Γνώση πολεμική, που αποκτήσαμε μόνο
από ταινίες, που έχουν παιχτεί στη
τηλεόραση και από τους τελευταίους
πολέμους που έχουμε παρακολουθήσει από
τη τηλεόρασή μας επίσης, αποτελούν τα
εξής δυο:
1. Ο εισβολέας σε μια χώρα, προκειμένου
να επιτύχει καίρια πλήγματα στον
αμυνόμενο, θέτει ως στόχους σημαντικά
κτίρια, εγκαταστάσεις, οργανισμούς,
εργοστάσια, αεροδρόμια, λιμάνια, γέφυρες,
μεγάλους δρόμους – κύριους οδικούς
άξονες, τηλεπικοινωνίες, ύδρευση,
ηλεκτροδότηση, πηγές ενέργειας. Βέβαια,
όλα αυτά επειδή είμαστε αρκετά
«πολιτισμένοι», αντί να βομβαρδιστούν
ή να ανατιναχτούν, μπορούν και να
αγοραστούν. Ακόμα καλύτερα να ανταλλαγούν,
να παραχωρηθούν.
2. Ακόμα,
κατά τη διάρκεια πολέμου δεν
χτυπιούνται νοσοκομεία (κόκκινος σταυρός
– διεθνές σύμβολο), δεν
χτυπιέται άμαχος πληθυσμός, δεν
χτυπιούνται σχολεία, δεν
χτυπιούνται όσοι παραδίδονται ως
αιχμάλωτοι.... και πολλά άλλα, απορρέοντα
από το δίκαιο του πολέμου, το διεθνές
δίκαιο, ακόμα και από τη λεγόμενη «ηθική»
του πολέμου. Κι αν χτυπηθούν, υπάρχουν
διαδικασίες – που καθορίζονται βέβαια
από την έκβαση του πολέμου (βλέπε νικητής
ή ΟΗΕ, Διεθνές Δικαστήριο, Ευρωπαϊκό
Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) –
για την αποκατάσταση της δικαιοσύνης.
Ή κάποιο «συγγνώμη, λάθος» πολλές φορές
και λίγο σπρώξιμο από ΜΜΕ, ώσπου
συγχωρείται – ξεχνιέται.
Επισκεπτόμενος την ιστοσελίδα του
ΤΑΙΠΕΔ, μου γεννήθηκαν πολλοί συνειρμοί.
Περίεργες σκέψεις. Άγρια ένστικτα.
Ένστικτα επιβίωσης. Είναι πολύ ωραία
ιστοσελίδα. Τη συνιστώ ανεπιφύλακτα σε
όλους τους Έλληνες φορολογούμενους,
άλλωστε την έχουν πληρώσει. Είναι αρκετά
«διαδραστική»... http://www.hradf.com/gr
Συνεχίζοντας τη πλοήγηση, στη προσπάθειά
μου να ενημερωθώ, είδα νοσοκομεία να
ερημώνουν, νοικοκυρές σε απόγνωση να
παίρνουν φαγητό από συσσίτιο και να το
βάζουν στη κατσαρόλα, σχολεία
(συμπεριλαμβανομένων όλων των εκπαιδευτικών
ιδρυμάτων) να υπολειτουργούν, το
μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού
«παραδομένο» μέσα στη κατάθλιψή του,
που ενώ φωνάζει «παραδίδομαι» ακόμα
χτυπιέται. (Σημ. Το ΕΣΡ απαγόρευσε, με
οδηγία, σε τηλεοπτικούς σταθμούς να
δείχνουν εικόνες εξαθλίωσης, γιατί
προκαλούν... ).
Τότε αναίρεσα τις προηγούμενες σκέψεις
μου. Δεν είναι πόλεμος αυτός. Κάτι άλλο
πρέπει να είναι. Τα άγρια ένστικτά μου
εξημερώθηκαν. Ξέχασα ότι η επιβίωσή μου
είναι πρώτο μου μέλημα σε κατάσταση
εκτάκτου ανάγκης. Δεν είναι έκτακτη
ανάγκη. Είναι καθημερινότητα. Θα συνηθίσω.
Υπομονή. Όλοι γύρω μου υπομονή κάνουν.
Τα γαϊδούρια. Τα άλογα. Τα άλαλα. Τα
μπάλαλα. Κι αυτό μου λένε: «Υπομονή, θα
συνηθίσεις». Μόλις «πεθάνω» θα πουν:
«κρίμα, πάνω που είχε συνηθίσει να ζει
έτσι, σ` αυτή τη κατάσταση. Κρίμα, ατυχία!».
Και να θυμίσω σ' αυτό το σημείο, ότι
θάνατος δεν είναι μόνο ο σωματικός. Ο
πνευματικός θάνατος είναι εξίσου
σημαντικός. Ο λήθαργος του πνεύματος
κάνει τον άνθρωπο παθητικό. Κι ο παθητικός
άνθρωπος θα συμβιβάζεται και θα βρίσκει
πάντα τη βολή του στο πιο αντίξοο
περιβάλλον.
Μπορούμε, λοιπόν, να συνεχίσουμε να
κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας, τη
νοημοσύνη μας και τα ένστικτά μας,
επαναλαμβάνοντας καθημερινά στον
καθρέφτη (πολύ τον δουλεύουμε τον
καθρέφτη τελευταία...) - εξάλλου χρόνο
έχουμε αρκετό, ειδικά οι άνεργοι – ότι
δεν ζούμε σε πόλεμο. Δεν μας τον έχει
κηρύξει κανείς. Δεν έχουμε αλλάξει
νοήματα στις λέξεις, δεν πεθαίνουμε,
δεν σβήνουμε, δεν πρόκειται για γενοκτονία,
δεν καταστρέφονται γενιές, δεν θα τη
πληρώσουν οι νέοι και οι αγέννητοι ακόμα
(δεν ξέρω αν θα έχουν το δικαίωμα ή την
ελευθερία να λέγονται Έλληνες μόλις
γεννηθούν ή θα γυρίζουν πάνω στη γη
κρύβοντας τη καταγωγή τους για να
επιβιώσουν).
Έδώ
μπορείτε να πάρετε μια γεύση της
στιγμιαίας αποτίμησης του χρέους της
χώρας: http://www.nationaldebtclocks.org/debtclock/greece
Εδώ μπρορείτε να δείτε την περιουσία
του δημοσίου που αξιοποιείται/ ή και
πωλείται με όλα τα στοιχεία (σχεδόν):
Και μετά από που θα έχει έσοδα το
κράτος;;;! Φανταστείτε!
« Χρωστάμε σε όσους πέρασαν,
θα
`ρθούνε, θα περάσουν,
κριτές
θα μας δικάσουν
οι
αγέννητοι, οι νεκροί.» Κωστής Παλαμάς
Γ.Χ.Κ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου