Όλα μαζί μ' ένα παράξενο μπέρδεμα για το τι πραγματικά θέλουμε. Πόσα πράγματα θέλουμε για να 'μαστε καλά, και τι απ' αυτά είναι πραγματικά αναγκαίo για να 'μαστε καλά.
''Ξεφουσκώσαμε'' όσον αφορά τα επαναστατικά μας, ανεχόμαστε τον Μπουμπούκο για υπουργό και επανακάμπτουμε στις παραλίες VIP (τύπου Νάμμος-Ψαρρού και Καλό Λειβάδι) για να γιορτάσουμε την βαθειά εισπνοή. Την εντύπωση (σχεδόν βεβαιότητα) πως δεν έχει πιο κάτω από 'δω. Όπως έχω όμως ξαναγράψει, η φράση ''Πιάσαμε πάτο?'' παίρνει πάντα ερωτηματικό κι όχι τελεία. Κανείς και ποτέ δεν ξέρει που είναι ο πάτος.
Λίγα πράγματα μοιάζουν σίγουρα, και συνάμα απογοητευτικά. Δεν αλλάζουμε με τίποτα. Ό,τι κι αν πάθουμε, ό,τι κι αν μας συμβεί. Για μια τζούρα χλιδής πολύς-πολύς κόσμος πουλάει τα πάντα. Για μια ξαπλώστρα-μούρη, για ένα τραπέζι-Παολοπαντελίδη και δυο δισκάκια με λουλούδια, για ένα Armani και για μια Vouitton πουλάμε την ψυχή μας.
Οι Έλληνες (Αχιναίοι κατά την πλειοψηφία τους, μα όχι μόνο) που επανέκαμψαν μετά από τριετή διακοπή, λόγω φόβου κυρίως, για το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, μου το επιβεβαίωσαν εμφατικά. Φιγούρα και λιγούρα, μούρη κι Άγιος ο Θεός. Θέλουμε τα ίδια, μας συναρπάζουν τα ίδια κενά και ανούσια (κατ' εμέ πάντα) που μας συνάρπαζανε και πριν. Απλά θέλουμε να τα κάνουμε όλα ξοδεύοντας λιγότερα, για να είμαστε και στο πνεύμα της εποχής.
Παρ' όλα αυτά, είναι καλοκαίρι και φαίνεται. Χαθήκαμε λίγο-πολύ απ' τα πληκτρολόγια, λόγώ φόρτου εργασίας (φτου-φτου) και ποιος ξέρει πότε θα τα ξαναπιάσουμε για να σχολιάσουμε τετριμμένα και μη. Ευτυχώς νέο αίμα έχει εμφανιστεί στα κουμπάκια του Μαδυτιανός για να δώσει ενδιαφέρον σ' αυτούς που το παρακολουθούν και ανάσες σ' αυτούς που ''αγραναπαύονται''.
Μπράβο στα παιδιά που γράφουν, τους διαβάζω ανελλιπώς κι ελπίζω από Φθινόπωρο να γράφουμε παράλληλα σ' αυτό το παράλληλο σύμπαν που ζούμε....
ΚΑΛΟ-ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ-ΠΟΛΛΑ ΜΠΑΝΙΑ ΣΤΙΣ ΩΡΑΙΟΤΕΡΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου