Παρακράτος

« Έπεσε ο μέγας δρυς στη γης, σε μέγα αγώνα -

 πουλιά και φύλλα στάθηκαν στον ουρανό
η Ελλάδα τον εκράτησε στα δυο της γόνα,
στο βαθυπόρφυρο του Μάη εσπερινό
κι ενώ από τους πόρους της η οργή της αίμα ιδρώνει,
τινάζεται όλη ανάμεσα στον άγιο λαό,
κι ολόρθη τον υψώνει, μεσιανό καδρόνι,
ψηλά, στο θόλο, στης Ειρήνης το ναό».

 Με αυτό το ποίημα αποχαιρέτησε ο Γιάννης Ρίτσος, την 27η Μαΐου του 1963, τον Γρηγόρη Λαμπράκη, στο Α” Νεκροταφείο Αθηνών. 5 μέρες πριν, στις 22 του Μάη, ο Γρηγόρης Λαμπράκης έπεφτε βαριά τραυματισμένος στο δρόμο από τα χτυπήματα με κλομπ των ακροδεξιών Σπύρου Κοτζαμάνη και Εμμανουήλ Εμμανουηλίδη.
 Έκτοτε όλα τα μικρά "εκτελούνται μεταφοραί " η πιάτσα τα ονόμασε "γκοτζαμάνηδες"
 Έκτοτε κανένας δεν ξανασήκωσε λάβαρο της ΕΛΛΑΣ  πάρεξ μόνο  κομμάτων και αθλητικών εταιρειών.
Έκτοτε κανένας δεν μίλησε για ΕΙΡΗΝΗ
 Η Θεσσαλονίκη πρόσθεσε ακόμα έναν κρίκο στην μακριά αλυσίδα των πολιτικών δολοφονιών  που πραγματοποίησαν τα τέκνα της και που στο μνημείο που έστησε δεν τόλμησε να βάλει το λάβαρο που σήκωνε ο δολοφονημένος. Δηλ. "ΕΛΛΑΣ"
 Το παρακράτος συνέχισε να ζει και να βασιλεύει με την εξύψωση μάλιστα ενός εκ των ηγετών του σε "Εθνάρχη" και σε βάθρο στην παραλία (το τελευταίο μάλιστα έργο του ισοβίτη).
 Ο Β. Βασιλικός έγραψε ένα καταπληκτικό βιβλίο, το "Ζ" , που πραγματεύεται την ιστορία της δολοφονίας. Ο Γαβράς το έκανε ταινία και βγάλαν πολλά λεφτά και οι δυο τους. Μάλιστα ο ατάλαντος Βασιλικός το εξαργύρωνε μέχρι προσφάτως στις δημόσιες  συχνότητες.
 Το παρακράτος τύπου "καρφίτσας" στην Άνω Τούμπα τσαλαπατήθηκε από του ιθύνοντες . Αλλά δημιουργήθηκαν άλλα.  Βουλή,  Κόμματα, Ελληνική Αστυνομία,  Χρυσή Αυγή, Ποδοσφαιρικές Εταιρείες, Ιδιωτική Τηλεόραση. Τέτοια . Που δεν σε υποψιάζουν!
                                                                                                                                              Κουκ