Πόλης δρώμενα...

  Τις μέρες που  πέρασαν, οι ανασκοπήσεις για τον χρόνο που έφυγε  δώσανε και πήραν. Γνωστοί δημοσιογράφοι της πόλης μας , ραδιοφωνικοί παραγωγοί, επώνυμοι κι ανώνυμοι που ασχολούνται με τον έναν ή άλλον τρόπο με τα πράγματα της πόλης , έγραψαν την άποψή τους στα ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα για το πως κινήθηκε η Θεσσαλονίκη το 2012. Μέσες -άκρες όλες οι ανασκοπήσεις ξεκινούσαν με το θέμα των σκουπιδιών και καταλήγανε στην εξωστρέφεια της πόλης  με τα δείγματα τουριστών και τις αεροπορικές εταιρείες χαμηλού κόστους που πετάνε από το "Μακεδονία" .

 Αυτό πια με μας εδώ στη Θεσσαλονίκη ! Ή θα είμαστε εσωστρεφείς και δεν θα μας νοιάζει τί γίνετε παρά έξω ή θα δίνουμε μια μούντζα τα μέσα και θα μας νοιάζει μόνο το έξω. Άσε που η αγαπημένη λέξη της πόλης είναι πλέον η "εξωστρέφεια".

  Μερικές δεκάδες μέτρα ( και όχι στο υπερπέραν της πόλης) από το διοικητικό κέντρο της  το δημαρχείο και από το πνευματικό και πολιτιστικό της κέντρο , το Βυζαντινό μουσείο και το Γαλλικό Ινστιτούτο, ξεκινάει η οδός Αμαλίας. Μετά από ένα χιλιόμετρο περίπου και αφού περάσει μπροστά από το θέατρο Αυλαία και δίπλα από το δημοτικό θέατρο Άνετον, καταλήγει στο θαυμάσιο κτήριο -εκπαιδευτήριο του Α.Π.Θ. και στο αρχιτεκτονικό στολίδι της πόλης , το Γενί τζαμί, το παλιό αρχαιολογικό μουσείο δηλαδή.Σε όλο το μήκος του δρόμου δεν υπάρχει ούτε μία ταμπελίτσα που να λέει το όνομα του δρόμου. Η πεζή διάσχιση της οδού είναι κατόρθωμα. Τα πεζοδρόμια μισού μέτρου, όταν κι αυτά υπάρχουν ,είναι κατειλημμένα και στις δύο πλευρές  από σταθμευμένα αυτοκίνητα. Ελλείψει  χώρου στις άκρες , τα βουνά από σκόρπια σκουπίδια  καταλαμβάνουν μέρος του δρόμου· οι κάδοι σπασμένοι, αναποδογυρισμένοι και τα σκουπίδια χύμα και απελευθερωμένα να απλώνουν τις μυρωδιές τους στον αέρα. Το περπάτημα σου πρέπει να είναι αέρινο για να αποφεύγεις τους θεριεμένους πόντικες και πάντα σε επιφυλακή για να αποφεύγεις με χορευτικές φιγούρες τις γάτες που πετάγονται μέσα από τους σωρούς των σκουπιδιών.

 Καλή η Ryanair , η easyjet και οι ξένοι που έρχονται, αλλά αυτοί περπατάνε μπροστά από το δημαρχείο. Εμείς μένουμε να περπατάμε από πίσω. Στο χέρι μας, με τις επιλογές μας είναι να αλλάξουμε κι αυτήν την πλευρά και να αρχίσει κάποια στιγμή η Θεσσαλονίκη να περπατάει στην μέση οδό.