Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013

Τελικά οι Ελληνίδες γυναίκες τα ξέρουν όλα???

  Μιας κι όπως αποδείχθηκε με τα σοβαρά άκρη δεν θα βγάλουμε και τζάμπα στεναχωριόμαστε σκέφτηκα με αφορμή την ημέρα της γυναίκας και με την συνήθη καθυστέρηση, να γράψω δυο αράδες γι' αυτά τα υπέροχα πλάσματα, που μας συντροφεύουν απ' την έκπτωσή μας απ' τον Παράδεισο και μετά.
  Το τι θα επακολουθούσε της Πτώσεως του ανθρώπινου γένους λίγο-πολύ θα μπορούσαμε να το φανταστούμε. Απ' τη στιγμή που όλα ξεκινάνε μ' ένα: ''-Καλά βρε χαϊβάνι δεν παίρνεις χαμπάρι ότι το μήλο είναι το πιο σούπερ ουαουα φρουτάκι γι' αυτό δεν σ' αφήνει ο Μεγάλος να το πάρεις!!!'' κι εμείς σαν πραγματικά χαϊβάνια το πήραμε, το φάγαμε και μας έκατσε στο λαιμό, όλα τα επόμενα θα μπορούσαμε να τα υποθέσουμε χωρίς να 'μαστε δα κι ο Ιούλιος Βερν!
   Κατ' αρχάς να υπογραμμίσω πως η Ελληνίδα γυναίκα στους περισσότερους τομείς είναι μια κατηγορία μόνη της. Κάπως την πλησιάζει η Ιταλίδα, κυρίως της Κεντρικής και της Νότιας χώρας, αλλά μόνο σε κάποιους τομείς. Η υπόλοιπη Ευρώπη, η Αμερική κι ο πολιτισμένος κόσμος απλά υποκλίνεται στο μεγαλείο της. Με τον Τρίτο και τον Τέταρτο κόσμο σύγκριση δεν γίνεται, προς το παρόν τουλάχιστον.
  Αυτή η Σιμόν Ντε Μποβουάρ όταν έγραφε το ''Δεύτερο Φύλο'' σίγουρα δεν μπορούσε να διανοηθεί αυτό που συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία, γιατί αλλιώς θα 'γραφε κι ένα βιβλίο για μας τους δύστυχους.
  Το αν γεννιέται ή γίνεται, αυτή η κινούμενη εγκυκλοπαίδεια που λέγεται Ελληνίδα γυναίκα είναι ένα θέμα που δεν το 'χω λύσει. Πιθανώς και τα δυο. Πάντως για να λέμε την αλήθεια το google και τα smart phones κατάφεραν ισχυρό πλήγμα στο πεδίο δράσης της. Έχεις το κινητάκι σου γκουγκλάρεις και βρίσκεις (?) την απάντηση στο ζήτημα. Παλιότερα έπρεπε ν' ανοίγεις εγκυκλοπαίδεια (αν δεν την είχες πετάξει με την είσοδο της), να ψάχνεις και καλά κρασιά.
   Φυσικά με την τεχνολογία δεν πλήττεται με κανέναν τρόπο η ''συναισθηματική ευφυία'' και το πεδίο δράσης της (γιατί στη μαθηματική ευφυία δεν είναι συνήθως ιδιαίτερα καλές!). Αντιλαμβάνονται τα πάντα. Τα ξέρουν όλα. Έχουν λύση για όλα. Θυληκά μυαλά. Γεννάνε. Ξέρουν πως είσαι μαμάκιας κι ας έχεις να δεις τη μάνα σου 2 χρόνια.
Ξέρουν πως αδικείσαι στη δουλειά. Ξέρουν πως το αφεντικό σου σε ''χώνει'' κι ο συνεταιρός σου σε κλέβει. Ξέρουν τι έκανες λάθος και δεν τα 'κονόμησες. Ξέρουν πως είσαι αγαθός και σ' εκμεταλλεύονται. Ακόμη κι αν είσαι ο Άκης κι αυτή η Βίκυ, πιστεύουν πως δεν πήρες αυτά που άξιζες και κοντά σε σένα ''χαντακώθηκε'' κι αυτή. Πιστεύουν πως χάθηκαν ευκαιρίες όταν δεν άκουσες εκείνο το:''στα 'λεγα ΕΓΩ!!!''. Όλη αυτή η παντογνωσία στην περίπτωση που δεν έχουν περάσει απ' τη δουλειά σου. Αν τυχόν κι έχουν περάσει για καφέ ή έχουν ασχοληθεί κανένα μισάωρο, έχεις μπροστά σου μπιζνες πλαν για τρεις δεκαετίες χωρίς να ξοδέψεις δραχμή. Τυχερούλη!!!
   Σ' έχουν ''ρίξει'' στα κληρονομικά. Πάντα. Ακόμη κι αν έχεις πάρει τα 4 απ' τα 5 σπίτια και τα υπόλοιπα 6 αδέρφια σου μοιραστήκαν το πέμπτο, εσύ είσαι ο αδικημένος. Εσύ και δεν το 'χεις καταλάβει γιατί όπως είπαμε νωρίτερα είσαι χαϊβάνι. Αν παρ' αυτά, είσαι επιτυχημένος και τα 'χεις 'κονομήσει την προβληματίζεις λιγάκι. Μετά φυσικά διαπιστώνει πως αν είχες ακούσει τις συμβουλές της όλα θα είχανε διπλή επιτυχία.
  Απορούσα πάντα κι απορώ ακόμη πως μαθαίνονται ''τα μούτρα''. Είναι άραγε εκ γενετής ή επίκτητα? Ό,τι κι αν είναι πάντως, είναι αποτελεσματικό. Αυτή η εκ των προτέρων, ερώτηση-κόλαφος:''-Τι έχεις ?'' και η εξίσου καταστροφική απάντηση:''-Τίποτα!'' έχει οδηγήσει στον τοίχο τα μισά ζευγάρια του πλανήτη. Αυτή η τακτική ξεκινάει μ' έναν μαγικό τρόπο γύρω στα 7-8. Στα 12-13 ολοκληρώνεται και στα 14-15 είναι έτοιμες πια να ''τηγανίσουν'' τον κάθε πικραμένο. Εκεί γύρω στα 12, στην προεφηβεία, τα κορίτσια λόγω και της γρηγορότερης ανάπτυξής τους, πονηρεύουν και παίρνουν ένα αβαντάζ σε σχέση με τα συνομίληκα αγόρια. Αυτό το αβαντάζ δεν δείχνουν διατεθιμένες να το εγκαταλείψουν για όλη τους τη ζωή. Τα αγόρια-άντρες γι αυτές είναι ''χάφτες'' κι αυτό δεν αλλάζει με τίποτα. Εκτός αν μιλάμε για τον Sakis. Κι ας μη μπορεί να βάλει δυο λέξεις στη σειρά. Κι ας τον ''τύλιξε'' το σαχλοκούδουνο, η ξερακιανή, η ανέραστη, η στραβοκάνα, η στραβομύτα η Ζυγούλη. Συνέβη απλά γιατί δεν γνώρισε αυτές. Η ποικιλία και η εφευρετικότητα των χαρακτηρισμών της ''αντιπάλου'' είναι πάντα μοναδική. Εκεί το γυναικείο μυαλό στροφάρει με χίλια και η παρατηριτικότητα είναι ''γερακίσια''.
   Όλα τα παραπάνω παραμερίζονται για τα μικρά διαστήματα των μεγάλων ερώτων. Για πολύ-πολύ λίγο. Μετά τον πρώτο ενθουσιασμό τα διαχειρίζονται ακόμη κι ερωτευμένες.
  Εξαιρετικές και άριστα συμβουλευμένες από την Ελληνίδα μάνα, σχετικά με το πως ''θα τυλίξουν'' τον άντρα της ζωής τους. Για το πως θα μπλέξουν και το πως θα ξεμπλέξουν. Για το πως θα μεγαλώσουν τα παιδιά και πως θα τα διαπαιδαγωγήσουν. Εκεί η Ελληνίδα, γιαγιά πια, έχει έναν ρόλο ολ αράουντ. Υποσκελίζει παιδιάτρους, βιβλία και παιδαγωγούς. Απλά τα ξέρει όλα.
  Το ιατρικό κομάτι της Ελληνίδας γυναίκας δεν θα μπορούσε να είναι δευτερεύον. Απόγονοι του Ιπποκράτη και του Γαληνού (όχι του Γαλήν' του δικού μας, μη μπερδεύεστε!), έχουν τις γνώσεις και την άποψη δια πάσαν νόσον. Γνώσεις κυρίως παθολογικές, παιδιατρικές και γενικής Ιατρικής. Σπανίζουν οι περιπτώσεις εξειδίκευσης. Εξ' ου και η πασίγνωστη κραυγή της Ελληνίδας Μάνας:''-Ζακκέτα!!!''
  Σελίδες ατέλειωτες θα μπορούσα να γράψω. Για τις γυναίκες που μας περιτριγυρίζουν ως κόρες, σύζυγοι, γκόμενες, αδερφές, φίλες και μαμάδες. Τα ζείτε και τα ξέρετε όλοι σας. Άλλοι λιγότερο κι άλλοι περισσότερο. Για τις γυναίκες που διάβασαν το κείμενο και πιθανώς τα ''πήραν'' στο κρανίο, μια ειλικρινή συγγνώμη και μια αναγνώριση της αγνής μου πρόθεσης.
   Και για να ''γλυκάνω'' λιγάκι το κλείσιμο μια διαπίστωση και μια συμβουλή. Η διαπίστωση είναι πως δεν χωράει αμφιβολία πως η γυναίκα (κι αφού ζούμε στην Ελλάδα, η Ελληνίδα γυναίκα) είναι το ''αλάτι της ζωής''. Και η συμβουλή: ΧΑΛΑΡΩΣΤΕ κορίτσια...

2 σχόλια:

  1. Τι τραβάτε κι εσείς τ' αγοράκια!!!!!
    Σας λυπάμαι....:))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γυναίκα, ποτέ δεν θα ανακάλυπτε την Δημοκρατία. Είναι λυπηρό η ζωή που γεννάς να σε μισή χωρίς λόγο (Ο Άνδρας γεννά η γυναίκα τίκτει)

    ΑπάντησηΔιαγραφή