Με ξεπερνάει...

   Είναι πράγματα που η εξυπνάδα ή η βλακεία σου, η αγωγή σου ή η έλλειψη αυτής, η μόρφωσή σου ή η αμορφωσιά σου, η ευαισθησία σου ή η αναισθησία σου σε βοηθάνε να τα δεχτείς και να τα ''χωνέψεις'' ή αντίθετα, να μη μπορείς να τα καταπιείς.
    Μαζεύτηκαν πολλά που δεν μπορώ να καταπιώ, κι ας λένε πως περνώντας τα χρόνια γίνεσαι πιο δεκτικός, πιο διαλλακτικός και πιο μαλάκας. Ίσως με τα χρόνια ν' αλλάζουν οι αντιδράσεις αλλά νομίζω πως η οργή είναι η ίδια κι απαράλλαχτη. Μπορεί το κεφάλι και η μέρα σου να γεμίζουν με υποχρεώσεις κι άλλες σκέψεις και πράξεις επιβίωσης, μα όπως και να 'ναι βρίσκεις στην οθόνη του υπολογιστή ή της τηλεόρασης, στους δρόμους και στα γήπεδα, στα σχολεία, τα θέατρα ή τα νοσοκομεία, χιλιάδες πράγματα που σε ξεπερνάνε. Θετικά κι αρνητικά (κυρίως!).
   Με ξεπερνάει το μυαλό του διεστραμμένου (-ων) στη Βοστώνη, που στ' όνομα ποιας τρέλλας ή ποιου θεού γεμίζει εκρηκτικά με ξυράφια έναν τόπο γεμάτο παιδάκια κι ανυποψίαστους πολίτες.
   Δεν καταπίνω με τίποτα φυσικά και την πιθανότατη αντίδραση-τιμωρία του θείου Σαμ, ποιος ξέρει σε ποια χώρα γεμάτη πετρέλαια και γεμάτη παιδάκια κι ανυποψίαστους πολίτες με απορημένο βλέμμα.
   Γεμάτος απορία παρακολουθώ μια χώρα που κομπάζει για το πόσο πολύ  αγαπάει τους πολίτες της, να επιτρέπει στο κάθε παιδί και την διεστραμμένη του μάνα να οπλίζονται σαν αστακοί και να σκοτώνουν νήπια στα σχολεία.
   Με ξεπερνάει (για να γυρίσω στα καθ' ημας) κι ο πρωθυπουργός μας και οι σφουγγοκωλάριοί του που μοιάζουν να ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν.
   Με ξεπερνάει κι ο Σίμος ο Κεδίκογλου με το Γκαιμπελικό στυλάκι του και την υπερφυσική ξερολία του.
   Με ξεπερνάνε και τα συντρόφια που αλλάζουνε κάθε 20 χρόνια γραμματέα (ούτε η κοινότητα  Μαδύτου να 'τανε) κάνοντας στροφή γύρω απ' τον εαυτό τους, για να καταλήξουν στο ίδιο ακριβώς σημείο.
   Με ξεπερνά όλο αυτό το σκηνοθέτημα, με την αλήθεια του και το ψέμα του, που 'φερε τη μισή χώρα άνεργη και άφραγκη στα ξαφνικά.
   Με ξεπερνάνε και οι σκεπτόμενοι συμπολίτες μας που υποστηρίζουν τη Χρυσή Αυγή (πολλοί φίλοι μου ανάμεσά τους!) για να ''παίξουν'' και να εκδικηθούν το σύστημα, με αποτέλεσμα το άλλο σύστημα ξύλο-ξύλο-ξύλο σε πλάτες Αφρικανών και Πακιστανών (πωπωπω μαγκιά!).
   Με ξεπερνά η μαλακία που μας δέρνει όταν οδηγάμε. Η αδιαφορία για τη ζωή μας και τις ζωές των άλλων. Το παρκάρισμα στις ράμπες αναπήρων. Η έλλειψη σεβασμού στους ανήπορους συμπολίτες μας.
    Με ξεπερνά που βρωμίζουμε τις θάλασσές μας, που καταστρέφουμε τα δάση μας και τον αέρα που αναπνέουμε για μια χούφτα χρυσό.
   Με ξεπερνά που αναγκαζόμαστε να δεχτούμε και επικροτήσουμε αυτές τις καταστροφές, είτε απειλούμενοι από τον ''νόμο και την τάξη'', είτε προσβλέποντας στις θέσεις εργασίας-πραγματική σανίδα σωτηρίας- που προσφέρουν.
   Με ξεπερνά το ρεζιλίκι του ποδοσφαίρου μας μ' όλους αυτούς τους επιτήδειους που 'χει μαζέψει για να παίζουν με την τρέλα μας.
   Με ξεπερνάει η έκταση της ρεμούλας σε δήμους και υπουργεία. Πολύ φοβάμαι πως τους επόμενους τοπικούς άρχοντες θα τους ψάχνουμε με το κυάλι, με τέτοια τρομάρα που θα 'χουν πάρει βλέποντας όλους τους ατσαλάκωτους να γίνονται Ντάλτον.
   Και για να κόψω λίγο με τη γκρίνια, να σας πω πως με ξεπερνάει που τα πιτσιρίκια δώσανε τα φράγκα της εκδρομής τους για την εγχείρηση του συμμαθητή τους. Με ξεπερνά και η ταμίας του Σούπερ Μάρκετ που πληρώνει τις κονσέρβες ενός άστεγου απ' τον πενιχρό μισθό της.
  Κι ακόμη περισσότερο με ξεπερνάτε(θετικά πάντα!) όλοι εσείς που έχετε ανάλογες συμπεριφορές ανθρωπιάς, χωρίς να το μαθαίνει κανείς.
  Γιατί η ανθρωπιά είναι (ή θα 'πρεπε να είναι) η φύση μας, δεν θέλει διαφήμιση...