Ότι και αν μας έχουν κάνει μέχρι τώρα οι εκλεγμένοι ηγέτες μας, τα τελευταία πολλά χρόνια , ωχριά μπροστά στο έγκλημα του Καποδίστρια -Καλλικράτη . Ούτε η διαπλοκή , ούτε ο εκσυγχρονισμός του Σημίτη , ούτε το ευρώ , ούτε οι Ολυμπιακοί αγώνες , ούτε η καμουφλαρισμένη επανίδρυση-διάλυση , ούτε ακόμα ακόμα και το ίδιο το μνημόνιο ,η τρόικα και το Δ.Ν.Τ. δεν θα μπορούσαν από μόνα τους και όλα μαζί να γονατίσουν την Ελλάδα . Έπρεπε να γίνει κάτι πιο βαθύ , κάτι που δεν θα είχε άμεση επίπτωση στην ζωή μας , που δεν θα παλεύαμε να το αλλάξουμε και θα είχε όσο βάθος χρόνου χρειαζόταν . Μια διοικητική μεταρρύθμιση-διαίρεση της χώρας.
Ίσως να φαντάζει γραφική και οπισθοδρομική η σκέψη , ότι στο χωριό μου με έναν πρόεδρο της κοινότητας , έναν γραμματέα , έναν κλητήρα και με χρηστή και συνετή διαχείριση , έγιναν υποδομές στον οικισμό , που ο "Καλλικράτης" ούτε μπορεί να φανταστεί. Αγωγοί και δίκτυο για τα όμβρια ύδατα , ασφαλτοστρώσεις σε όλο το χωριό , κέντρο υγείας , κτήρια σχολείων , πρότυπος σταθμός βιολογικού καθαρισμού λυμάτων , δύο συγκροτήματα εργατικών κατοικιών και ένα στρατιωτικών είναι μερικά από τα εμφανή έργα που θυμάμαι . Αυτός ήταν προαιώνια ο λόγος ύπαρξης των κοινοτήτων των Ελλήνων· χρηστή διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού και αναδιανομή των όποιων πόρων , μέριμνα για τον πληθυσμό, προσπάθεια εξεύρεσης χρημάτων για τις ανάγκες της κοινότητας, είτε από τα μέλη είτε από τρίτους. . Μ' αυτά τα μικρά ασχολούνταν χρόνια οι κοινότητες , είτε λέγονταν φυλές στην αρχαία Αθήνα είτε δημογεροντίες , οι οποίες από μόνες τους και χωρίς βοήθεια από κανένα κράτος τα κατάφερναν μια χαρά. Κωστάντζα , Βραΐλα , Βουκουρέστι , Οδησσό, Αλεξάνδρεια, Τεργέστη , τους προηγούμενους αιώνες· όλα τα αυτοδιαχειριζόμενα μικρά χωριά και νησιά, που οι πολίτες τους τα νοιάζονταν από τα μεγάλα αστικά κέντρα που κατοικούσαν και όλοι οι μικροί περιφερειακοί δήμοι , στα σημερινά χρόνια.
Όμως τα χρόνια άλλαξαν , το δανεικό χρήμα του διεθνούς κεφαλαίου και οι ελεημοσύνες της Ε.Ο.Κ. έρεαν πλέον σε μεγάλες ποσότητες . Οι προσωποπαγείς θέσεις των κοινοταρχών και των νομαρχών , οι οποίοι συνήθως αναδεικνύονταν από τις τοπικές κοινωνίες , άρχισαν να στέκονται εμπόδιο στις αιμοδιψείς ορέξεις της κομματοκρατίας .
Καποδίστριας . Φαντεζί πιασάρικό όνομα , ταμπέλες παντού ,προίκα κάποιοι φόροι που δεν αποδίδονται ποτέ, προπαγάνδα ... λες και χρειαζόταν να μας πείσουν , αφού μας το φόρτωσαν έτσι κι αλλιώς . Όμως τώρα τα κόζια άλλαξαν . Οι υποψήφιοι ,έπρεπε να είναι "χρισμένοι" από κάποιο μαντρί· οι εργάτες της τοπικής κοινωνίας που δεν είχαν μεγάλες προσβάσεις στους υπονόμους των κομμάτων , αλλά πίστευαν στις δυνάμεις τους και ήταν υποψήφιοι, στιγματίζονταν ·Αντάρτες,τους κολλούσε τη ρετσινιά το σύστημα. Με τους χρισμένους κάθε απόχρωσης εκλεγμένους πλέον , η κομματοκρατία έκανε μπίζνες. Χρυσές μπίζνες. Κατ΄αρχήν βόλευε την ανικανότητά της να δημιουργεί πραγματικές θέσεις εργασίας, οπότε διοχέτευε τους νέους ή και τους μεγαλύτερους σε πλασματικές θέσεις στους νέους δήμους καλύπτοντας δήθεν ανάγκες.Μάλιστα για να μοιράζετε και λίγο η παρτίδα , πετούσαν κι ένα ξεροκόμματο στον "χρισμένο" αφήνοντάς τον σε κάποιες περιπτώσεις να επιλέξει ο ίδιος τους υπαλλήλους. Οι χείμαρροι των ξένων κεφαλαίων έρεαν πλέον σε ελεγχόμενο περιβάλλον. Οι ανάγκες για έργα σε κάθε τόπο, χρειάζονταν τώρα πανάκριβες μελέτες και σχεδιασμούς που κατευθύνονταν σε "γραφεία" που συστάθηκαν γι' αυτόν τον λόγο. Κεντρικός σχεδιασμός και ανάθεση οποιουδήποτε έργου με ότι σημαίνει αυτό. Αγέλες άρπαγων υπό τη σκέπη επιτροπών με φανταχτερά ονόματα, όπως "Αναπτυξιακή Εταιρεία Θεσσαλονίκης" λυμαίνονταν τεράστια κεφάλαια, μοιραζόμενοι μικρά υπόλοιπα με κάποιους από το ίδιο μαντρί.
Παρ΄ότι πανάκριβες μελέτες και σχεδιασμοί , το μόνο που έμεινε από αυτή την ιστορία , είναι οι στρατιές των εργαζομένων που τώρα δεν ξέρουν τί να τους κάνουν , τα κτήρια κουφάρια που μείναν σε κάθε δεύτερο χωριό μην έχοντας πλέον καμία πραγματική χρήση ενώ χρυσοπληρώθηκε η κατασκευή τους και χρέη . Χρέη, χρέη , χρέη .
Πιο μοντέρνα τα χρόνια, πιο σκοτεινά τα σχέδια . Καλλικράτης. Πιο πολύ αίμα . Θέσεις με μεγαλύτερη εξουσία, κι άλλοι φόροι προίκα. Διαίρεση της Ελλάδας εις τα εξ ων συνετέθη. Η Θράκη μόνη της , η Κρήτη μόνη της, για να βρουν τον δρόμο τους και την τύχη τους. Το κάθε μικρό χωριό και τόπος μόνα τους αφημένα στην τύχη τους . Ανάποδες λειτουργείες που κάνουν όμως τη δουλειά τους . Εδώ η δουλειά με τα "χρίσματα" ήταν πιο σοβαρή, δεν αφέθηκε τίποτα στην τύχη. Οι τοπικοί παράγοντες πετάχτηκαν σχεδόν όλοι έξω , ήρθαν εντεταλμένοι από τα 'κεντρικά' . Πρώην Βουλευτές και υπουργοί, ανώτερα κομματικά στελέχοι , υψηλόβαθμοι εν ενεργεία και συνταξιούχοι δημοσίων οργανισμών (που όλοι ξέρουμε πως ανελήχθησαν ), τυχοδιώκτες της πολιτικής ( βλέπε Τατούλης, βλέπε Μπουτάρης ,βλέπε, βλέπε, βλέπε) και γενικώς άνθρωποι τρεφόμενοι από το πρυτανείο, οι οποίοι δεν ξέρουν τί τους γίνεται από πραγματική δουλειά και πραγματικές συνθήκες.Ξέρουν όμως να υπακούν σε εντολές.Ξεκίνησαν δυνατά πάντως . Διαπίστωσαν ότι οι Καποδιστριακοί δήμοι ήταν βουτηγμένοι στη διαφθορά , καταμέτρησαν τα χρέη τους , χωρίς βέβαια να αποδώσουν ευθύνες σε κανέναν, λες και το χρέος δημιουργήθηκε από παρθενογένεση και καταστρέφουν με γοργούς ρυθμούς τη δουλειά δεκαετιών, των κοινοτήτων .
Οι σημερινοί δήμαρχοι δεν έχουν καμιά δικαιολογία. Θεωρητικά οι περισσότεροι σκαμπάζουν από δημόσια διοίκηση αφού κατείχαν θέσεις!! και ζήτησαν την ψήφο μας μετά την βόμβα του γαπ. Οπότε το κλείσιμο των δήμων δεν ξέρω αν πείθει κανέναν και σε τί εξυπηρετεί.
Όπου κι αν πας στην Ελλάδα σήμερα , όλα τα παράπονα των πολιτών , σε μία συνισταμένη καταλήγουν . Οι δήμαρχοι δεν έχουν ιδέα τι τους γίνεται και δεν ξέρουν να διαχειριστούν τα προβλήματα, πέφτουνε από λάθος σε λάθος και ρίχνουν τις ευθύνες στους υφισταμένους τους . Η παρακμή του δημόσιου χώρου κάθε μικρού χωριού και μεγάλης πόλης είναι ορατή παντού.
Η μεγάλη ευθύνη όμως δικιά μας , των πολιτών ,αφού επιλέγουμε απλούς διαχειριστές με αμφίβολες ικανότητες και όχι ανθρώπους με όραμα . Όταν εμείς οι ίδιοι κάνουμε εκπτώσεις στο όνειρό μας , πώς περιμένουμε από κάποιους με περιορισμένες δυνατότητες να εκπληρώσουν ολόκληρο το όνειρό μας .
Κουκ
Ίσως να φαντάζει γραφική και οπισθοδρομική η σκέψη , ότι στο χωριό μου με έναν πρόεδρο της κοινότητας , έναν γραμματέα , έναν κλητήρα και με χρηστή και συνετή διαχείριση , έγιναν υποδομές στον οικισμό , που ο "Καλλικράτης" ούτε μπορεί να φανταστεί. Αγωγοί και δίκτυο για τα όμβρια ύδατα , ασφαλτοστρώσεις σε όλο το χωριό , κέντρο υγείας , κτήρια σχολείων , πρότυπος σταθμός βιολογικού καθαρισμού λυμάτων , δύο συγκροτήματα εργατικών κατοικιών και ένα στρατιωτικών είναι μερικά από τα εμφανή έργα που θυμάμαι . Αυτός ήταν προαιώνια ο λόγος ύπαρξης των κοινοτήτων των Ελλήνων· χρηστή διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού και αναδιανομή των όποιων πόρων , μέριμνα για τον πληθυσμό, προσπάθεια εξεύρεσης χρημάτων για τις ανάγκες της κοινότητας, είτε από τα μέλη είτε από τρίτους. . Μ' αυτά τα μικρά ασχολούνταν χρόνια οι κοινότητες , είτε λέγονταν φυλές στην αρχαία Αθήνα είτε δημογεροντίες , οι οποίες από μόνες τους και χωρίς βοήθεια από κανένα κράτος τα κατάφερναν μια χαρά. Κωστάντζα , Βραΐλα , Βουκουρέστι , Οδησσό, Αλεξάνδρεια, Τεργέστη , τους προηγούμενους αιώνες· όλα τα αυτοδιαχειριζόμενα μικρά χωριά και νησιά, που οι πολίτες τους τα νοιάζονταν από τα μεγάλα αστικά κέντρα που κατοικούσαν και όλοι οι μικροί περιφερειακοί δήμοι , στα σημερινά χρόνια.
Όμως τα χρόνια άλλαξαν , το δανεικό χρήμα του διεθνούς κεφαλαίου και οι ελεημοσύνες της Ε.Ο.Κ. έρεαν πλέον σε μεγάλες ποσότητες . Οι προσωποπαγείς θέσεις των κοινοταρχών και των νομαρχών , οι οποίοι συνήθως αναδεικνύονταν από τις τοπικές κοινωνίες , άρχισαν να στέκονται εμπόδιο στις αιμοδιψείς ορέξεις της κομματοκρατίας .
Καποδίστριας . Φαντεζί πιασάρικό όνομα , ταμπέλες παντού ,προίκα κάποιοι φόροι που δεν αποδίδονται ποτέ, προπαγάνδα ... λες και χρειαζόταν να μας πείσουν , αφού μας το φόρτωσαν έτσι κι αλλιώς . Όμως τώρα τα κόζια άλλαξαν . Οι υποψήφιοι ,έπρεπε να είναι "χρισμένοι" από κάποιο μαντρί· οι εργάτες της τοπικής κοινωνίας που δεν είχαν μεγάλες προσβάσεις στους υπονόμους των κομμάτων , αλλά πίστευαν στις δυνάμεις τους και ήταν υποψήφιοι, στιγματίζονταν ·Αντάρτες,τους κολλούσε τη ρετσινιά το σύστημα. Με τους χρισμένους κάθε απόχρωσης εκλεγμένους πλέον , η κομματοκρατία έκανε μπίζνες. Χρυσές μπίζνες. Κατ΄αρχήν βόλευε την ανικανότητά της να δημιουργεί πραγματικές θέσεις εργασίας, οπότε διοχέτευε τους νέους ή και τους μεγαλύτερους σε πλασματικές θέσεις στους νέους δήμους καλύπτοντας δήθεν ανάγκες.Μάλιστα για να μοιράζετε και λίγο η παρτίδα , πετούσαν κι ένα ξεροκόμματο στον "χρισμένο" αφήνοντάς τον σε κάποιες περιπτώσεις να επιλέξει ο ίδιος τους υπαλλήλους. Οι χείμαρροι των ξένων κεφαλαίων έρεαν πλέον σε ελεγχόμενο περιβάλλον. Οι ανάγκες για έργα σε κάθε τόπο, χρειάζονταν τώρα πανάκριβες μελέτες και σχεδιασμούς που κατευθύνονταν σε "γραφεία" που συστάθηκαν γι' αυτόν τον λόγο. Κεντρικός σχεδιασμός και ανάθεση οποιουδήποτε έργου με ότι σημαίνει αυτό. Αγέλες άρπαγων υπό τη σκέπη επιτροπών με φανταχτερά ονόματα, όπως "Αναπτυξιακή Εταιρεία Θεσσαλονίκης" λυμαίνονταν τεράστια κεφάλαια, μοιραζόμενοι μικρά υπόλοιπα με κάποιους από το ίδιο μαντρί.
Παρ΄ότι πανάκριβες μελέτες και σχεδιασμοί , το μόνο που έμεινε από αυτή την ιστορία , είναι οι στρατιές των εργαζομένων που τώρα δεν ξέρουν τί να τους κάνουν , τα κτήρια κουφάρια που μείναν σε κάθε δεύτερο χωριό μην έχοντας πλέον καμία πραγματική χρήση ενώ χρυσοπληρώθηκε η κατασκευή τους και χρέη . Χρέη, χρέη , χρέη .
Πιο μοντέρνα τα χρόνια, πιο σκοτεινά τα σχέδια . Καλλικράτης. Πιο πολύ αίμα . Θέσεις με μεγαλύτερη εξουσία, κι άλλοι φόροι προίκα. Διαίρεση της Ελλάδας εις τα εξ ων συνετέθη. Η Θράκη μόνη της , η Κρήτη μόνη της, για να βρουν τον δρόμο τους και την τύχη τους. Το κάθε μικρό χωριό και τόπος μόνα τους αφημένα στην τύχη τους . Ανάποδες λειτουργείες που κάνουν όμως τη δουλειά τους . Εδώ η δουλειά με τα "χρίσματα" ήταν πιο σοβαρή, δεν αφέθηκε τίποτα στην τύχη. Οι τοπικοί παράγοντες πετάχτηκαν σχεδόν όλοι έξω , ήρθαν εντεταλμένοι από τα 'κεντρικά' . Πρώην Βουλευτές και υπουργοί, ανώτερα κομματικά στελέχοι , υψηλόβαθμοι εν ενεργεία και συνταξιούχοι δημοσίων οργανισμών (που όλοι ξέρουμε πως ανελήχθησαν ), τυχοδιώκτες της πολιτικής ( βλέπε Τατούλης, βλέπε Μπουτάρης ,βλέπε, βλέπε, βλέπε) και γενικώς άνθρωποι τρεφόμενοι από το πρυτανείο, οι οποίοι δεν ξέρουν τί τους γίνεται από πραγματική δουλειά και πραγματικές συνθήκες.Ξέρουν όμως να υπακούν σε εντολές.Ξεκίνησαν δυνατά πάντως . Διαπίστωσαν ότι οι Καποδιστριακοί δήμοι ήταν βουτηγμένοι στη διαφθορά , καταμέτρησαν τα χρέη τους , χωρίς βέβαια να αποδώσουν ευθύνες σε κανέναν, λες και το χρέος δημιουργήθηκε από παρθενογένεση και καταστρέφουν με γοργούς ρυθμούς τη δουλειά δεκαετιών, των κοινοτήτων .
Οι σημερινοί δήμαρχοι δεν έχουν καμιά δικαιολογία. Θεωρητικά οι περισσότεροι σκαμπάζουν από δημόσια διοίκηση αφού κατείχαν θέσεις!! και ζήτησαν την ψήφο μας μετά την βόμβα του γαπ. Οπότε το κλείσιμο των δήμων δεν ξέρω αν πείθει κανέναν και σε τί εξυπηρετεί.
Όπου κι αν πας στην Ελλάδα σήμερα , όλα τα παράπονα των πολιτών , σε μία συνισταμένη καταλήγουν . Οι δήμαρχοι δεν έχουν ιδέα τι τους γίνεται και δεν ξέρουν να διαχειριστούν τα προβλήματα, πέφτουνε από λάθος σε λάθος και ρίχνουν τις ευθύνες στους υφισταμένους τους . Η παρακμή του δημόσιου χώρου κάθε μικρού χωριού και μεγάλης πόλης είναι ορατή παντού.
Η μεγάλη ευθύνη όμως δικιά μας , των πολιτών ,αφού επιλέγουμε απλούς διαχειριστές με αμφίβολες ικανότητες και όχι ανθρώπους με όραμα . Όταν εμείς οι ίδιοι κάνουμε εκπτώσεις στο όνειρό μας , πώς περιμένουμε από κάποιους με περιορισμένες δυνατότητες να εκπληρώσουν ολόκληρο το όνειρό μας .
Κουκ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου