Τρομοκράτες...

  Δεν ξέρω γιατί αλλά ποτέ δεν με τρόμαζε αυτή η λέξη. Αν και τα δύο συνθετικά της: τρόμος και κράτος είναι πράγματι τρομακτικά, η λέξη δεν με τρόμαζε ποτέ.
   Ίσως γιατί μεγάλωσα με την 17 Νοέμβρη που στα εφηβικά μου χρόνια, όταν άρχισα να αντιλαμβάνομαι μέσες-άκρες τα πράγματα, διέπραττε στυγερά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σκοτώνοντας ατιμώρητους βασανιστές της χούντας και τοποτηρητές Αμερικανούς.
   Ίσως πάλι γιατί διαβάζοντας λιγάκι ιστορία βρήκα τον χαρακτηρισμό να συνοδεύει τον οποιονδήποτε πήγαινε κόντρα στην καθεστηκυία τάξη. Είτε λεγόταν Κολοκοτρώνης, Ανδρούτσος και Καραϊσκάκης, είτε λεγόταν Βελουχιώτης είτε ακόμη-ακόμη (για κάποια διαστήματα) λεγόταν Ζέρβας. Ό,τι πηγαίνει κόντρα στο στάτους κβο ανέκαθεν θεωρείται τρομοκρατικό.
  Οι κουρελήδες των Βαλκανίων που τάραζαν της ισορροπία της Αυστροουγγαρίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έτσι χαρακτηριζόταν. Κλέφτες στα ελληνικά, Χάιντουκ στα σερβικά. Δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ήρωες, τουλάχιστον απ' αυτούς που τα συμφέροντά τους θιγότανε.
  Τα ίδια και στις άλλες μεγάλες μάχες άτακτου στρατού κόντρα σε κατακτητές. Στην Εθνική Αντίσταση. Τεράστια στρέβλωση, όπλο ισχυρό στα χέρια του δυνατού.
  Τρομοκράτες οι Παλαιστίνιοι που βρέθηκαν χωρίς πατρίδα και μεταμορφωνότανε σε ζωντανές βόμβες, τρομοκράτες κι οι κάθε λογής Παναγούληδες που δεν βολεύοταν με ''λιγότερο ουρανό'', στην επταετία.
  Λάστιχο η λέξη. Τρομεροί Ταλιμπάν και καμικάζι αεροπειρατές απ' τη μια, αμούστακοι πιτσιρικάδες με Καλάσνικωφ και μπλαβιασμένες φάτσες απ' την άλλη.
  Κι ας πιάσουμε τους τελευταίους. Τους πιτσιρικάδες των Βορείων προαστείων που ήταν φιλαράκια του Αλέξη του Γρηγορόπουλου. Αυθόρμητη συνεπαγωγή του ήσυχου νοικοκυραίου, πως κι ο Αλέξης εκεί θα 'ταν μπλεγμένος αν δεν τον έβρισκε η σφαίρα του οργάνου της τάξης(?). Ας προβληματιστούμε όμως και λιγάκι διαφορετικά. Πάρ' το αλλιώς, που λέμε! Μήπως το παλικαράκι βρέθηκε μ' ένα Καλάσνικωφ αγκαλιά στα 20, αφού έχασε τον φίλο του από σφαίρα αστυνομικου στα 15??? Όλα πιθανα..
  Κι ας αναλογιστεί ο καθένας από μας, πόσες φορές δεν σκέφτηκε πως χρειάζεται μια βόμβα που θ' ανατινάξει όλη τη σαπίλα. Τη Βουλή και τους διαδρόμους της. Τους δολοφόνους των ονείρων των πιτσιρικάδων.
   Είναι λιγότερο τρομοκράτες αυτοί που αφήνουν τρίτεκνους και πολύτεκνους άνεργους? Είναι λιγότερο τρομοκράτες αυτοί που αποφάσισαν να εξαθλιώσουν έναν ολόκληρο λαό? Είναι λιγότερο τρομοκράτες αυτοί που άφηναν  τους ημέτερους να αλωνίζουν τα πάντα, και τώρα μας φωνάξανε να βάλουμε ρεφενέ για τον λογαριασμό?
   Τρομοκρατία, φίλε μου, είναι να μην έχεις γάλα για το παιδί σου και πετρέλαιο για να ζεσταθείς. Αυτό το θεωρώ πολύ χειρότερο από μια Μολότωφ.
   Δεν ένιωσα ποτέ να μ' απειλούν ούτε η 17 Νοέμβρη (με μαύρη παρένθεση τον θάνατο του Αξαρλιάν), ούτε οι Πυρήνες της Φωτιάς και δεν ξέρω ποιοι άλλοι. Απειλείται πιθανώς ο Στουρνάρας που με τεχνοκρατικό παγωμένο ύφος (θυμίζει τον κρύο τον Γκάλη!!!), ανακοινώνει πως οι αριθμοί βελτιώνονται 0,5% και δεν ανακοινώνει πως οι αυτοκτονίες έγιναν καθημερινότητα. Κι αυτό είναι τρομοκρατία. Ν' αυτοκτονείς γιατί δεν μπορείς να επιβιώσεις.
   Στ' αλήθεια δεν με νοιάζει αν απειλείται ο Παπανδρέου, ο Στουρνάρας, ο Παπακωνσταντίνου, ο Σαμαράς κι όλος ο συρφετός. Για τον απλό αστυνομικό που μπαίνει στο στόχαστρο αυτών των ομάδων εκ των πραγμάτων, έχω σίγουρα πολλές ενστάσεις, αλλά για το λαμογιστάν που ζει και λυμαίνεται αυτή τη χώρα καμία. Ας νιώσουν κι αυτοί λιγάκι τον φόβο και την ανασφάλεια.
   Και για να κλείσω το θέμα, αν και θα μπορούσα να γράψω σελίδες ατέλειωτες, τα μπουνίδια και τα ρετουσαρίσματα για τη φωτογράφιση ανήκουν σε άλλες μαύρες εποχές ή σε άλλους κόσμους, τρίτους και τέταρτους.
   Προφανώς τα όργανα αισθάνονται πάλι πανίσχυρα ή εκτελούν άνωθεν εντολές.
ΝΤΡΟΠΗ !!!