Εμείς εδώ στην Θεσσαλονίκη δεν ζούμε στο 2013, ζούμε 600-700 χρόνια πίσω . Στα Μουσουλμανικά χρόνια από Εγίρας.
Στον εικοστό πρώτο αιώνα που ζει όλος ο κόσμος, οι τεχνολογίες και οι λογικές μεμονωμένες επιχειρηματικές και κοινωνικές τρέχουν με ασύλληπτες ταχύτητες για τα δικά μας βραδύκαυστα δεδομένα.
Η Τσιμισκή και η Μητροπόλεως είναι οι κατ΄εξοχήν λεωφορειόδρομοι της πόλης. Εκεί οι επιβιβάσεις στα λεωφορεία του Ο.Α.Σ.Θ. είναι χιλιάδες κάθε μέρα, εφτά μέρες την εβδομάδα.
Σ΄αυτήν λοιπόν την πυρίκαυστη ζώνη του κέντρου, η αναζήτηση εισιτηρίου είναι μια Οδύσσεια λες και ψάχνεις το μαγικό χαρτάκι για κανένα ματς του Καμπιονάτο ή για καμιά συναυλία της Πάολα. Στα περίπτερα πρέπει να παίξεις κίνο για να βρεις ποιο από τα εκατοντάδες αυτής της περιοχής έχει. Αφού βρεις περίπτερο να έχει γενικώς, καλό είναι να πετύχεις να έχει και την κατηγορία εισιτηρίων που θες. Αν πετύχεις τα παραπάνω, προϋπόθεση για να σου τα δώσει ο περιπτεράς είναι να του δώσεις ψιλά και δει το ακριβές αντίτιμο.Διαφορετικά αντιμετωπίζεις την ευγένειά του...
Ένα (1) σημείο πώλησης υπάρχει μόνο από τον Ο.Α.Σ.Θ. σε όλο το κέντρο, που προφανώς του αρκεί η κρατική επιδότηση και γι΄αυτό δεν στήνει άλλα 100. Το stand αυτό όμως δουλεύει ώρες ιατρού και πάνω απ΄όλα όχι Σαββατοκύριακο. Με λίγα λόγια οι επιβάτες - πελάτες του Σαββατοκύριακου μπορούν πολύ άνετα να πάνε να κόψουν το λαιμό τους για να βρούνε εισιτήρια.
Ανεβαίνεις λοιπόν στο λεωφορείο, είτε αποφασισμένος να το παίξεις κορώνα - γράμματα μπας και γλιτώσεις το επί 60 πρόστιμο επί της τιμής του εισιτηρίου ή λες θα κόψω μέσα. Τα μηχανήματα τώρα που έχουν μέσα τα λεωφορεία από πού να τα πιάσεις . Η (παρα) λογική του οργανισμού σου λέει: Γιατί δεν πήγες να πάρεις εισιτήριο από τον περιπτερά που τον πληρώνω μεσιτεία και ήρθες απ΄ευθείας σ΄μένα; πρόστιμο 10 λεπτά . Γιατί βάζεις νομίσματα του 1 και 2 ευρώ στο μηχάνημα ; δεν ξέρεις ότι για τα μηχανήματα που δίνουν ρέστα δεν μας έδινε μίζα ο εισαγωγέας και έτσι δεν τα πήραμε; Μην περιμένεις λοιπόν ρέστα. πάρε το εισιτήριο σου και σκάσε. Πάλι καλά που δεν σε φτύνει κιόλας το μηχάνημα.
Οι οργανισμοί και οι υπηρεσίες αυτές , έπαψαν προ καιρού πλέον να είναι κοινής ωφελείας και έχουν μετατραπεί σε κοινής τυραννίας. Αν δεν εξελιχθούν για να συγχρονιστούν με τα σημερινά δεδομένα και τις ανάγκες μας, να κλείσουν . Και θα μου πεις οι εργαζόμενοι τί θα απογίνουν.Αν οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να αναβαθμίσουν και να καλυτερέψουν τις παρεχόμενες προς τον πελάτη υπηρεσίες, να χάσουν τη δουλειά τους. Στον δικό μου επαγγελματικό χώρο όποιος δεν κάνει ή έκανε καλή δουλειά έμενε άνεργος, εγώ έτσι ξέρω. Πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει το παραμύθι ότι οι εργαζόμενοι είναι άμοιροι ευθυνών για το παρεχόμενο αποτέλεσμα και ότι για όλα φταίει το σύστημα που είναι στρεβλά δομημένο.Οι διευθυντάδες, οι προϊστάμενοι, οι τομεάρχες και οι υπάλληλοι συγκροτούν το στρεβλό σύστημα. Να καταρρεύσουν μαζί του.
Δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει αν είναι αριστερόστροφη ή νεοφιλελεύθερη , Μαρξιστική ή καπιταλιστική η οπτική μου. Είναι απλά το καθρέφτισμα της καθημερινής απογοήτευσης του να ζεις στην Ελλάδα.
Σ΄αυτήν λοιπόν την πυρίκαυστη ζώνη του κέντρου, η αναζήτηση εισιτηρίου είναι μια Οδύσσεια λες και ψάχνεις το μαγικό χαρτάκι για κανένα ματς του Καμπιονάτο ή για καμιά συναυλία της Πάολα. Στα περίπτερα πρέπει να παίξεις κίνο για να βρεις ποιο από τα εκατοντάδες αυτής της περιοχής έχει. Αφού βρεις περίπτερο να έχει γενικώς, καλό είναι να πετύχεις να έχει και την κατηγορία εισιτηρίων που θες. Αν πετύχεις τα παραπάνω, προϋπόθεση για να σου τα δώσει ο περιπτεράς είναι να του δώσεις ψιλά και δει το ακριβές αντίτιμο.Διαφορετικά αντιμετωπίζεις την ευγένειά του...
Ένα (1) σημείο πώλησης υπάρχει μόνο από τον Ο.Α.Σ.Θ. σε όλο το κέντρο, που προφανώς του αρκεί η κρατική επιδότηση και γι΄αυτό δεν στήνει άλλα 100. Το stand αυτό όμως δουλεύει ώρες ιατρού και πάνω απ΄όλα όχι Σαββατοκύριακο. Με λίγα λόγια οι επιβάτες - πελάτες του Σαββατοκύριακου μπορούν πολύ άνετα να πάνε να κόψουν το λαιμό τους για να βρούνε εισιτήρια.
Ανεβαίνεις λοιπόν στο λεωφορείο, είτε αποφασισμένος να το παίξεις κορώνα - γράμματα μπας και γλιτώσεις το επί 60 πρόστιμο επί της τιμής του εισιτηρίου ή λες θα κόψω μέσα. Τα μηχανήματα τώρα που έχουν μέσα τα λεωφορεία από πού να τα πιάσεις . Η (παρα) λογική του οργανισμού σου λέει: Γιατί δεν πήγες να πάρεις εισιτήριο από τον περιπτερά που τον πληρώνω μεσιτεία και ήρθες απ΄ευθείας σ΄μένα; πρόστιμο 10 λεπτά . Γιατί βάζεις νομίσματα του 1 και 2 ευρώ στο μηχάνημα ; δεν ξέρεις ότι για τα μηχανήματα που δίνουν ρέστα δεν μας έδινε μίζα ο εισαγωγέας και έτσι δεν τα πήραμε; Μην περιμένεις λοιπόν ρέστα. πάρε το εισιτήριο σου και σκάσε. Πάλι καλά που δεν σε φτύνει κιόλας το μηχάνημα.
Οι οργανισμοί και οι υπηρεσίες αυτές , έπαψαν προ καιρού πλέον να είναι κοινής ωφελείας και έχουν μετατραπεί σε κοινής τυραννίας. Αν δεν εξελιχθούν για να συγχρονιστούν με τα σημερινά δεδομένα και τις ανάγκες μας, να κλείσουν . Και θα μου πεις οι εργαζόμενοι τί θα απογίνουν.Αν οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να αναβαθμίσουν και να καλυτερέψουν τις παρεχόμενες προς τον πελάτη υπηρεσίες, να χάσουν τη δουλειά τους. Στον δικό μου επαγγελματικό χώρο όποιος δεν κάνει ή έκανε καλή δουλειά έμενε άνεργος, εγώ έτσι ξέρω. Πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει το παραμύθι ότι οι εργαζόμενοι είναι άμοιροι ευθυνών για το παρεχόμενο αποτέλεσμα και ότι για όλα φταίει το σύστημα που είναι στρεβλά δομημένο.Οι διευθυντάδες, οι προϊστάμενοι, οι τομεάρχες και οι υπάλληλοι συγκροτούν το στρεβλό σύστημα. Να καταρρεύσουν μαζί του.
Δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει αν είναι αριστερόστροφη ή νεοφιλελεύθερη , Μαρξιστική ή καπιταλιστική η οπτική μου. Είναι απλά το καθρέφτισμα της καθημερινής απογοήτευσης του να ζεις στην Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου