Η γοητεία της δουλειάς μου ( όταν και αν υπάρχει) είναι ότι μέσω αυτής και με την καθημερινή εναλλαγή τοπίων και ανθρώπων ακούω κάθε μέρα και διαφορετικές ιστορίες.
Πριν από λίγες μέρες ξεβράστηκα στην γωνία της Μητροπόλεως με την Κούσκουρα , γωνία στην οποία άνθησε η "Ωραία", που για τις αξεπέραστες γεύσεις της έχουνε να λένε ακόμα όσοι τις δοκίμασαν· γωνία που ως στέκι και πέρασμα φρικιών και τεκνών(φλώρων) είδε και άκουσε πράματα και θάματα.
Πίσω όμως στη δουλειά, τέρμα το διάλειμμα. Η δουλειά, στην ταράτσα του αειθαλούς συνταξιούχου πλέον οδοντίατρου Άγγελου Καρυπίδη. Γέννημα θρέμα και 75 χρόνια ζωής σ' αυτήν την γωνία.Από την πρώτη πρωινή στιγμή, η όρεξή του να μου εξηγεί τα της περιοχής μεγάλη. Είδε την Θεσσαλονίκη και το κέντρο της να εξελίσσεται από μία μικρή κωμόπολη των 150.000 κατοίκων, στο θηρίο του 1.000.000+ με ότι αυτό συνεπάγεται. Μου περιέγραφε το παλιό δεσποτικό μέγαρο με τον μαντρότοιχο του , τα διώροφα και τριώροφα σπίτια της περιοχής και τον θόρυβο που έκανε το τραμ περνώντας από την Τσιμισκή.Κάποια στιγμή μου έφερε ένα βιβλίο να μου δείξει φωτογραφίες · στο εξώφυλλο πέντε έφηβοι αγκαλιασμένοι πάνω σε 'κείνα τα σιδερένια 28άρια ποδήλατα με φόντο τον Λευκό Πύργο και τα καΐκια στην προκυμαία.
-Ο δεύτερος στη φωτογραφία είμαι εγώ , όπως και ο συγγραφέας του βιβλίου.
Τίτλος "Λες και ήταν χθες..." Μέλος της γνωστής Αρειανοπαρέας του κέντρου με μέλη τον Αλκέτα, τον Σπύρου, τον Πεταλίδη (όλοι συχωρεμένοι) τον Μπουτάρη και πολλούς άλλους.
Στο γραφειάκι της ταράτσας δεκάδες κούτες με πολυκαιρισμένες εφημερίδες.
- Γιατί δεν τις πετάς ή δεν τις καις στο τζάκι του λέω.
-Είσαι τρελός, αυτή είναι η ζωή μου και η περιουσία μου. Δεν υπάρχει εφημερίδα πολιτική ή αθλητική, ημερήσια ή Κυριακάτικη που να εκδόθηκε από το 1950 μέχρι σήμερα στην πόλη μας και να μην είναι εδώ. Ώσπου να ξεφυλλίσω μερικά πρωτοσέλιδα της "Μακεδονίας" και του "Ελληνικού Βορά" του '50 και του '60 , μου έφερε άλλο βιβλίο. Το λεύκωμα με την ιστορική αναδρομή του "Άρη".
-Με δέκα χρόνια ιστορικής έρευνας κυρίως μέσα από αυτές της εφημερίδες και από βιβλιοθήκες Θεσσαλονίκης και Αθηνών , έγραψα αυτό το βιβλίο που πουλάει ακόμα και μετά από 10 χρόνια από την έκδοσή του . Το έπιασα στα χέρια μου και το ξεφύλλισα. Θυμάμαι τον ντόρο που είχε κάνει στον Αρειανόκοσμο της πόλης μας όταν είχε εκδοθεί.Μ' έβαλε να διαβάσω φωναχτά τον πρόλογο που είχε γράψει ο Αλκέτας Παναγούλιας γι' αυτόν, όπως μου είπε με καμάρι και τρεμάμενη φωνή. Η Ευγενία μετέπειτα μου το επιβεβαίωσε, πουλούσε σαν τρελό στην εποχή του , όλοι βγάλανε λεφτά απ' αυτό, συγγραφέας, έκδοση , διανομή,λιανική.
Παρ' όλα τα χρόνια του ο κύριος Άγγελος, αεικίνητος, με συνεχή ροή λόγου, σπινθηροβόλο βλέμμα και όρεξη για ζωή αφού ετοιμάζει καινούργιο βιβλίο . Η ροή της κουβέντας μας και του λόγου του κατέληξε κάπως έτσι:
-Δύο πράγματα θα σου πω: Για να ζήσεις καλά, πρέπει να έχεις φίλους, όχι γνωστούς πρόσεξε, φίλους. Αυτούς από το δημοτικό, το γυμνάσιο , το πανεπιστήμιο, που τους αγαπάς και σ' αγαπάνε.Να μαζεύεστε, να αμπελοφιλοσοφείτε και να μαλώνετε, να γίνεστε από δυο χωριά και όταν ανταμώνετε ξανά, σαν να μην έγινε το προηγούμενο.
- Ωραία αυτό το έχω , πάμε παρά κάτω!
- Το άλλο είναι να έχεις χόμπι.Αυτά θα σε κρατήσουν όρθιο από κάθε δυσκολία και κατάθλιψη· και αυτά θα σε μακροημερέψουν όταν έρθει η ώρα να κλειδώσεις την δουλειά σου ως απόμαχος πια.
Κουκ
Πριν από λίγες μέρες ξεβράστηκα στην γωνία της Μητροπόλεως με την Κούσκουρα , γωνία στην οποία άνθησε η "Ωραία", που για τις αξεπέραστες γεύσεις της έχουνε να λένε ακόμα όσοι τις δοκίμασαν· γωνία που ως στέκι και πέρασμα φρικιών και τεκνών(φλώρων) είδε και άκουσε πράματα και θάματα.
Πίσω όμως στη δουλειά, τέρμα το διάλειμμα. Η δουλειά, στην ταράτσα του αειθαλούς συνταξιούχου πλέον οδοντίατρου Άγγελου Καρυπίδη. Γέννημα θρέμα και 75 χρόνια ζωής σ' αυτήν την γωνία.Από την πρώτη πρωινή στιγμή, η όρεξή του να μου εξηγεί τα της περιοχής μεγάλη. Είδε την Θεσσαλονίκη και το κέντρο της να εξελίσσεται από μία μικρή κωμόπολη των 150.000 κατοίκων, στο θηρίο του 1.000.000+ με ότι αυτό συνεπάγεται. Μου περιέγραφε το παλιό δεσποτικό μέγαρο με τον μαντρότοιχο του , τα διώροφα και τριώροφα σπίτια της περιοχής και τον θόρυβο που έκανε το τραμ περνώντας από την Τσιμισκή.Κάποια στιγμή μου έφερε ένα βιβλίο να μου δείξει φωτογραφίες · στο εξώφυλλο πέντε έφηβοι αγκαλιασμένοι πάνω σε 'κείνα τα σιδερένια 28άρια ποδήλατα με φόντο τον Λευκό Πύργο και τα καΐκια στην προκυμαία.
-Ο δεύτερος στη φωτογραφία είμαι εγώ , όπως και ο συγγραφέας του βιβλίου.
Τίτλος "Λες και ήταν χθες..." Μέλος της γνωστής Αρειανοπαρέας του κέντρου με μέλη τον Αλκέτα, τον Σπύρου, τον Πεταλίδη (όλοι συχωρεμένοι) τον Μπουτάρη και πολλούς άλλους.
Στο γραφειάκι της ταράτσας δεκάδες κούτες με πολυκαιρισμένες εφημερίδες.
- Γιατί δεν τις πετάς ή δεν τις καις στο τζάκι του λέω.
-Είσαι τρελός, αυτή είναι η ζωή μου και η περιουσία μου. Δεν υπάρχει εφημερίδα πολιτική ή αθλητική, ημερήσια ή Κυριακάτικη που να εκδόθηκε από το 1950 μέχρι σήμερα στην πόλη μας και να μην είναι εδώ. Ώσπου να ξεφυλλίσω μερικά πρωτοσέλιδα της "Μακεδονίας" και του "Ελληνικού Βορά" του '50 και του '60 , μου έφερε άλλο βιβλίο. Το λεύκωμα με την ιστορική αναδρομή του "Άρη".
-Με δέκα χρόνια ιστορικής έρευνας κυρίως μέσα από αυτές της εφημερίδες και από βιβλιοθήκες Θεσσαλονίκης και Αθηνών , έγραψα αυτό το βιβλίο που πουλάει ακόμα και μετά από 10 χρόνια από την έκδοσή του . Το έπιασα στα χέρια μου και το ξεφύλλισα. Θυμάμαι τον ντόρο που είχε κάνει στον Αρειανόκοσμο της πόλης μας όταν είχε εκδοθεί.Μ' έβαλε να διαβάσω φωναχτά τον πρόλογο που είχε γράψει ο Αλκέτας Παναγούλιας γι' αυτόν, όπως μου είπε με καμάρι και τρεμάμενη φωνή. Η Ευγενία μετέπειτα μου το επιβεβαίωσε, πουλούσε σαν τρελό στην εποχή του , όλοι βγάλανε λεφτά απ' αυτό, συγγραφέας, έκδοση , διανομή,λιανική.
Παρ' όλα τα χρόνια του ο κύριος Άγγελος, αεικίνητος, με συνεχή ροή λόγου, σπινθηροβόλο βλέμμα και όρεξη για ζωή αφού ετοιμάζει καινούργιο βιβλίο . Η ροή της κουβέντας μας και του λόγου του κατέληξε κάπως έτσι:
-Δύο πράγματα θα σου πω: Για να ζήσεις καλά, πρέπει να έχεις φίλους, όχι γνωστούς πρόσεξε, φίλους. Αυτούς από το δημοτικό, το γυμνάσιο , το πανεπιστήμιο, που τους αγαπάς και σ' αγαπάνε.Να μαζεύεστε, να αμπελοφιλοσοφείτε και να μαλώνετε, να γίνεστε από δυο χωριά και όταν ανταμώνετε ξανά, σαν να μην έγινε το προηγούμενο.
- Ωραία αυτό το έχω , πάμε παρά κάτω!
- Το άλλο είναι να έχεις χόμπι.Αυτά θα σε κρατήσουν όρθιο από κάθε δυσκολία και κατάθλιψη· και αυτά θα σε μακροημερέψουν όταν έρθει η ώρα να κλειδώσεις την δουλειά σου ως απόμαχος πια.
Κουκ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου