Γιαννιώτικα...

               Γιαννιώτικα, σμυρνιώτικα, πολίτικα,

               μακρόσυρτα τραγούδια ανατολίτικα,

               λυπητερά ,

               που η ψυχή μου σέρνεται μαζί σας!

               Είναι χυμένη από τη μουσική σας 

               και πάει με τα δικά σας τα φτερά     

                                                          Κ.Παλαμάς

                                                

   Ιωάννινα , ίσως η πιο ζωντανή πόλη της βόρειας Ελλάδας αυτή την στιγμή. Προσεγγίσιμη από ότι πιο σύγχρονο στους οδικούς άξονες έχει να επιδείξει σήμερα η χώρα μας . Η Εγνατία είναι το κόσμημα των κατασκευών εδώ στα βόρεια . Ένας καταπληκτικός δρόμος  που διασχίζει απ' άκρη σ' άκρη την Ελλάδα μέσα από τα βουνά και είναι φτιαγμένος εξ' ολοκλήρου από Ελληνικά  μυαλά και χέρια· έτσι για να μην οικτίρουμε  νυχθημερόν τον τόπο μας και τη φυλή μας, ότι δεν μπορούμε να φτιάξουμε τίποτα και είμαστε  άχρηστοι.

  Η διήμερη επαγγελματική μου επίσκεψη εκεί , μου ξαναφρέσκαρε το ενδιαφέρον  γι' αυτήν την γωνιά της Ελλάδας , που μέχρι πριν την έξοδό της ( ελέω Εγνατίας) από την απομόνωση  , χαρακτηριζόταν ως η πιο φτωχή επαρχία της Ευρώπης. Η πόλη και η ευρύτερη περιοχή χαρακτηρίζεται από απίστευτες φυσικές ομορφιές· φαράγγια , ποτάμια , κορυφές ( η χαρά του φυσιολάτρη-ορειβάτη-αναρριχητή) που καθρεφτίζονται και καταλήγουν ή ξεκινάνε από το κέντρο της , που είναι η Παμβώτιδα.  Τα πάμπολλα και πανέμορφα αρχιτεκτονήματα που είναι διάσπαρτα παντού , περικλείουν ένα δυτικό τρόπο ζωής με Ανατολίτικες αποχρώσεις εμφανείς παντού , στη γλώσσα , στην κίνηση , στην κουζίνα και φυσικά στη μουσική. Η προσανατολισμένη προς τη λίμνη και το μαγευτικό της νησάκι πόλη , η στενή αγορά της με τα χαλκωματάδικα και τα τσιπουράδικα και ο επιβλητικός φύλακας της , το κάστρο ,   συνθέτουν ένα περιβάλλον που ξεκουράζει και εμπνέει .
   Είναι η μήτρα που από μέσα της έχουν ξεπηδήσει , απλώθηκαν σ' όλο τον κόσμο και ξαναεπέστρεψαν,  οι Εθνικοί Ευεργέτες. Με μεγάλη ακαδημαϊκή και φοιτητική κοινότητα που δίνουν πνευματική και οικονομική ώθηση . Έδρα και γενέτηρα πάρα πολλών αμιγώς Ελληνικών εταιρειών , που τα προϊόντα τους είναι αναγνωρίσιμα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Με κουζίνα που χορταίνει  και απογειώνει.. Αλλά πάνω απ' όλα , με μουσική σκηνή που απλώνεται οριζόντια από την μία άκρη του φάσματος , τα μακρόσυρτα , αργόμπιτα κλαρίνα και τις φωνές των Χαλκιάδων , μέχρι την άλλη άκρη που είναι  η ροκ σκηνή της πόλης.
  Ο εικοσάχρονος Πάνος που δούλεψα δυο μέρες μαζί του  , παίζει ντραμς και είναι μέλος σε μια ροκ μπάντα από τα δεκατρία του . Με υλικά που "απαλοτριώνανε" από οικοδομές και που ζητιανεύανε από μάντρες και γνωστούς , φτιάξανε στο υπόγειο του σπιτιού του ένα στούντιο , που τώρα πλέον μετά από τρία χρόνια , τα Σαββατοκύριακα μου είπε  , πρέπει να κλείσουμε ραντεβού για να παίξουμε εμείς , γιατί γίνεται χαμός από άλλες μπάντες. Κάθε καλοκαίρι ξεκινάει και κατεβαίνει ένα λεωφορείο στο rockwave festival από το Πέραμα ( η περιοχή που είναι το σπήλαιο ) με αρχηγό τον πατέρα του και τον γνωστό Γιώργο Γάκη· σκηνή στα πεύκα της Μαλακάσας , νταμιτζάνες Γιαννιώτικο τσίπουρο και τρεις μέρες μουσικές .
  Ο Γάκης λοιπόν , είναι ο μουσικός που με την πορεία του στην μουσική, έχει εμπνεύσει εκατοντάδες νέα παιδιά στην γενέτηρά του. Τους διοργανώνει κάθε χρόνο φεστιβάλ στη λίμνη , που παίζουν αυτές οι νεανικές μπάντες κοντά σε γκρουπ που μετακαλεί από την Ευρώπη.
  Ο Πάνος μου έλεγε με μεγάλο παράπονο, "ότι ο τζες ο δήμαρχος ( ο καινούργιος ο Καλλικρατικός) ανακάλυψε ότι χαλάνε οι πέτρες στο κάστρο και σταμάτησε τις συναυλίες που γίνονταν εκεί· ε να , δυο-τρία χρόνια ακούσαμε κι εμείς λίγη μουσική από μεγάλες μπάντες , ήρθε ο τζες, μας τα 'κοψε κι αυτά."
   "Δεν πειράζει, εμείς θα παίζουμε και θα ακούμε τις μουσικές που μας αρέσουν κι άστους αυτούς να φυλάνε τις πέτρες "

Υ.Γ. Όπου "τζες",  η Γιαννιώτικη εκδοχή του μαλάκα , του ξίκι και γενικώς του ανθρώπου που δεν τον έχουμε πολύ σε υπόληψη .


                                                                                                                                                    Κουκ