Η συνταγή της είναι γνωστή : Έργα όπου όλες οι διαφορές λύνονται με μπουνιές και όπλα, ειδήσεις τρομοφοβίας, δημοσιογράφοι κοκατίλ, γλοιώδεις πολιτικοί τηλεστάρ, πάνελ με αργόσχολους, είδωλα του κώλου, ανούσιες σειρές ξεχειλισμένες από προβλήματα γιατί τα δικά σου ποτέ δεν είναι αρκετά, διαφημίσεις ώστε να εξακολουθείς να είσαι πρεζάκιας καταναλωτής, ψυχαγωγικές εκπομπές με δώρο χάπια υπομονής γιατί διαφορετικά τρως το τηλεκοντρόλ, σκάνδαλα, γκάλοπ, αναλύσεις, υποσχέσεις κ.α.
Χθες βράδυ ενώ όλα τα κανάλια εκτελούσαν την παραπάνω συνταγή, έτυχε να παρακολουθήσω την εκπομπή ‘’Σαν σήμερα στον 20ο αιώνα’’ η οποία προβάλλεται από την ΕΤ1 και έμαθα ότι σαν σήμερα γεννήθηκε ένας από τους μεγαλύτερους μαέστρους στον κόσμο και ότι ήταν Έλληνας. Ωπα ρε φίλε. Γιατί δεν το είχα ακούσει ποτέ ως τώρα αυτό? Και αφού έχω μάθει για το έργο αλλά και για την ύπαρξη αυτού του μεγάλου Έλληνα , μαθαίνω επίσης ότι σαν σήμερα το 1903 στο Σαν Φραντσίσκο έγινε σεισμός 8,3 Ρίχτερ και ολόκληρη η πόλη καταστράφηκε. Ήταν σαν έπεσε μια ατομική βόμβα 12000 φορές πιο ισχυρή από αυτή στη Χιροσίμα. Εσύ το ήξερες? Εγώ όχι..
Ωραία σκέφτομαι , πάλι καλά που είναι κι αυτή η κρατική τηλεόραση και μαθαίνουμε και κάτι. Αφού τέλειωσε η δεκάλεπτη (εξαιρετική για εμένα) εκπομπή ας δω τι έχει η ΝΕΤ. Ειδήσεις με 7 παράθυρα. Πάλι τα ίδια? Ας βάλω ΕΤ3. Πολιτική εκπομπή με 5 καλεσμένους(περιφεριάρχες,δημάρχους,βουλευτές κτλ). Εντάξει, ας δώ τι έβαλε η ΕΤ1. Θεματική βραδιά σε ένα κατασκότεινο αχώνευτο στούντιο. Καλά ρε παλικάρια της ΕΡΤ, για ποιο λόγο να πληρώνουμε 3 κανάλια όπου και τα 3 να έχουν ενημερωτικές εκπομπές, μεσημεριανές, απογευματινές και βραδινές ειδήσεις? Για να έχουμε δικαίωμα επιλογής? Δηλαδή πως νομίζετε ότι σκεφτόμαστε?
‘’ γαμώτο, άκουσα στις ειδήσεις της ΕΤ1 πως θα συνδέσουμε τα ψυγεία μας online με την εφορία. Ας βάλω στις ειδήσεις της ΝΕΤ γιατί η Στάη είναι πιο έγκυρη. Μμμ και η Στάη τα ίδια λέει, καλύτερα να δω ΕΤ3 που είναι καλεσμένος ο διευθυντής της εφορίας’’
Δηλαδή κανένας σας δεν σκέφτηκε πως πρέπει να τα κατηγοριοποιήσετε? Ενημέρωση και μόνο, στο ένα κανάλι. Τέχνες, επιστήμες, μουσική και αθλήματα στο άλλο και ταινίες στο τρίτο.
Μάλλον ζητάω πολλά..που είχα μείνει όμως? Α ναι, στο λεγόμενο ζάπινγκ(άκου τώρα λέξη, τέλος πάντων). Κάνοντας ζάπινγκ λοιπόν, είναι σαν να κρατάω το μπολ από το παραπάνω μίξερ με τα σκατά και να προσπαθώ εκεί μέσα να βρω κάτι που τρώγετε. Δε λέω, το βρίσκω που και που. Όπως το frozen planet του ΣΚΑΙ. Τόσο όμορφες εικόνες, τόσα πράγματα που δεν γνωρίζουμε για τα ζώα και την φύση της ανταρκτικής που άνετα θα μπορούσες να πιστέψεις πως όλα αυτά που παρακολουθείς δεν βρίσκονται στον πλανήτη μας αλλά σε έναν άλλο όπου κατοικούν μόνο τα ζώα.
Τελικά, έρχομαι στο συμπέρασμα πως δεν είμαστε από την φύση μας ‘’ρακοσυλλέκτες’’. Απλά είμαστε υπόδουλοι της συνήθειας. Συνηθίσαμε τόσο πολύ στα σκουπίδια που μας ταΐζουν τα τελευταία χρόνια, που πλέον κάτι πραγματικά ωραίο στην τηλεόραση, μας φαίνεται περίεργο. Το τραγικότερο όλων είναι ότι το σύνολο των τηλεθεατών θεωρεί αδιαμφισβήτητο, ότι ακούσει και δει από το κουτί. Θα τελειώσω με μια συνομιλία που έγινε πριν δυο χρόνια(νομίζω) 15 Οκτωβρίου, πρώτη μέρα διάθεσης πετρελαίου θέρμανσης ανάμεσα στον πατέρα μου και μια πελάτισσα.
Αφού έχουμε πάει στο σπίτι της κυρίας και απλώσαμε την μάνικα ως το ντεπόζιτο της ρωτάει ο πατέρας μου :
-πόσο να βάλω κυρά Μαρία? -Πόσο το χεις Κώστα? - Ενενήντα οχτώ λεπτά. - - Ενενήντα οχτωωω? Καλά γιατί τόσο ακριβό? Η τηλεόραση είπε ενενήντα πέντε. - Η τηλεόραση μπορεί να είπε, αλλά τελικά ενενήντα οχτώ ξεκίνησε. - Α, όχι Κώστα όσο είπε η τηλεόραση θα με το βάλεις. - Ενενήντα πέντε είπε? - Ναι. - Ε άνοιξε την τηλεόραση και βάλ΄το από εκεί τότε.
Καπόνιας Δήμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου