Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Είναι η ΕΡΤ, ηλίθιε

 Ένα απίστευτο μούδιασμα και μια ζαλάδα με έχουν κυριεύσει από τη μέρα που μας "άδειασε" το καθεστώς όταν "μαύρισε" την ΕΡΤ . Τα οικονομικά  "πλαγιοκοπήματα" που δεχόμαστε και ανεχόμαστε, έχουν πάρει το δρόμο τους και ρολάρουν απρόσκοπτα χωρίς προβλήματα. Τώρα ήρθε η ώρα να εμβολίσουν και  τον εθνικό κοινωνικό ιστό.
  Με τεράστιο οικονομικό κόστος που φυσικά θα πληρώσουμε πάλι εμείς. Να πούμε για τις αποζημιώσεις των υπαλλήλων που σε ένα χρόνο θα έχουν πάλι προσληφθεί στον καινούργιο φορέα; (εκτός φυσικά της ΔΗΜΑΡ) Να πούμε για τις τεράστιες ρήτρες που θα πληρώσει το Ελληνικό δημόσιο (εμείς δηλ)  στις διάφορες αθλητικές λίγκες εγχώριες και διεθνείς για την ακύρωση των μεταδόσεων ή τις ρήτρες για τον χαμένο διαφημιστικό χρόνο αυτών των μεταδόσεων ή  για τα χαμένα χρήματα των πληρωμών για τις διοργανώσεις που τρέχουν αλλά δεν αναμεταδίδονται ή για τα χαμένα δισεκατομμύρια € από τη μη διανομή του ψηφιακού σήματος που πλέον αναλαμβάνει κατ΄ αποκλειστικότητα το σύμπλεγμα Ψυχάρη, Μπόμπολα, Αλαφούζου, Κυριακού μέσω της Digea  .
  Όλα αυτά όμως "οπαδέ της ομάδας και του κόμματος σκύλε", μπορεί να τα γράφουν ή να μην τα γράφουν τα ιστολόγια που έχεις πρόσβαση και διαβάζεις. Μπορεί να τα λένε ή όχι  οι τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα και οι εφημερίδες που διαβάζεις.
 Όλα αυτά τα "μέσα" μαζί όμως, δεν μπορούν να κάνουν την ΕΡΤ:
 -Την δορυφορική ΕΡΤ που ήταν ο συνδετικός κρίκος της Ελλάδας και 5 εκατομμυρίων Ελλήνων διάσπαρτων στον κόσμο· εκτός κι αν πιστεύεις ότι αυτόν τον ρόλο μπορεί να τον αναλάβει η Μενεγάκη και ο Αντένα.
 - Τα αληθινά σενάρια της ΕΡΤ3 με το αξεπέραστο μουσικό σήμα των τίτλων, του Αμπλιανίτη.
 - Την πρωινή ραδιοφωνική ζώνη του 958
 - Τις  "ανιχνεύσεις" του Σαββίδη· την μόνη εκπομπή λόγου σε όλο το τηλεοπτικό στερέωμα που τα θέματα τα αναπτύσανε καθηγητές Ελληνικών και ξένων πανεπιστημίων και όχι πολιτικάντηδες της δεκάρας.
 - Το ραδιόφωνο που έκαναν σε πανελλήνια εμβέλεια ο Πετρίδης ο Κονκαλίδης και ο Παπαστεφάνου.
 - Το πανάκριβο "στην" υγειά μας του Παπαδόπουλου που μπροστά του στηνόταν οι μισές Ελληνικές οικογένειες και όλος ο απανταχού Ελληνισμός κάθε Σαββατόβραδο.
 - Τις "ιστορίες του μπουζουκιού" του Γιώργου Τσάμπρα.
 - Τις"ίληνες  τις μπίληνες τις αλαμαλακούσιες"  και τα "παραμύθια του λαού μας" της Αγνής Στρουμπούλη.
 - Τα βραχέα και μεσαία ερτζιανά, που μόνο η ΕΡΤ εξέπεμπε και που μας συνοδεύανε σε κάθε ταξίδι επαγγελματικό ή αναψυχής  στις άγονες γραμμές των θαλασσών και των βουνών μας, εκεί που δεν συμφέρει να εκπέμπει ο real και ο Σκάι.
 - Τις εκπομπές του Γιάννη Τσολακίδη.
  - Το "κάθε τραγούδι και την ιστορία του" του Δεύτερου
 - Τις αναγνώσεις του Τσιφόρου από τον Μποσταντζόγλου.
 - Τους "ανταποκριτές"
 - Το "Βάλκαν εξπρές"
 - Τις μουσικές του Χατζηδάκη που δεν θα τις ξανακούσουμε ποτέ από κανένα κοσμοράδιο.
 -  Το "αλάτι της γης" του κορυφαίου μουσικολόγου μας Λάμπρου Λιάβα.
 -  Τα "Ελλήνων δρώμενα" που μας μετέφεραν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.
 -  Το "κάθε τόπος και το τραγούδι του" του Γιώργη Μελίκη.
 - Τον  Φέρη που μας δίδασκε ρεμπέτικο μέσα από τις εκπομπές του.
 - Το ραδιόφωνο του "κόσμος" που μας ταξίδευε στις μουσικές γειτονιές του πλανήτη .
  - Την μετάδοση της Κυριακάτικης λειτουργίας.
 -  Το "σαν σήμερα" από το αρχείο της ΕΡΤ , του Παπαδόπουλου.
 -  Την κλασσική μουσική παιδεία που μας δίδασκε το "Τρίτο"
  Όλα αυτά μαζί όμως μπορούν και κάνουν τον 'Ελληνισμό".  Η ΕΡΤ μέσω των παραπάνω, μέσω των εκατοντάδων εκπομπών και δράσεων, αναπαρήγαγε το αξιακό σύστημα του Ελληνισμού. Ήταν ο συνδετικός κρίκος όλων αυτών που συνθέτουν τον Ελληνισμό. Το μαύρο της ΕΡΤ , η ατιμωρησία της ανορθογραφίας ακόμα και στα γραπτά των εισαγωγικών εξετάσεων στα πανεπιστήμια , τα greeklis των αγράμματων , διαρρηγνύουν την Ελληνική κοινωνική συνοχή και συνέχεια. Με ότι έχει αυτό σαν αποτέλεσμα.
 Αντίο λοιπόν  εποχή της Ελληνικής συνδεδεμένης κοινωνίας. Αντίο εποχή που μπορούσες να κατεβάσεις αγανακτισμένους στις πλατείες, να παλέψεις, να πάρεις αγκαζέ  τον  Θεοδωράκη και τον Γλέζο και να φας μαζί τους δακρυγόνα. Να απεργήσεις, να σε υποστηρίξουν άλλες εργατικές ομάδες και να κερδίσεις ή να χάσεις .
 Καλημέρα εποχή της πληθυσμιακής ομάδας αποτελούμενης από καταναλωτές που ο καθένας κοιτάει το τομάρι του και αναπαράγει αυτά που του φυτεύουν στο μυαλό οι νεοφιλελέδες αφεντικοί του.
 Καλημέρα εποχή του μαύρου . Γιατί να ξέρουμε πως οι μεταρρυθμίσεις που ευαγγελίζονται οι παπαγάλοι, συμβαίνουν σε κοινωνίες που βρίσκονται σε άνοδο και  δημιουργικό πυρετό.
 Στις κοινωνίες που βρίσκονται σε κάθετη και ελεύθερη πτώση, έρχονται οι χρυσές αυγές.

 * Ο τίτλος είναι δανεισμένος και παραφρασμένος από το bes tseller πλέον βιβλίο του Ν.Μπογιόπουλου <<Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε>>

                                                                                                                                                 Κουκ

 
  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου