Σήμερα το μεσημέρι κηδεύτηκε στη Νέα Μάδυτο ο Στέφανος Χανός . Για τους παλαιότερους, είναι εκείνη η κλασική πλέον φιγούρα του κουτσού ,που αλώνιζε την πλατεία και όχι μόνο . Κλητήρας της πάλε ποτέ κοινότητας της Μαδύτου . Βοηθός του διατελέσαντος για ένα τέταρτο του αιώνα περίπου , γραμματέα Λεωνίδα Ρίζου· εκ δεξιών και εξ απορρήτων τριών προέδρων και γενικότερα η ψυχή της κοινότητας για 30 περίπου χρόνια , κρατώντας κυριολεκτικά τα κλειδιά του κοινοτικού καταστήματος .
Πανταχού παρόν και έτοιμος για λύσεις στα προβλήματα του οικισμού. Αυτός που κούρευε την πρασινάδα στην παλιά πλατεία , αυτός που έβαφε τα παγκάκια και τα πεζοδρόμια. Ο υδρονομέας του χωριού που είχε κάνει τα αντλιοστάσια , δωμάτια του σπιτιού του , τόσο συχνά που τα επισκεπτόταν . Δικό του καθήκον η χλωρίωση , η καθαρότητα και ποσότητα του νερού που πίναμε , πλυνόμασταν και ποτίζαμε. Δική του δουλειά η αποκατάσταση των σπασμένων σωλήνων ύδρευσης. Φόρτωνε το χαρακτηριστικό καρότσι του με τα υδραυλικά σύνεργα και τραβούσε κούτσα κούτσα προς κάθε γωνία του χωριού , για να σκάψει με τον κασμά και το φτυάρι , να βουτηχτεί μέχρι τη μέση στα λασπόνερα,για να αποκαταστήσει τη βλάβη. Ήταν αυτός που φρόντιζε να είναι φωτισμένα τα παιδικά μας νυχτοπερπατήματα ( κάτι που ενοχλούσε τα ζευγαράκια) . Χαρακτηριστικό το πτυσσόμενο κοντάρι του με την χούφτα , που μ' αυτό άλλαζε τις λάμπες στους φανοστάτες του χωριού. Παιδιά όντας,σπάζαμε με τις σφεντόνες τις λάμπες στους φανοστάτες και βάζαμε στοίχημα , πόσο θα κάνει να το πάρει χαμπάρι ο μπάρμπα Στέφανος , να 'ρθει να τις αλλάξει .
Χαρακτηριστική η φιγούρα του τα απογεύματα στην πλατεία, να σπρώχνει το καρότσι του γεμάτο ξύλινα κιβώτια με σουρωτές , πορτοκαλάδες Φλώρινα και ρετσίνες ''Πλάκα''. Μιας και εκτός όλων των άλλων , διατηρούσε και ένα μικροσκοπικό πρατήριο αλκοολούχων και μη, ποτών , μέσω του οποίου ''ανδρώθηκα και βγήκα στην δουλειά'' κι εγώ
Με το φευγιό του κλείνει ένας μεγάλος κύκλος ανθρώπων που υπηρέτησαν το χωριό. Και σε μεγαλύτερη κλίμακα την Ελλάδα . Ένας κύκλος ανθρώπων που με ανιδιοτέλεια , αγάπη και πενιχρά μέσα υπηρέτησαν το κοινωνικό σύνολο . Που χωρίς να ξέρουν από ''γενιές του πολυτεχνείου'' , ζιβάγκο, κλαδικές και λαμόγια , χωρίς να περιμένουν επιδοτήσεις , πακέτα Ντελόρ , Μ.Ο.Π. , ΕΣΠΑ και δουλειές με μίζες, δούλεψαν για να δημιουργηθεί όλος αυτός ο τεράστιος δημόσιος πλούτος. Ο δημόσιος αυτός πλούτος , ο κόπος αυτών των ανθρώπων, που από μία εποχή και μετά άρχιζε να υποθηκεύετε μέρα τη μέρα για να εξυπηρετήσει το Κωστοπούλειο life style . Και ήρθε η μέρα πλέον που δεν έμεινε τίποτα από την δουλειά τους.
Φεύγουνε λοιπόν από τον μάταιο τούτο κόσμο ,προδομένοι απ' αυτούς που πιστέψανε και με την αγωνία για το μέλλον των επόμενων γενεών να τους κυριεύει.
Καλό παράδεισο μπάρμπα Στέφανε....
Πανταχού παρόν και έτοιμος για λύσεις στα προβλήματα του οικισμού. Αυτός που κούρευε την πρασινάδα στην παλιά πλατεία , αυτός που έβαφε τα παγκάκια και τα πεζοδρόμια. Ο υδρονομέας του χωριού που είχε κάνει τα αντλιοστάσια , δωμάτια του σπιτιού του , τόσο συχνά που τα επισκεπτόταν . Δικό του καθήκον η χλωρίωση , η καθαρότητα και ποσότητα του νερού που πίναμε , πλυνόμασταν και ποτίζαμε. Δική του δουλειά η αποκατάσταση των σπασμένων σωλήνων ύδρευσης. Φόρτωνε το χαρακτηριστικό καρότσι του με τα υδραυλικά σύνεργα και τραβούσε κούτσα κούτσα προς κάθε γωνία του χωριού , για να σκάψει με τον κασμά και το φτυάρι , να βουτηχτεί μέχρι τη μέση στα λασπόνερα,για να αποκαταστήσει τη βλάβη. Ήταν αυτός που φρόντιζε να είναι φωτισμένα τα παιδικά μας νυχτοπερπατήματα ( κάτι που ενοχλούσε τα ζευγαράκια) . Χαρακτηριστικό το πτυσσόμενο κοντάρι του με την χούφτα , που μ' αυτό άλλαζε τις λάμπες στους φανοστάτες του χωριού. Παιδιά όντας,σπάζαμε με τις σφεντόνες τις λάμπες στους φανοστάτες και βάζαμε στοίχημα , πόσο θα κάνει να το πάρει χαμπάρι ο μπάρμπα Στέφανος , να 'ρθει να τις αλλάξει .
Χαρακτηριστική η φιγούρα του τα απογεύματα στην πλατεία, να σπρώχνει το καρότσι του γεμάτο ξύλινα κιβώτια με σουρωτές , πορτοκαλάδες Φλώρινα και ρετσίνες ''Πλάκα''. Μιας και εκτός όλων των άλλων , διατηρούσε και ένα μικροσκοπικό πρατήριο αλκοολούχων και μη, ποτών , μέσω του οποίου ''ανδρώθηκα και βγήκα στην δουλειά'' κι εγώ
Με το φευγιό του κλείνει ένας μεγάλος κύκλος ανθρώπων που υπηρέτησαν το χωριό. Και σε μεγαλύτερη κλίμακα την Ελλάδα . Ένας κύκλος ανθρώπων που με ανιδιοτέλεια , αγάπη και πενιχρά μέσα υπηρέτησαν το κοινωνικό σύνολο . Που χωρίς να ξέρουν από ''γενιές του πολυτεχνείου'' , ζιβάγκο, κλαδικές και λαμόγια , χωρίς να περιμένουν επιδοτήσεις , πακέτα Ντελόρ , Μ.Ο.Π. , ΕΣΠΑ και δουλειές με μίζες, δούλεψαν για να δημιουργηθεί όλος αυτός ο τεράστιος δημόσιος πλούτος. Ο δημόσιος αυτός πλούτος , ο κόπος αυτών των ανθρώπων, που από μία εποχή και μετά άρχιζε να υποθηκεύετε μέρα τη μέρα για να εξυπηρετήσει το Κωστοπούλειο life style . Και ήρθε η μέρα πλέον που δεν έμεινε τίποτα από την δουλειά τους.
Φεύγουνε λοιπόν από τον μάταιο τούτο κόσμο ,προδομένοι απ' αυτούς που πιστέψανε και με την αγωνία για το μέλλον των επόμενων γενεών να τους κυριεύει.
Καλό παράδεισο μπάρμπα Στέφανε....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου