Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

Πώς το 'φεραν η μοίρα και τα χρόνια να μην ακούσεις έναν ποιητή

Τρίτος σήμερα στην παρέα και όσο η ανεργία εξαπλώνεται σαν  πανδημία  σε λίγο θα έχουμε πληθώρα συντακτών. Σιδεροκέφαλος στο maditianos φίλε βοριοΑθηναίε!!!  προκρούστη.  Μιά που έπιασες το θέμα με τον πατριώτη μας ποιητή  και την στάση ζωής, ναι, μπράβο του. Τρόμαξαν οι πειθήνιοι εκφραστές  της καθεστωτικής προπαγάνδας (δημοσιογράφοι (;) ) . Δεν το χωρούσε το μυαλό της Τσαπανίδου ότι υπάρχουν και τέτοιοι δημιουργοί που δεν επιζητούν μα πάνω απ΄όλα δεν δέχονται καμία δημόσια επιβράβευση
 Στις πρώιμες λογοτεχνικές αναζητήσεις μου πριν 20 χρόνια, αφού είχα ψάξει όλη την πόλη , Πεντζίκη , Ιωάννου  , Σκαμπαρδώνη , Ζαφείρη , Ζησιάδη , Κοροβίνη  και Χριστιανόπουλο , τους δύο τελευταίους τους είχα ξεχωρίσει και τους έχω πάντα σε ξεχωριστό μέρος της βιβλιοθήκης και της καρδιάς μου. Το κείμενο του , το  ''εναντίον'' ,  για το περί ου ο λόγος και η φασαρία των τελευταίων ημερών , δεν είχε πέσει στα χέρια μου ,όμως η αντισυμβατική του στάση και το ιδιόμορφο του χαρακτήρα του με έλκυε ( μπορούν να το αποδείξουν οι χθεσινοβραδινοί συμπότες μου άλλωστε αυτό). Ο έτερος κορυφαίος της αντισυμβατικότητας  και της ιδιοτροπίας , λαογράφος -ποιητής Ηλίας Πετρόπουλος, ωρυόταν για την ενασχόληση του ομοφυλόφιλου  Χριστιανόπουλου με το ρεμπέτικο , δεν του καθόταν καλά, το ρεμπέτικο έλεγε είναι μόνο για άντρες .
  Επειδή έχουμε πάθει πολλά από τους ''σερνικούς''( κατά τη ρήση του Βοσκόπουλου για τον Τσοβόλα)   , δόξα και τιμή λοιπόν στον Ντίνο Χριστιανόπουλο
    

1 σχόλιο:

  1. Πολύ σωστά το έθεσες συνάνθρωπε! Πολύ καλώς έκανα και όρισα μεταξύ φίλων και αδερφών!Χρόνια μοιραζόμαστε ρετσίνα και μεζέδες,απόψεις,ανησυχίες προβληματισμούς κι' ελπίδες!Ξεκινάμε λοιπόν να μοιραζόμαστε κι' αυτό το βήμα....κι' όπου μας βγάλει....

    ΑπάντησηΔιαγραφή