Προσκύνημα και βουτιά στην χιλιόχρονη ιστορία της Ελληνορθοδοξίας η κάθε επίσκεψη στο Αγιονόρος.
Η πρώτη προσπάθεια για επίσκεψη στα τέλη των '90 στέφθηκε από απόλυτη αποτυχία . Άγουρος και ανέτοιμος για το εγχείρημα , ταξίδεψα Μάιο μήνα διανύοντας την καταπληκτική διαδρομή Θεσσαλονίκης -Σταυρού- Ουρανούπολης, που εναλλάσσετε από τα παραλίμνια τοπία της Θεσ/νίκης με τα Μακεδονικά Τέμπη της Ρεντίνας και τα ημιορεινά και ταυτόχρονα παραθαλάσσια τοπία της Χαλκιδικής. Φτάνοντας εκεί έμαθα για το τυπικό της διαδικασίας, που απαιτούσε να έχω κλείσει από πριν για να μπορέσω να μπω "μέσα", κοινώς έφαγα πόρτα . Δεν πτοήθηκα όμως και κατέληξα στην Μύκονο, για προσκύνημα στο νεοΕλληνικό life style.
Αφού κάνοντας λάθη μαθαίνεις , όπως λένε οι σοφοί , η δεύτερη προσπάθεια σε κανά -δυο χρόνια , οργανώθηκε καλύτερα με προορισμό τις Μονές στην νοτιοδυτική ακτή του τρίτου ποδιού της Χαλκιδικής . Επιτέλους "μέσα". Σοκ και Δέος . Σοκ από το γεγονός του σχεδόν εξαναγκασμού μου ( απειρίας γαρ) να εξομολογηθώ υπό την σκέπη του πετραχηλιού του βαριεστημένου ηγουμένου της Μονής Γρηγορίου το τρομερό αμάρτημα του πολιτικού μου γάμου. Δέος από το αντίκρυσμα του θαύματος της μηχανικής της Μονής της Σίμωνος Πέτρας ( Σιμωνόπετρας) . Η αιώρηση του πέτρινου όγκου της ανάμεσα στο φρείδι του γκρεμού, στα άσπρα σύννεφα και στο γαλάζιο του Αιγαίου όταν την αντικρίσεις βγαίνοντας από την στροφή του μονοπατιού , σου προκαλεί ένα ελαφρύ τρέμουλο στα πόδια.Η πρώτη αυτή επίσκεψη μπορεί να έλυσε απορίες διαδικαστικού τύπου , μου δημιούργησε όμως χίλιες δυο άλλες . Φοβικός απέναντι στους καλόγερους , δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί αποφάσισαν να τα απαρνηθούν "όλα" και να πάνε εκεί , τί έργο επιτελούν , γιατί δίνονται τόσα Ευρωπαϊκά κονδύλια στο Άγιο όρος , γιατί δεν ένιωσα τον πνευματισμό του τόπου στο πετσί μου και στο μυαλό μου; Τέτοιες πεζές απορίες ...
Τις άφησα στην άκρη όλες, ( δεν θα τετραγωνίσω εγώ τον κύκλο) και αποφάσισα πεζοπόρος και ψευτοορειβάτης γιατί , να το διασχίσω και να το εξερευνήσω πεζοπορώντας σε μελλοντικές επισκέψεις .
Βρέθηκε ο εξ αγχιστείας συγγενής και συνομήλικος καλόγερος , ο οποίος μου εξασφαλίζει την απρόσκοπτη και όποτε θέλω είσοδο, κράτηση στα καράβια ( βασικό) και να ' μαι κάθε τρεις και λίγο . Η κάθε επίσκεψη από μόνη της προσθέτει εμπειρία και λύνει απορίες , ενώ εσύ αφήνεσαι στην αγκαλιά του μαγευτικού φυσικού και τεχνητού τοπίου . Το μόνο σημείο του Ελλαδικού χώρου που έχει μείνει ανέγγιχτο σε βάθος αιώνων από μαζικές ανθρώπινες παρεμβάσεις . Η πυκνή βλάστηση και η πολυποικιλότητα της χλωρίδας στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό . Πεύκο , οξιά , κάστανο , άριος , πουρνάρι , βελανιδιά , είναι το φόντο του καμβά και από ' κει και μετά , εκατοντάδες είδη ανθισμένων θάμνων και αγριολούλουδων , σε κάθε μέγεθος , χρώμα και δυνατή απόχρωση, συμπληρώνουν τον πιο τέλειο πίνακα ζωγραφικής που ούτε ο Μονέ δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει .
Το παζλ το συμπληρώνουν τα "καρούλια" . Αετοφωλιές - ασκηταριά στις εσοχές των βράχων, πολλές δεκάδες μέτρα πάνω από το Αιγαίο στην απόληξη του ποδιού. Καρούλια , γιατί η μόνη οδός πρόσβασης και όποιας τροφοδοσίας των ερημιτών είναι με τα καρούλια- ράουλα από τις βάρκες που προσεγγίζουν τα βράχια .
Η ζωή και ο χρόνος στα μεγάλα μοναστήρια είναι αυστηρά οργανωμένα σύμφωνα με τον Βυζαντινό κανόνα. Ο καλόγερος , υποταγμένος σ' αυτόν τον κανόνα . Ο επισκέπτης , ριγεί στην ιδέα ότι αγγίζει κάτι μεγάλο τηρώντας τον στις δυο - τρεις μέρες που είναι εκεί .
Είναι κάτι πρωτόγνωρο ν' ακούς την γλυκιά μελωδία του μεταλλικού ταλάντου και την μονότονη αυστηρότητα του ξύλινου ταλάντου στις 3 η ώρα το χάραμα . Το καθολικό ( ο κεντρικός ναός της Μονής ) σκοτεινό , φωτισμένο μόνο από τα λιγοστά κεριά και καντήλια , με τις απόκοσμες σκιές των αγιογραφιών να τον περιβάλλουν , είναι το κεντρικό σκηνικό μέσα στο οποίο διαδραματίζεται η σκληρή καλογερική ζωή . Η μαυλιστική ψαλμωδία και ο χορός -δίκην αρχαίας τραγωδίας-των καλόγερων με τα ατέρμονα πηγαινέλα τους , με τα καντηλέρια που ανεβοκατεβαίνουν στις τροχαλίες τους και τους πολυελαίους που γυρνάνε, συνθέτουν το ψηφιδωτό εντυπωσιασμού του επισκέπτη .
Οι πρωτάρηδες επισκέπτες , αναζητώντας επίμονα τον πνευματισμό που τους έχουν ( κακώς ) διαφημίσει άλλοι , περιμένουν να ζήσουν κάτι ανάμεσα στην Ακαδημία του Πλάτωνα και το Λύκειο του Αριστοτέλη , όπου αγέλες περιπατητών με ηγέτη έναν πνευματικό γέροντα θα αναλύουν Θεολογικά και μεταφυσικά θέματα .
Οι καλόγεροι του Όρους παίρνουν πραγματική δύναμη από την άμεση επαφή τους με την φύση , ζώντας άμεσα τον βιολογικό και ημερολογιακό της κύκλο . Αντλούν γνώση για το παγκόσμιο γίγνεσθαι, πνευματικό , επιστημονικό , και οικονομικό , από τους "υψηλούς" και καθημερινούς επισκέπτες από τις 5 ηπείρους. Ο συνδυασμός των παραπάνω , με το επιπρόσθετο του μηδενικού άγχους εξασφάλισης του επιούσιου , δημιουργεί μυαλά δυναμίτες, που είτε παίζουν τους πολιτικούς μας νάνους στα δάχτυλά τους , είτε είναι ομοτράπεζοι και συνομιλητές ηγετών παγκόσμιας εμβέλειας .Η μοναστική κοινότητα απαρτίζεται από ανθρώπους που συνθέτουν μια κοινωνία πανομοιότυπη με την δική μας .Με τους έξυπνους , τους φωτισμένους , τους χαζούς, τους μπαγαπόντηδες ,τους εμπόρους , τους τρυφηλούς, τους σκληρούς . Αυτή η σύνθεσή της όμως την κατέστησε τόσο δυνατή, που μπόρεσε μέσα στην χιλιόχρονη ιστορία της με τις ακμές και τις παρακμές της , να διατηρήσει το φυσικό και αρχιτεκτονικό τοπίο του χώρου της ανέπαφο . Γι' αυτό της αξίζουν τα εκατομμύρια των κοινοτικών επιχορηγήσεων .
Για όλα αυτά, αξίζει μία τουλάχιστον επίσκεψη από τον καθένα μας . Ταξιδεύουμε σ'όλο τον κόσμο για να δούμε μνημεία άλλων πολιτισμών ενώ βρισκόμαστε 100 χιλιόμετρα μακριά απ' αυτό .Οι Κρητικοί και οι Πελοποννήσιοι ταξιδεύουν δυο μέρες με καράβια τρένα και λεωφορεία και ξανά καράβια για να έρθουν, ενώ από 'μας είναι μόνο μία ώρα .Τολμήστε το . Τολμήστε το γιατί αν δεν το κάνουμε κτήμα μας, ο ιμπεριαλισμός της Σλαβικής αρκούδας καραδοκεί με του χιλιάδες καθημερινούς και τους μοναδικούς Υψηλούς επισκέπτες με τα εκατομμύρια ρούβλια που κομίζουν...
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου