεγε ότι μαζί τα φάγαμε, ενώ όλη η νομενκλατούρα έκανε ( και κάνει ) πάρτι με κλεμμένα εκατομμύρια.
Στηνόμαστε κάθε βράδυ στο σαλόνι μας για να δούμε τους μεγαλοδημοσιολόγους να σηκώνουν το φρύδι και να μας κουνάνε το δάχτυλο, μην τυχόν και κάνουμε κάτι που θα δυσαρεστούσε την τρόικα και θα έβλαπτε τις "επενδύσεις" των αφεντικών τους.
Έχουμε Κομουνιστικό κόμμα περιχαρακωμένο γύρω από τον μικρόκοσμό του.
Κάναμε αξιωματική αντιπολίτευση ένα κόμμα που αυτοχαρακτηρίζεται αριστερό μεν, αλλά με καμία αναφορά στο λόγο του και στις αρχές του στις κατεξοχήν αριστερές κοινωνικοοικονομικές σταθερές.
Έχουμε για πρωθυπουργό κάποιον που σαν μεσαιωνικός πάτερ φαμίλιας προσφέρει εικονίτσες της Παναγίτσας σ' αυτούς που αναγνωρίζονται διεθνώς και μεταναστεύουν. Κάποιον, που ενώ οι Έλληνες αγωνιούν για το πώς θα βγει ο μήνας η εβδομάδα ή η ημέρα, αυτός διατυμπανίζει στα πέρατα της τροϊκανής οικουμένης ότι η Ελλάδα τα κατάφερε. Κάποιον που ακούγοντάς τον νομίζεις ότι διοικεί την πιο προηγμένη χώρα του κόσμου . Κάποιον που ακούγοντάς τον απορείς για το αν ζεις στη χώρα που περιγράφει.
Θα μου πεις τα ξέρουμε όλα αυτά, παρακάτω τι γίνεται.
Φέτος είναι χρονιά εκλογών. Εκλογές που δεν θα κρίνουν επίσημα το ποιος θα μας κυβερνήσει την επόμενη μέρα. Ας τους δώσουμε λοιπόν ένα μάθημα. Μια καλή κλοτσιά στον πισινό τους.
Καμιά ψήφο στις αυτοδιοικητικές, σε υποψηφίους που φέρουν χρίσματα. Να μην δώσουμε το δικαίωμα σε κανέναν πολιτικάντη να πει ότι ο χάρτης είναι μπλε, πράσινος ή με κόκκους. Ψήφο μόνο σε ανθρώπους και συνδυασμούς που έχουν κρατήσει την αξιοπρέπεια τους μένοντας μακριά από τον βόρβορο της κεντρικής πολιτικής σκηνής.
Καμία ψήφο στις Ευρωβουλευτικές στα κόμματα που είναι στο προσκήνιο.Ας στείλουμε 24 "γραφικούς" Νάιτζελ Φάραντζ στο Ευρωκοινοβούλιο.Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Ας τους πουλήσουμε τρέλα στο κάτω κάτω τώρα και όταν έρθει η ώρα των βουλευτικών, ας ψηφίσει ο καθένας το κόμμα της καρδιάς του...
Ας ψηφίσουμε συλλογικότητες που ο λόγος τους προέρχεται από ανθρώπους και απευθύνετε σε τέτοιους και όχι κόμματα που απλά αντιλαλούν την βοή του ανθρωποφάγου νεοφιλελευθερισμού . Συλλογικότητες ( ή κόμματα στο πιο επίσημο ) που μπορούμε πανεύκολα πλέον να τις βρούμε στο διαδίκτυο και που μπορούμε να κατανοήσουμε το λόγο τους. Ας ανακατέψουμε την τράπουλα και ας απολαύσουμε την αγωνία των κοινοβουλευτικών Και πού ξέρεις, το δυνατό χαστούκι του να μείνουν έξω από την Ευρωβουλή μπορεί να τους κάνει καλύτερους (λέμε τώρα ), από τον Σαμαρά μέχρι τον Κουτσούμπα.
Βλέπουμε ότι από τη Βραζιλία και την Τουρκία μέχρι την Βουλγαρία και το Κίεβο, το μόνο που μένει από το κατέβασμα στις πλατείες είναι τα σπασμένα μαγαζιά και οι κατεστραμμένες πόλεις, άντε και καμιά αλλαγή προσώπων όπως στη Βουλγαρία.
Ας παίξουμε με το μόνο όπλο για την ώρα που μας έχει απομείνει και μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε κατά το δοκούν και χωρίς αστυνομικό έλεγχο ή πίεση ( για την ώρα και όσο προλαβαίνουμε) . Στο χέρι μας είναι να θολώσουμε το τοπίο για να αρχίσει επιτέλους να ξεκαθαρίζει. Ας το τολμήσουμε, δεν έχουμε να χάσουμε απολύτως τίποτα, εν αντιθέσει με τα κέρδη που θα είναι τεράστια.
Υ.Γ. Όχι like από κάτω. Αναδημοσιεύσεις και τη γνώμη σας.
Δον Κουκ
Στα ανατολικά της πόλης άλλο άγαλμα του Α.Παπανδρέου που "χαιρετάει" τα πλήθη· του ανθρώπου που μας βούτηξε στον ωκεανό των χρεών, που κατέστρεψε την γραπτή ελληνική γλώσσα και που κοινωνικοποίησε και μαζικοποίησε την διαφθορά με το αμίμητο "Είπαμε να κάνουμε ένα δωράκι στον εαυτό μας αλλά όχι και 500 εκατομμύρια"!
Κάναμε ανθρώπους υπουργούς παιδείας για να προστατέψουν και να προάγουν τον δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης, που ήταν πρόεδροι συνδέσμων φροντιστηριαρχών ( Γκεσούλης). Ανεχόμαστε ως υπουργούς ανθρώπους σαν τον Α. Γεωργιάδη.
Βάλαμε αντιπρόεδρο τον άνθρωπο που με τους μαγειρεμένους νόμους του έχει αμνηστεύσει όλους τους υπουργούς και το σάπιο πολιτικό σύστημα.
Είχαμε πρωθυπουργό έναν που εδώ και πέντε χρόνια, παρ' ότι συνεχίζουμε να τον πληρώνουμε δεν μας έχει πει ούτε καλημέρα...
Κάναμε πρωθυπουργό και συνεχίζουμε να πληρώνουμε αυτόν που έκλεψε την ψήφο του Ελληνικού λαού λέγοντας ότι λεφτά υπάρχουν , για να μας ρίξει αμέσως μετά στα αρπακτικά της Τρόικας.
Ανεχτήκαμε για χρόνια στην πολιτική σκηνή έναν Πάγκαλο,για να μας φτύσει κατάμουτρα στο τέλος, όταν μας έλεγε ότι μαζί τα φάγαμε, ενώ όλη η νομενκλατούρα έκανε ( και κάνει ) πάρτι με κλεμμένα εκατομμύρια.
Στηνόμαστε κάθε βράδυ στο σαλόνι μας για να δούμε τους μεγαλοδημοσιολόγους να σηκώνουν το φρύδι και να μας κουνάνε το δάχτυλο, μην τυχόν και κάνουμε κάτι που θα δυσαρεστούσε την τρόικα και θα έβλαπτε τις "επενδύσεις" των αφεντικών τους.
Έχουμε Κομουνιστικό κόμμα περιχαρακωμένο γύρω από τον μικρόκοσμό του.
Κάναμε αξιωματική αντιπολίτευση ένα κόμμα που αυτοχαρακτηρίζεται αριστερό μεν, αλλά με καμία αναφορά στο λόγο του και στις αρχές του στις κατεξοχήν αριστερές κοινωνικοοικονομικές σταθερές.
Έχουμε για πρωθυπουργό κάποιον που σαν μεσαιωνικός πάτερ φαμίλιας προσφέρει εικονίτσες της Παναγίτσας σ' αυτούς που αναγνωρίζονται διεθνώς και μεταναστεύουν. Κάποιον, που ενώ οι Έλληνες αγωνιούν για το πώς θα βγει ο μήνας η εβδομάδα ή η ημέρα, αυτός διατυμπανίζει στα πέρατα της τροϊκανής οικουμένης ότι η Ελλάδα τα κατάφερε. Κάποιον που ακούγοντάς τον νομίζεις ότι διοικεί την πιο προηγμένη χώρα του κόσμου . Κάποιον που ακούγοντάς τον απορείς για το αν ζεις στη χώρα που περιγράφει.
Θα μου πεις τα ξέρουμε όλα αυτά, παρακάτω τι γίνεται.
Φέτος είναι χρονιά εκλογών. Εκλογές που δεν θα κρίνουν επίσημα το ποιος θα μας κυβερνήσει την επόμενη μέρα. Ας τους δώσουμε λοιπόν ένα μάθημα. Μια καλή κλοτσιά στον πισινό τους.
Καμιά ψήφο στις αυτοδιοικητικές, σε υποψηφίους που φέρουν χρίσματα. Να μην δώσουμε το δικαίωμα σε κανέναν πολιτικάντη να πει ότι ο χάρτης είναι μπλε, πράσινος ή με κόκκους. Ψήφο μόνο σε ανθρώπους και συνδυασμούς που έχουν κρατήσει την αξιοπρέπεια τους μένοντας μακριά από τον βόρβορο της κεντρικής πολιτικής σκηνής.
Καμία ψήφο στις Ευρωβουλευτικές στα κόμματα που είναι στο προσκήνιο.Ας στείλουμε 24 "γραφικούς" Νάιτζελ Φάραντζ στο Ευρωκοινοβούλιο.Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Ας τους πουλήσουμε τρέλα στο κάτω κάτω τώρα και όταν έρθει η ώρα των βουλευτικών, ας ψηφίσει ο καθένας το κόμμα της καρδιάς του...
Ας ψηφίσουμε συλλογικότητες που ο λόγος τους προέρχεται από ανθρώπους και απευθύνετε σε τέτοιους και όχι κόμματα που απλά αντιλαλούν την βοή του ανθρωποφάγου νεοφιλελευθερισμού . Συλλογικότητες ( ή κόμματα στο πιο επίσημο ) που μπορούμε πανεύκολα πλέον να τις βρούμε στο διαδίκτυο και που μπορούμε να κατανοήσουμε το λόγο τους. Ας ανακατέψουμε την τράπουλα και ας απολαύσουμε την αγωνία των κοινοβουλευτικών Και πού ξέρεις, το δυνατό χαστούκι του να μείνουν έξω από την Ευρωβουλή μπορεί να τους κάνει καλύτερους (λέμε τώρα ), από τον Σαμαρά μέχρι τον Κουτσούμπα.
Βλέπουμε ότι από τη Βραζιλία και την Τουρκία μέχρι την Βουλγαρία και το Κίεβο, το μόνο που μένει από το κατέβασμα στις πλατείες είναι τα σπασμένα μαγαζιά και οι κατεστραμμένες πόλεις, άντε και καμιά αλλαγή προσώπων όπως στη Βουλγαρία.
Ας παίξουμε με το μόνο όπλο για την ώρα που μας έχει απομείνει και μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε κατά το δοκούν και χωρίς αστυνομικό έλεγχο ή πίεση ( για την ώρα και όσο προλαβαίνουμε) . Στο χέρι μας είναι να θολώσουμε το τοπίο για να αρχίσει επιτέλους να ξεκαθαρίζει. Ας το τολμήσουμε, δεν έχουμε να χάσουμε απολύτως τίποτα, εν αντιθέσει με τα κέρδη που θα είναι τεράστια.Υ.Γ. Όχι like από κάτω. Αναδημοσιεύσεις και τη γνώμη σας.
Δον Κουκ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου